درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[.:HoDa:.]

مطلب جالبی بود. لیکن عیب ها و حسن های یک سیستم رو باهم باید دید. مساله اینجاست که تکلیف جامعه ما روشن نیست و شتر مرغ شیر پلنگ ببر و زرافه هستیم. نویسنده ارتباط آزاد جنسی و تجربه جنسی در دوران نوجوانی رو به نوعی نشانه پیشرفت میبینند و زندگی به ظاهر خوب !!مادران تنها را با آب و تاب تعریف میکنند. بهتره پای درد و دل همین مادران تنها بنشینند تا یه کم از مشکلاتی که منجر به تنها شدنشون شده هم فکر کنند. این کانادایی ها از روحیاتشون نمیگن و مثل ماها زیاد اهل درد دل نیستند. چند درصد آدمای سالم بچه دار میشند که مادر تنها بشند؟ خانم ها جواب بدند. دخترا ازدواج میکنند که بچه بیارن و به کمک دولت بچه داری کنند و مثلا آزادی داشته باشند؟ (دخترانی هستند که فقط برای بچه دار شدن با کسی رابطه میگیرن ولی تعدادشون خیلی محدوده و به حساب نمیان).
نویسنده وبلاگ حاضره دخترش با کسی بچه بیاره و طرف بره و در همون محله تنهایی مشغول بچه داری بشه؟

خوشم میاد شما کل مطلب رو ول می‌کنی، یه نکته‌ای رو می‌چسبی که اصلن منظور نویسنده هم نبوده
نویسنده نگفته که خوبه آدم مادر مجرد باشه... نوشته اونایی که هستن، آزار و اذیتی از طرف جامعه نمی‌بینن و راحت دارن زندگیشون رو می‌کنن! حالا مشکل مالی داره، مشکل احساسی داره، اون یه مسئله‌ی فردیه... مهم اینه که آدمای دیگه چوب لای چرخش نمی‌ذارن و با قضاوت‌ها و دخالت‌هاشون شکنجه‌ش نمی‌دن!

در مورد رابطه‌ی جنسی قبل از ازدواج هم نظرات موافق و مخالف تا ابدالدهر ادامه داره... اصلن جای صحبتش اینجا نیست، جزئی از بحث ما هم نیست... فقط یه تیکه نوشته بود که من اشتباه کردم حذفش نکردم

[esiwind]

باور کنید خوندن متن بالا منو بیشتر یاد یه گربه خونگی انداخت تا زن زندگی! نظر نویسنده این بوده و باید بهش احترام گذاشت. حتما از زاویه دید ایشون قضایا بهمین صورته ولی بهتون عرض میکنم که من یه آدم مجرد و جوون نیستم. تا سه چهار سال دیگه ممکنه داماددار هم بشم! پس عرایض بنده رو بعنوان یه آدم چهل ساله قبول کنید؛ نه یه جوون تازه وارد به اجتماع.
هیچ کدوم از زنان مورد ستمی که صحبتشون تا اینجا شد،توی کتگوری بالا قرارنمیگیرن و اصولا دغدغشون از جنس دیگه ایه. یکبار دیگه هم قبلا مطرح کردم که این ماجرا درمورد خود من صدق نمیکنه ولی بخاطر نوع کار و تنوع فضاهایی که توش بودم، با تعداد زیادی "زن ستمدیده" برخورد داشتم که جز تحمل، راه دیگه ای پیش رو نداشتن. البته قبول دارم که این بنفع بچه ها و قطعا همسرشون بوده که طلاق براشون امکانپذیر نبوده ولی اگه قربانی شدن اون خانمها رو بخوایم عادی و بدون اشکال فرض کنیم، دراینصورت قبول دارم که فرهنگ و مملکت ما بهترینه!

قطعا بدون اشکال نیست. ولی از هول حلیم نباید با کله بریم تو دیگ. خانم ها خودشون رو باور کنن. همه چی به دست میارن. الان باید بیشتر نگران آقایون بود که همه جا ظلم بهشون میشه و جیکشون در نمیاد. (شوخی 1 آوریل با 1 روز تاخیر)

[esiwind]

خوشم میاد شما کل مطلب رو ول می‌کنی، یه نکته‌ای رو می‌چسبی که اصلن منظور نویسنده هم نبوده
نویسنده نگفته که خوبه آدم مادر مجرد باشه... نوشته اونایی که هستن، آزار و اذیتی از طرف جامعه نمی‌بینن و راحت دارن زندگیشون رو می‌کنن! حالا مشکل مالی داره، مشکل احساسی داره، اون یه مسئله‌ی فردیه... مهم اینه که آدمای دیگه چوب لای چرخش نمی‌ذارن و با قضاوت‌ها و دخالت‌هاشون شکنجه‌ش نمی‌دن!

در مورد رابطه‌ی جنسی قبل از ازدواج هم نظرات موافق و مخالف تا ابدالدهر ادامه داره... اصلن جای صحبتش اینجا نیست، جزئی از بحث ما هم نیست... فقط یه تیکه نوشته بود که من اشتباه کردم حذفش نکردم

و جالبه که هی من میگم حمایتهای اجتماعی اینجا عالیه, شما هم قبول دارد ها ولی به روی خودتون نمیارید. اینجا کلا به آدمایی که مود ظلم واقع شدند و یا نا توانی دارند (جسمی و روحی) بسیار عالیه. ایران آدم سالمشم در اجتماع حق و حقوق خاصی نداره. یه ذره حمایت خانواده و دلگرمی دوستان نباشه خیلی خیلی سخت میگذره.

[.:HoDa:.]

و جالبه که هی من میگم حمایتهای اجتماعی اینجا عالیه, شما هم قبول دارد ها ولی به روی خودتون نمیارید. اینجا کلا به آدمایی که مود ظلم واقع شدند و یا نا توانی دارند (جسمی و روحی) بسیار عالیه. ایران آدم سالمشم در اجتماع حق و حقوق خاصی نداره. یه ذره حمایت خانواده و دلگرمی دوستان نباشه خیلی خیلی سخت میگذره.

آدم سر چیزی که باهاش موافقه که بحث نمی‌کنه... از اون رد می‌شه، به چیزایی که جای صحبت دارن می‌پردازه
بله، اینجا توی کانادا حمایت قانون و اجتماع از زنان بی‌نظیره... خانواده هم تا جایی که بهش نیاز باشه حضور داره
منتها تو ایران به اسم اون "حمایت خانوادگی" و به بهانه‌ی "مهر و محبت" هزار جور دخالت تو زندگی همدیگه می‌کنن که من ترجیح می‌دم کلن نباشه اون حمایت!

تاپیک زیادی داره به سمت مقایسه بین ایران و کانادا می‌ره و فک کنکم کم‌کم صدای مدیرا دربیاد

در نهایت نظر شخصی من که مطابق با انتظارات قبل از اومدنم هم هست، اینه که توی جامعه‌ی کانادا زنان دارای مرتبه و احترام خیلی خوبی هستن و اگر خودشون توانائی و خواستش رو داشته باشن، می‌تونن به هر جایی که می‌خوان برسن، و جامعه و قانون مانعی سر راهشون نیست
بقول یه دوستی، اینجا آدم به اون چیزی که لیاقتش رو داره می‌رسه... به شرطی که ثابت کنه لیاقتش رو داره

[esiwind]

آدم سر چیزی که باهاش موافقه که بحث نمی‌کنه... از اون رد می‌شه، به چیزایی که جای صحبت دارن می‌پردازه
بله، اینجا توی کانادا حمایت قانون و اجتماع از زنان بی‌نظیره... خانواده هم تا جایی که بهش نیاز باشه حضور داره
منتها تو ایران به اسم اون "حمایت خانوادگی" و به بهانه‌ی "مهر و محبت" هزار جور دخالت تو زندگی همدیگه می‌کنن که من ترجیح می‌دم کلن نباشه اون حمایت!

تاپیک زیادی داره به سمت مقایسه بین ایران و کانادا می‌ره و فک کنکم کم‌کم صدای مدیرا دربیاد

در نهایت نظر شخصی من که مطابق با انتظارات قبل از اومدنم هم هست، اینه که توی جامعه‌ی کانادا زنان دارای مرتبه و احترام خیلی خوبی هستن و اگر خودشون توانائی و خواستش رو داشته باشن، می‌تونن به هر جایی که می‌خوان برسن، و جامعه و قانون مانعی سر راهشون نیست
بقول یه دوستی، اینجا آدم به اون چیزی که لیاقتش رو داره می‌رسه... به شرطی که ثابت کنه لیاقتش رو داره

باهاتون موافقم. به نظر من هم در جامعه کانادا زنان دارای مرتبه و احترام خیلی خوبی (طبق قانون) هستند. تنها تقاوت عمده همینه. قانون رو بذاریم کنار مرد اینجا بهتر از مرد ایرانی نیست. چیزی که من فهمیدم اینه که کلا همه جا آدم همون آدمه. چه زن چه مرد. اینجا زمینه فراهمتره کسی که میخواد بهتر بشه و بهتر زندگی کنه. و اتفاقا جامعه هم کمکت میکنه. این کمک سیستماتیک رو متاسفانه در ایران نداریم و اگر همراهی و کمکی هست به واسطه فرهنگ خانوادگی و اخلاقیه که خیلی بهتر از کانادا هست. تا صدای مدیر گرامی در نیومده منم این بحث رو تموم میکنم.

[h10h10]

شما حاضرید حکم طلاق رو به راحتی برای همون خانم به قول شما با میزان تحصیلات پایین صادر کنید؟ به آخر قضیه باید نگاه کنید. فرض کنید مادر یا مادر بزرگ هر یک از ماها میتونست جسارت کنه و حقشو از پدران مثلا ظالممون با طلاق بگیره و خودشو راحت کنه ؟؟!! این بهتر بود یا تحمل ظلم و سعی در تغییر شرایط و کاهش ظلم. این چیزا رو نمیشه خیلی صریح نظر داد. شاید خیلی از دوستان مجردن و راحت میبرن و میدوزن. وارد زندگی متاهلی بشی میبینی که جاهایی هر دو طرف باید کوتاه بیان. حالا به چه قیمتی اونش دیگه بسته به شرایط داره. بله در کانادا از به جهت حمایت قانونی که از بچه ها و خانم ها میشه کمتر کسی به بچه و به خانم ها زور میگه. حالا اینکه خوبه یا بد. خوبی ها و بدی هایی داره. خانم دو سوته میتونه از همسرش جدا بشه و حق و حقوقشم محفوظه. اما آیا این باعث شده آدما بهتر رفتار کنن و شرایط اینجا بهتر از ایرانه از نظر خانواده, من مطمئن نیستم.
بهتره خود ماها سعی کنیم اون آدم ظالم درون خودمون رو ضعیف کنیم و خوبی های ایرانی را نگهداریم تا هم خودمون و هم نسل بعدی زندگی بهتری داشته باشیم.

قسمت کاملش متقابله و خانم ها هم هرگز درک کاملی از آقایون ندارند و طبیعی هم هست.
متن زیر رو به خاطر اینکه در این بحث خیلی از حق و حقوق خانم ها دفاع میکنید اینجا میارم تا دوستان مردی که در بحث بودند بخونند و مشعوف بشند. فقط چون از بقیه نوشته ها متفاوت بود بد نیست یه بار خونده بشه، چون از زبان یه خانم آورده شده است. بعدشم اگه مدیر محترم صلاح ندید که باشه از اینجا حذفش کنند:

این نوشته از وبلاگ خانم الهام برداشته شده است:
یک وقت هایی فکر میکنم مرد بودن چقدر می تواند غمگین باشد. هیچ کس از دنیای مردانه نمی گوید. هیچ کس از حقوق مردان دفاع نمیکند. هیچ انجمنی با پسوند «... مردان» خاص نمیشود. مرد ها نمادی مثل رنگ صورتی ندارند. این روزها همه یک بلند گو دست گرفته اند و از حقوق و دردها و دنیای زنان می گویند. در حالی که حق و درد و دنیای هر زنی یکی از همین مردها است. یکی از همین مردهایی که دوستمان دارند. وقتی میخواهند حرف خاصی بزنند هول می شوند. حتی همان مرد هایی که دوستمان داشتند ولی رفتند...
بیایید بس کنیم. بیایید میکرفون ها و تابلو های اعتراضیمان را کنار بگذاریم. من فکر میکنم مرد ها، واقعن مرد ها، انقدر ها که داریم نشان میدهیم بد نیستند. مردها احتمالن دلشان زنی میخواهد که کنارش آرامش داشته باشند. فقط همین. کمی آرامش در ازای همه فشار ها و استرس هایی که برای خوشبخت کردن ما تحمل میکنند. کمی آرامش در ازای قصر رویایی که ما طلب میکنیم... بر خلاف زندگی پر دغدغه ای که دارند، تعریف مردها از خوشبختی خیلی ساده است.

به عنوان یک خانم با بسیاری از صحبت های شما موافقم.
اینجا قوانین حمایتی از زنها خیلی زیاده، یه مادر مجرد به خوبی از طرف دولت حمایت میشه، به محض این که یه خانمی با همسرش دچار مشکل، 3 سوته می تونه طلاق بگیره و بعد هم از همه گونه ساپورت های اجتماعی برخوردار باشه. من الان فقط می خواهم راجع به کانادا بحث کنم. همه گونه حمایت اجتماعی از زنان انجام میشه، ولی ...
به نظر من وجود انواع و اقسام روش های حمایتی، معنی اش درست بودن این حمایت ها نیست. خیلی خیلی از جاها ایرادهای خاص خودش رو داره. این مادرهای مجرد، یا ساده تر بگم، اون چیزی که خیلی تو چشم من هست، دختر بچه های 14 ساله ای که با نوزادشون این طرف و اون طرف می رن، هیچ مشکلی هم از هیچ لحاظ ندارن، ولی آیا بچه اشون هم هیچ مشکلی نخواهد داشت؟
و حالا دربارهء ایران؛
به عنوان یه خانمی که سالها تو ایران سر کار رفتم، اذعان می کنم، اون چیزی که توی شهرهای بزرگ مثل تهران داره رخ می ده اینه که از اون ور بوم افتادیم و حالا که ما زنها تحصیل کرده شدیم، حالا که کار می کنیم، حالا که... حالا که...
به خودمون اجازه می دیم در حق مردهای زندگی مون ظلم کنیم. این واقعیت هست که بسیاری از خانواده های امروزی، زن سالار شده اند. و البته مردها، هیچ سازمانی برای حمایت از حقوق شون ندارند.
و حالا یه مطلب دیگه، این که طلاق هم توی ایران زیاد شده، این که زندگی های مجردی زیاد شده، این که...، اینها نشانه های بلوغ مدرنیته هست؟ ماشاءالله الان همون قدری که عاشق شدنها ثانیه ای هست، طلاق ها هم لحظه ای شده، من این رو اصلاً چیزی خوبی نمی دونم و البته یک زن مطلقه توی کانادا زندگی بسیار بهتری از ایران داره.
این که قوانین کشور ما بسیار عقب مونده و عهد دوغی است، جای هیچ شکی ندارد، ولی من فکر نمی کنم اگه قوانین کشور ما هم مثلاً مثل کانادا بشه، اتفاق خوبی باشه. من می دونم که مراجعهء یک خانم به دادگاههای ایران در حال حاضر، مساوی هست با هزار بدبختی، خدا نکنه که قاضی، خانم رو بپسنده... . وضعیت قوانین، دادگاههای خانواده، حمایت های اجتماعی از زنان در ایران، افتضاحه، اما چون قوانین اونجا بده، من یکی نمی آیم بگم قوانین کانادا خوبه. قوانین کانادا در جهت تشویق پنهانی طلاق هست. در حالی که به نظر من، ارزشمندترین چیز این دنیا، بنیان خانواده هست که متاسفانه، اینجا خیلی پررنگ نیست (و باز البته اینجا خیلی بهتر از اروپا هست).

[esiwind]

به عنوان یک خانم با بسیاری از صحبت های شما موافقم.
اینجا قوانین حمایتی از زنها خیلی زیاده، یه مادر مجرد به خوبی از طرف دولت حمایت میشه، به محض این که یه خانمی با همسرش دچار مشکل، 3 سوته می تونه طلاق بگیره و بعد هم از همه گونه ساپورت های اجتماعی برخوردار باشه. من الان فقط می خواهم راجع به کانادا بحث کنم. همه گونه حمایت اجتماعی از زنان انجام میشه، ولی ...
به نظر من وجود انواع و اقسام روش های حمایتی، معنی اش درست بودن این حمایت ها نیست. خیلی خیلی از جاها ایرادهای خاص خودش رو داره. این مادرهای مجرد، یا ساده تر بگم، اون چیزی که خیلی تو چشم من هست، دختر بچه های 14 ساله ای که با نوزادشون این طرف و اون طرف می رن، هیچ مشکلی هم از هیچ لحاظ ندارن، ولی آیا بچه اشون هم هیچ مشکلی نخواهد داشت؟
و حالا دربارهء ایران؛
به عنوان یه خانمی که سالها تو ایران سر کار رفتم، اذعان می کنم، اون چیزی که توی شهرهای بزرگ مثل تهران داره رخ می ده اینه که از اون ور بوم افتادیم و حالا که ما زنها تحصیل کرده شدیم، حالا که کار می کنیم، حالا که... حالا که...
به خودمون اجازه می دیم در حق مردهای زندگی مون ظلم کنیم. این واقعیت هست که بسیاری از خانواده های امروزی، زن سالار شده اند. و البته مردها، هیچ سازمانی برای حمایت از حقوق شون ندارند.
و حالا یه مطلب دیگه، این که طلاق هم توی ایران زیاد شده، این که زندگی های مجردی زیاد شده، این که...، اینها نشانه های بلوغ مدرنیته هست؟ ماشاءالله الان همون قدری که عاشق شدنها ثانیه ای هست، طلاق ها هم لحظه ای شده، من این رو اصلاً چیزی خوبی نمی دونم و البته یک زن مطلقه توی کانادا زندگی بسیار بهتری از ایران داره.
این که قوانین کشور ما بسیار عقب مونده و عهد دوغی است، جای هیچ شکی ندارد، ولی من فکر نمی کنم اگه قوانین کشور ما هم مثلاً مثل کانادا بشه، اتفاق خوبی باشه. من می دونم که مراجعهء یک خانم به دادگاههای ایران در حال حاضر، مساوی هست با هزار بدبختی، خدا نکنه که قاضی، خانم رو بپسنده... . وضعیت قوانین، دادگاههای خانواده، حمایت های اجتماعی از زنان در ایران، افتضاحه، اما چون قوانین اونجا بده، من یکی نمی آیم بگم قوانین کانادا خوبه. قوانین کانادا در جهت تشویق پنهانی طلاق هست. در حالی که به نظر من، ارزشمندترین چیز این دنیا، بنیان خانواده هست که متاسفانه، اینجا خیلی پررنگ نیست (و باز البته اینجا خیلی بهتر از اروپا هست).

چه متین و قشنگ نوشتید.
حیفم اومد این نکته رو نگم که بصورت سیستماتیک اینجا تشویق میکنند شما ظلاق بگیری. لابد تبلیغات Quick Divorce رو شما هم در شهر های بزرگ دیدید. چرا؟
دلیلش روشنه اینجا همه برای شرکتهای بزرگ کار میکنن و پولی هم که در میارن دوباره میدن به همون شرکتها. قطعا آدم مجرد بیشتر کار میکنه و 2 نفر مجرد زندگی کنن مصرفشون بیشتر از یک خانواده دونفره هست و کاری هم که میتونن بکنن بیشتره. دولت هم همه حمایتها رومیکنه که شما طلاق بگیری.

[mina7]

به زور که نمیشه ایجاد عشق و صفا و صمیمیت کرد و بنیان خانواده رو مستحکم کرد، یه رابطه خیلی ساده است، مسیر طلاق رو آسون کردن تا اونی که طلاق رو به موندن ترجیح میده مجبور نباشه از هفت خوان رستم بگذره یا حتی به جایی برسه که مجبور بشه بسوزه و بسازه، حالا اونی که بنیان خانوادش مستحکمه همچنان میمونه سر زندگیش دیگه نمیاد بگه آخجون چقدر طلاق گرفتن آسونه برم طلاق بگیرم. این قانون در جهت رفاه و آزادی انتخاب انسانهاست، حالا این اگه به نفع شرکتها و دولتها و هر کس دیگه ای هم تموم میشه بذار بشه به کسی آسیبی نمیرسه که.

[s30min]

چه متین و قشنگ نوشتید.
حیفم اومد این نکته رو نگم که بصورت سیستماتیک اینجا تشویق میکنند شما ظلاق بگیری. لابد تبلیغات Quick Divorce رو شما هم در شهر های بزرگ دیدید. چرا؟
دلیلش روشنه اینجا همه برای شرکتهای بزرگ کار میکنن و پولی هم که در میارن دوباره میدن به همون شرکتها. قطعا آدم مجرد بیشتر کار میکنه و 2 نفر مجرد زندگی کنن مصرفشون بیشتر از یک خانواده دونفره هست و کاری هم که میتونن بکنن بیشتره. دولت هم همه حمایتها رومیکنه که شما طلاق بگیری.

یاد دایی جان ناپلئون و بریتانیای پیر افتادم!!!اگه بخوایم اینجوری فکر کنیم که "اینجا یه کشور سرمایه داریه و ما هم یه سری کارگریم که به طور سیستماتیک اومدیم اینجا که کار کنیم و قراره ازدواجمون پاچونده بشه تا بتونیم بهتر کار کنیم این وسط دولتم فریبکارانه و موذیانه یه کمک هزینه ای به بچه دار شدن میده که باعث میشه عقلمون از دست بدیم و حتی در صورت مادر تنها شدن بچه بدنیا بیاریم !!که بچه هامون کارگرهای باهوش برای ملکه انگلیس باشن و سیستم تعلیم و تربیتم یه جوری که در نهایت برده های خوبی برای آینده این کشور میشن!!!" اگه این تصویر واقعی زندگی در اینجا باشه که بهتره در فروم بخش مهاجرت تخته کنیم و همه مون برگردیم ایران و سیزده بدر سال دیگه رو دور هم باشیم!!

[ghlobe]

چه متین و قشنگ نوشتید.
حیفم اومد این نکته رو نگم که بصورت سیستماتیک اینجا تشویق میکنند شما ظلاق بگیری. لابد تبلیغات Quick Divorce رو شما هم در شهر های بزرگ دیدید. چرا؟
دلیلش روشنه اینجا همه برای شرکتهای بزرگ کار میکنن و پولی هم که در میارن دوباره میدن به همون شرکتها. قطعا آدم مجرد بیشتر کار میکنه و 2 نفر مجرد زندگی کنن مصرفشون بیشتر از یک خانواده دونفره هست و کاری هم که میتونن بکنن بیشتره. دولت هم همه حمایتها رومیکنه که شما طلاق بگیری.

اتفاقا برعکس در کانادا و امریکا امتیازات قوانین مالیاتی و کمکهای دولتی برای خانواده ها بقدری زیادتر از مجرد هاست که اخیرا یک سازمان حمایت از مجردین دولت کانادا را به دادگاه کشانده که امتیازات اضافی خانواده ها مثل Spousal RRSP و Senior income split و کردیت های مختلف را حذف کنند یا به مجردها هم بدهند. شما فکرمیکنید چرا زوجهای homosexual اینقدر اصرار داشتند که حق ازدواج رسمی بدست بیاورند؟ بیشتر بخاطر مزایای مالیاتی و مالی اش بود وگرنه قبلا هم که کسی به دونفر که با هم زندگی می کردند کاری نداشت.

ضمنا قوانین طلاق در کانادا اینقدر هم که فکرمیکنید سریع و آسان نیست. درکانادا نمیتوانید طلاق بگیرید تا موقعیکه یکسال جدا زندگی کنید یعنی از این نظر از ایران هم سخت تر است. این موضوع برای این قرار داده شده که دونفر اول زندگی تنها را تجربه کنند و ببینند واقعا میتوانند آن را تحمل کنند یا نه. خیلی زوجها در طول این مدت نظرشان عوض میشود و دوباره توافق میکنند. در مورد حضانت بچه ها هم بهمین ترتیب دادگاه های کانادا در سالهای اخیر بسمتی رفته اند که پدر و مادر را وادار به حضانت مشترک میکنند یعنی حتی در صورت جدایی هم پدر ومادر را در داخل زندگی بچه ها نگه میدارند. این تصور که قوانین کانادا در جهت از هم پاشیدگی خانواده هاست اصلا با واقعیت انطباق ندارد.