دوره طلایی مهاجرت تقریبا تمام شده است. همان اروپا هم دیگر مهاجران را نمی خواهد.خیلی از کشورهای پیشرفته داشتن چند اسم خیلی عرف هستش و در بعضی موارد (فرانسوی ها) تو کارت ملیشون (که شبیه کارت ملی قدیمای ایرانی بزرگ هستش) هر سه اسم که معمولا یکی از طرف پدر مادر، یکی مادر بزرگ،یکی عمه و ... ذکر میشه.
کسایی هستن که میرن خارج از کشور خودشون و دوست دارن ابرو پیوندیشون رو حفظ کنن، ایرانی دیدن مثل دهه ۶۰ ها برخورد کنن یا مواردی از این دست، ولی بگن من امریکا رفتم.
این افراد همونهایی هستن که از لحاظ روابط اجتماعی/عاطفی به تنهایی و ... میرسن یا دور خودشون رو با شبه وطنی ها پر میکنن که البته ایرادی نداره!
در مورد اسم:
Ben میتونه بنیامین باشه
Jo یا جی میتونه جاوید باشه
مایک همون میکاییل هستش
دیوید همون داوود در ایران
کووین همون کاوه ایرانی
و ...
و ...
و ..
ادعام شدن در جامعه هدف هنر هستش نه نشون دهنده ضعف!
بیشتر اسامی در دنیا مثل میکاییل، میخاییل، میکِلهِ، میگل و ... همه یک اسم هستن.
کسی هم از کسی پرسید مگه فلان اسم رو در فلان جا داریم باهاش رابطه رو ببرید چون فقط افراد فضول جهان سومی از این سوالات میپرسن.
شما از شرکت پنیر فرانسوی معروف تر نیستید که اسمش رو در جامعه هدف (ایران) مستعار کرد به پنیر کیبی.
متاسفانه شدت عدم علاقه به افراد مهاجر در کشورهایی نظیر امریکا در حال افزایش بسیار سریعی هستش.
البته که در کشورهایی نظیر فرانسه و آلمان و اسکاندیناوی این مسله اون قدر جدی نیست.
چندید مقاله علمی هستن دیده شده که خانوارها به صندوقهای سرمایه گذاری ک مدیرش اسمش عربی بوده حتی با داشتن پرفورمنس خوب سرمایه گذاری نزاشتن.
امریکا با سرمایه گذاری خوب روی فیلمهاش خوب میدونه چطوری کاخ پوشالی بسازه برای بچه های جهان سومی! و اونها رو جذب کنه.
کاری که سایر کشورهای (بخصوص اروپایی) نمیکنن.
علاقه مندی ها (Bookmarks)