وقتی یکی به سئوالتون جواب می ده از روی وظیفه نیست، از رو لطفه....اینو یاد بگیرید که تشکر کنید.... آفرین!
از پاسخ به هر گونه سئوال شخصی معذوریم. حتی شما دوست عزیز
منظورم عرف جامعهی ایرانه، چه دینی چه غیر دینی.
دوست ندارم ایرانیها رو خونهنشین و افسرده ببینم. دوست مذهبی دارم که خانمش تو آمریکا افسردگی گرفته، اونم با دوتا بچه!
یکی نیست بگه خارج رفتن به چه قیمت آخه؟ حداقل میتونست یه کشور مسلمون انتخاب کنه.
توروخدا قبل از رفتن جوانب رو بسنجید و یا حداقل پلهای پشت سرتون رو خراب نکنبد. ماها همینجوری به خاطر مشکل زبان از جمع خارجیها کم کم فاصبله میگیریم، حالا فرض کنید یه عده بخوان با فرهنگشون هم فاصله بگیرن.....
واقعا بستگی به خود ادم داره .. نمیدونم چجوری با داشتن همسر و بچه بازم افسردگی گرفتن ایشون....به نظر من ادم باید بگرده یه گروه دوستی پیدا کنه و تو همون جا بی افته بعدش کم کم یاد میگیره که چجوری با اجتماع برخورد کنه .
فک کنم خانوم دوست شما مونده تو خونه همش و از "ترس" اینکه اجتماع نپذیرتش اصلا سعی نکرده حتی یه ذره دور و ورش رو نگاه کنه. خب اسون ترین راهی که هست آدم میگرده مثل خودش رو پیدا میکنه . فکر میکنم تو امریکا مسجد باشه!! تو سوئیس که من حتی دو تا حسینیه شیعه هم میشناسم . تو اتریش هم . مطمئنا همه جا هستن فقط یه کم باید دنبالش باشه. یا اصلا خودشون چهار نفرو جمع کنن برن بگردن واقعا این چیزا سخت نیست!!!
من محجبه هستم . با دوستان مذهبی غیر مذهبی و ایرانی و خارجی همه جوره رفت و امد دارم . باهاشون بار میرم اونا مشروبشون رو میخورن من آب پرتقالی چیزی .... من جای دیگه هم گفتم برام مذهبی بودن اینجا بعضی وقتا خیلی آسون تر از ایرانه!
هر کسی با هر اعتقادی هر سنتی میتونه مثل خودش رو پیدا کنه . باور کنین حرف منو.. کسی که پیدا نکرده دنبالش نرفته ... نخواسته ... شدنش حتما میشه . حتتتتما میشه!
اینم اضافه کنم که رفتن خارج به هر قیمتی اشتباه محضه ... مخصوصا اگر راه برگشت نذاری... کسی که میدونه نمیتونه نباید اصلا فکر رفتن کنه... کسیم که میاد و میبینه واقعا نمیشه باید زود برگرده ... درسته همه چی یه سری سختی ها داره اما یه وقتایی هست دیگه آدم نمیتونه واقعا نمیکشه ... اگه به اون حد رسید و موند من بهش میگن خودآزاری! ... همیشه با خودم میگم مگه آدم چقدر زنده ست بخواد تو این مدتم خودشو ازار بده؟!
ویرایش توسط sarada : October 31st, 2012 در ساعت 08:56 PM
پایبدن بودن به اعتفادات دینی فکر نمی کنم به روحیات آدم ها ربطی داشته باشه. من کسی رو می شناسم 35 ساله اینجاست نماز روزه و همه چیش به جاست....با اینکه رو سری سرش نمی کنه...پس ما بیایم بگیم ایشون مشکل داره؟!
مذهبی بودن ادما فرق داره... خارج از ایران و داخل ایران هم فرقی نداره.
دلیلی هم نداره کسی که مذهبیه از جاش تکون نخوره .
با این تفاسیری که شما گفتید آدمای غیر مذهبی خیلی آدمای شاد تر و با روحیه ی سازگاری هستن!!!!
وقتی یکی به سئوالتون جواب می ده از روی وظیفه نیست، از رو لطفه....اینو یاد بگیرید که تشکر کنید.... آفرین!
از پاسخ به هر گونه سئوال شخصی معذوریم. حتی شما دوست عزیز
هر کسی اونجا میره اگه بخواد ذهنشو خیلی درگیر این مسایل بکنه واقعا افسرده میشه چون ببینید ما هر جایی میریم باید خودمون رو تو فرهنگ اونا ذوب کنیم قبول دارم حفظ فرهنگ خیلی مهمه حفظ ریشه خیلی مهمه اما مهمتر از همه اینا حفظ روح ادم هستش..
کاری که باعث بشه روح ادم افسرده بشه هم ذهن رو مختل میکنه هم جسم رو..
ریشه هامونو فرهنگ مونو حفظ کنیم اما نه به قیمت از بین روفت روحمون..من فکر میکنم تنها راه اینکه ادم خارج یکم دل تنگیشو رفع کنه که با اون مردم رفت و امد کنه و ذهنشو از اون چهار چوب بسته بیرون بیاره..ازاد تر فکر کنه..و DON'T care a shit what the hell others think about him.her ..
کاری کنه که خودش خوشحال باشه و به قضاوت دیگران اهمیت نده
If you really belive in things and stick to them, VERY LITTLE is IMPOSSIBLE
پارسال همین موقع در انتظار ویزای آلمان امسال در انتظار ویزای آمریکا
خدا سال دیگه رو بخیر کنه !!!!!
بنظر منم اعتقاد آدما با دلتنگی تو خارج از کشور زیاد مرتبط نیست، من متوجه نمیشم بچه ها چطوری اینا رو بهم ربط میدن، بقول شما با این تفاسیر آدمای مذهبی خارج از کشور باید افسرده باشن چون اکثر اصول اعتقادیشون داره روزانه توسط همه زیر پا گذاشته میشه ولی عملا میبینیم که اینطور نیستن
ویرایش توسط havaarh : October 31st, 2012 در ساعت 11:15 PM
من نگفتم اینا مستقیماً به هم مربوطن. بحث من اینکه آدمی با شرایط خاص، مثلاً مذهبی، باید قبل از رفتن خوب جشمشو باز کنه. آدم مذهبی، تنها، پاشه بره جایی که هیچ ایرانیی نیست......
قطعاً احتمال گوشه گیر شدن این افراد بسیار بالاتره و نیازی هم به گفتن من نیست، کافی چندتاشونو بشناسیم.
بنده بیاحترامی نکردم به کسی. منظور من این نیست که کسی مشکل داره، هر کس عقاید خودشو داره و محترمه. خارج از کشور هم آدم مذهبی و غیر مذهبی هست.
ولی کسی که میخواد مشروب نخوزه، جایی که مشروب میخورن نره مبادا که نجش بشه، تماس فیزیکی با مرد غریبه نداشته باشه و .... نباید هم انتظار داشته باشه جمع غیر مسلمون تو جمع خودشون بپذیرنش.
حالا یکی میره اونجا و یه جمعی رو پیدا میکنه که با عقایدش سازگار باشه خیلی هم خوب. منم دارم میگم آدم باید به این چیزا قبل سفر فکر کنه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)