سلام چرا کسی اطلاع رسانی نمیکنه؟ یعنی کسی نرفته سفارت؟
چون سرآمد دولت شب های وصل ...بگذرد ایام هجران نیز هم
سفارتنامهٔ ایراندخت
Ankara Nov ۲۰۱۳ J۱
روزی که مصاحبه دارید، ۱۵ دقیقه قبل از ساعت مصاحبه در جلو درب سفارت حاضر باشید.
۲ صف جلو در هستند، یکی مخصوص مهاجرتی و دیگری مخصوص غیر مهاجرتی.
مدارکتان را داخل پوشه شفاف بگذارید تا وقتی نگهبانی چک میکند و یه چیزی روی آن میکشد مشکلی نداشته باشید. موبایل و کیف نبرید.فقط پول در جیبتان داشته باشید.
نکته مهم: اگر آقای نگهبانی شروع کرد به یکی یکی فرستادن افراد به داخل و شما را هم (حتا قبل از وقتتان) فرستاد داخل، اشکالی ندارد، احتمالا شما را با شهروندان ترکیه اشتباه گرفته است. چون به هرحال اول به کارهای آنان رسیدگی میشود. گذشته از این شماره که در داخل سفارت به شما داده میشود ملاک جدید وقت مصاحبه خواهد بود نه ساعت واقعی مصاحبه.
قبل از اینکه وارد بشید، میگن که پاسپورت، فرم I۲۰ یا DS۲۰۱۹ و فرم DS۱۶۰ تون رو نشون بدید (یه نفر هست که فارسی/ترکی/نگلیسی میدونه) و چک میکنه که مدارکتون درست باشه.
دقت کنید که فرم DS۱۶۰ را درست پرینت گرفته باشید با بارکد خوانا، در غیر این صورت هم مشکلی نیست، یه دکه هست جلو سفارت که در صف میایستید و ۵ لیر میدین با بارکد DS۱۶۰ تون و اسم و فامیل و جواب به سوال امینیتیتون (security question) و برای شما پرینت میگیرن و بدون اینکه دوباره در صف به ایستید میرید داخل.
در که براتون باز شد، یه بازرسی میشید توسط دستگاه، لازم هست که کتتون رو در بیارید. خوش برخورد و مودب هستند.
بعد میرید بیرون از ساختمون داخل یه صف کوتاه که مدارک رو ازتون بگیرند و میپرسند که درخواست مصاحبه به چه زبانی داشتید. در این قسمت فقط مدارکی که ضروری بوده رو از شما میگیرند و یک شماره به شما میدهند. این شماره یا ۱xx است (turkish inerview) یا ۳xx (english inteview) و یا ۵xx (persian interview). مثلا شماره ۵۲۴ یعنی نفر ۲۴ در مصاحبه به زبان فارسی.
داخل سالن انتظار که میشوید و مینشینید، تابلوهایی در مقابل شما هست که شماره باجه (۱-۸) روی آنها نوشته شده. اولین بار که شمارهٔ شما اعلام میشود، برای انگشت نگاری است، اول ۴ انگشت دست چپ، بعد ۴ انگشت دست راست و بعد ۲ شصت. محکم فشار بدهید تا اثر کند، نه خیلی محکم!
بعد دوباره مینشینید و منتظر اعلام شماره تان جهت مصاحبه میشوید که ممکن است تا ۲ ساعت و نیم طول بکشد. در این فرصت میتوانید چند کار انجام دهید، مثلا مدارکتان را مرور کنید که جواب به سوالها در توک زبان شما قرار بگیرند. یک نکتهٔ خلاف تصور من این بود که مصاحبه به صورت سر پایی (!!) مقابل همان باجهها انجام میشود و نه به صورت خصوصی در یک اتاق.بنابر این اگر در صندلیهای عقبتر بنشینید میتوانید مصاحبهٔ بقیه را بشنوید! ( کار خوبی نیست ولی چارهای ندارید تازه وقتی نوبت ایرانیها میشود سالن اینقدر خلوت است که همه مصاحبهٔ هم را میشنوند!) یک کار اخلاقی تر این است که با ایرانیان آنجا صحبت کنید و مخصوصا به مسنترها روحیه بدهید تا استرس نداشته باشد. یک نکتهٔ دیگر این است که همین قدر که شما به آفیسرها نزدیکید آنها هم به شما نزدیکند! پس لطفا شوخیهایی که نمیخواهید آنها بشنوند را برای بعد بگذارید.
و اما مصاحبه. برای سوالات مصاحبه و غیره اینجا بحث زیاد شده است، حرف جدیدی نیست، الا اینکه استرس نداشته باشید و یادتان باشد که مدارک و سوالاتتان را در پایان مصاحبه فراموش نکنید چون اگر از سالن خارج شوید دیگر نمیتوانید وارد شوید.
نکته مهم: من صرفاً تجربیات و حسّ خودم رو نوشتم و ابدا به کسی توصیه نمیکنم که حتما این کارها رو انجام بده. چون از صحبتهای بچههای اینجا خیلی استفاده کردم، اینها رو اینجا نوشتم شاید به درد کسی بخوره. اگر دوستان اشتباهی میبینند یا تذکری دارند عنوان کنند تا مایهٔ دردسر نشه.
موفق باشید
حتماً اینگلیسی.... تو سفارت ترکیه روز مصاحبه ما حداقل دو نفر بودن که فارسی انتخاب کردن
اولی افتاد به خانمه و رد شد بخاطر فارسی... دومی افتاد به آفیسر مرد موبور و اون هم اتوماتیک باهاش اینگلیسی صحبت کرد
حالا شما که f2 هستی حساسیت کمتره روت ولی بازم اینگلیسی حرف بزن. شما یادمه عشق آباد رو هم داشتی بررسی می کردی که بری... اونجا فقط اینگلیسیه!! دقت کن!
علاقه مندی ها (Bookmarks)