آلمان یا آمریکا

[arash-iran]

توی اروپا میشه کار سیاه کرد. ازین جهت شاید بشه کار پیدا کرد.
ضمن اینکه فکر میکنم ولی مطمئن نیستم، که مینیمم ویج وجود نداره توی اروپا.
ولی رقابت توی اروپا وحشتناک زیاده. همه از کشورهای همسایه اومدن (یکیش خود ما ایرانیا) و باندبازی وحشتناکه. مخصوصا توی هلند، دانمارک، بلژیک و..
سوئد مثل اینکه امریکایی تره. مثل ملبورن استرالیا.
المان به نظر بینابین هست.
کانادا هم که ازون وضعیت تعادل دراومده.
کار کمه، متقاضی بی نهایت زیاده.
ترجیحشون در درون خودشون اینه که کار رو به کسی که میشناسن بدن. یا به یک سیتیزن.
توی امریکا، با پنجاه تا کشور طرف هستید.
توی یکی ازین 50 تا کشور بلاخره کار پیدا میشه.
ضمن اینکه اگه سخت تر کار کنید زودتر پیشرفت میکنید.
تو کانادا هم همین بود کم و بیش. تا که جاستین تمام تعادلات رو به هم زد. با اوردن دانشجوی زیاد (یکیش خود من) و مهاجر زیاد.
خوبی اوردن دانشجو و مهاجر زیاد و پناهنده زیاد این هست که سیستم امریکایی تر میشه.
مهاجر فرهنگ جدید و پول میاره. و مهارت.
پناهنده فرهنگ جدید میاره. مهارت میاره.
دانشجو هم بلاخره درس میخونه و به تخصص میرسه.
اگه زیر ساخت کاری کشور خوب باشه، این ها در دراز مدت به نفع سیستم هست.
این پول های ده هزار تا بیست هزار تا که توسط مهاجر ورد میشه موقتا کشور رو از مشکلات بازار خراب نجات میده.
بدیش به این هست که منابع محدود هست.
و رو به توسعه و رشد نیست.
بچه ای که الان به دنیا میاد تو کانادا، با بقیه بچه ها از هر رنگ و نژادی بزرگ میشه به لطف سیستم جاستین. و این خوب هست. همه میشن کانادایی. عین امریکا.
از طرفی پدر و مادر اون بچه اسکرود شدن اینقدر بدبختی کشیدن برای یک لقمه نون.
مشکل اروپا و کانادا این هست که منابع محدود هست.
و به خاطر سیستم سوشالیستی خلاقیت درجا کشته میشه تو سیستم.
و همه چیز مثل قبل میمونه ولی ورودی زیاده.
تو امریکا کار زیاد هست.
واقعا زیاده.
ولی امریکایی یک تفکری داره:
ترجیح میدم کار رو به کسی بدم، که یکمی بلده، و اراده داره و اشتیاق و میخواد یاد بگیره.
تا که به یکی بدم که بیشتر هم بلده ولی با هیچ کس نمیسازه یا بی انگیزه هست یا میخواد دور بزنه.
امریکایی کاسبه. امریکایی دنبال نون دراوردنه که بتونه سفرش رو بره، تفریحش رو انجام بده، خوش باشه، درسشو بخونه، کارشو بکنه. کاری بکنه که دوست داره. بره هاکی و فوتبال امریکایی تماشا کنه. بره رالی.
در نتیجه اصلا بعید نیست که پوزیشن خالی وجود داشته باشه و نیروی کار اپلای کنه (حتی خود امریکاییا) ولی کار رو نگیره.
این برعکس اروپاست.
تو اروپا ممکنه یک پوزیشن باز بمونه تا سه سال. نه به خاطر اینکه نیروی کاری که میخوان پیدا نشده.
بلکه نیروی کار ازون ملیت و نژادی که میخوان، پیدا نشده.
اینها نظرات و دیده های منه.
نمیدونم بقیه چطور فکر میکنن.
اگه تجربه واقعای دارید خوشحال میشم بشنوم.

مینیمم ویج وجود نداره توی اروپا؟!!!!!!!!!!!

[candid]

تو امریکا پیدا کردن کار واسه رشته های hard science سخت تره٬‌موقعیت هست ولی شما باید با چینی ها و هندی ها که خیلی زیادن رقابت کنید٬ ٬‌هر شرکتی برید کلی چینی و هندی هست٬ چینی ها الان دیگه قدرت دارن و تو شرکت ها manager اینا هستن و صد در صد شمای ایرانی را واسه موقعیت ها نمیگیرن و هر طور شده از چین یا خود امریکا یه چینی پیدا میکنن و موقعیت را پر میکنن.

الان شما برید تو LinkedIn میتونید فارغ التحصیلای دکتری امریکا را ببینید که پروفایلشون #OpenToWork زدن و مدت هاست دنبال کارن٬ مساله این هست که با دکتری هم برای خیلی موقعیت ها overqualified در نظر گرفته میشن از اونور واسه جاهای که دکتری میخوان هم رقابت بالاست٬ اگه از طریق indeed اپلای کنید تعداد applicant هایی که اپلای کردن را میفرسته٬ مثلا واسه یه موقعیت ۱۰۰ نفر اپلای کردن٬ رسما یه ایرانی چه شانسی میتونه داشته باشه وسط امریکایی ها و هندی ها و چینی ها؟ حالا اگه شما پروژه تون با یه استادی باشه که با شرکت ها لینک باشه ٬خوب صد در صد آینده کاری دارید٬ چون استاده حامی هست و دانشجوی خودش را ول نمیکنه و براش مهمه که دانشجوش به یه سرانجامی برسه ولی همه استادها لینک ندارن یا دارن نمیخوان واسه شما خرج کنن.

من کسانی را میشناسم که دکتری دارن و در امریکا کار سیاه میکن٬ چون نتونستن کار پیدا کنن٬ ولی رشته هایی مثل Data science , Medical field اوضاع کار خیلی بهتره٬ یکی را میشناسم که دکتری شیمی گرفت و تا یه مدت یه سره دنبال کار بود ولی دید فایده نداره٬ رفت رشته دندون پزشکی با وام خوند٬ الان واسه خودش مطب داره و اوضاعش خیلی خوبه. مساله اینه که باید واسه چنین چیزهایی که آماده باشی و اراده اینو داشته باشی دوباره شروع کنی.

[minaamin]

تو امریکا پیدا کردن کار واسه رشته های hard science سخت تره٬‌موقعیت هست ولی شما باید با چینی ها و هندی ها که خیلی زیادن رقابت کنید٬ ٬‌هر شرکتی برید کلی چینی و هندی هست٬ چینی ها الان دیگه قدرت دارن و تو شرکت ها manager اینا هستن و صد در صد شمای ایرانی را واسه موقعیت ها نمیگیرن و هر طور شده از چین یا خود امریکا یه چینی پیدا میکنن و موقعیت را پر میکنن.

الان شما برید تو LinkedIn میتونید فارغ التحصیلای دکتری امریکا را ببینید که پروفایلشون #OpenToWork زدن و مدت هاست دنبال کارن٬ مساله این هست که با دکتری هم برای خیلی موقعیت ها overqualified در نظر گرفته میشن از اونور واسه جاهای که دکتری میخوان هم رقابت بالاست٬ اگه از طریق indeed اپلای کنید تعداد applicant هایی که اپلای کردن را میفرسته٬ مثلا واسه یه موقعیت ۱۰۰ نفر اپلای کردن٬ رسما یه ایرانی چه شانسی میتونه داشته باشه وسط امریکایی ها و هندی ها و چینی ها؟ حالا اگه شما پروژه تون با یه استادی باشه که با شرکت ها لینک باشه ٬خوب صد در صد آینده کاری دارید٬ چون استاده حامی هست و دانشجوی خودش را ول نمیکنه و براش مهمه که دانشجوش به یه سرانجامی برسه ولی همه استادها لینک ندارن یا دارن نمیخوان واسه شما خرج کنن.

من کسانی را میشناسم که دکتری دارن و در امریکا کار سیاه میکن٬ چون نتونستن کار پیدا کنن٬ ولی رشته هایی مثل Data science , Medical field اوضاع کار خیلی بهتره٬ یکی را میشناسم که دکتری شیمی گرفت و تا یه مدت یه سره دنبال کار بود ولی دید فایده نداره٬ رفت رشته دندون پزشکی با وام خوند٬ الان واسه خودش مطب داره و اوضاعش خیلی خوبه. مساله اینه که باید واسه چنین چیزهایی که آماده باشی و اراده اینو داشته باشی دوباره شروع کنی.

ببینید برای پیدا کردن کار بعد دکرتی در امریکا فقط باید انتظارات رو پایین اورد همین! کار فراوونه برا اکادمی
باید قبول کنی هر جا اومد بری سرکار

[chemistrymaste]

مینیمم ویج وجود نداره توی اروپا؟!!!!!!!!!!!

I honestly have no idea.
I know in Canada and the US they will beat the hell out of the employer about this.
No info about Europe.
My experience in Europe goes back to the time that I was very young and I have changed a lot. So I am not going to encounter that.
But does it exist? How is it?
About 8 - 9 years ago, I remember people around me mentioned that you can go work and get any salary and no one's gonna care.
Is it like that?

[chemistrymaste]

تو امریکا پیدا کردن کار واسه رشته های hard science سخت تره٬‌موقعیت هست ولی شما باید با چینی ها و هندی ها که خیلی زیادن رقابت کنید٬ ٬‌هر شرکتی برید کلی چینی و هندی هست٬ چینی ها الان دیگه قدرت دارن و تو شرکت ها manager اینا هستن و صد در صد شمای ایرانی را واسه موقعیت ها نمیگیرن و هر طور شده از چین یا خود امریکا یه چینی پیدا میکنن و موقعیت را پر میکنن.

الان شما برید تو LinkedIn میتونید فارغ التحصیلای دکتری امریکا را ببینید که پروفایلشون #OpenToWork زدن و مدت هاست دنبال کارن٬ مساله این هست که با دکتری هم برای خیلی موقعیت ها overqualified در نظر گرفته میشن از اونور واسه جاهای که دکتری میخوان هم رقابت بالاست٬ اگه از طریق indeed اپلای کنید تعداد applicant هایی که اپلای کردن را میفرسته٬ مثلا واسه یه موقعیت ۱۰۰ نفر اپلای کردن٬ رسما یه ایرانی چه شانسی میتونه داشته باشه وسط امریکایی ها و هندی ها و چینی ها؟ حالا اگه شما پروژه تون با یه استادی باشه که با شرکت ها لینک باشه ٬خوب صد در صد آینده کاری دارید٬ چون استاده حامی هست و دانشجوی خودش را ول نمیکنه و براش مهمه که دانشجوش به یه سرانجامی برسه ولی همه استادها لینک ندارن یا دارن نمیخوان واسه شما خرج کنن.

من کسانی را میشناسم که دکتری دارن و در امریکا کار سیاه میکن٬ چون نتونستن کار پیدا کنن٬ ولی رشته هایی مثل Data science , Medical field اوضاع کار خیلی بهتره٬ یکی را میشناسم که دکتری شیمی گرفت و تا یه مدت یه سره دنبال کار بود ولی دید فایده نداره٬ رفت رشته دندون پزشکی با وام خوند٬ الان واسه خودش مطب داره و اوضاعش خیلی خوبه. مساله اینه که باید واسه چنین چیزهایی که آماده باشی و اراده اینو داشته باشی دوباره شروع کنی.

حقیقتش رو بخواید با شما موافقم.
دقیقا کامیونیتی چینی و هندی و بقیه خیلی هوای هم رو نگه میدارن. البته از الان اطلاعی ندارم؟ الان اومدن نیروی کار از هند و چین به اسونی سابق هست؟
کامیونیتی ایرانی خیلی ضعیف عمل میکنه.
گاهی سر هم کلاه میذارن.
و در بهترین حالت میبینی به هم فقط کمک نمیکنن.
به ندرت ادم خوب هم بینشون پیدا میشه و اون جور وقتها باید بگیری بچسبی و باهاشون دوستیت رو حفظ کنی. دوستای خوبی میشن.
موافقم.
من بیشتر تمرکزم روی ساینس و مخصوصا chemical biology - biochemistry - medicinal chemistry - biophysical chemistry هست.
حقیقتش حتی از بقیه شیمی اطلاع درست و حسابی ندارم.
بیشتر مشاهدات من توی امریکا دور و بر کامپیوتر و همین چند تا فیلد هست که عرض کردم.
بله من هم دکترا دیدم که اینجا کار ندرن (ایرانی دیدم) نمیدونم چرا.
دوست اون پسری که کار نداره میگفت اینها همه تقصیر ترامپه که باعث شد زیرپوستی فقط به امریکاییا کار بدن.
منتها امریکاییا اغلب توی فیلدهای خاصی علاقه یا تخصص دارن.
مثلا رشته های علوم انسانی، یا ریل استیت، یا حقوق (علوم انسانی محسوب میشه؟) یا مدیریت.
من موندم کسی که دکترای کامپیوتر در یک گرایش خیلی تخصصی داره امریکایی باهاش چه رقابتی میکنه؟
منتها من تازه اینجا اومدم.
نمیدونم.
دقیقا. باید اراده نه شنیدن، نه گفتن، و دنبال کردن فانتزیات رو داشته باشی. بی نهایت سخت هست. ولی تجربه بهم نشون داده هر وقت میخوری زمین، و ارده میکنی بلند بشی، و بلند میشی، علاوه بر رسیدن به هدفت، پوستت یک لایه قوی تر میشه و همین باور کنید خودش بهترین جایزه هست.
رشته های پزشکی و دندان و دارو توی امریکا و کانادا و استرالیا خیلی زیاد شرایط سختی برای مهاجر دارن (دلیلش رو نمیدونم، خیلیا میگن باندبازی). توی المان یادمه ایرانیای دکتر میگفتن شرایط اسون تر از این سه کشوره. میگفتن وقتی ایرانی دکتر ورد اینجا میشه یه دوره کوتاه میگذرونه و میره دکتر میشه. واقعا نمیدونم این چقدر درسته. شایدم اصلا اینطور نیست. اون موقع سن من کمتر بود و واقعا نگاهم به دنیا متفاوت بود با الان. حوصله سرچ کردنم ندارم ولی اگه اطلاعاتی داشتید شیر کنید.
من دکتر هم کانادا هم امریکا میشناسم (پزشک عمومی ایران) که اینجا پس از گذروندن دوره های مختلف، تکنسین شدن (یعنی از اسکرچ شروع کردن) یا دارن خون میگیرن.

[MR1993]

حقیقتش رو بخواید با شما موافقم.
دقیقا کامیونیتی چینی و هندی و بقیه خیلی هوای هم رو نگه میدارن. البته از الان اطلاعی ندارم؟ الان اومدن نیروی کار از هند و چین به اسونی سابق هست؟
کامیونیتی ایرانی خیلی ضعیف عمل میکنه.
گاهی سر هم کلاه میذارن.
و در بهترین حالت میبینی به هم فقط کمک نمیکنن.
به ندرت ادم خوب هم بینشون پیدا میشه و اون جور وقتها باید بگیری بچسبی و باهاشون دوستیت رو حفظ کنی. دوستای خوبی میشن.
موافقم.
من بیشتر تمرکزم روی ساینس و مخصوصا chemical biology - biochemistry - medicinal chemistry - biophysical chemistry هست.
حقیقتش حتی از بقیه شیمی اطلاع درست و حسابی ندارم.
بیشتر مشاهدات من توی امریکا دور و بر کامپیوتر و همین چند تا فیلد هست که عرض کردم.
بله من هم دکترا دیدم که اینجا کار ندرن (ایرانی دیدم) نمیدونم چرا.
دوست اون پسری که کار نداره میگفت اینها همه تقصیر ترامپه که باعث شد زیرپوستی فقط به امریکاییا کار بدن.
منتها امریکاییا اغلب توی فیلدهای خاصی علاقه یا تخصص دارن.
مثلا رشته های علوم انسانی، یا ریل استیت، یا حقوق (علوم انسانی محسوب میشه؟) یا مدیریت.
من موندم کسی که دکترای کامپیوتر در یک گرایش خیلی تخصصی داره امریکایی باهاش چه رقابتی میکنه؟
منتها من تازه اینجا اومدم.
نمیدونم.
دقیقا. باید اراده نه شنیدن، نه گفتن، و دنبال کردن فانتزیات رو داشته باشی. بی نهایت سخت هست. ولی تجربه بهم نشون داده هر وقت میخوری زمین، و ارده میکنی بلند بشی، و بلند میشی، علاوه بر رسیدن به هدفت، پوستت یک لایه قوی تر میشه و همین باور کنید خودش بهترین جایزه هست.
رشته های پزشکی و دندان و دارو توی امریکا و کانادا و استرالیا خیلی زیاد شرایط سختی برای مهاجر دارن (دلیلش رو نمیدونم، خیلیا میگن باندبازی). توی المان یادمه ایرانیای دکتر میگفتن شرایط اسون تر از این سه کشوره. میگفتن وقتی ایرانی دکتر ورد اینجا میشه یه دوره کوتاه میگذرونه و میره دکتر میشه. واقعا نمیدونم این چقدر درسته. شایدم اصلا اینطور نیست. اون موقع سن من کمتر بود و واقعا نگاهم به دنیا متفاوت بود با الان. حوصله سرچ کردنم ندارم ولی اگه اطلاعاتی داشتید شیر کنید.
من دکتر هم کانادا هم امریکا میشناسم (پزشک عمومی ایران) که اینجا پس از گذروندن دوره های مختلف، تکنسین شدن (یعنی از اسکرچ شروع کردن) یا دارن خون میگیرن.

در فیلد یادگیری ماشین امریکا کمبود نیرو هم داره. پس دلیل عدم استخدام ایرانی‌ها توسط خیلی شرکت ها رقابت نیست.

[leroy_brown]

تو امریکا پیدا کردن کار واسه رشته های hard science سخت تره٬‌موقعیت هست ولی شما باید با چینی ها و هندی ها که خیلی زیادن رقابت کنید٬ ٬‌هر شرکتی برید کلی چینی و هندی هست٬ چینی ها الان دیگه قدرت دارن و تو شرکت ها manager اینا هستن و صد در صد شمای ایرانی را واسه موقعیت ها نمیگیرن و هر طور شده از چین یا خود امریکا یه چینی پیدا میکنن و موقعیت را پر میکنن.

الان شما برید تو LinkedIn میتونید فارغ التحصیلای دکتری امریکا را ببینید که پروفایلشون #OpenToWork زدن و مدت هاست دنبال کارن٬ مساله این هست که با دکتری هم برای خیلی موقعیت ها overqualified در نظر گرفته میشن از اونور واسه جاهای که دکتری میخوان هم رقابت بالاست٬ اگه از طریق indeed اپلای کنید تعداد applicant هایی که اپلای کردن را میفرسته٬ مثلا واسه یه موقعیت ۱۰۰ نفر اپلای کردن٬ رسما یه ایرانی چه شانسی میتونه داشته باشه وسط امریکایی ها و هندی ها و چینی ها؟ حالا اگه شما پروژه تون با یه استادی باشه که با شرکت ها لینک باشه ٬خوب صد در صد آینده کاری دارید٬ چون استاده حامی هست و دانشجوی خودش را ول نمیکنه و براش مهمه که دانشجوش به یه سرانجامی برسه ولی همه استادها لینک ندارن یا دارن نمیخوان واسه شما خرج کنن.

من کسانی را میشناسم که دکتری دارن و در امریکا کار سیاه میکن٬ چون نتونستن کار پیدا کنن٬ ولی رشته هایی مثل Data science , Medical field اوضاع کار خیلی بهتره٬ یکی را میشناسم که دکتری شیمی گرفت و تا یه مدت یه سره دنبال کار بود ولی دید فایده نداره٬ رفت رشته دندون پزشکی با وام خوند٬ الان واسه خودش مطب داره و اوضاعش خیلی خوبه. مساله اینه که باید واسه چنین چیزهایی که آماده باشی و اراده اینو داشته باشی دوباره شروع کنی.

نمیدونم بر چه اساسی همچین نظری دارید؟!
کار ‍پیدا کردن در رشته های فنی هیچ ربطی به نژاد یا ملیت نداره. این که چینیها قدرت دستشونه و ایرانی استخدام نمیکنن کاملا غلطه. اگر کسی در امریکا، دررشته فنی مهندسی مشکل کار پیدا کردن داره، نشان میده که مهارت نداره.
اینکه کسی دکترا داره ولی بیکاره مشکل نداشتنه مهارته. کسی اهمیت نمیده که یکی ۱۰۰ تا مقاله داره و از دانشگاه شریف اومده. اگر نتونه باری از دوشه اون شرکت ورداره، استخدامش نمیکنن. هیچ ربطی هم نداره که طرف المانیه، هندیه، امریکایه یا ایرانیه.

[leroy_brown]

حقیقتش رو بخواید با شما موافقم.
دقیقا کامیونیتی چینی و هندی و بقیه خیلی هوای هم رو نگه میدارن. البته از الان اطلاعی ندارم؟ الان اومدن نیروی کار از هند و چین به اسونی سابق هست؟
کامیونیتی ایرانی خیلی ضعیف عمل میکنه.
گاهی سر هم کلاه میذارن.
و در بهترین حالت میبینی به هم فقط کمک نمیکنن.
به ندرت ادم خوب هم بینشون پیدا میشه و اون جور وقتها باید بگیری بچسبی و باهاشون دوستیت رو حفظ کنی. دوستای خوبی میشن.
موافقم.
من بیشتر تمرکزم روی ساینس و مخصوصا chemical biology - biochemistry - medicinal chemistry - biophysical chemistry هست.
حقیقتش حتی از بقیه شیمی اطلاع درست و حسابی ندارم.
بیشتر مشاهدات من توی امریکا دور و بر کامپیوتر و همین چند تا فیلد هست که عرض کردم.
بله من هم دکترا دیدم که اینجا کار ندرن (ایرانی دیدم) نمیدونم چرا.
دوست اون پسری که کار نداره میگفت اینها همه تقصیر ترامپه که باعث شد زیرپوستی فقط به امریکاییا کار بدن.
منتها امریکاییا اغلب توی فیلدهای خاصی علاقه یا تخصص دارن.
مثلا رشته های علوم انسانی، یا ریل استیت، یا حقوق (علوم انسانی محسوب میشه؟) یا مدیریت.
من موندم کسی که دکترای کامپیوتر در یک گرایش خیلی تخصصی داره امریکایی باهاش چه رقابتی میکنه؟
منتها من تازه اینجا اومدم.
نمیدونم.
دقیقا. باید اراده نه شنیدن، نه گفتن، و دنبال کردن فانتزیات رو داشته باشی. بی نهایت سخت هست. ولی تجربه بهم نشون داده هر وقت میخوری زمین، و ارده میکنی بلند بشی، و بلند میشی، علاوه بر رسیدن به هدفت، پوستت یک لایه قوی تر میشه و همین باور کنید خودش بهترین جایزه هست.
رشته های پزشکی و دندان و دارو توی امریکا و کانادا و استرالیا خیلی زیاد شرایط سختی برای مهاجر دارن (دلیلش رو نمیدونم، خیلیا میگن باندبازی). توی المان یادمه ایرانیای دکتر میگفتن شرایط اسون تر از این سه کشوره. میگفتن وقتی ایرانی دکتر ورد اینجا میشه یه دوره کوتاه میگذرونه و میره دکتر میشه. واقعا نمیدونم این چقدر درسته. شایدم اصلا اینطور نیست. اون موقع سن من کمتر بود و واقعا نگاهم به دنیا متفاوت بود با الان. حوصله سرچ کردنم ندارم ولی اگه اطلاعاتی داشتید شیر کنید.
من دکتر هم کانادا هم امریکا میشناسم (پزشک عمومی ایران) که اینجا پس از گذروندن دوره های مختلف، تکنسین شدن (یعنی از اسکرچ شروع کردن) یا دارن خون میگیرن.

چرا میگی که کامیونیتی ایرانی ضعیف عمل میکنه؟! چه انتظاری داری؟
به عنوان مثال اگر یک ایرانی CEO یه شرکت باشه، مثل دارا خوسروشاهی در اوبر، بازهم واقعا نمیتونه پارتی بازی کنه. وگرنه شرکتو نابود میکنه.

امریکا کشور سرمایه داریه. یعنی پول و عرضه و تقاضا حرفه اولو میزنه. اگر کسی مهارتی نداره که خریدار داشته باشه، نمیتونه کار پیدا کنه. حالا مهم نیست که فوق دکترا داره یا نه.
من یک مهندس در کالیفرنیا هستم. کمبود نیروی کار مهندسی و فنی خیلی زیاده. من از کسایی مصاحبه کردم که مدرک لیسانس هم نداشتن، ولی مهارت کافی برای انجام کارو داشتند. در عین حال من از دکتراهایی مصاحبه کردم که مینیمم کارهم بلد نبودند.
واقعا اوضاع کمبود کار به قدری وخیمه که شرکتا از کشورای دیگه نیرو میگیرند. شرکتی که نتونه یا نخواد اسپانسر نیروی کارش بشه، یه جای کارش میلنگه.

در اخر نمیخوام بگم که کار پیدا کردن مثل اب خوردنه. ولی توی رشته های فنی و مهندسی به طور نسبی بد نیست. اگر کسی توی امریکا کار فنی نمیتونه پیدا کنه باید مهارت خودشو زیر سوال ببره.

[minaamin]

چرا میگی که کامیونیتی ایرانی ضعیف عمل میکنه؟! چه انتظاری داری؟
به عنوان مثال اگر یک ایرانی CEO یه شرکت باشه، مثل دارا خوسروشاهی در اوبر، بازهم واقعا نمیتونه پارتی بازی کنه. وگرنه شرکتو نابود میکنه.

امریکا کشور سرمایه داریه. یعنی پول و عرضه و تقاضا حرفه اولو میزنه. اگر کسی مهارتی نداره که خریدار داشته باشه، نمیتونه کار پیدا کنه. حالا مهم نیست که فوق دکترا داره یا نه.
من یک مهندس در کالیفرنیا هستم. کمبود نیروی کار مهندسی و فنی خیلی زیاده. من از کسایی مصاحبه کردم که مدرک لیسانس هم نداشتن، ولی مهارت کافی برای انجام کارو داشتند. در عین حال من از دکتراهایی مصاحبه کردم که مینیمم کارهم بلد نبودند.
واقعا اوضاع کمبود کار به قدری وخیمه که شرکتا از کشورای دیگه نیرو میگیرند. شرکتی که نتونه یا نخواد اسپانسر نیروی کارش بشه، یه جای کارش میلنگه.

در اخر نمیخوام بگم که کار پیدا کردن مثل اب خوردنه. ولی توی رشته های فنی و مهندسی به طور نسبی بد نیست. اگر کسی توی امریکا کار فنی نمیتونه پیدا کنه باید مهارت خودشو زیر سوال ببره.

اونو ول کن

در مورد مدرک رکتری معلومه دکتری کار زیر دیپلم رو نمیتونه انجام بده!
دکتری جاش دانشگاست. وگرنه باید بره R&D

[dv1397]

نمیدونم بر چه اساسی همچین نظری دارید؟!
کار ‍پیدا کردن در رشته های فنی هیچ ربطی به نژاد یا ملیت نداره. این که چینیها قدرت دستشونه و ایرانی استخدام نمیکنن کاملا غلطه. اگر کسی در امریکا، دررشته فنی مهندسی مشکل کار پیدا کردن داره، نشان میده که مهارت نداره.
... مشکل نداشتنه مهارته. ... هیچ ربطی هم نداره که طرف المانیه، هندیه، امریکایه یا ایرانیه.

یک ایرانی CEO یه شرکت باشه، مثل دارا خوسروشاهی در اوبر، بازهم واقعا نمیتونه پارتی بازی کنه. وگرنه شرکتو نابود میکنه.

امریکا کشور سرمایه داریه. یعنی پول و عرضه و تقاضا حرفه اولو میزنه. اگر کسی مهارتی نداره که خریدار داشته باشه، نمیتونه کار پیدا کنه. حالا مهم نیست که فوق دکترا داره یا نه.
من یک مهندس در کالیفرنیا هستم. کمبود نیروی کار مهندسی و فنی خیلی زیاده. من از کسایی مصاحبه کردم که مدرک لیسانس هم نداشتن، ولی مهارت کافی برای انجام کارو داشتند. در عین حال من از دکتراهایی مصاحبه کردم که مینیمم کارهم بلد نبودند.

در اخر نمیخوام بگم که اب خوردنه. ... اگر کسی توی امریکا کار فنی نمیتونه پیدا کنه باید مهارت خودشو زیر سوال ببره.

این حرف هایی که می زنین خیلی خوبه، ولی سوال:

آیا شما هفت سالگی مهاجرت کردید؟ آیا موقع ورود به آمریکا، خانواده اتون با دسته گل تو فرودگاه کالیفرنیا منتظرتون بودن. یا اینکه حدود سی سالگی وارد آمریکا شدید و به همچین دست آوردی رسیدید؟
دارا خشروشاهی لیسانس از دانشگاه Brown. متولد سال 69 و همزمان با انقلاب تشریف بردن جایی که ویزای ما رو ریجکت کردن و فاند گرفتن مثل آب خوردن نیست، مخصوصا برای لیسانس. رییس اوبر در ده سالگی دست والدینشون را گرفتن و رفتن. ما داریم در سی و چند سالگی پول gre را جمع می کنیم و والدینمون می گن پول نداریم.

اینکه کامیونیتی ها به هم کمک نکنن خیلی خوب هست و هموطن ها پشت هم را نداشته باشن. این عالی هست که چینی ها و هندی ها ما را کنار نگذارن و در مقابل ما هم برای ایرانی ها پارتی بازی نکنیم.
تعاریف شما از وضعیت، عین ابراهام لینکلن بود، کاملن آرزویی که ما از melting pot انتظار داریم (اگر راست باشد)

مثلن لینکلن گفت هر کس حاصل دسترنج خودش نون بخوره و کسی برای دیگری بردگی نکنه. حرفش به واقعیت پیوست و به قتل رسید.
ما هم می گیم کسی نگاه نکنه از کجا اومدیم و در عوض به مهارتمون نگاه کنن. حالا بریم آمریکا همچین چیزی بگیم، جواب میدن : بیشین بینیم باع، کامیونیتیت ضعیفه، زیرپوستی آمریکایی استخدام و قص الی هذی (خلاصه توصیفات سایر کاربران)
فک کن یه زمانی گفتن سیاه پوستی که رفتین از آفریقا با کشتی آوردین تا براتون بردگی کنه، حالا باید شهروند آمریکا بشه. خیلی حرف عادلانه و بدیهی هست، ولی به خاطر عملی شدنش رییس جمهور را به قتل رسوندند. بعضی ها عنقدر از حرف حساب بدشون می آد.