بحث کردن یعنی به همان میزان که حرف می زنی به همان میزان هم گوش کنی! می خواستم دونه به دونه به برخی از مسایل مطرح شده پاسخ بدهم ولی خوب دیدم تکرار مکرراته، تاریخ سازی، آوردن نام قهرمانانی که تنها منبع موجودشان ویکی پدیا یا صفحات فیسبوک هست، سخنان حکیمانه ای که از چندین هزار سال پیش دست نخورده به ما رسیده اند، انگار معظلم له چندین هزار سال قبل توئیتر داشته هی اندرز توئیت می کرده. انگار این ملت دوست نداره تو حال زندگی کنه، انگار دوست داره همیشه با سخنان قصار کارهاش رو توجیه کنده. انگار نمی خواد از بت کده خارج شده نون بازوش رو بخوره.
خرده هم نمیشه گرفت قهرمانی که نتونه با قهرمانان نیم قرن اخیر ملل دیگه رقابت کنه باید هم از اون بالا بالاها هی سخنان اندرزگونه بده تا مبادا پیروانش جلوی ماندلاها و گاندی ها و ... کم بیارند.
واژه ها رو هم که رنگ کردیم، وطن دوستی شده گردن بند فروهر به گردن بستن و تئوری رفوزه شده 60 سال پیش رو با رنگ لعاب قداست سی ساله به جامعه قالب کردن. وطن شده چند تا سنگ و کلوخ تو بیابون. اجنوی هم شده هر آنکه با ما به از این نیست. و نمی خواهیم یاد بگیریم که جامعه ای خوشبخته که قداستش انسانیته و نیروی محرکش عقلانیت.
در آخر می خواستم بگم" هدف وسیله رو توجیه نمی کنه!!! " دیدم جاش نیست چون این وسیله ما رو به هرجا میرسونه غیر از اون هدفه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)