درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[anihoo]

سلام
ما در مدتی که اینجا بودیم با یکسری رفتارهای عجیب از سوی کانادایی ها مواجه شدیم. که خواستم نظر دوستان رو در صورتی که تجربه مشابهی دارند جویا بشم.
چند بار تعدادی از دوستانی که در محیط دانشگاه باهاشون آشنا شده بودیم رو به خونه دعوت کردیم برای یک شام ایرانی. با روی خیلی باز قبول کردند و اومدند. موقع خداحافظی و یا حتی بعدش در ایمیل تشکر بابت مهمون نوازی گفتند به زودی میبینیمتون . و جالبه که بعدش رفتن و اصلا خبری ازشون نشده. این کارشون به نظرمون خیلی عجیبه چون تو فرهنگ ما یک همچین برخوردی نهایت بی ادبیه. دوستان تجربه مشابهی داشتند یا با توجه به شناختشون از اهالی این کشور توضیحی برای این رفتار دارند؟

لطفا مشخص بفرماييد تو فرهنگ ما بايد دقيقا چكار كرد؟

[gbahrein]

سلام
ما در مدتی که اینجا بودیم با یکسری رفتارهای عجیب از سوی کانادایی ها مواجه شدیم. که خواستم نظر دوستان رو در صورتی که تجربه مشابهی دارند جویا بشم.
چند بار تعدادی از دوستانی که در محیط دانشگاه باهاشون آشنا شده بودیم رو به خونه دعوت کردیم برای یک شام ایرانی. با روی خیلی باز قبول کردند و اومدند. موقع خداحافظی و یا حتی بعدش در ایمیل تشکر بابت مهمون نوازی گفتند به زودی میبینیمتون . و جالبه که بعدش رفتن و اصلا خبری ازشون نشده. این کارشون به نظرمون خیلی عجیبه چون تو فرهنگ ما یک همچین برخوردی نهایت بی ادبیه. دوستان تجربه مشابهی داشتند یا با توجه به شناختشون از اهالی این کشور توضیحی برای این رفتار دارند؟

شاید به کاربردن تعبیر "بی ادبی" که دوستان هم اشاره کردند تعبیر مناسبی در این موضوع نبوده ولی حداقل می توان گفت "غیرمنتظره" که با فرهنگ ایرانی مورد انتظار از نظر شما، متفاوت بوده است.
در کل انتظار برقراری ارتباط به شکل فرهنگ ایرانی را به دلایل مختلف نمی توان داشت ضمن اینکه مفهوم دعوت در کانادا عموما مفهوم دوطرفه ای که در ذات فرهنگی ایران مبنی بر تعهد بازگرداندن دین به طرف مقابل است را ندارد و به عبارت دیگر وقتی شما کسی را دعوت میکنید فقط شما دعوت کرده اید و اینکه طرف مقابل مثلا برای دعوت از شما احساس تعهد کند به آن شکل که در فرهنگ ایرانی ما مطرح است وجود ندارد همانطور که رد محترمانه آن هم به همان بدی که در فرهنگ ایرانی تلقی می شود نیست. در کل خیلی به این بازخوردها نباید به نظرم اهمیت داد چرا که اصولا پیش زمینه ذهنی شما بر اساس سالها زندگی در جامعه ایرانی انتظار برخورد متفاوت و صمیمانه تری را دارد حال آنکه ذات فرهنگ احتماعی غربی جنین ارتباط نزدیکی را به سهولت و به گستردگی فرهنگ ایرانی و شرقی اصولا پذیرا نیست و نمیپسندد.
موفق باشید

[haghighyomid]

ممنون از پاسخ. اشکال از طرح موضوع به صورت ناقص از طرف من بوده. در جواب شما آقای gbahrein که به نظرم نظر خوبی رو مطرح کردید و برای آشنایی بیشتر با فرهنگ ساکنین این کشور برامون جالب بود، عرض کنم که اتفاقاً ما اصلا انتظار دعوت نداشتیم و خودشون این موضوع رو صراحتا مطرح کردند که مثلا به زودی برای یک شام ایتالیایی و ... میبینیمتون. وگرنه ما اصلا برای دعوت متقابل اینکار رو نکرده بودیم و فقط هدفمون تقویت دوستی بود و ایجاد کانکشن.در جواب جناب ghlobe بزرگوار عرض کنم که حداقل به قول دوست عزیزمون gbahreinدر فرهنگ ایرانی مورد نظر ما، ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ!
در مورد موضوعی که گفتم بی ادبی، متاسفانه من یادم رفته بود که تو متن بهش اشاره کنم. باید خدمت دوستان عرض کنم که منظورم این بود که حتی جواب ایمیل تبریک سال نویی رو که براشون فرستادیم هم ندادن! این به نظر شما این نشانه ادبه؟ در هر فرهنگی؟
شاید ما خیلی سختگیرانه به موضوع نگاه میکنیم همونطور که دوست گرامیمون gbahrein بهش اشاره کردند.
به هر حال ما که به قول خودشون سورپرایز شدیم!

[ghlobe]

در مورد موضوعی که گفتم بی ادبی، متاسفانه من یادم رفته بود که تو متن بهش اشاره کنم. باید خدمت دوستان عرض کنم که منظورم این بود که حتی جواب ایمیل تبریک سال نویی رو که براشون فرستادیم هم ندادن! این به نظر شما این نشانه ادبه؟ در هر فرهنگی؟

نه، در هر فرهنگی جواب دادن ایمیل مرسوم است. این احتمال را داده اید که شاید ایمیل مرتب چک نمیکنند؟ من اخیرا کمتر دیده ام مردم در روابط شخصی و دوستی از ایمیل استفاده کنند. بهر حال اگر قصد شما دوستی و کانکشن است بنظر من حالا یک مورد را منتهای بی ادبی تلقی نکنید.

.در جواب جناب ghlobe بزرگوار عرض کنم که حداقل به قول دوست عزیزمون gbahreinدر فرهنگ ایرانی مورد نظر ما، ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ!

اتفاقا دوست عزیز، گفتن حرفی که بهش اعتقادی نداریم جزو لاینفک فرهنگ ایرانی است و بهش میگیم "تعارف"! منکه خودم کلی طول کید تا این عادت رو از سرم انداختم

[anihoo]

ممنون از پاسخ. اشکال از طرح موضوع به صورت ناقص از طرف من بوده. در جواب شما آقای gbahrein که به نظرم نظر خوبی رو مطرح کردید و برای آشنایی بیشتر با فرهنگ ساکنین این کشور برامون جالب بود، عرض کنم که اتفاقاً ما اصلا انتظار دعوت نداشتیم و خودشون این موضوع رو صراحتا مطرح کردند که مثلا به زودی برای یک شام ایتالیایی و ... میبینیمتون. وگرنه ما اصلا برای دعوت متقابل اینکار رو نکرده بودیم و فقط هدفمون تقویت دوستی بود و ایجاد کانکشن.در جواب جناب ghlobe بزرگوار عرض کنم که حداقل به قول دوست عزیزمون gbahreinدر فرهنگ ایرانی مورد نظر ما، ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ!
در مورد موضوعی که گفتم بی ادبی، متاسفانه من یادم رفته بود که تو متن بهش اشاره کنم. باید خدمت دوستان عرض کنم که منظورم این بود که حتی جواب ایمیل تبریک سال نویی رو که براشون فرستادیم هم ندادن! این به نظر شما این نشانه ادبه؟ در هر فرهنگی؟
شاید ما خیلی سختگیرانه به موضوع نگاه میکنیم همونطور که دوست گرامیمون gbahrein بهش اشاره کردند.
به هر حال ما که به قول خودشون سورپرایز شدیم!

كريسمس مبارك كه نگفتين؟
گاهي هم پيش مياد آدم قصد داره كسي رو دعوت كنه ولي مشكلاتي پيش مياد و نميشه.
بهرحال اگه رفتارشون رو نميپسندين رفت و آمد نكنيد. اما اگه ازشون خوشتون اومده بيخيال تفاوت فرهنگي بشين و با هم كنار بياين.

[gbahrein]

.....
در جواب جناب ghlobe بزرگوار عرض کنم که حداقل به قول دوست عزیزمون gbahreinدر فرهنگ ایرانی مورد نظر ما، ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ!
....
به هر حال ما که به قول خودشون سورپرایز شدیم!

...
....


اتفاقا دوست عزیز، گفتن حرفی که بهش اعتقادی نداریم جزو لاینفک فرهنگ ایرانی است و بهش میگیم "تعارف"! منکه خودم کلی طول کید تا این عادت رو از سرم انداختم

و البته این نکته "ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ" نقل قولی از اینجانب در این مورد نیست و تصحیح میشود، چرا که به قول دوست عزیزمان Gholbe این نکته در فرهنگ ما ایرانیها به کرات مشاهده میشود. بااینحال با سایر نکات فرمایش شما البته در کل موافقم و اینرا ناشی از تفاوتهای فرهنگی میدانم. ضمن آنکه جامعه کانادایی خالص هم به آن شکل مطرح نیست و بعضا نسلهای دوم و سوم مهاجران نیز خصایص و فرهنگهایی را دارند که زمینه اصلی آن از کشورهایی که از آن مهاجرت نموده اند شکل گرفته است و بخشی از آن ریشه هایی مشابه فرهنگ غیرکانادایی را نیز ممکن است در بر داشته باشد.
تغییر در فرهنگ زندگی شهرهایی با تعداد زیاد مهاجران در کانادا را در زمینه هایی مانند رانندگی، احترام به حقوق مشتری، روابط اجتماعی و احترام متقابل و نظایر آن می توان با مقایسه با شهرهایی با تعداد و سالهای کمتر زندگی مهاجران (کمتر تحت تاثیر قرار گرفته) می توان علنا مشاهده کرد و این تغییر در دراز مدت حامعه را به نقطه تعادلی خواهد رساند که لزوما با انتظارات اولیه از فرهنگ کانادایی یکسان نیست. به عبارت دیگر به مرور زمان از دید من این رفتارهای اجتماعی به شکل میانگین وزنی فرهنگهای حوامعی که این ساختار اصلی را شکل داده و صفات غالب فرهنگهای پذیرنده و مهاجم بروز خواهد نمود به گونه ای که برخی رفتارها آنگونه که قبلا بوده یا مورد انتظار بوده است در درازمدت دیگر وجود نخواهد داشت یا حداقل مورد انتظار نخواهد بود.
آنچه در گمرک می تواند پلیس مرزی جلوی ورود آنرا به کانادا بگیرد، دانه های قابل رشد و فراورده هایی است که به مرور زمان ممکن است ساختارهای بیولوژیک غذایی را در جامعه تحت تاثیر قرار دهد، کاری که در مورد فرهنگهای ورودی و تاثیر آنها به همین شکل قابل انجام نیست ولی کمابیش همان تاثیر را مثبت یا منفی در بلند مدت خواهد داشت.
موفق باشید

[haghighyomid]

و البته این نکته "ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ" نقل قولی از اینجانب در این مورد نیست و تصحیح میشود، چرا که به قول دوست عزیزمان Gholbe این نکته در فرهنگ ما ایرانیها به کرات مشاهده میشود. بااینحال با سایر نکات فرمایش شما البته در کل موافقم و اینرا ناشی از تفاوتهای فرهنگی میدانم. ضمن آنکه جامعه کانادایی خالص هم به آن شکل مطرح نیست و بعضا نسلهای دوم و سوم مهاجران نیز خصایص و فرهنگهایی را دارند که زمینه اصلی آن از کشورهایی که از آن مهاجرت نموده اند شکل گرفته است و بخشی از آن ریشه هایی مشابه فرهنگ غیرکانادایی را نیز ممکن است در بر داشته باشد.
تغییر در فرهنگ زندگی شهرهایی با تعداد زیاد مهاجران در کانادا را در زمینه هایی مانند رانندگی، احترام به حقوق مشتری، روابط اجتماعی و احترام متقابل و نظایر آن می توان با مقایسه با شهرهایی با تعداد و سالهای کمتر زندگی مهاجران (کمتر تحت تاثیر قرار گرفته) می توان علنا مشاهده کرد و این تغییر در دراز مدت حامعه را به نقطه تعادلی خواهد رساند که لزوما با انتظارات اولیه از فرهنگ کانادایی یکسان نیست. به عبارت دیگر به مرور زمان از دید من این رفتارهای اجتماعی به شکل میانگین وزنی فرهنگهای حوامعی که این ساختار اصلی را شکل داده و صفات غالب فرهنگهای پذیرنده و مهاجم بروز خواهد نمود به گونه ای که برخی رفتارها آنگونه که قبلا بوده یا مورد انتظار بوده است در درازمدت دیگر وجود نخواهد داشت یا حداقل مورد انتظار نخواهد بود.
آنچه در گمرک می تواند پلیس مرزی جلوی ورود آنرا به کانادا بگیرد، دانه های قابل رشد و فراورده هایی است که به مرور زمان ممکن است ساختارهای بیولوژیک غذایی را در جامعه تحت تاثیر قرار دهد، کاری که در مورد فرهنگهای ورودی و تاثیر آنها به همین شکل قابل انجام نیست ولی کمابیش همان تاثیر را مثبت یا منفی در بلند مدت خواهد داشت.
موفق باشید

با سلام خدمت همگی

اول از همه عرض کنم که این جمله "

ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ" نقل قولی

رو از شما جناب gbahrein نقل قول نکردم نظر شخصی خودم رو گفتم. ضمن اینکه بر خلاف نظر شما و جناب قلوب، به نظر من در فرهنگ ایرانی به این مورد خاص تعارف گفته نمیشه (در فرهنگ لغات فارسی هم اگر جستجو کنیم فکر نمیکنم این از مصادیق تعارف باشه) تازه اگر خوشبینانه هم بخواهیم بهش نگاه کنیم ما براش اصطلاحات مختلفی داریم "تعارف شابدوالعظیمی" "تعارف آب حمومی" و ....
نظرات حالبی رو هم مظرح کردید. اتفاقا در تایید فرمایشات جنابعالی باید عرض کنم که من همسرم تو کلاس های لینک به صورت آنلاین شرکت میکنه و معلمش که احتمالا از مهاجرین اولیه هست و در یک شهر کوچک هم زندگی میکنه (چون کانادایی اصیل که اینقدر کم هست و دور از دسترس که آدم به صورت روزمره باهاشون برخوردی پیدا نمیکنه) برای thanksgiving ازش پرسیده بود کسی شما رو که تازه واردین دعوت کرده یا نه؟ و وقتی همسرم جواب داده بود که نه! ابراز تاسف شدیدی کرده بود.

در پاسخ دوستون anihoo هم باید عرض کنم فکر نمیکنم آدم بتونه روی دوستی کسی که از نظر فرهنگی باهاش فرسنگ ها فاصله داره حسابی باز کنه.
در مورد تاثیر فرهنگ ها بر هم نوشته بودید به نظرم نکته درستی هست. متاسفانه آدم تو یکسری از هموطن های خودمون (گذشته از اینکه از هم فرار میکنن) هم این موضوع رو میبینه.
خانم من که تجربه زندگی در اروپا رو هم داره به شدت از اتفاقات اینجا گله منده متاسفانه.
به هر حال امیدوارم سایر دوستان همچین تجاربی رو نداشته باشند که به نظر من بسیار تلخ و آزاردهنده هستش.

[chemistrymaste]

با سلام خدمت همگی

اول از همه عرض کنم که این جمله "

ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ" نقل قولی

رو از شما جناب gbahrein نقل قول نکردم نظر شخصی خودم رو گفتم. ضمن اینکه بر خلاف نظر شما و جناب قلوب، به نظر من در فرهنگ ایرانی به این مورد خاص تعارف گفته نمیشه (در فرهنگ لغات فارسی هم اگر جستجو کنیم فکر نمیکنم این از مصادیق تعارف باشه) تازه اگر خوشبینانه هم بخواهیم بهش نگاه کنیم ما براش اصطلاحات مختلفی داریم "تعارف شابدوالعظیمی" "تعارف آب حمومی" و ....
نظرات حالبی رو هم مظرح کردید. اتفاقا در تایید فرمایشات جنابعالی باید عرض کنم که من همسرم تو کلاس های لینک به صورت آنلاین شرکت میکنه و معلمش که احتمالا از مهاجرین اولیه هست و در یک شهر کوچک هم زندگی میکنه (چون کانادایی اصیل که اینقدر کم هست و دور از دسترس که آدم به صورت روزمره باهاشون برخوردی پیدا نمیکنه) برای thanksgiving ازش پرسیده بود کسی شما رو که تازه واردین دعوت کرده یا نه؟ و وقتی همسرم جواب داده بود که نه! ابراز تاسف شدیدی کرده بود.

در پاسخ دوستون anihoo هم باید عرض کنم فکر نمیکنم آدم بتونه روی دوستی کسی که از نظر فرهنگی باهاش فرسنگ ها فاصله داره حسابی باز کنه.
در مورد تاثیر فرهنگ ها بر هم نوشته بودید به نظرم نکته درستی هست. متاسفانه آدم تو یکسری از هموطن های خودمون (گذشته از اینکه از هم فرار میکنن) هم این موضوع رو میبینه.
خانم من که تجربه زندگی در اروپا رو هم داره به شدت از اتفاقات اینجا گله منده متاسفانه.
به هر حال امیدوارم سایر دوستان همچین تجاربی رو نداشته باشند که به نظر من بسیار تلخ و آزاردهنده هستش.

سلام
دوست من
من فقط میخوام تجربه خودمو با شما share کنم که بدونین که تنها نیستین و این چیزا اینجا عادیه.
من هر از گاهی با صابخونم (یه کانادایی الاصل هستن ایشون) میزنم بیرون. یه بار که ما رو چایی مهمون کردن تو یه کافه ای صابخونم بهم گفت کمیستری اینجا من اگه بیفتم کنار خیابون بمیرم اینا دو زار کمکم نمیکنن فکر نکن اینا اینجورین همیشه. میبینن تازه اومدی مهمونت میکنن وگرنه وقتای دیگه سال عمراااااااا همچین چیزی ببینی.
میخوام بهتون بگم، این بنده خدا که خود کاناداییه داره اینو اعتراف میکنه، مهمون کردن و این حرفا تو فرهنگ اینا نیست زیاد.
منم وقتی اومدم این خونه دو تا از همسایه هام (اونم نه همسایه های نزدیکم) وقتی دیدن من تازه اومدم (وقتی از جلوی خونمون رد میشدن) مهمونم کردن (هیچ کدوم ایرانی نبودن). میخوام بگم اینکه مهمون کنن / نکنن، یا چطوری رفتار کنن به اون آدمش و فرهنگش ربط داره و به نظرم نباید توقع مهمون شدن رو داشت ازینا.
کما اینکه تو ایرانم بعضی منطقه های تهران یا بعضی شهرا تازه وارد باشی نه تنها مهمونت نمیکنن بلکه صبح پا میشی میبینی شیشه ماشینو شکستن و نصف وسیله هاشو بردنو چرخشو هم پنچر کردن که قشنگ حساب کار دستت بیاد
پس خودتونو دلخور نکنین.
و اینکه میگین ایرانیا از هم فرار میکننو منم متعجبم! چرا اینا اینجورین!! ایرانیا نود درصدشون از هم فرار میکنن (منو تازه دخترا میبینن قیافه هم میگیرن یکیشون یه چش غره ای رفت گفتم الان زنگ میزنه پلیس! من خودم دختر هستم! ) اینجا ایرانی خوب هم من دیدما. نه که همشون از ادم فرار کنن ولی هم من هم 3 تا دوست خاورمیانه ای غیرایرانیم متفق القول هستیم که ایرانیا اکثرا وقتی کانادایی / امریکایی میبینن خیلی باهاشون گرم میگیرن و وقتی ایرانی / چینی / عرب / و... میبینن سریع قیافه میگیرن و فرار میکنن. باز تاکید میکنم، اینجا ایرانی خوش برخوردم داریم خیلیم به درد میخورن ولی اکثرا تا میبیننت قیافه میگیرن فرار میکنن.
من نمیگم ایرانیا همه با من گرم باشن مهربون باشن نه، من همچین انتظاری ندارم. من میگم، اینا کاناداییا رو میبینن یواشکی میرن خودشونو میچسبونن بهشون، خب حداقل واسه من قیافه نگیر!!! ارث باباتو نخوردم که! من چند بار تصمیم گرفتم همین لبخندمو که همیشه رو لبم هست داشته باشم وقتی ایرانیا رو میبینم و بهشون سلام کنم ولی هر بار لبخند زدم و سلام کردم و رد شدم اینا اصلا جواب ندادن (دخترا قیافه هم گرفتن که حساب کار دستم بیاد) و یه دونه آقا هم گفت امری بود؟! یعنی جواب سلاممو ندادا، گفت امری بود؟! منم بعد اون وقتی ایرانیا رو میبینم اول دو دوتا چهار تا میکنم که ببینم طرف عکس العملش چیه بعد سلام میکنم. میترسم سلام کنم!!! اون لبخندمو در برخورد با هموطنای عزیزم یکمی کمرنگ میکنم که حداقل قیافه نگیرن و کار به پلیس نکشه ولی وقتی بهت نیاز دارن فوری میان جلو مهربون میشن نایس میشن! ولی باز میگم بین همینا ما ایرانیای خوب داریم. واقعا از داشتن این هموطنانم لذت میبرم.
و اینم بگم، هر ایرانی ای، هر آدمی تو این کشوری که من میبینم برای خودش کار و زندگی و گرفتاری داره، بیکارم باشه پلن میکنه بره تفریح و کارای خودشو انجام بده در نتیجه نباید انتظار داشت که ایرانیا تا همو میبینن مهمون کنن همدیگه رو. کشور بیگانس ما باید 100 برابر کاناداییا بدوئیم تا بتونیم نصف موقعیت اونها رو داشته باشیم.
موفق باشید

[haghighyomid]

سلام
دوست من
من فقط میخوام تجربه خودمو با شما share کنم که بدونین که تنها نیستین و این چیزا اینجا عادیه.
من هر از گاهی با صابخونم (یه کانادایی الاصل هستن ایشون) میزنم بیرون. یه بار که ما رو چایی مهمون کردن تو یه کافه ای صابخونم بهم گفت کمیستری اینجا من اگه بیفتم کنار خیابون بمیرم اینا دو زار کمکم نمیکنن فکر نکن اینا اینجورین همیشه. میبینن تازه اومدی مهمونت میکنن وگرنه وقتای دیگه سال عمراااااااا همچین چیزی ببینی.
میخوام بهتون بگم، این بنده خدا که خود کاناداییه داره اینو اعتراف میکنه، مهمون کردن و این حرفا تو فرهنگ اینا نیست زیاد.
منم وقتی اومدم این خونه دو تا از همسایه هام (اونم نه همسایه های نزدیکم) وقتی دیدن من تازه اومدم (وقتی از جلوی خونمون رد میشدن) مهمونم کردن (هیچ کدوم ایرانی نبودن). میخوام بگم اینکه مهمون کنن / نکنن، یا چطوری رفتار کنن به اون آدمش و فرهنگش ربط داره و به نظرم نباید توقع مهمون شدن رو داشت ازینا.
کما اینکه تو ایرانم بعضی منطقه های تهران یا بعضی شهرا تازه وارد باشی نه تنها مهمونت نمیکنن بلکه صبح پا میشی میبینی شیشه ماشینو شکستن و نصف وسیله هاشو بردنو چرخشو هم پنچر کردن که قشنگ حساب کار دستت بیاد
پس خودتونو دلخور نکنین.
و اینکه میگین ایرانیا از هم فرار میکننو منم متعجبم! چرا اینا اینجورین!! ایرانیا نود درصدشون از هم فرار میکنن (منو تازه دخترا میبینن قیافه هم میگیرن یکیشون یه چش غره ای رفت گفتم الان زنگ میزنه پلیس! من خودم دختر هستم! ) اینجا ایرانی خوب هم من دیدما. نه که همشون از ادم فرار کنن ولی هم من هم 3 تا دوست خاورمیانه ای غیرایرانیم متفق القول هستیم که ایرانیا اکثرا وقتی کانادایی / امریکایی میبینن خیلی باهاشون گرم میگیرن و وقتی ایرانی / چینی / عرب / و... میبینن سریع قیافه میگیرن و فرار میکنن. باز تاکید میکنم، اینجا ایرانی خوش برخوردم داریم خیلیم به درد میخورن ولی اکثرا تا میبیننت قیافه میگیرن فرار میکنن.
من نمیگم ایرانیا همه با من گرم باشن مهربون باشن نه، من همچین انتظاری ندارم. من میگم، اینا کاناداییا رو میبینن یواشکی میرن خودشونو میچسبونن بهشون، خب حداقل واسه من قیافه نگیر!!! ارث باباتو نخوردم که! من چند بار تصمیم گرفتم همین لبخندمو که همیشه رو لبم هست داشته باشم وقتی ایرانیا رو میبینم و بهشون سلام کنم ولی هر بار لبخند زدم و سلام کردم و رد شدم اینا اصلا جواب ندادن (دخترا قیافه هم گرفتن که حساب کار دستم بیاد) و یه دونه آقا هم گفت امری بود؟! یعنی جواب سلاممو ندادا، گفت امری بود؟! منم بعد اون وقتی ایرانیا رو میبینم اول دو دوتا چهار تا میکنم که ببینم طرف عکس العملش چیه بعد سلام میکنم. میترسم سلام کنم!!! اون لبخندمو در برخورد با هموطنای عزیزم یکمی کمرنگ میکنم که حداقل قیافه نگیرن و کار به پلیس نکشه ولی وقتی بهت نیاز دارن فوری میان جلو مهربون میشن نایس میشن! ولی باز میگم بین همینا ما ایرانیای خوب داریم. واقعا از داشتن این هموطنانم لذت میبرم.
و اینم بگم، هر ایرانی ای، هر آدمی تو این کشوری که من میبینم برای خودش کار و زندگی و گرفتاری داره، بیکارم باشه پلن میکنه بره تفریح و کارای خودشو انجام بده در نتیجه نباید انتظار داشت که ایرانیا تا همو میبینن مهمون کنن همدیگه رو. کشور بیگانس ما باید 100 برابر کاناداییا بدوئیم تا بتونیم نصف موقعیت اونها رو داشته باشیم.
موفق باشید

ممنون از اینکه تجربه خودتون رو به اشتراک گذاشتین
همونطور که قبلا هم عرض کردم ما اصلا انتظاری برای مهمونی و دعوت و .... نداشتیم. آدم فقط میمونه تو فرهنگ آدم هایی که اینجا باهاشون برخورد میکنه . به هر حال آدم موجودی اجتماعیه و نیاز داره به معاشرت با دیگران حتی برای یک درددل ساده. ولی وقتی می بینید که میرن حاجی حاجی مکه ، خوب آدم یک جورایی از سادگی خودش انگار لجش میگیره. به قول شما اینجا انگار همه نایسن فقط در مواردی که باهاتون کار دارن.
در مورد هموطن هامون هم، من هم نگفتم همه، بله موافقم که تعداد قلیلی هستند که میشه به عنوان یک هموطن تو یک مملکتی که هممون غریبه هستیم توش، روشون حساب کرد. به عنوان یک واقعیت قابل تاسف باید گفت که تا بلایی که ایرانی های مقیم امریکا سرشون اومد سرمون نیاد متوجه نمیشیم که این گسست اجتماعی موجود در جامعه ایرانی کار دست همگیمون میده. اگر این گسست نبود که چه کسی از هموطن خود آدم بهتر برای اینکه باهم ارتباط بگیرن. ما هم وقتی از هموطنای عزیزمون دلسرد شدیم شیفت کردیم سمت ملیت های دیگه که بازم نمیگم همشون ولی تعداد زیادیشون اینجوری از آب در اومدن

[gbahrein]

با سلام خدمت همگی

اول از همه عرض کنم که این جمله "

ما یاد نگرفتیم به کسی حرفی بزنیم که اصلا بهش اعتقادی نداریم و این رو دور از ادب میدونیم و بهش میگیم حداقل دروغ" نقل قولی

رو از شما جناب gbahrein نقل قول نکردم نظر شخصی خودم رو گفتم. ضمن اینکه بر خلاف نظر شما و جناب قلوب، به نظر من در فرهنگ ایرانی به این مورد خاص تعارف گفته نمیشه (در فرهنگ لغات فارسی هم اگر جستجو کنیم فکر نمیکنم این از مصادیق تعارف باشه) تازه اگر خوشبینانه هم بخواهیم بهش نگاه کنیم ما براش اصطلاحات مختلفی داریم "تعارف شابدوالعظیمی" "تعارف آب حمومی" و ....
نظرات حالبی رو هم مظرح کردید. اتفاقا در تایید فرمایشات جنابعالی باید عرض کنم که من همسرم تو کلاس های لینک به صورت آنلاین شرکت میکنه و معلمش که احتمالا از مهاجرین اولیه هست و در یک شهر کوچک هم زندگی میکنه (چون کانادایی اصیل که اینقدر کم هست و دور از دسترس که آدم به صورت روزمره باهاشون برخوردی پیدا نمیکنه) برای thanksgiving ازش پرسیده بود کسی شما رو که تازه واردین دعوت کرده یا نه؟ و وقتی همسرم جواب داده بود که نه! ابراز تاسف شدیدی کرده بود.

در پاسخ دوستون anihoo هم باید عرض کنم فکر نمیکنم آدم بتونه روی دوستی کسی که از نظر فرهنگی باهاش فرسنگ ها فاصله داره حسابی باز کنه.
در مورد تاثیر فرهنگ ها بر هم نوشته بودید به نظرم نکته درستی هست. متاسفانه آدم تو یکسری از هموطن های خودمون (گذشته از اینکه از هم فرار میکنن) هم این موضوع رو میبینه.
خانم من که تجربه زندگی در اروپا رو هم داره به شدت از اتفاقات اینجا گله منده متاسفانه.
به هر حال امیدوارم سایر دوستان همچین تجاربی رو نداشته باشند که به نظر من بسیار تلخ و آزاردهنده هستش.

با وجود اختلاف نظر در خصوص موضوع اول همانطور که عرض شد با بخشهایی از فرمایش شما موافقم و علت آنرا تفاوتهای فرهنگی می دانم. متاسفانه یا خوشبختانه تنوع فرهنگی نقاط مثبت و منفی فراوانی دارد و یکی از آنها نیز همین عدم تطابقهاست. متاسفانه قبول کنیم یا خیر جامعه ایرانی نیز از کامیونیتی قوی و یکپارچه ای نظیر برخی جوامع چینی و هندی و ... برخوردار نیست و به هر علت که نیاز به بررسی و علت شناسی عمیق تری دارد از این مزیت فرهنگی نیز نمی توان بر خلاف بسیاری از کامیونیتیهای دیگر بهره جست. حل نشدن بسیاری این کامینیتیها پس از چند نسل در جامعه میزبان و ساختارهای فرهنگی کشور مبدا به نحو وسیع نشاندهنده عدم تمایل طرفین بر این امر یا حداقل وجود منافع کمتر برای چنین تغییری در این افراد است. در کل شرایط متفاوت در زمان طولانی برای بسیاری افراد آزاردهنده است هرچند برخی آنرا به سادگی بیشتری تحمل کرده و با آن تطبیق می یابند اما تغییر چنین شرایطی تقریبا امکانپذیر نیست یا به زمان بسیار طولانی نیاز دارد.