موافقم باهاتون. مثلا یه جوون مجرد 26 ساله سند ملکی و اون همه پول از کجا باید داشته باشه! من قبطه میخورم به حال اونایی که این مدارک رو دارن!
و خیلیها از طبقه های متوسط رو به پایین جامعه واسه تحصیل میرن.
حالا گذشته از این حرفا من با خوندن تمام پستهای این موضوع یک سوالی واسم پیش اومده. من فوق لیسانسم مدیریت امور شهری هست, اما تا جایی که سرچ کردم و فهمیدم تو همه جای دنیا این رشته تحت عنوان برنامه ریزی منطقه ای (شهری) در دانشگاه ها , در مقاطع مختلف تحصیلی, وجود داره. بعنوان یک تخصص جزو Skilled Occupation List (SOL) هم بود.
من نیمه حضوری (فرقی با غیر حضوری نداشت) درس خوندم و عملا میتونم بگم کیفیت دوره ای که من توش تحصیل کردم افتضاح بوده و از اون بدتر آموزش محور. با اینکه در یکی از دانشگاه های معروف سراسری بودم. رشته ی لیسانسم و شغلم (در زمینه زبان انگلیسی) هم بی ربط به رشته ی مسترم بوده.
من مد نظرم این هست که در همون رشته ی برنامه ریزی منطقه ای که گفتم برای مقطع فوق لیسانس اقدام کنم. درسته که از نظر محتوایی با رشته ای که اینجا خوندم یکی هست اما کیفیت آموزش و همینطور آینده ی شغلی که در خارج از ایران میتونه برام به وجود بیاره خیلی با ارزشه.
حالا با این اوصاف و با وجود غیرهمنام بودن رشته خودم و این رشته, آیا سفارت من رو رد خواهند کرد و خواهند گفت که رشته ای که شما انتخاب کردید تکرار رشته ی خودتون هست و شما برای مقاصد تحصیلی نمیخواهید برید و این حرفا. اگه قراره ریجکت شم بیخود تمام این مراحل رو نرم. چون برای اون دانشگاهی که مدنظرم هست اگر اشتباه نکرده باشم باید 100 دلار application fee هم بدم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)