درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[hiver]

اگر یک مدت کبک/مونتریال زندگی کنید قدر آسفالتهای انتاریو رو میدونید. بقول یکی از دوستان از مرز کبک به انتاریو که رد میشیم اگر تابلوی "به انتاریو خوش آمدید" هم نداشت از وضعیت خیلی بهتر آسفالت جاده های انتاریو میفهمیم که کبک را ترک کرده ایم!

حدود یک سال پیش یک مقاله ایی تو روزنامه چاپ شده بود همین موضوع اسفالت ، ولی خوب کاریش نمیشه کرد هوا مونترال و رطوبتش و تغیرات زیاد دما علت های دیگه که توذهنم نیست باعث ترکیدن اسفالت میشه
بیشترین خرابی اسفالت هم تو مونترال ، ساختمونی که من توش بودم جلو در تو یک سال دو بار اسفالت کردن ولی اخر زمستان دوباره پر از ترک شد

[hiver]

منظره و سیاحت در فضای سبز رو که کنار بذاریم من چند تا چیز رو اینجا به چشم دیدم:



3. کانادایی اصیل و به دنیا اومده در کانادا اون طوری که میگن مودب هست نیست. واقعا نیست. انقدر من از ادب اینجا داستان ها شنیده بودم ولی متاسفانه هیچی ندیدم. نمیگم بی ادبند. ولی چیزی هم ندیدم. تو ایران خیلی مودب تر از این ها دیدم. ولی یه حدودی رو دارند. احتمالا اونایی که تا پاشون میرسه اینجا زنگ میزنند میگن خیلی اینجا کانادایی ها مودب هستند اونایی هستند که چند هفته و چند ماه اول فقط گشت و گذار می کنند و تو مال ها به خرید و خرج کردن مشغولند. فروشگاه های اینجا خیلی احترام میذارن بهتون.

.

اگر شما تورنتو هستید که زیاد شانس دیدن کانادایی اصیل ندارید هر بار که امدم تورنتو فقط هندی و چینی و ایرانی دیدم ،
با یک مدت زمان کم ادم نمیتونه نظر راجع به ادب کسی نظر بده ، بالاخره همه جا همه جور ادمی پیدا میشه، ولی تو این چهار سال به یک نتیجه رسیدم اینکه هر چقدر در رفتار با اطرافت ملایمت به خرج بدی طرف هم همون رفتار نشون میده ، این ها کلا دوست ندارن چند تا کار همزمان با هم انجام بدن
من خودم سه سال مونترال بودم به تعداد انگشتان دست هم کبکی اصیل ندیدم، اون هم فقط چند تا استاد دانشگاه بودن ، الان که یک ساله بین کبکی ها زندگی و کار میکنم، تازه به این نتیجه رسیدم که همه تصورات من درباره کبکی ها اشتباه بوده اون همه تصورات نژاد پرستانه که همه راجع به کبک میگن فقط تو مونترال زیاد
کبکی ها واقع ادم های خیلی مودب ی هستن ، هر جا من رفتم هر اداره یا سازمانی همه دنبالت راه میافتن کارت انجام بدن ، بعضی اوقات واقعا در مقابل لطفی که بهم میکنند کلمه بابت تشکر پیدا نمیکنم

[chemistrymaste]

من هفت ماهه که کانادا هستم، تو تورنتو و ونکوور و مونتریال نیستم.
تو یه شهر نسبتا وایت نشین هستم.
ویزامم دانشجوییه،
درباره درستی یا نادرستی تصور ذهنیم درباره کانادا قبل و بعد از اومدنم:
1. فکر میکردم که فشار درسی باید خیلی خیلی زیاد باشه مخصوصا تو علوم پایه
ولی واقعیت اینه که همه یه استانداردی از سواد رو دارن که اون معمولا فشار متحمل شدن نمیطلبه، بخوای از اون حد بالاتر بری استادت استقبال میکنه و کمکت میکنه شدید... پس این خودت هستی که فشار درس خوندن رو برای خودت بالاتر میبری یا تو اون استاندارد نگه میداری.
2. به نظر میرسه که (به نظر میرسه) مثل ایران فشار درسی توی شیمی و فیزیک و رشته های بین رشته ای بیشتر از بقیه رشته هاست. یعنی باید بیشتر براشون تلاش کنی.
حتی مدل تی ای شدن تو ازمایشگاهها متفاوته از بقیه رشته ها، تی ای شدن تو شیمی دقیقا برابر با از دست رفتن مینیمم 2 روز هفته هست تو طول ترم (مینیمم) به اضافه تصحیح برگه ها و ریپورت و مراقب امتحان بودن که میشه بیشتر از دو روز در هفته و برای همه دانشگاهها برنامه همینه.
پس قبل از اومدنتون دو دو تا چهار تا هاتونو بکنین.
تی ای شدن تو رشته شیمی وحشتناک ترین مدل تی ای شدن تو همه رشته هاست. یکی از اسونترین ها هم تی ای شدن تو مهندسیه.
تی ای شدن اینجا خیلیییییی وقت گیره.
گاهی میبینی مینیمم 3 روز در هفته ادم رفته!!! مینیمم!!
3. کیفیت درس خوندن اینجا خیلی بالاست. تو ایران استاد راهنمای ما، مدیر گروه ما و رئیس دانشگاه یه جوری برنامه درسی ما رو تو دوره ارشد و کارشناسی تنظیم میکردن که کسی نتونه بیرون دانشگاه کار کنه یا حتی یه روزو تو خونه بمونه، ازونورم داخل دانشگاه اساتید نفرت داشتن از تدریس و تحقیق و سوادشم معمولا نداشتن در نتیجه دانشجو بیچاره میشد. اینجا اساتید همه حواسشون به کار دانشجو هست و حمایت میکنن و ضمنا برنامه ها رو با سلامت عقل تنظیم میکنن، کیفیت کلاسها معمولا بالاست و وقتی ازون کلاس بیرون میای یه چیزی یاد میگیری. من اینو خیلی دوست دارم. ولی برای هر درسی که میگیری کلی کار میکنیا... کلی...
اگه بخوای کار کنی و اهل کار باشی همیشه امکانات هست...
4. کاناداییا بسیار مهربون و نایس هستن. من تو فیلم سینماییا اینو میدیدم، تا که اینجا به واقعیت پیوست! آدمای بسیار نایس و مهربون و رک هستن. حتی اگه جوابشون "نه" باشه اونو مستقیم نه نمیگن، ولی خیلی با لطافت و ظرافت و خیلی هم صادقانه میگن که طرف علاف نشه برای job hunting یا هرچیزی یا حتی خریدن سبزی قرمه سبزی (منظورم اینه از ساده ترین تا مهم ترین چیزا رو کاناداییا هم خیلی لطیف جواب میدن هم خیلی شفاف).
5. مردم کانادا اهل کمک هستن. ادمای خیلی خوبین (تاکید کردم)! ممکنه توشون دو تا ادم ناحسابی هم پیدا بشه ولی کمن آقا کمن!!! تازه ناحسابیاشون خیلی با ناحسابیای ایران فرق دارن. قابل بیان نیست. ضمنا کانادا کشور بچه هاس... خوشبحال بچه هایی که اینجا به دنیا اومدن یا قراره بیان.
6. به شخصه از فرهنگ مردم کانادا خیلی خوشم میاد، منظورم مردمی هست که تو کانادا به دنیا اومدن و تو کامیونیتی ملت خودشون فقط رفت و امد نداشتن، مثلا طرف نصف هلندی نصف ژاپنی هست و کانادا به دنیا اومده ولی تو فرهنگ کانادا و تو کامیونیتی کاناداییا بزرگ شده نه مردم هلند و ژاپن، این مدل ادما ادمای بسیار خوبین. نه که فرهنگ هلند و ژاپن بد باشه نه!! من به شخصه با این فرهنگ غالب کانادا خیلی حال میکنم. خیلی خوبه.
7. تو کانادا مردم قدر پولشونو میدونن و برای هر ده سنت احترام و ارزش قائلن. ولی قدر پول رو دونستن باعث نمیشه که اونا برای پول دست به هر کاری بزنن (من با دلالای کانادا یا با محیط های حسابداری، مالی، هرچی با اینا کاری ندارم، با محیط های شبه wall street کاری ندارم دارم درباره مردم عادی با شغلهای عادی صحبت میکنم).
8. از طرف دوستای من مخصوصا دخترا (همه غیر ایرانین) پول بلیط سینمای من یا پول مثلا چه میدونم چیپس چی توز یا ساندیس سیب من داده شده (هم دخترا هم پسرا) و برای پس دادن پولشون خدا و قران رو قسم خوردم که حرف نمیزنم باهاشون اگه نگیرن و نهایتا پولو به زوررررررر دادم بهشون، خیلی برام جالب بود این فرهنگ. خانواده هاشونم همینطورین. یعنی برای ده سنت برنامه ریزی میکنن ولی پولشونو نمیگیرن و در نهایت به زورررررررررررررررر پسشون میدم. به زور! یه بار از یه paper holder خوشم اومد، پرسون پرسون بلاخره فهمیدم که Ikea اونو داره و هیچ جای دیگه نیست. خیلی جالب بود. دو تا از بچه ها که همون پیپر هولدرا رو داشتن اومدن پیشم، برام پیپر هولدر آورده بودن، یکی یه دونه پیپر هولدر داد یکی دو تا! گفتم چرا خب؟! گفتن خب ای کا آ رفتن که سخته و توام که خوشت اومد مام ده بیست تا داریم. یعنی یه لحظه حس کردم کلمه تشکر و این حرفا کفاف نمیده. اون لحظه بغضم گرفت که خدایا اینا کین!! من اصلا ازینا درخواست پیپیر هولدر نکردم. من فقط پرسیدم اینو از کجا گرفتی (اون موقع نمیدونستم staples and indigo چی هست و البته این دو تا هم ازون پیپر هولدرای خوشگل ندارن). دقیقا نیم ساعت داشتیم بحث میکردیم که اقا جان من اینو نمیخوام، فقط پرسیدم از کجا گرفتی!
همون رفتار رو منشی دپارتمان ما داره. یعنی مغزم سوت میکشه وقتی با منشیای دپارتمانای ایران مقایسه ش میکنم. آدم اینقدر خوب؟ اینقدر گره گشا؟ اینقدر مهربون؟

[chemistrymaste]

ادامه پست قبلیم:
9. همچنان باور دارم که اینا زیاد حوصله درس خوندن و فتح کرات اسمانی و کمک به مردم جزایر فینیکس و سایر جزایر یا کمک به حفظ محیط زیست در ابعاد جهانی رو ندارن و اگه بهشون بگی مخشون سوت میکشه و سرشون درد میگیره و شر میشه میفته گردنت. این اصلا هم بد نیست. درسته پویایی و خلاقیت نداره ولی بد نیست. اینا یه زندگی نرمال و روتین میخوان و همین بسشونه و برای بیشتر ازونم تلاش نمیکنن معمولا. برای ما که از بچگی معادلات 100 مجهولی حل کردیم تا به یه دونه گواهی موقت پایان تحصیل برسیم این مدل زندگی ممکنه کسل کننده باشه ولی حقیقت اینه که خب اینا از بچگی مثل ما زندگی نکردن. اینا نمیدونن جنگ چیه، وقتی یه ایرانی مثلا متولد 1350 بیاد بگه اقا من یه انقلاب دیدم و هشت سال جنگ و کل عمرم تا مثلا اخر بیست سالگیم به فنا رفت اینا ممکنه مغزشون هنگ کنه و دوباره شر بشه بیفته گردن شما. اینا نمیدونن تحریم یعنی چی، اینا نمیدونن ساینس دایرکت و jacs و الزویر وقتی من دانشجوی فوق بودم ایرانو تحریم کرد و ما نمیتونستیم مقاله دانلود کنیم یا ماده شیمیایی بخریم یعنی چی. اینا معنای امریکا الان حمله میکنه رو نمیدونن. دوستم تعریف میکرد که وقتی 7 سالش بوده تو صف نفت و گاز وامیساده تو دوره جنگ هشت ساله. اینجا یه ادم متولد 1350 بگه من هیچی از بچگی و نوجوانی و جوانی نفهمیدم چون انقلاب و جنگ و نمیدونم تصفیه دانشگاه داشتیم و دانشگاه 3 سال تعطیل بود اینا ممکنه شاخ دربیارن از تعجب. نکنین این کارا رو. خواهشا چهره بدی از ایران و ایرانی به خورد مردم کانادا ندین. ایرانی اینقدر عرضه داره و اینقدر توانمند هست که تلاش کنه و موفق بشه نیازی نیست بشینیم برای مردم غم نامه تعریف کنیم. خیلی ناراحت میشم از ایرانیایی که همش مینالن تو این کشور و همش تصویر منفی میدن از کشور. جورشو من و امثال من میکشیم! نکن اقاجان نکن!
یکی از چیزایی که دوستم بهم یاد داد قبل از اینکه اینجا بیام، این بود که کمیستری جمله ای که توش خودتو تعریف کنی، جمله ای که توش از سختی ها بگی، جمله ای که توش از شرایط سخت بگی، اینجا قدغنه. الان خدا رو شکر میکنم که همون کاری رو کردم که اون گفت.
10. کاناداییا اهل خانواده ان!!! کاناداییا خیلی اهل خانواده ان. بسیار وفادار به همسر و خانواده ان. همچنان دارم درباره کاناداییای اصیل صحبت میکنم نه مهاجری که 5 ساله اومده اینجا.
درباره اونا نظری ندارم. نه که بد باشن. نظری ندارم. نمیشناسم.
11. این کشور خیلی بارون داره!!!
12. کار پیدا کردن نشدنی نیست. ولی راحت هم نیست. باید کانکشن داشته باشی و همش در جریان جاب افرها باشی و تو gathering and meeting ها شرکت کنی و خیلی مثبت باشی و توکلت به خدا باشه. در اون صورت پیدا میکنی. ولی امار بیکاران کانادایی و غیرکانادایی سر به فلک گذاشته اینجا. پس حواستون باشه. کانکشن هم به معنی پارتی بازی نیست. کانکشن یعنی به شما اعتماد میکنه اونی که تو بخش Talent یابی یه شرکتی هست، چرا اعتماد میکنه؟! چون شما رو چند نفر ریکامند کردن یا خودتونو شناسوندین. شما با کانکشن داشتن تازه یه فرصت پیدا میکنین که دستاوردهاتونو پرزنت کنین. با پارتی بازی زمین تا اسمون فرق داره. تو پارتی بازی دختر حاج صفدر هیچ مدرکی نداره هیچ کاریم نکرده فقط چون باباش به رئیس فلان مرکز دولتی گفته دخترمو استخدام کن، استخدامش کردن. تو این مملکت من همش از ایرانیا میشنوم که میگن کانکشن همون پارتی بازیه. نیست اقا نیست.
13. اگه بین انگلیسی زبان ها بچرخین و از فارسی صحبت کردن بپرهیزین، سر 4 ماه انگلیسیتون خوب میشه و مثل بلبل صحبت میکنن و همه تعجب میکنن و ضمنا فرهنگ کانادا رو هم یاد میگیرین. تا میتونین انگلیسی صحبت کنین. تا میتونین از کاناداییا و امریکاییا خواهش کنین انگلیسیتونو تصحیح کنن.
14. خدا بزرگه. مثبت باشین، تو کانادا مردم معمولا خیلی مثبت فکر میکنن و زندگیشونم خوبه الحمدلله. مثبت باشین تا اتفاقات زیبا براتون بیفته.
یه خاطره از مثبت بودن اینا براتون تعریف کنم:
یه بار داشتم میدوئیدم تو خیابون، بعد 50 دقیقه دیگه حس کردم الان قلبم از کار میفته! گفتم یه ثانیه واسم بعد باز بدوئم، آقا یهو دیدم یه خانوم ازونور داد میزنه کمیستری بدو بدو! Don't give up! you are doing a good job! گفتم یا حضرت رقیه! یعنی چی شده؟! دیدم یکی از ساکنای اون خیابونه، گفت کمیستری استاپ نکن، همینجوری بدو! یعنی میتونست هیچی نگه. ولی گفت! پیرزن با اون سنش از پنجره سرشو دراورده بود داد میزد بدو بدو!! وانسا! مردم اینجا خیلی ذوق میکنن وقتی میبینن تو یه کار مثبت و مفید میکنی، وقتی باهاشون گرم میگیری، اونام ده برابر مهربون تر میشن. خیلی ذوق میکنن وقتی اسم سگشونو از حفظ میگی یا با سگشون صحبت میکنی یا با گربه شون بازی میکنی. خیلی خوبه که مردم با این چیزای کوچیک اینقدر خوشحال میشن. خیلی خوشحالم که مردم اینقدر خوب هستن. با مردم این کشور باید جوشید. این مردم معمولا اینجوری نیستن که باهاتون صحبت کنن و بعد یه ربع بگن بابا این دختره اسکله!! معمولا حسشون اگه مثبت باشه باز میان سراغتون و باهاتون گرم میگیرن. حسشون مثبت نباشه میرن! این خیلی خوبه به نظرم.
15. تو دوره راهنماییم، وقتی تقریبا 12 سالم بود، یه جمله شنیدم که حتی تا همین چند وقت قبل نمیدونستم کی اونو گفته:
"آدمی ساخته افکار خویش است،
فردا همان خواهد شد که امروز می اندیشیده است."
موریس مترلینگ
و این جمله زندگی منو برای همیشه عوض کرد.
آدم به هرچی فکر کنه، همون براش اتفاق میفته. عمیقا باور دارم این رو و هر روز تو زندگی روزانه خودم و بقیه هم میبینم.
کاش به جای یاد دادن اون همه حساب و هندسه و دینی تو مدرسه بهمون یاد میدادن چطوری مثبت باشیم و مثبت فکر کنیم و در جهت تحقق اهدافمون حرکت کنیم.
دیگه بعید میدونم دانش من درباره این کشور آپدیت بشه حداقل برای یه سال آینده، چون دیگه زندگی عادی هر روز تکرار میشه.
امیدوارم که این اطلاعات به درد اونایی که ازم سوال میپرسن یا به هر نحوی دوست دارن بدونن تو کانادا چه خبره و مخصوصا توی دانشگاهها، بخوره.

[chemistrymaste]

من به نظرات دوستانی که چند ساله کانادا هستن (و خانواده دارن ترجیحا) نیاز دارم.
دو سه تا خانواده بسیار محترم کانادایی بهم آدرس و شماره تلفن دادن که باهاشون قرار بذارم برم تو وقت خالیم که برم خونشون (ازین مدل معاشرتا).
آیا این اکی هست که مثلا یه ماه بعد ازین که بهم گفتن اینو بهشون زنگ بزنم یا باید آخر همین هفته زنگ بزنم بگم من تو راهم؟! کی دیر میشه؟
وقتی میرم خونه شون چی ببرم؟
نوشیدنی؟
کلا اینجا گل بردن چه جور معنایی داره؟ زشته؟ خوبه؟ چطوریه؟
دوستانی که چندین ساله اینجان، میخواین خونه یه کانادایی برین (خانومه 2 تا بچه داره) چی میبرین معمولا؟
گفتم یهو یه کار خیلی ضایع انجام ندم جلوی یه خونواده! با خونه دوستای مجردم خیلی فرق داره (که گل و شیرینیم میبریم ما )

[Jill]

من به نظرات دوستانی که چند ساله کانادا هستن (و خانواده دارن ترجیحا) نیاز دارم.
دو سه تا خانواده بسیار محترم کانادایی بهم آدرس و شماره تلفن دادن که باهاشون قرار بذارم برم تو وقت خالیم که برم خونشون (ازین مدل معاشرتا).
آیا این اکی هست که مثلا یه ماه بعد ازین که بهم گفتن اینو بهشون زنگ بزنم یا باید آخر همین هفته زنگ بزنم بگم من تو راهم؟! کی دیر میشه؟
وقتی میرم خونه شون چی ببرم؟
نوشیدنی؟
کلا اینجا گل بردن چه جور معنایی داره؟ زشته؟ خوبه؟ چطوریه؟
دوستانی که چندین ساله اینجان، میخواین خونه یه کانادایی برین (خانومه 2 تا بچه داره) چی میبرین معمولا؟
گفتم یهو یه کار خیلی ضایع انجام ندم جلوی یه خونواده! با خونه دوستای مجردم خیلی فرق داره (که گل و شیرینیم میبریم ما )

اینها کلا دربند این زود و دیر شدنها نیستن و اصولا خیلی راحتن. ترجیحا هر وقت که برای خودت مناسب بود زنگ بزن. در مورد بردن چیزی فقط یه بطری شراب عالی هم هست. چون بچه داره هله هوله ای اسباب بازی مختصری باشه بهتره نبود هم اصلا مهم نیست. گل اصلا اینجا رسم نیست. شیرینی هم نه به اون شکل ایران. گاهی یه بسته از این بیسکوئیت های کاکائویی که بسته و قوطی قشنگی داره مخصوصا برای کسایی که بچه دارن هم میبرن ولی بازم زیاد مهم نیست. همون شراب از دید اینها بهترین و مرسوم ترینه.

نکته دیگه که دیدم معمولا میپرسن تو چیزی اگه میتونم کمک کنم از قبل بهم بگو. مثلا میتونی بگی من دسر رو میارم یا سالاد رو. یا منم مثلا یه چیز سبک و مختصری با خودم میارم. اینو زیاد دیدم.

[Fairymaid]

سلام،

تجربه من در مورد خود کانادا نیست البته ولی در مورد غرب کلا این دوستمون نظرشون کاملا صحیح هست. همون یه بطری شراب یا یه جعبه شکلات و یا بیسکوییت "خاص"، منظورم هر نوعی با هر ظاهری نیست.
در مورد نوع نوشیدنی الکلی هم درصد بالایی نباشه. خوب به قیمتش هم توجه کن، چون بعصی برندها خیلی گرون و لاکشری هستن.
سخت نگیر

خوش بگذره.

من به نظرات دوستانی که چند ساله کانادا هستن (و خانواده دارن ترجیحا) نیاز دارم.
دو سه تا خانواده بسیار محترم کانادایی بهم آدرس و شماره تلفن دادن که باهاشون قرار بذارم برم تو وقت خالیم که برم خونشون (ازین مدل معاشرتا).
آیا این اکی هست که مثلا یه ماه بعد ازین که بهم گفتن اینو بهشون زنگ بزنم یا باید آخر همین هفته زنگ بزنم بگم من تو راهم؟! کی دیر میشه؟
وقتی میرم خونه شون چی ببرم؟
نوشیدنی؟
کلا اینجا گل بردن چه جور معنایی داره؟ زشته؟ خوبه؟ چطوریه؟
دوستانی که چندین ساله اینجان، میخواین خونه یه کانادایی برین (خانومه 2 تا بچه داره) چی میبرین معمولا؟
گفتم یهو یه کار خیلی ضایع انجام ندم جلوی یه خونواده! با خونه دوستای مجردم خیلی فرق داره (که گل و شیرینیم میبریم ما )

[on_the_way]

من به نظرات دوستانی که چند ساله کانادا هستن (و خانواده دارن ترجیحا) نیاز دارم.
دو سه تا خانواده بسیار محترم کانادایی بهم آدرس و شماره تلفن دادن که باهاشون قرار بذارم برم تو وقت خالیم که برم خونشون (ازین مدل معاشرتا).
آیا این اکی هست که مثلا یه ماه بعد ازین که بهم گفتن اینو بهشون زنگ بزنم یا باید آخر همین هفته زنگ بزنم بگم من تو راهم؟! کی دیر میشه؟
وقتی میرم خونه شون چی ببرم؟
نوشیدنی؟
کلا اینجا گل بردن چه جور معنایی داره؟ زشته؟ خوبه؟ چطوریه؟
دوستانی که چندین ساله اینجان، میخواین خونه یه کانادایی برین (خانومه 2 تا بچه داره) چی میبرین معمولا؟
گفتم یهو یه کار خیلی ضایع انجام ندم جلوی یه خونواده! با خونه دوستای مجردم خیلی فرق داره (که گل و شیرینیم میبریم ما )

البته ما هم تازه واردیم ولی اینطور که دیدم شکلات همیشه هدیه مناسبیه. بعنوان پیشنهاد یک بسته شکلاتGODIVA از Hudson Bay تهیه کنید و براشون ببرید گاهی اوقات هم شکلاتهاش رو تخفیف میذاره.
یا یک جعبه سوهان پسته ای لقمه ای که زیاد کهنه نباشه از فروشگاههای ایرانی تهیه کنید (متاسفانه زیاد تازه نیستن)
طبق تجربه این جماعت عاشق سوهان هستن (سوهان و قهوه) حتی از باقلوا بیشتر.
اینجوری شیرینیهای خوشمزه ایرانی رو هم معرفی میکنین. شیرینیهای ما رو اینجا ازشون بی خبرن وگرنه مشتریش خیلی زیاده.

[newapplicant]

البته ما هم تازه واردیم ولی اینطور که دیدم شکلات همیشه هدیه مناسبیه. بعنوان پیشنهاد یک بسته شکلاتGODIVA از Hudson Bay تهیه کنید و براشون ببرید گاهی اوقات هم شکلاتهاش رو تخفیف میذاره.
یا یک جعبه سوهان پسته ای لقمه ای که زیاد کهنه نباشه از فروشگاههای ایرانی تهیه کنید (متاسفانه زیاد تازه نیستن)
طبق تجربه این جماعت عاشق سوهان هستن (سوهان و قهوه) حتی از باقلوا بیشتر.
اینجوری شیرینیهای خوشمزه ایرانی رو هم معرفی میکنین. شیرینیهای ما رو اینجا ازشون بی خبرن وگرنه مشتریش خیلی زیاده.

به نظرم اصلا خوراكي مثل سوهان پسته اي و كلا چيزهايي كه آجيل داره نبريد چون كانادايي ها به شدت به آجيل ها آلرژي دارن و ممكنه كه مصرف نكنن. اول مطمئن بشيد كه مشكلي ندارن.
حتي اگر پيشنهاد دادن كه يك ظرف غذا يا دسر ببريد شما ، ازشون بپرسي كه محدوديت خاصي دارن براي مصرف مواد غذايي يا خير.

[on_the_way]

به نظرم اصلا خوراكي مثل سوهان پسته اي و كلا چيزهايي كه آجيل داره نبريد چون كانادايي ها به شدت به آجيل ها آلرژي دارن و ممكنه كه مصرف نكنن. اول مطمئن بشيد كه مشكلي ندارن.
حتي اگر پيشنهاد دادن كه يك ظرف غذا يا دسر ببريد شما ، ازشون بپرسي كه محدوديت خاصي دارن براي مصرف مواد غذايي يا خير.

ممنون. درسته این نکته رو حتما باید در نظر گرفت اینجا آلرژی به مواد غذایی و دونه های گیاهی شایع است.