صفحه 3 از 3 نخستنخست 123
نمایش نتایج: از شماره 21 تا 26 , از مجموع 26

موضوع: ضعف فروم در رشته پزشکی

  1. #21

    پیش فرض پاسخ : ضعف فروم در رشته پزشکی

    نقل قول نوشته اصلی توسط farshad_1988 نمایش پست ها
    البته این یه چیز معمولی هست که عموما هیچ کسی از درامد کار خودش راضی نیست و اون را با توجه به سختیش کم می دونه!
    هرچند که پزشکی قبول شدن دانشگاهش حتی ازاد هم خیلی سخته هست...و حالا به غیر از داروسازی و دندان پزشکی کسی بخواهد درامد خوب داشته باشه باید تخصص هم قبول بشه
    اما هر جوری حساب کنید پزشکی در مقایسه با رشته های دیگه(مهندسی - حقوق و...) درامد خیلی خوبی داره!
    توی شهرستان کوچیک هم یه متخصص مثلا چشم اگه کارش خوب باشه توی همون سن 45 سالگی می تونه به درامد بالای ماهی 30 تومن برسه... حالا این را مقایسه کنید با یه دکترای ریاضی(که سخت تر از پزشکی نباشه اسون تر هم نیست)که توی همون سن 45 سالگی هیئت علمی یک دانشگاه بشه...شاید 1/10 باشه نسبتش...
    مهندسی هم که توی 22 سالگی درامد 500-600 تومنی داره فک کنم پول تو جیبی که باباش بهش میده بیشتر از این باشه
    مهندس های نفت هم که درامد 5-6 تومنی دارند واقعا شرایط کاریشون خیلی خیلی سخت هست اگه پارتی نداشته باشن... و خیلی هاشون خودشونا منتقل می کنن به شهر های دیگه با درامد پایینتر
    عموما تا جوون هستی با بی پولی هم خوش می گذرونی...همون حدود سن 40 سالگی ادما به فکر پول جمع کردن و پس انداز می افتن!
    مهندس سنش به 40 هم برسه فوقش درامدش بشه ماهی 2 تومن...توی این اوضاع یه 30 سال بعدش شاید یه خونه توی بالا شهر بتونه رهن کنه )


    حالا جدا از این بحث ها
    شرایط پذیرش سختر از مهندسی نیست؟ یا حتی پیدا کردن کار
    مثلا کسی که اینجا تخصص گرفته باشه بخواهد بره کانادا باید دوره بگذرونه دیگه؟!
    شرایط پذیرش به شدت سخت تر هست و طولانی تر. در نهایت هم معمولاً رشته های تاپ و درآمدزا خیلی خیلی سخت تر و رقابتی تر هست قبولیشون.
    رفتن از ایران هم سخت تر هست. چون ما طرح داریم، تا زمانی که دوسال طرح رو نریم، هیچ مدرک یا ریز نمراتی داده نمیشه و عملاً تا 28 سالگی نمیشه پروسه رفتن رو شروع کرد. مگر اینکه برای طرح وثیقه حدود 45 میلیونی رو بذاریم.
    برای ادامه تحصیل تو مقاطع بالینی معمولاً باید چند مرحله امتحان گذرونده بشه که تو ایران نمیشه این امتحانها رو داد. یک یا دو مرحله اول رو باید تو کشورهای همسایه داد. بعدش هم برای ادامه امتحانات و کار باید به اون کشور بریم. در مورد امریکا، 3 مرحله آزمون (شامل 4 امتحان) باید گذرونده بشه. مرحله اول و بخش تئوری مرحله دوم رو میشه تو کشورهای همسایه داد، بعدش باید رفت امریکا. معمولاً 2 سال هم باید به عنوان دستیار تحقیقاتی اونجا کار کنیم تا اولاً سوابق پژوهشی معتبر داشته باشیم (سوابق اینجا خیلی به درد نمیخوره)، توصیه نامه از اساتید اونجا بگیریم (توصیه اساتید ایران اصلاً به درد نمیخوره!) و در این مدت هم دو مرحله بعدی آزمون رو بدیم. معمولاً از زمانی که شروع کنیم به امتحان دادن، حداقل 3 تا 4 سال طول میکشه تا وارد رزیدنتی بشیم. در طی اون دوره تحقیقاتی هم در اکثر قریب به اتفاق، حداقل خرج 1 سال اول زندگی رو باید خودت از جیبت بدی تا شاید از سال بعدش فاند بهت بدن مه اون هم برای خیلی ها جور نمیشه و تمام هزینه های زندگی و امتحانات که خیلی گرون هستن و سفرهایی که برای مصاحبه ورودی باید انجام بشه رو باید خودت بدی که خییییلی زیاد هست.
    بهش اعظم مقاضیان هم در نهایت وارد رشته های پایینتر مثل داخلی و پزشک خانواده میشن. هرچند که کسایی که نمره های خوب و سوابق و توصیه نامه های خوب دارن، رشته های تاپ مثل رادیولوژی، جراحی و حتی چشم پزشکی هم میتون وارد شن.
    در مورد کانادا هم تقریباً یه چیزی تو همین مایه هاست، تعداد مراحل امتحانش کمتره ولی چون تعداد پوزیشن های موجود و دانشگاه ها کمتره، عملاً تعداد ورودی به تخصص خیلی کمتر از امریکاست.

    اما خب در حین تحصیل حقوق خوبی میگیرن رزیدنت ها و میتونن یه زندگی متوسط داشته باشن.

  2. #22
    Banned
    تاریخ عضویت
    Aug 2012
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : ضعف فروم در رشته پزشکی

    نقل قول نوشته اصلی توسط farshad_1988 نمایش پست ها
    البته این یه چیز معمولی هست که عموما هیچ کسی از درامد کار خودش راضی نیست و اون را با توجه به سختیش کم می دونه!
    هرچند که پزشکی قبول شدن دانشگاهش حتی ازاد هم خیلی سخته هست...و حالا به غیر از داروسازی و دندان پزشکی کسی بخواهد درامد خوب داشته باشه باید تخصص هم قبول بشه
    اما هر جوری حساب کنید پزشکی در مقایسه با رشته های دیگه(مهندسی - حقوق و...) درامد خیلی خوبی داره!
    توی شهرستان کوچیک هم یه متخصص مثلا چشم اگه کارش خوب باشه توی همون سن 45 سالگی می تونه به درامد بالای ماهی 30 تومن برسه... حالا این را مقایسه کنید با یه دکترای ریاضی(که سخت تر از پزشکی نباشه اسون تر هم نیست)که توی همون سن 45 سالگی هیئت علمی یک دانشگاه بشه...شاید 1/10 باشه نسبتش...
    مهندسی هم که توی 22 سالگی درامد 500-600 تومنی داره فک کنم پول تو جیبی که باباش بهش میده بیشتر از این باشه
    مهندس های نفت هم که درامد 5-6 تومنی دارند واقعا شرایط کاریشون خیلی خیلی سخت هست اگه پارتی نداشته باشن... و خیلی هاشون خودشونا منتقل می کنن به شهر های دیگه با درامد پایینتر
    عموما تا جوون هستی با بی پولی هم خوش می گذرونی...همون حدود سن 40 سالگی ادما به فکر پول جمع کردن و پس انداز می افتن!
    مهندس سنش به 40 هم برسه فوقش درامدش بشه ماهی 2 تومن...توی این اوضاع یه 30 سال بعدش شاید یه خونه توی بالا شهر بتونه رهن کنه )


    حالا جدا از این بحث ها
    شرایط پذیرش سختر از مهندسی نیست؟ یا حتی پیدا کردن کار
    مثلا کسی که اینجا تخصص گرفته باشه بخواهد بره کانادا باید دوره بگذرونه دیگه؟!
    ضمن تایید
    اون 1/10 رو خیلی زیاد گفتید نهایتا ماهی 2 تومان بگیره که میشه 1/20
    مهندس نفت هم مگر پروژه پیمانکاری خوبی بگیرند یا.... که چنین درآمدهایی داشته باشه بنده در اطراف خودم مهندس نفت و شیمی و ... تا دلتون بخواد میشناسم همون 600 تومان رو راضی هستند
    این حکایت 40 سالگی هم حکایت همون عاقبت به خیر شدن هست دیگه

  3. #23
    Banned
    تاریخ عضویت
    Aug 2012
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : ضعف فروم در رشته پزشکی

    نقل قول نوشته اصلی توسط Radioseeker نمایش پست ها
    شرایط پذیرش به شدت سخت تر هست و طولانی تر. در نهایت هم معمولاً رشته های تاپ و درآمدزا خیلی خیلی سخت تر و رقابتی تر هست قبولیشون.
    رفتن از ایران هم سخت تر هست. چون ما طرح داریم، تا زمانی که دوسال طرح رو نریم، هیچ مدرک یا ریز نمراتی داده نمیشه و عملاً تا 28 سالگی نمیشه پروسه رفتن رو شروع کرد. مگر اینکه برای طرح وثیقه حدود 45 میلیونی رو بذاریم.
    برای ادامه تحصیل تو مقاطع بالینی معمولاً باید چند مرحله امتحان گذرونده بشه که تو ایران نمیشه این امتحانها رو داد. یک یا دو مرحله اول رو باید تو کشورهای همسایه داد. بعدش هم برای ادامه امتحانات و کار باید به اون کشور بریم. در مورد امریکا، 3 مرحله آزمون (شامل 4 امتحان) باید گذرونده بشه. مرحله اول و بخش تئوری مرحله دوم رو میشه تو کشورهای همسایه داد، بعدش باید رفت امریکا. معمولاً 2 سال هم باید به عنوان دستیار تحقیقاتی اونجا کار کنیم تا اولاً سوابق پژوهشی معتبر داشته باشیم (سوابق اینجا خیلی به درد نمیخوره)، توصیه نامه از اساتید اونجا بگیریم (توصیه اساتید ایران اصلاً به درد نمیخوره!) و در این مدت هم دو مرحله بعدی آزمون رو بدیم. معمولاً از زمانی که شروع کنیم به امتحان دادن، حداقل 3 تا 4 سال طول میکشه تا وارد رزیدنتی بشیم. در طی اون دوره تحقیقاتی هم در اکثر قریب به اتفاق، حداقل خرج 1 سال اول زندگی رو باید خودت از جیبت بدی تا شاید از سال بعدش فاند بهت بدن مه اون هم برای خیلی ها جور نمیشه و تمام هزینه های زندگی و امتحانات که خیلی گرون هستن و سفرهایی که برای مصاحبه ورودی باید انجام بشه رو باید خودت بدی که خییییلی زیاد هست.
    بهش اعظم مقاضیان هم در نهایت وارد رشته های پایینتر مثل داخلی و پزشک خانواده میشن. هرچند که کسایی که نمره های خوب و سوابق و توصیه نامه های خوب دارن، رشته های تاپ مثل رادیولوژی، جراحی و حتی چشم پزشکی هم میتون وارد شن.
    در مورد کانادا هم تقریباً یه چیزی تو همین مایه هاست، تعداد مراحل امتحانش کمتره ولی چون تعداد پوزیشن های موجود و دانشگاه ها کمتره، عملاً تعداد ورودی به تخصص خیلی کمتر از امریکاست.

    اما خب در حین تحصیل حقوق خوبی میگیرن رزیدنت ها و میتونن یه زندگی متوسط داشته باشن.
    حالا آمریکا هم نشد نشد
    همین آلمان هم برای تخصص ماهیانه تا 3000 یورو حقوق میده در طول دوره تحصیل (:
    یکی از آشناها هست خودش حدودا 2000 میگیره در حال حاضر دانشجوی تخصص هست ولی میگه بعضی گرایشها هم 3000 میگیرند با مزایای دیگه.

  4. #24

    پیش فرض پاسخ : ضعف فروم در رشته پزشکی

    نقل قول نوشته اصلی توسط rahi2012 نمایش پست ها
    حالا آمرکیا هم نشد نشد
    همین آلمان هم برای تخصص ماهیانه تا 3000 یورو حقوق میده در طول دوره تحصیل (:
    یکی از آشناها هست خودش حدودا 2000 میگیره در حال حاضر دانشجوی تخصص هست ولی میگه بعضی گرایشها هم 3000 میگیرند با مزایای دیگه.
    من 4000 یورو در ماه هم میشناسم!
    ماجرای آلمان یه کم پیچیده اس! کلاً 2 تا سیستم داره. یه سری بیمارستانها و پروگرام های آکادمیک هستند که مدرکشون معتبره و از نظر ایران وسایر کشور ها معتبر هست. که ورود بهش خیلی محدود و سخته و معمولاً خارجی ها به ندرت بهشون وارد میشن. بقیه پروگرام ها که الان بچه های ایرانی خیلی زیاد دارن براش میرن آلمان، اینجوری هست که میرن دستیار یه متخصص میشن اونجا. تا زمانی که اونجا هستن تو اون رشته کار میکنن و درآمد خوبی هم دارن. اما مدرکی براش نمیگیرن و نمی تونن به عنوان متخصص برگردن ایران یا برای فوق از کشورهای دیگه پذیرش بگیرن. یه جوری تخصص تحربی!! من خودم هیچوقت حاضر نمیشم با این سیستم برم. اما اگه هدف صرفاً از ایران رفتن و حقوق داشتن باشه و اینکه تو اون رشته ای که دوست داری کار کنی، خب اون خیلی هم خوبه.

  5. #25
    Banned
    تاریخ عضویت
    Aug 2012
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : ضعف فروم در رشته پزشکی

    نقل قول نوشته اصلی توسط Radioseeker نمایش پست ها
    من 4000 یورو در ماه هم میشناسم!
    ماجرای آلمان یه کم پیچیده اس! کلاً 2 تا سیستم داره. یه سری بیمارستانها و پروگرام های آکادمیک هستند که مدرکشون معتبره و از نظر ایران وسایر کشور ها معتبر هست. که ورود بهش خیلی محدود و سخته و معمولاً خارجی ها به ندرت بهشون وارد میشن. بقیه پروگرام ها که الان بچه های ایرانی خیلی زیاد دارن براش میرن آلمان، اینجوری هست که میرن دستیار یه متخصص میشن اونجا. تا زمانی که اونجا هستن تو اون رشته کار میکنن و درآمد خوبی هم دارن. اما مدرکی براش نمیگیرن و نمی تونن به عنوان متخصص برگردن ایران یا برای فوق از کشورهای دیگه پذیرش بگیرن. یه جوری تخصص تحربی!! من خودم هیچوقت حاضر نمیشم با این سیستم برم. اما اگه هدف صرفاً از ایران رفتن و حقوق داشتن باشه و اینکه تو اون رشته ای که دوست داری کار کنی، خب اون خیلی هم خوبه.
    این دوست ما که خیلی راحت پذیرش گرفت و مدرک هم میگیره و اینطوری نیست که دستیار باشه یا مدرک نگیره ...
    اتفاقا قبولی ایران هم لازم نبود و همون مدرک b2 رو گرفت. و (نمیدونم خلاف مقررات فروم نباشه اینو اینجا مینویسم) با یکی از این موسسات قرارداد بست و الان هم اونجاست. مربوط به دو سال پیش هست این مسئله.

  6. #26
    Banned
    تاریخ عضویت
    Jul 2014
    رشته و دانشگاه
    Medicine/Tehran university of medical science
    ارسال‌ها
    242

    پیش فرض پاسخ : ضعف فروم در رشته پزشکی

    نقل قول نوشته اصلی توسط erfan1985 نمایش پست ها
    درسته. ولی واقعیت رشته پزشکی اینه که از هر کلاس 200 نفری 1-2 نفر نهایتا میرن خارج و همه هم رزیدنتی نمیخونن. مقایسه کنید با مهندسی که 60% میرن! حالا محاسبه کنید احتمال اینکه اون 1-2 نفر پزشکی راهشون به اینجا بیفته. من نزدیک 2 سال هست که اینجا هستم. بک بار نشد ببینم کسی بگه تو آمریکا داره تخصص میگیره!!
    دوست عزیز فکر نمیکنید مشغله کاری اجازه چنین کاری رو نمیده؟

صفحه 3 از 3 نخستنخست 123

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •