تاثیر فرهنگ و تمدن ایرانی بر روابط اجتماعی در جامعه غربی

[attanew]

اگه وطن پرستی و وطن دوستی نباشه کی می‌خواد ایرانو بسازه؟ اگه نباشه همه میران یه جا اقامت میگیرن خودشون رو نجات می‌دن که. چرا خودشون را وقف ساختن ایران کنن؟

عزیز، کل حرف من یکی اینکه نسخه رو دارید اشتباهی می پیچید، عظمت تاریخی نمی تونه وطن دوست به وجود بیاره تنها می تونه خواب این جامعه خاکستری رو سنگین تر کنه، اولین قدم برای پیشرفت پذیرفتن شکست هست و بعد تلاش کردن. با کوروش شاید بشه یک شب در جمع منور چشم آبی ها عرض اندام کرد ولی نمیشه افرادی رو تربیت کرد که در آبادانی بیابانی برهوت همراهت باشند.

[salazar716]

ایران دارای تاریخ است ولی فرهنگ؟ اگه از نظر من بپرسید: نه!!!
البته فرهنگ هم داشتیم ولی به دلایل ...!!! در حال نابودی است. وقتی سیاست یک حکومت غلط باشد، با پیمودن زمان، فرهنگ، اقتصاد، سلامت و ... مردم آن کشور نابود می شود ولی تاریخ آنها از بین نمی رود چون تاریخ یک علم است، اگر اجازه انتشار آن را ندهند و حتی اگر تحریفش کنند از بین نمی رود چون علم از بین نمی رود. حال وظیفه ما این است که با خواندن درست این علم، آن را به نسل های بعد انتقال دهیم

من کتاب " چرا عقب مانده ایم" نوشته ی علی محمد ایزدی رو که خوندم - توش برین نظرات گذشتگان رو بخونین - میگه از بعد کوروش دیگه ایران و فرهنگ و اینا دیگه شرمنده تموم شد، حالا ما کی فرهنگ داشتیم من نمیدونم!
من فرار ایرانی ها از هم رو کاملا قبول دارم، حالا چه اینجا چه خارج از کشور، منی که اینجا زندگی میکنم دایره ی دوستی و معاشرتم به شدت کوچیکه چون به هیچ کس اعتماد ندارم، به نظر من اینطور که من جامعه ی اطرافم رو شناختم برای ایرانیا این جمله صادقه:
همه فریبکار هستن مگر اینکه خلافش ثابت بشه.

[rahi2012]

من کتاب " چرا عقب مانده ایم" نوشته ی علی محمد ایزدی رو که خوندم - توش برین نظرات گذشتگان رو بخونین - میگه از بعد کوروش دیگه ایران و فرهنگ و اینا دیگه شرمنده تموم شد، حالا ما کی فرهنگ داشتیم من نمیدونم!
من فرار ایرانی ها از هم رو کاملا قبول دارم، حالا چه اینجا چه خارج از کشور، منی که اینجا زندگی میکنم دایره ی دوستی و معاشرتم به شدت کوچیکه چون به هیچ کس اعتماد ندارم، به نظر من اینطور که من جامعه ی اطرافم رو شناختم برای ایرانیا این جمله صادقه:
همه فریبکار هستن مگر اینکه خلافش ثابت بشه.

کتاب ما چگونه ما شدیم نوشته دکتر صادق زیباکلام هم در رابطه با هویت ایرانی هست به نظرم منبع خوبیه.
توش تاکید میکنه ما همیشه عادت داشتیم خودمون هی دسته گل بندازیم گردن خودمون.
توی کتاب سنت و مدرنیته هم خطاب به مسانی که سنگ تمدن ساسانی و .... را به سنگ میزنند میگه مگر نمیگید ما در زمان ساسانیان یک مردمی بودیم بیا و ببین یک قدرتی داشتیم چنین و چنان. علم داشتیم سرآمد هم بودیم . فرهنگ داشتیم از همه بهتر. متمدن بودیم بیشتر از روم و یونان و شهر داشتیم هزارتا آرمانشهر در حسرتش بوده پس چطور این تمدن عظیم و این مردم فرهیخته و اون حکومت مقتدر در مقابل یک مشت عرب شیر شتر خور "هیچ" کاری نتونست انجام بده! بعد میگه همین یک سوال رو اگر جواب بدید بقیه داستان ها هم قبول!
حالا از اون فضا م اگر بخواییم فاصله بگیریم در عصر حاضر هم اوضاع همینه. یعنی تحولات ایران از مشروطه به بعد رو نگاه کنید ببینید به کجا رفتیم. غرب دیده ها و اروپا دیده های ما جز فهم ناقص و روبنایی و شکلی از تمدن غرب چی یاد گرفتند از غرب ؟ "هیچی"
به قول فریدون آدمیت میگه "هرکس یک رساله حقوق فرانسه زده بود زیر بغلش به اندازه خودش و میرفت در میدان شهر مینشست قانون اساسی بنویسه!" برای چه جامعه ای؟ مگر نه اینکه تحولات خفت بار معاصر رو خود همین جامعه رقم میزنه؟ هیچ قدرتی و با هر سطح توانی وقتی جامعه ای نخواد فرهنگ و تمدنی رو بپذیره نمیتونه اون رو بهشون تحمیل کنه.
حتی کسانی مثل " علی اکبر خان داور" که اساس قوه قضاییه فعلی و عدالت خانه های اون زمان رو به نیکی از فرانسه به ایران آورد مجبور به عزلت و فرار و گوشه نشینی شد. الان هم ظاهرا اسنادی بسیار متقن از منابعی موثق و آگاه که نخواسته نامش فاش بشه بدست اومده که فراماسون بوده و وقتی میری توی طیف دانشگاهی هم میبینی با ولع این افسانه پردازی ها رو باور برای هم نقل میکنند بعد دو دقیقه بعد همونی که این داستان ها رو نوشته یک مقاله ای چیزی ازش میخونند یا اینکه در مورد افکار سیاسی اون حرفی پیش بیاد آبکش میکنند؟

[blur]

اگه وطن پرستی و وطن دوستی نباشه کی می‌خواد ایرانو بسازه؟ اگه نباشه همه میران یه جا اقامت میگیرن خودشون رو نجات می‌دن که. چرا خودشون را وقف ساختن ایران کنن؟

نمیدونم چرا دوستان چیزی رو که دوست دارن از تو کامنتها می خونن! من اینجا صحبتی کردم که وطن دوستی نباشه مثلا؟! مساله اینه که وقتی فلاکت قومی رو بگیره هویتشو گم میکنه، دوست من وقتی درصد عظیمی از مردم به نون شبشون محتاجن با فرهنگ و تاریخ و ....کاری ندارن فقط سعیشون اینه که بیشتر سقوط نکنن، همین! واقع بین باشیم....ما هم مثل هر قومی قهرمانای تاریخی خودمونو داریم ولی مساله اینه که در همین حد مونده و هرگز از تاریخ و اشتباهاتمون یاد نمی گیریم... اگه از تاریخمون درس گرفته بودیم که الان وضعمون این نبود...مدام داریم تکرارش می کنیم!
قضیه ساده ست اوضاع یه طوری شده که هرکس فقط به فکر خودشه و حتی به همسایه ش هم فکر نمیکنه چه برسه به تصویر بزرگتری به نام وطن! همه فقط شعار میدن...

[Ghahraman2012]

قبیله یعنی یه نفر , همخونی معنا نداره , همبستگی خوابیه که , تعبیر فردا نداره

سالی که خون تو رگها نیست , قلب فلزی تو سینه ست , وقتی که تصویر زمان , شکستگی آینه ست

تو اون روزایی که میاد ,کسی به فکر کسی نیست , هرکی به فکر خودشه , به فکر فردا کسی نیست

همه به هم بی اعتنا , حتی به مرگ همدیگه , کسی اگه کمک بخواد , کی می دونه اون چی می گه ؟

توی کتابای لغت ,سفید برگا همیشه , نه دشمنی نه دوستی , هیچی نوشته نمیشه

این ناگزیره واسه ما , سیر سعودی تا سقوط , همیشه قصه ی صدا , تموم با حرف سکوت

وقتی که آیینه ی عشق , سیاه بشه زیر غبار , وقت طلوع فاجعه ست

چه زیبا سرود شاعر اردلان سرفراز , و دقیقا حال امروز ما ها هست که واقعا فاجعه است و فکر میکنم همه ی شما با این موافق هستید دیگه؟ و جای بحثی نمیمونه
حالا اگر دوست دارید بیایید راجع به راه حل این موضوع و راه حل اینکه چگونه ایرانی ها با هم متحد بشن را بررسی کنیم دوستان

[moein749]

در جواب blur و so3 گرامی من ریشه این مشکلات در همین فرهنگ میدونم دوستان که moein749 هم بیان داشته متاسفانه ما تهی از فرهنگ شدیم ولی پایه گذارش بودیم و اکنون این مهم هست که چه بودیم و چه شدیم ؟
از بعد از حمله اعراب و نفوذ عالمان دینی در فرهنگمان زنگ از بین رفتن فرهنگمان زده شد و بعد ها با نفوذ خرافات در فکر قشر اکثریت ایرانیان بدتر و بدتر شد این فرهنگ, تا جایی که امروزه شاهدش هستیم به نظر من باید فرهنگ سازی کنیم و به گذشته خود رجوع کنیم تا از این فلاکت رهایی یابیم. ایرانی ها در زمان های مختلفی از تاریخ مورد هجوم فرهنگ های مختلف گشتند مغول ها اعراب ترکها و و و و که بدترینشان همین اعراب بودند که یادگارشان هنوز هست و خواهد بود تا چند نسل دیگه حداقل .و این یعنی اینکه چندین فرهنگ را دارا هستیم و قوم 72ملت شدیم از نظر فرهنگی
و تاریخ نشان میدهد همیشه ایرانی ها صلح جو بودند و سازگاری میکردند همین الانش هم همینطور هستیم سازگاریم ببینید دلار چی شد نفت چی شد بیکاری طلا و هزارتا چیز دیگر ولی صدایمان در نمیاید و این به خاطر اول از همه سازش پذیری بیش از حد ایرانی هاست که در عرض چند صد سال دیگه تو خونمون رفته دوم ترسی است که در دلمان کاشتند بوسیله ی دین و ... . ولی نکته قابل توجه اینه که در تمام زمان هایی که به ما حمله شده و زور بالای سرمون بوده سازش کردیم تا جایی که دیگه تاب تحمل نداشتیم ولی در زمان اریا مهر محمد رضا شاه پهلوی ازادی نسبی ایی برقرار بود هم از لحاظ اعتقادی هم سیاسی که ثمره ی ان روشنفکران ان موقع بودند که توانستند با اینکه مردم مشکل خاصی نداشتند حداقل از نظر مالی همه خوب بودند را با این حال به میدان اورند در واقع ترسی کسی نداشت . دیگه چون نمیشه بیشتر صحبت کرد نتیجه گیری اش با خودتان

در اینکه ایرانیان صلح جو هستند که شکی نیست ولی دیگه زیادیش هم خوب نیست. همین اعتماد بیش از اندازه و سکوت نوعی بی فرهنگی است. کی گفته در زمان شاه ازادی نسبی بوده؟ بله آزادی لباس پوشیدن، موسیقی و این جور چیزها وجود داشت ولی آزادی سیاسی به هیچ عنوان وجود خارجی نداشت. از لحاظ سیاسی یک نظام کاملا دیکتاتوری بود این رو پسر شاه نیز قبول کرده که حکومت پدرش ناعادلانه و دیکتاتوری بوده. در مورد وضع مالی هم که ما تا جایی که شنیدیم همچین چیزی نبوده. من اون موقع نبودم ولی از پدربزرگ مادربزرگ و ... که شنیدیم خلاف حرف شما گفته اند. البته از سال 53 به علت افزایش قیمت نفت وضع اقتصادی مردم بهتر شد که این باعث ضربه خوردن به صنعت شد. اینرو من چندین بار از کارشناسان اقتصادی شنیدم. رفاه مردم نتیجه یک سیستم سیاسی و اقتصادی درست است نه فروش نفت. شما به کره جنوبی، ژاپن، چین، برزیل، تایوان و ... یک نگاهی بیندازید ببینید این کشورها فقط به علت نظام سیاسی اقتصادی صحیح توانسته اند به جایگاه مطلوبی در زمینه رفاه مردم و امید به زندگی دست یابند نه اینکه نفت و گاز بفروشند بعد بگن وضع ما خوبه مثل اغلب کشورهای عربی، این که هنر نشد، هنر اینه که آلمان نفت خام از کشورهای خاورمیانه می گیره بعد می بره تو واحدهای پتروشیمی فوق پیشرفته دوباره با 1000 برابر قیمت میفروشه به خودمون!!! البته بگم ها من منکر مشکلات فوق زیاد حال اقتصاد ایران نیستم فقط خواستم نظرمو بگم

[arash1718]

عزیز، کل حرف من یکی اینکه نسخه رو دارید اشتباهی می پیچید، عظمت تاریخی نمی تونه وطن دوست به وجود بیاره تنها می تونه خواب این جامعه خاکستری رو سنگین تر کنه، اولین قدم برای پیشرفت پذیرفتن شکست هست و بعد تلاش کردن. با کوروش شاید بشه یک شب در جمع منور چشم آبی ها عرض اندام کرد ولی نمیشه افرادی رو تربیت کرد که در آبادانی بیابانی برهوت همراهت باشند.

نمیدونم چرا دوستان چیزی رو که دوست دارن از تو کامنتها می خونن! من اینجا صحبتی کردم که وطن دوستی نباشه مثلا؟! مساله اینه که وقتی فلاکت قومی رو بگیره هویتشو گم میکنه، دوست من وقتی درصد عظیمی از مردم به نون شبشون محتاجن با فرهنگ و تاریخ و ....کاری ندارن فقط سعیشون اینه که بیشتر سقوط نکنن، همین! واقع بین باشیم....ما هم مثل هر قومی قهرمانای تاریخی خودمونو داریم ولی مساله اینه که در همین حد مونده و هرگز از تاریخ و اشتباهاتمون یاد نمی گیریم... اگه از تاریخمون درس گرفته بودیم که الان وضعمون این نبود...مدام داریم تکرارش می کنیم!
قضیه ساده ست اوضاع یه طوری شده که هرکس فقط به فکر خودشه و حتی به همسایه ش هم فکر نمیکنه چه برسه به تصویر بزرگتری به نام وطن! همه فقط شعار میدن...

تاریخ یک کشور نقش موثزی در حس وطن پرستی داره. حالا شما اگه نظرتون اینه که تاثیری نداره حرفی نیست و این نظر خودمه.
به هر جال غیر از این قسمت که گفتم با بقیه حرفاتون موافقم.

[sarada]

كاش از بچگيمون به جاي اينكه ميگفتن ما همه چي داريم نفت گاز طبيعت تاريخ فرهنگ .... ميگفتن هيچي نداريم! اونوقت به جاي اتكا به تاريخ و همه چيمون آستين بالا ميزديم خودمون يه حركتي ميكرديم كه اخرين افتخارمون واسه دو هزار سال پيش نباشه!

[Ghahraman2012]

كاش از بچگيمون به جاي اينكه ميگفتن ما همه چي داريم نفت گاز طبيعت تاريخ فرهنگ .... ميگفتن هيچي نداريم! اونوقت به جاي اتكا به تاريخ و همه چيمون آستين بالا ميزديم خودمون يه حركتي ميكرديم كه اخرين افتخارمون واسه دو هزار سال پيش نباشه!

کاش یادمون میدادند چه جوری ازش استفاده کنیم

[amir110]

من اعتقاد ندارم که مشکل ما یاد دادن و گفتن به ما است،من اعتقادم اینه که مشکل ما اینه که اهل فکر نیستیم. قبلا هم در این تاپیک یا یک تاپیک مرتبط بود گفتم مشکل ما اینه که به روزمرگی دچاریم و فکر نمی کنیم. من خودم از زمانی که متولد شدم پدر و مادرم رو از دست دادم و توی کارگاهها و گاراژها بزرگ شدم و توی خیابونها خوابیدم و کار کردم و درس خوندم و بزرگ شدم و افتتخار هم می کنم. و اصلا کسی نبود توی زندگیم بهم بگه درست چیه،غلط چیه و....... ولی خودم یاد گرفتم که باید فکر کنم، بجای حرف زدن باید کار کنم، باید درست رو از غلط تشخیص بدم.یک زمانی بشدت مذهبی بودم و نماز شب می خوندم، ولی الان فقط چیزی رو که به نظرم درسته انجام میدم و سعی میکنم بیشتر یاد بگیرم. به نظر من بجای گفتن ای کاش ها ما باید عمل کنیم و کار کنیم و تلاش کنیم. انصافا چند نفر از شماهایی که اینجا مطلب می نویسید با دست رنج خودتون روزگار گذروندین؟؟ بدون اتکا به خانواده هاتون، چند نفرتون یک صدم این صحبتها کار کردین و زحمت کشیدین در جهت پیشرفت خودتون و جامعه تون؟؟؟ و و و ......
باید بیشتر فکر کرد، اونوقت خواهید فهمید که چرا یک ساعت فکر کردن بهتر از هفتاد سال عبادت است.....
ما فقط حرف می زنیم و من اعتقادم اینه این صحبت ها در مورد فرهنگ فقط فرصت سوزیه و وقت کشی و هیچ نتیجه ای نداره، چیزی که نتیجه داره تلاشه کوششه کاره نه حرف زدن و سخنرانی کردن.یک نگاهی به ژاپن بیندازید که مثل ما دایئه مدیریت جهانی و صدور اسلام و کتیبه حقوق بشر و فرهنگ هم نداره، اونوقت تا آخر حرف منو می خونید و می فهمید.