درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[ehsan1983]

نوشته های شما که رفتید و رسیدید و بارتون رو پهن کردید خیلی به ما کمک می کنه و ممنونم بابت شر کردنشون
فقط می خوام بگم من روزنامه نگارم (بودم). البته به دلیل خسارت های جسمی که کار سنگین بهم زد ول کردم و الان خانه دارم. دبیر سرویس بودم و جانشین سردبیر. هر روز تقریبن ساعت 10 صبح کارم شروع میشد با شدت تمام، تا ساعت 12-11 شب که کار برسه به چاپخونه. می خوام بگم همه ی کارها اونطور که دیدید راحت نیستند و نمیشه از زیرشون در رفت. کار اجرایی من تو حوزه تکنولوژی بود و کار نویسندگیم تو حوزه سینمایی. تازه میومدم خونه باید فیلم و سریال های روز رو میدیدم که بتونم نقد یا ریویو روشون بنویسم. حالا کار خونه رو فاکتور میگیرم )
شخصن از کار ساعت 9 صبح تا 5 عصر با روی گشاده استقبال می کنم

خواهش ميكنم.
تو ايران هم ساعت كاريم همين خدودا بود، اما ميدونيد كه سيستم اداري و كاري ما پرت زياد داره ساعت كار مفيدش رو نگيم بهتره! اتفاقا منم خوشحالم...مفيد بودن حس خوبيه!
من اتفاقا تنبل نيستم، بهواي ايران ، روزاي اول اينجا تا ميومدم يه قهوه اي خيزي ميشستم بخورم يه چك ميلي كنم تا اصطلاحا گرم شم، رييسم يدفه گفت پاشو ببينم پاشوووو!!!

[mahtob]

خواهش ميكنم.
تو ايران هم ساعت كاريم همين خدودا بود، اما ميدونيد كه سيستم اداري و كاري ما پرت زياد داره ساعت كار مفيدش رو نگيم بهتره! اتفاقا منم خوشحالم...مفيد بودن حس خوبيه!
من اتفاقا تنبل نيستم، بهواي ايران ، روزاي اول اينجا تا ميومدم يه قهوه اي خيزي ميشستم بخورم يه چك ميلي كنم تا اصطلاحا گرم شم، رييسم يدفه گفت پاشو ببينم پاشوووو!!!

بله صد در صد موافقم. تو همون روزنامه ای که من بیشتر از 12 ساعت توش کار می کردمو سرپا بودم (اینقدر که بهم آرتروز زانو داد) بخش اداری و مالی وجود داشت با 10-15 تا کارمند که در طول روز شاید یک ساعت هم کار برای انجام دادن نداشتن... کلن سیستم ما تو ایران مریض و مشکل داره و آدمها بر اساس تونایی و لیاقتشون و حتا حجم کاری که انجام میدن اجرت نمیگیرن، نه مادی نه معنوی

[hooran]

Jill عزیز اون هویته سر جای خودش هست کسی بهش دست نزده. دوم اینکه راه بی بازگشت نیست که ، هر وقت آدم پشیمون شد برمیگرده، تجربه هم که مجانی بدست نمیاد، هزینه داره...

http://ladolcevia.blogfa.com/post/180

[niyazahmadi]

دوستان عزیز این تاپیک برای بیان درستی یا نادرستی تصورات ذهنی کاربران در مورد کانادا می باشد. تعداد زیادی از پست های اخیر به دلیل نامرتبط بودن به موضوع بهتاپیک مربوطه منتقل شدند. لطفا پیش از ارسال پست به عنوان تاپیک دقت بفرمائید.
ممنون از توجه شما دوستان.

مدیریت فروم

[ehsan1983]

من خيلي تصورات خوشي از روزهاي اول داشتم يعني يجورايي خوشحال بودم! اما حالا كه اينجام بايد بگم بچه ها بايد براي ماههاي اول كفش فولادي بپوشيد، كلي انرژي بسوزونيد از اينور به اونر، تازه غذاهاي رنگارنگ و تناسب بستن قيمت دلاري به توماني و نهايتا منصرف شدن! و چيزاي ديگه
من كه از بس رفتم اينطرف و اونطرف ساق پاهام مثل زماني كه صف اول رژه تو خدمت ميرفتم قوي شده و باد كرده! اونايي كه خدمت رفتم ميفهمن چي ميگم يه حيزي تو اون مايه ها!
البته نكته مثبت اينه كه با گذر زمان اوضاع بهتر ميشه.


موفق باشيد.

[kamikamrani]

من خيلي تصورات خوشي از روزهاي اول داشتم يعني يجورايي خوشحال بودم! اما حالا كه اينجام بايد بگم بچه ها بايد براي ماههاي اول كفش فولادي بپوشيد، كلي انرژي بسوزونيد از اينور به اونر، تازه غذاهاي رنگارنگ و تناسب بستن قيمت دلاري به توماني و نهايتا منصرف شدن! و چيزاي ديگه
من كه از بس رفتم اينطرف و اونطرف ساق پاهام مثل زماني كه صف اول رژه تو خدمت ميرفتم قوي شده و باد كرده! اونايي كه خدمت رفتم ميفهمن چي ميگم يه حيزي تو اون مايه ها!
البته نكته مثبت اينه كه با گذر زمان اوضاع بهتر ميشه.


موفق باشيد.

shoma quality assurance الان هستید ؟ من هم شغلم همینه ولی با این شرکت اصلا اکی نیستم میشه یک کم اطلاعات بدی اگر شما هم quality assuranci هستی ممنون. راسش از این که میگی راه زیاد میری و تحقیق هم میکنی اینطور تصور کردم

[ehsan1983]

shoma quality assurance الان هستید ؟ من هم شغلم همینه ولی با این شرکت اصلا اکی نیستم میشه یک کم اطلاعات بدی اگر شما هم quality assuranci هستی ممنون. راسش از این که میگی راه زیاد میری و تحقیق هم میکنی اینطور تصور کردم

نه دوست عزيز
منظورم كارهاي اداري اوليه،خونه پيداكردن(اين يكي كمر ميشكونه ها!!!)، كالج ها، دانشگاه ها، فروشگاه هاي زير قيمت لباس گرم زمستون در نقاط پرت شهر و ....

موفق باشيد.

[zini_zinparast]

قبل از اینکه بیایم کانادا هرگز فکر نمی کردم که روزی
1- از پدرم بشنوم که رفتی و راحت شدی
2- اینقدر احساس خوبی داشته باشم که بخوام با پدر و مادرم تقسیم کنم اما نتونم. آنها هزاران کیلومتر از من دور هستند و در زجری که می کشند خوشحالند که من اینور راحت هستم. ای کاش میشد آنها هم بعد از عمری، در مکانی مانند اینجا زندگی می کردند. واقعا حس بدی نسبت به این موضوع دارم
3- بخوام همه رو به مهاجرت تشویق کنم تا آنچه من تجربه میکنم آنها هم تجربه کنند.
4- آنچنان اشتیاق نوشتن در مورد تجربه های خودم قبل از اومدن و بعد از اومدن به اینجا داشته باشم که به دنبال بهانه برای نوشتن باشم. فردی که قبلا از نوشتن بیزار بود. الان که فکر می کنم چقدر زندگی عجیبی داشتم پر از تلاشهای بی وقفه ای که موفقیت رو جستجو می کنه آن هم با مشقت بسیار. امیدوارم روزی داستان زندگی خودم رو به زبان انگلیسی و فارسی بنویسم.
5- حس خوب از زندگی حال و حس بطالت از زندگی گذشته رو با هم داشته باشم

ای کاش زودتر می توانستیم بیایم و زودتر با واقعیت آشنا میشدیم واقعیتی که همیشه در ایران به عنوان دروغ می پنداشتیم.

[ehsan1983]

قبل از اینکه بیایم کانادا هرگز فکر نمی کردم که روزی
1- از پدرم بشنوم که رفتی و راحت شدی
2- اینقدر احساس خوبی داشته باشم که بخوام با پدر و مادرم تقسیم کنم اما نتونم. آنها هزاران کیلومتر از من دور هستند و در زجری که می کشند خوشحالند که من اینور راحت هستم. ای کاش میشد آنها هم بعد از عمری، در مکانی مانند اینجا زندگی می کردند. واقعا حس بدی نسبت به این موضوع دارم
3- بخوام همه رو به مهاجرت تشویق کنم تا آنچه من تجربه میکنم آنها هم تجربه کنند.
4- آنچنان اشتیاق نوشتن در مورد تجربه های خودم قبل از اومدن و بعد از اومدن به اینجا داشته باشم که به دنبال بهانه برای نوشتن باشم. فردی که قبلا از نوشتن بیزار بود. الان که فکر می کنم چقدر زندگی عجیبی داشتم پر از تلاشهای بی وقفه ای که موفقیت رو جستجو می کنه آن هم با مشقت بسیار. امیدوارم روزی داستان زندگی خودم رو به زبان انگلیسی و فارسی بنویسم.
5- حس خوب از زندگی حال و حس بطالت از زندگی گذشته رو با هم داشته باشم

ای کاش زودتر می توانستیم بیایم و زودتر با واقعیت آشنا میشدیم واقعیتی که همیشه در ایران به عنوان دروغ می پنداشتیم.

حقيقتا هيخوقت من هم فكر نميكردم مورد دوم شما اونقدر برام سنگين بشه كه دچار افسردگي بشم....

[ahmado19]

سلام هموطن دیدگاهتان برایم جالب بود من هم منتظر مدیکالم هستم نمیدونم کی موفق به لندینگ آنجا شوم فقط یک سئوال مهم دارم و آن اینکه اگر کسی یک کاری رتین در ایران داشته باشه و بشه درامدی ماهیانه به اندازه زندگی درآنجا داشته باشه بگونه ای که دغدغه کار و تأمین زندگی را نداشته باشه باز هم مسئله کار نقش اساسی داره منظورم اینه که صرف کار کردن مهمه یا درامد آن .چون بعد از آن بقیه مسائلیست که انسان باید خودش را با شرایط محیط جدید تطابق بده .