حالا یک چند سالی شده که مدیای جهانی به خصوص آمریکایی به شدت با ایران و ایرانی چپ افتاده و از هر سایت و ماهواره و فیلم و ویدئو و کتاب و تبلیغات و شو و... استفاده می کنه تا ایران و ایرانی را بکوبونه. این دلیل می شه ما بیفتیم به جون هم اونقدر روی تفاوت های فکری و سلیقه ای مون پافشاری کنیم ویا از دیدگاهامون راجع به کشور و تمدن هایی به شدت جانبداری کنیم و سرش بحث که فقط مدت کوتاهیه که می شناسیم یا دیدیم.
بحث شده که ما فرهنگ نداریم. مگه می شه؟ هر کشوری فرهنگ خودشو داره، بد یا خوب. این که الان تمام جنبه های فرهنگ ایرانی بده شده و بی کلاسی، دلیل نمی شه قسمت های خوب فرهنگمونو هم بشوریم بزاریم آفتاب. ما در هر حال بیست و خورده ای سال در اون کشور زندگی کردیم و بخوایم نخوایم سال های کودکی که خیلی مهمند اونجا گذردوندیم و پدر و مادر ایرانی داریم. در زندگی در خارج برای هر کدوممون زمانی پیش میاد که ازمون راجع به ایران و ایرانی بودن و آداب و رسوم کشورمان می پرسند. بهتره تحت تاثیر جو خراب مدیا بگیم بله ایران آشغاله همه بی فرهنگ و فقیر و خود فروش و دزد و دروغگو شده اند!!! یا از بخش های خوب و زیبای ایرانی ها که در تک تک ما ها هم وجود داره صحبت کنیم. به هر حال اون کشور به ما اگر 100 چیز بد داده 2-3 تا خوب هم داده. نمی گم تمام زندگی آدم باید بشه تعریف از تاریخ پرشکوه ان سال پیش ایران، اما به هر حال نباید یادمون بره که ما ها این جا با این که به نظر می آد خیلی اختلاف فرهنگ و سلیقه و عقاید داریم ، همچنان تمام نقاط مشترکمان با همدیگه خیلی بیشتر از نقاط مشترکمون با یک غیر ایرانی هست و خواهد بود.
همون گفتار نیک پندار نیک کردار نیک را که از تاریخ ایران قدیم داریم، همین رو فقط بخوایم ازش استفاده کنیم به خیلی جاها می رسیم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)