تاثیر فرهنگ و تمدن ایرانی بر روابط اجتماعی در جامعه غربی

[studentz]

کاربران و دوستان گرامی

لطفا از بحث نامرتبط با عنوان، تحلیل سیاست خارج و داخل کشورها، مباحث تاریخی، نقد مستند و شخصیت ها خودداری نمایید.

هدف از ایجاد تاپیک بحث در مورد فرهنگ ایرانی در روابط اجتماعی است.


لطفا چنانچه به این بحث علاقمندید، به بیان تجربیات و نظرات خود در این خصوص بپردازید و از مطرح کردن مباحثی که موجب منحرف شدن تاپیک می شود خودداری نمایید و لطفا قانون زیر را مطالعه نمایید.

قانون شماره ۱۵) هرگونه بحثی‌ که موجب انحراف تاپیک ها از مسیر اصلی‌ خود بشود که به نوعی برخلاف قوانین انجمن باشد در صورت تشخیص مدیران، در صورت لزوم تاپیک و یا بحث های اضافه حذف خواهد شد. بنابراین کاربران موظف هستند از تاپیک های ارسال شده خود مراقبت کنند و از منحرف شدن آن جلوگیری کنند. در صورتی‌ که کاربری باعث انحراف تاپیک‌های ارسالی‌ شما شد میتوانید لینک تاپیک را برای مدیر آن انجمن ارسال نمائید تا در صورت لزوم با آن کاربر برخورد شود.


و چنانچه مایل هستید بحث دیگری که مرتبط با مباحث فروم است را ادامه دهید، تاپیک جداگانه ایجاد نمایید.

ممنون از همکاریتون

[rahi2012]

ببینید واقعا بحث اینه که کسی که در جامعه ایران بزرگ شده و میخواد در جامعه ای مثل آمریکا یا اروپا و به طور کل جوامع مدرن زندگی کنه مشخص کنه "کیه" ؟

تاریخ دو قرن اخیر حاکی از این واقعیت است که ایرانیان چه در سطح مدیریتی و چه در سطح روشنفکری مشکل «تشخیص موقعیت و وضعیت» خود را داشته اند.
قرار گرفتن در وضعیتی که منابع هویتی چند گانه موجود هستند باید به طوری باشه که یا ارتباط برقرار کنیم که به سبب بافت مدرن جوامع مدرن! و بافت سنتی فرهنگ های بومی این تقریبا جزو جمع نقیضین هست
یا اینکه از فرهنگ جهانی بهره ببره .

درحالیکه کشورهایی مانند مالزی، چین، کره جنوبی و برزیل توان تطبیق و همگون سازی میان منابع داخلی و بین المللی را پیدا کرده اند، ما چنین توانایی را کسب نکرده ایم. دلیل بسیار روشنی در این ارتباط وجود دارد.
با تداوم حاکمیت همه جانبه غرب بر صحنه جهانی، این تناقض فکری و رفتاری و الگویی همچنان ادامه پیدا خواهد. و تا وقتی تکلیف خود با این مسئله را روشن نکنیم جز عذاب تدریجی زندگی در جامعه غربی و مدرن چیزی برای فرد ساکن در اون جوامع نداره. اما اگر این مسئله حل بشه و فکر تکنیک ساز در هویت ایرانی شکل بگیره شاید امیدی به بهبود فرهنگی باشه.
ایده آلیسم نیز نقش مهمی در صحیح و منطقی فکر نکردن داشته است.شاید ریشه ای تر از ایده آلیسم، مشکل تنبلی در تفکر اصولی نهفته است. شاختارهای منتهی به شخصیت فقط در صورتی تغییر میکنند که ساختارهای فکری و هویتی تغییر کنند.
انسان متحول با مطالعه، مشورت، مشاهده و تامل می تواند افکار خود را تغییر دهد ولی شخصیت جنس پایدارتری دارد و سخت تر متحول می شود. برای شناخت یک جامعه باید به سراغ شخصیت افراد آن جامعه رفت. سرمایه ژاپن و آلمان، انسان های قاعده مند، مسئولیت پذیر، پرکار و نوآور آنهاست. طبعا مشکل در سرزمین، خاک، نفت و حتی خارجی ها نیست.
ما ایرانی ها نمی توانیم با هم کار کنیم، یکدیگر را قبول کنیم، به هم احترام بگذاریم، تفاوت های یکدیگر را بپذیریم، یکدیگر را تضعیف نکنیم. به همدیگر گوش نمی دهیم، جوپذیر هستیم و به راحتی تغییر روش و مرام می دهیم... به کسی که در باند خودمان است ارج می نهیم، ولی حق شهروندی افراد پیاده را در خیابان ها نادیده می گیریم، به ملایم ترین نقد ها، عکس العمل های کهکشانی نشان می دهیم، در تعریف کردن های بی جا هنرمند ترین افراد هستیم، موفقیت افراد را نادیده می گیریم. در دوستی،ارتباط و کار، همه چیز را یک طرفه می خواهیم و سهم خود را به خاطر تنبلی و بی توجهی به دیگران ایفا نمی کنیم، در خودانتقادی بسیار ضعیف هستیم، خیلی حرف می زنیم و کم فکر می کنیم، بسیار با هوش و در عین حال کم تدبیر هستیم، قبلا عواقب حرف هایی را که می زنیم و کارهایی را که می کنیم نمی سنجیم. خود را بی اندازه مهم می دانیم و چندین برابر آنچه هستیم نشان می دهیم، حوصله نداریم برای جواب گرفتن در کاری ده سال وشاید پانزده سال صبر کنیم، علیرغم اداهای عرفانی و معنوی، عجیب به مال و سمت و مقام و موقعیت و دنیا علاقمندیم و همه چیز را با هم می خواهیم...
آیا این خلقیات و روحیات مسایل فکری هستند یا شخصیتی و تربیتی؟
تمدن غرب دو سرمایه عظیم در اختیار دارد: اول فرهنگ ایجاد سیستم و ساختار و دوم فرهنگ نقد و تجدید نظر در افکار و روش ها. هر دوی اینها ریشه های تربیتی و شخصیتی دارد. اگر قرار بود با بحث و گقتمان ها، تحولاتاساسی در یک جامعه صورت پذیرد، در دوره مشروطه ایران باید متحول می شد.
مشکل ما ترکیبی از بحران شخصیتی و افکار غیر منطقی است. که نوعی از معرفتهای پسینی و پیشینی هستند

[rahi2012]

یک جکله ای دیشب توی یک فیلمی دیدم میگفت اسمشو نمیدونم اما خانومه داشت به اون یکی خانومه میگفت که چرا میخوای بری بعد اون گفت چرا نرم؟ یه چیزایی اون ور هست که اینجا نیست بعدش این یکی خانومه گفت خب یه چیزایی هم اینور هست که اونجا نیست. گفت مثلا چی اینور هست که اون جا نیست خانومه خیلی با اعتماد به نفش فرمودند:
"""روابط قشنگ انسانی"""

[salazar716]

یک جکله ای دیشب توی یک فیلمی دیدم میگفت اسمشو نمیدونم اما خانومه داشت به اون یکی خانومه میگفت که چرا میخوای بری بعد اون گفت چرا نرم؟ یه چیزایی اون ور هست که اینجا نیست بعدش این یکی خانومه گفت خب یه چیزایی هم اینور هست که اونجا نیست. گفت مثلا چی اینور هست که اون جا نیست خانومه خیلی با اعتماد به نفش فرمودند:
"""روابط قشنگ انسانی"""

من حاضرم برم جایی که روابط قشنگ انسانی توش نباشه ولی ذهنم آروم باشه، هر لحظه تو این فکر نباشم که خب ایندفعه نوبت چیه که گرون بشه، خب ایندفعه چه تحریمی داریم، خب چرا نخ دندون و دهانشویه تحریم میشه، هر لحظه تهدید به جنگ توش نباشه،، دانشگاه به گند کشیده نشده باشه، کسی نباشه تو زندگی من فضولی کنه، آزادی پس از بیان توش باشه، افراد به خاطر لیاقتشون پیشرفت کنن نه ریش داشتن و آشنا بازی، قابلیت برنامه ریزی برای آینده توش باشه نه اینکه حتی مطمئن نباشی فردا چی میشه...بازم بگم؟

[rahi2012]

من حاضرم برم جایی که روابط قشنگ انسانی توش نباشه ولی ذهنم آروم باشه، هر لحظه تو این فکر نباشم که خب ایندفعه نوبت چیه که گرون بشه، خب ایندفعه چه تحریمی داریم، خب چرا نخ دندون و دهانشویه تحریم میشه، هر لحظه تهدید به جنگ توش نباشه،، دانشگاه به گند کشیده نشده باشه، کسی نباشه تو زندگی من فضولی کنه، آزادی پس از بیان توش باشه، افراد به خاطر لیاقتشون پیشرفت کنن نه ریش داشتن و آشنا بازی، قابلیت برنامه ریزی برای آینده توش باشه نه اینکه حتی مطمئن نباشی فردا چی میشه...بازم بگم؟

البته پیام من کنایه داشت ها ((: و از باب نقد نوشتم نه تایید.
باور کنید از دیشب هم خودم دارم به این روابط قشنگ انسانی فکر میکنم ولی هیچی پیدا نمیکنم.

[salazar716]

البته پیام من کنایه داشت ها ((: و از باب نقد نوشتم نه تایید.
باور کنید از دیشب هم خودم دارم به این روابط قشنگ انسانی فکر میکنم ولی هیچی پیدا نمیکنم.

مثل اینکه بد نوشتم!
منم در باب تایید نقد شما نوشتم، اولش یه جور دیگه باید شروع میکردم!
روابط قشنگ انسانی و ایران، اصن یه وضی پارادوکسه!

[choclate]

دوستان ،

همیشه به این تاپیک سر میزدم و نظرات بچه ها رو میخوندم ، واسه عده ی معدودی از دوستان که اعتقادی به فرهنگ دیرینه ی ایران و کوروش بزرگ نداشتن این خبر خوندش خالی از لطف نیست.

منشور کوروش به آمریکا می رود

به نظر من درسته که به قول اون مثل قدیمی <داشتیم داشتیم حساب نیست ، داریم داریم حسابه!> ولی اگه الان چیزایی رو از فرهنگمون از دست داریم میتونم برگردیم و دوباره بدستشون بیاریم . هیچوقت دیر نیست .
همین افتخار کردن به گذشته هم گاهی تاثیر تلقینی مثبت در ایرانیا میذاره که سعی میکنن اون چیزی که ادعاشو میکنن به اون شکل خودشون رو به غرب و شرق و بقیه نشون بدن. و همین میتونه در نسلهای بعدی و تربیت بچه هاشون نتیجه ی بهتری بده. ما رو عقب انداختن با تزریق یک سری چیزا به جامعه مثل عقاید خرافی ، حسادت و چشم و هم چشمی ، دروغ گفتن به همدیگه ، تخریب زن و حقوقش در جامعه، زیرپای همدیگه رو خالی کردن و زیر آب زدن ، جاسوسی همو کردن و......................... چون جامعه پذیرشش رو داشت ولی......
ولی هنوز دیر نیست. ایرانی ثابت کرده که قدرت پذیرش هرچیزی رو داره پس اصلاح پذیر باشیم.

موفق باشید

[betterlife]

ببخشید وسط حرف استادان گرامی خواستم نظرم رو بدم....
به نظر من جامعه حال حاضر ایران نقاط منفیش از هر نظر بیشتر از نقاط مثبت هست....مخصوصا از بعد فرهنگی بسیار ضعیف هستیم.....من هم ایرانی هستم و دارم با ایرانی ها زندگی میکنم و باید قبول کنیم فرهنگ پایینی داریم....باید قبول کنیم
شاید این حرفارو نتونم جلوی دوستا و همکارا و غیره بزنم و اینجا ایجور رک میگم اما واقعیتی هست.....حالا هرکسی شاید یه چور برداشت کنه که من اختلال روانی دارم یا اجتماعی نیستم یا که انسان های دور و بر من اینجورین یا دید من منفیه و الی آخر اما متاسفانه از نظر من کاملا مشهود هست این عقب ماندگی فرهنگی خودم و جامعه ای که توش هستم....
حالا دو دید میمونه یا بمونی و خودت رو درست کنی و جامعت رو درست کنی یا کوله بارت رو بزاری رو دوشت و بری جایی که فکر میکنی فرهنگ بهتری دارن.....

دوستان من سالها تلاش کردم که خودم و جامعم رو درست کنم اما نشد! خدایی نشد! خودمم بدتر از بد شدم! حالا به این نتیجه رسیدم که تا هنوز نفس میکشم برای مهاجرت و به طبع آن رسیدن به فرهنگ بهتر و زندگی سالمتر و بهتر تلاش کنم .....
خیلی صادقانه میگم: دیگه زیاد نسبت به ایران و مردمش تعصب و غیرتی ندارم....راستش کلا به این نتیجه رسیدم که نسبت به خاک تعصب نداشته باشم و به نظرم وطن اونجایی هست که دل خوش باشه

من نظرات کاملا شخصی خودم رو گفتم و مطمینم که خیلی با من مخالف هستن همونجور که اگه 4 سال پیش این حرفارو از کسی میشنیدم یا توی روی طرف بهش ایراد میگرفتم یا توی دلم
خوشحال میشم بحث بره در این سمت که اصلا انسان باید نسبت به جایی که به دنیا اومده تعصب داشته باشه یا نه

[amazar]

من هم موافق صحبت های دوستمون هستم چون دقیقا من هم این تجربه هارو داشتم . سعی کردم به کشورم علی الخصوص اجتماع کمک کنم تا وضعیت بهتری داشته باشیم اما حقیقتا نشد ! قبل از این که وارد عرصه های اصلی زندگی مثل کار و حضور جدی تر در اجتماع بشم واقعا شخصیت بهتری از خودم رو سراغ داشتم همیشه به بزرگتر از خودم و افراد مسن تر ایراد می گرفتم که رفتارهای زشت رو کنار بذارن اما وقتی خودم وارد جامعه شدم دید م باید به اونها حق داد اونها هم احتمالا یک روز مثل من فکر می کردند ولی وادار هستند به خاطر زندگیشون و تامین معاش خیلی کارها رو انجام بدن ! متاسفانه به دلایل مختلف فرهنگی ، اقتصادی وسیاسی این وضعیت بوجود اومده و زمان طولانی نیاز هست تا تغییرات اتفاق بیفتند. حال باید دید آیا میشه تحمل کرد و شرایط رو تاب آورد یا باید رفت.

دیشب داشتم با دوستم که برای تحصیل به فرانسه رفته صحبت می کردم. وضعیت فرانسه رو جالب نمی دونست می گفت وقتی هوا برفی بشه و ترافیک بوجود بیاد شروع می کنند به بوق زدن یا سیستم های اداریشون به بدی سیستم اداری ایران هست. البته جنبه های مثبتی هم اشاره می کرد ولی به نظر می رسه سرمایه اجتماعیشون پایینه یعنی همون چیزی که در ایران افتضاحه مثل اعتماد، راستگویی و صداقت و غیره حالا هر کسی به هر جایی می خواد بره اول حتما بررسی کنید .

[shahrouz]

درود

این تاپیک مغفول مونده بود.

آمریکایی به فرهنگ و تاریخ جامعه ای افتخار می کنه که سردمداران استقلال آزادی خواهانه اون به عبارتی بزرگترین برده داران تاریخ بودند! مقاله ای می خوندم که در حد واسط انتهای قرن 18 و اواسط قرن 19 میلادی یکی از موفق ترین تجارتها تجارت برده بویژه از نوع ج**ن*س*ی توسط آمریکایی ها/انگلیسی ها نه تنها به خاک آمریکا بلکه به جاهایی مثل بریستول انگلستان یا مارسی فرانسه بوده. تاریخ چند ده سال قبل آمریکا هم که بررسی کنی دو تا بمب اتمی از دلش در میاد که به اندازه کل جنایتها!! ی شاهان ایرانی از کشته پشته ساخته. یا آمریکایی ها نژاد پرستند که تمام شعارهای آزادی طلبانه شون محدود به حرفهاشونه یا اینکه وقتی در قرن 20 21 میلادی چنین کشتارهایی رخ می ده ایراد گرفتن به 25 قرن قبل یک اشتباه هست. یا اینکه بخونیم، سربازهای آمریکایی چه بر سر فرهنگ تایلندی ها در حین جنگ ویتنام آوردند. مردم اون کشور(آمریکا) به فرهنگشان/ تاریخشان/ کشورشان علی رغم تمام اینها افتخار می کنند. چرا نباید به کوروش افتخار کرد؟ حالا قدمت اون منشور کوروش 500 سال باشه یا 2500 سال؟! یا اون شعر سعدی رو روی سردر زده باشند یا نزده باشند! اینها حاشیه هست. می شه سعدی، خیام، مولوی، حافظ، کوروش، داریوش، زرتشت و... رو انکار کرد یا بی اهمیت شمرد؟

به نظر من ذوب شدن کامل در فرهنگ جامعه ای که وارد اون می شویم فقط برای اینکه بیشتر پذیرفته شیم همون قدر اشتباهه است که غرق شدن در فرهنگی که در آن بوده ایم! مگه همه ما در ایران یکسان می خوردیم، حرف می زدیم، می پوشیدیم، رفتار می کردیم که باید شبیه اونها رفتار کنیم تا پذیرفته شیم

ما چرا نباید به فرهنگی افتخار کنیم که وقتی گلادیاتورها رو مثل حیوون وسط آرنا می نداختند از عدالت اجتماعی (حالا در همون سطح اولیه اون) صحبت می شده. قرار نبوده که اون زمان احزاب مخالف و موافق تصمیم گیری کنند. فرهنگ هم تنها یک سری کشفیات و ابداعیات نیست که تصور کنیم بله چینی ها از ما با فرهنگ تر بودند.

متاسفانه با این تاریخ 2 کار شده. 1- نادیده گرفته شده 2- وسیله ای برای غرور بیش از حد شده بدون اینکه از مواهب این فرهنگ بهره گرفته بشه.

در مورد حواب دوستمون salazar که گفته بودند چی داریم! باید بگم به دلیل این دو مشکل بالا جواب سوالتون این هست که " الان یا الان؟" یعنی روز به روز تحقیر از سوی برخی و تکبر بیش از حد از سوی برخی دیگه باعث می شه داشته هامون رو از دست بدیم. وقتی یکی از بزرگترین دروغگویان تاریخ این مرز و بوم خودش رو مدافع فرهنگ/تاریخ این کشور جا می زنه باید بگم ممکنه سالیان آینده جوابتون "هیچ" باشه!. این روش هم خوب جواب داده، قسمت بزرگی از مشکلات فعلی ما هم به خاطر شرایط اقتصادی اسفباری هست که در اون هستیم. باقی رو منکر نیستم. نقش این مسئله رو خواستم ذکر کنم.
این حرفها رو برای این زدم که بگم هیچ ایرادی نداره که اصلا من سعی کنم کنفرانس، سمینار، کارگاه و... در مورد شناسایی فرهنگ و تاریخ پیشین ایران راه اندازی کنم در خارج از کشور.