درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[ghlobe]

دیگه یه چیزی گفتید دیگه و تو فروم و حافظه همه ما ثبت شده!! من منظورم از چندین سال همون دوره بازنشستگی بود!!تازه من فکر می کنم تا اون موقع بازم ممکنه هم نظر خودتون هم نظر خانمتون تغییر کنه...کی می دونه چی پیش میاد! شاید یخ های قطب آب شدن مجبور شدیم هممون برگردیم

اگراینقدر گرم بشه که یخ های قطب آب بشه ایران میشه بیابان برهوت و اینجا تازه میشه جای زندگی! تو کانادا همه دعا میکنیم global warming سریعتر اتفاق بیفته.

[ghlobe]

دوست عزیز، در مورد تربیت بچه ها کاملا با شما موافقم. اصولا اگر بچه ای اون سختی هایی که ما کشیدیم رو نکشیده باشه نه قدر رفاه رو میدونه و نه قدر امکاناتی که داره رو. در ضمن اون طرقی لازم رو هم نخواهد کرد و یه قول شما چون بارون دیده نیست سریع جا میزنه یا نمیتونه با مشکلات مقابله کنه.
الان فکرشو می کنم میبینم که یکی از دغدغه های من در آینده این خواهد بود که کاری کنم که فرزندم با این مشکلات آشنا بشه!!!! چه طور ممکنه در این محیط مرفه این اتفاق بیوفته؟ عجب گیری کردیما!!!

یک سری از اون سختی هایی که ما کشیدیم سختی های بیخود بود. مثلا بجای تحمل سختی انقلاب و جنگ و بمباران و نظیر اونها، ما میتونیم بچه هامون رو با سختی زندگی مستقل و روی پای خود و زندگی در طبیعت و مسائل اجتماعی آشنا کنیم.

[s30min]

اگراینقدر گرم بشه که یخ های قطب آب بشه ایران میشه بیابان برهوت و اینجا تازه میشه جای زندگی! تو کانادا همه دعا میکنیم global warming سریعتر اتفاق بیفته.

نه زیاد خوشحال نباشید...اینجا همون طور که از بهار امسال معلومه ظاهرا داره سرد تر میشه...

http://www.radiofarda.com/content/f4.../24939255.html

[esiwind]

دوست عزیز، برای من خیلی جالب که شما تونستی آینده 20 سال دیگه فرزندتو در ایران بسیار خوب و خوش میبینی!!!
میتونم بپرسم از چه لحاظی؟ اقتصادی؟ معنوی؟ آینده شغلی؟ آموزشی؟
ببینید من نمیخوام در مورد ایران صحبت کنم اما در مورد اینجا میگم شاید بدرتتون بخوره
من در ایران 2 شغل با پرستیژ داشتم. خدا رو شکر هم خونه و هم ماشین خوب هم داشتم. در هوای پاک هم زندگی میکردیم هفته ای 3 روز هم میرفتم سر کار!!! مسافرت هم میرفتم!!!
اما اینجا احساس بهتری دارم. اینجا من میتونم پیش بینی کنم که اگر n مقدار دلار دارم تا چقدر میتونم خرج کنم و چقدر در ماه پس انداز داشته باشم و بعد از چند ماه خونه میتونم بخرم. اینجا می تونم پیش بینی کنم که اگر پاسپورت کانادایی رو بگیرم در فلان سال میرم در آمریکا فلان شغل رو می گیریم. اینجا می تونم برای تمام عمر خودم و همسرم برنامه ریزی کنم.
اینجا میدونم که اگر به جایی نرسیدم میشه همون امضایی(به امضای قرمز رنگ مراجعه کنید) که الان دارم!!!!
اینجا می دونم که اگر دروغ بگم بازنده هستم.
اینجا میدونم که میتونم به خیلی از حرفا اعتماد کنم.
اینجا می دونم که ریا و دورویی کمه!!!
اینجا میدونم که ....

البته بسته به دیدگاه و نظرات میتونه ایران یا کانادا رو بهتر از دیگری دونست. مطلق نمیشه حرف زد. من کسانی رو میشناسم که بعد 5-6 ماه یا چندین سال به دلایل مختلف فرهنگی، شغلی، آب و هوا، خانواده، روابط، فرزندان خودشون با اینکه شغل بسیار عالی داشتند برگشتند ایران. اینجا کاناداست و یه کشور جهان اول با سیستم سوسیالیستی از نظر اقتصادی و فرهنگ غربی و ایران یه کشور با تنوع فرهنگی بالا و اقتصاد درب و داغون که همین درب و داغونی واسه خیلی ها منبع درآمد خوبی شده و بیان اینجا، به جهت قانونمداری میشن صفر صفر. من همیشه میگم اینجا واسه کسی که ایران هیچی (از جمله شغل، خونه و زندگی، زن و بچه و خانواده گرم و دوستان صمیمی زیاد) نداره بهشته. و هر چه از این موارد در ایران کمتر داشته باشید اینجا براتون بیشتر خوش میگذره چون آینده خودتون رو همینجا میسازید.

[Jill]

این بحث اینکه ممکنه چه کسانی دوباره به ایران برگردن یا چه کسانی اینجا احساس خوشبختی کنن خیلی بحث ساده ای نیست. من به عنوان کسی که نه از مباحث انسان شناسی اطلاع دارم نه جامعه شناسی ولی فقط دیدگاههای مختلف رو بررسی کردم و خودمم بهش دقت کردم چند تا موضوع دیگه رو علاوه بر موضوعاتی که در پست های قبلیم در این رابطه گفتم اضافه میکنم که شاید بد نباشه..(البته ببخشید اینتر لپ تاپم قفل کرده اینطور مینویسم) ... گذشته از وابستگی های عاطفی و خانوادگی و روش های درآمدزایی متفاوت و همه اینها مهمترین موضوع شاید همون قدرت انطباق با شرایط و محیط باشه که اینهم قسمتیش برمیگرده به اعتقادات و باورهای شخصی و مذهبی و نظایر اینها. به عنوان مثال یه خانواده ای رو در نظر بگیرین که حتی قبل از فکر مهاجرت، روش زندگیش و اعتقاداتش کمی متفاوت از اکثر هموطن ها بوده. مشکلی با نوشیدنی های غیرمجاز نداشته، از نظر اعتقادات مذهبی متفاوت بوده و شاید همین تفاوت و آزارش باعث اقدام به مهاجرتش شده، در مورد آزادی روابط دختر و پسر اونطور سنتی فکر نمیکرده و اصولا عقیده داره بچه اش اگه آزادتر (نه بی بند و بار) باشه با دید و تجربه بهتری شریک زندگیشو پیدا میکنه نه مثل اکثر ازدواج های سنتی ایران!، اعتقادی به اینکه حتما باید گوشت حلال خورد نداره و حتی مشکلی هم با خوردن گوشت خوک نداره و خیلی موارد دیگه... حالا در نظر بگیرین این آدم بهتر میتونه در نه تنها کانادا بلکه هر کشور شبیه اون زندگی کنه یا مهاجر ایرانی که به این شکل نیست؟ یکی از دوستان خانوادگی ما در اینجا حرفش اینه که من فقط منتظر پاسپورتمم بگیرم برمیگردم ایران چون نمیخوام پسرم(4 سالشه) با فرهنگ اینها بزرگ بشه. اینها اصولا به دین اعتقادی ندارن و آموزش دین در مدارسشون نیست. حالا اسلام به کنار من میخوام بچه ام حداقل دین رو بشناسه و خدا رو بشناسه. ضمن اینکه اصلا میخوام حلال و حرام رو بشناسه و بدونه محرم و نامحرم چیه. شاید بعد از اینکه پایه اعتقادیش در ایران شکل گرفت دوباره برگردم ولی بیشتر هدفم همین پاسپورته! همسر این دوستمون محجبه هستن . من اصلا نمیخوام قضاوت کنم این روش بد یا خوبه میخوام شرایط رو بگم. این خانوم در این شهر بسیار یه دست و کم مهاجر وقتی بیرون میرن خب به نسبت تو چشم هستن. حتی خودم یه بار با ایشون بودم عملا نگاه مردمو که ناخودآگاه یه لحظه بهش میخورد میدیدم البته سریع خودشونو کنترل میکردن که مزاحمت ایجاد نکنن ولی به هر حال وجود داشت. همسر ایشون در کلاس زبان بحث رو به حجاب میکشونن و با استاد که اعتقادی نداشتن حتی وارد بحث جدی میشن! روش زندگیشون خیلی سنتی و اصیله. قدرت انطباق پذیری بسیار پائین. مثلا حتی موارد غذایی رو نمیپسندن و همه چی رو سعی میکنن خودشون در منزل تهیه کنن. حتی از نظر اعتقادی اصلا بهداشت رستورانهای اینجا رو قبول ندارن و حتی یه قهوه نمیخرن. اصلا از قهوه هم خوششون نمیاد. خب حالا ببینین این خانواده با چه مشقتی داره اینجا زندگی میکنه؟ به نظر شما چقدر میتونه دووم بیاره؟

[Jill]

ببینین خیلی از ماهها که از بودن در این کشور راضی که هیچ حتی لذت هم میبریم یکی از علت هاش همین اجبار نبودن برای هر چیزیه. اینکه خودمون انتخاب میکنیم چی کار کنیم. همین آموزش دین در مدارس شاید یکی از مهمترین دلایل مهاجرت خیلی از ماهاست! خب این معضلات دلتنگی اون مهاجر رو بیشتر میکنه. هیچ جوری انعطاف نداره. خیلی از محاسن رو عیب میبینه! نوشته دوستان در همین فرومها رو ببینین. یه چیزی که برای کسی که بادید منفی دیده و عیب دونسته ممکنه من بادید مثبت ببینم و حسن ببینم و ازش لذت هم ببرم. یه مثال عرض میکنم که شاید براتون جالب باشه. البته این ربطی به دید منفیه نداره فقط یه نوع مثال از تفاوت تفسیره. یادمه تو تاپیک رانندگی دوستان مقیم تورنتو مطالبی نوشتن مبنی بر اینکه باید رانندگی این کانادایی ها رو توی این روزهای برفی در تورنتو میدیدن. حتی عرضه نداشتن ماشینو جلو غقب کنن از ترافیک دربیان! من این موضوع رو خوندم اولش متوجه یه نکته نشدم وقتی به همسرم گفتم ایشون نکته خیلی جالبی رو عنوان کردن. گفتن اتفاقا این اصلا ربطی به مهارت یا نداشتن مهارت رانندگی نداره. این در واقع احترام به قوانین و نظمه. اگه قرار باشه هر کسی یا چپ و راست کردن ماشینش سعی کنه خودشو از مخمصه خلاص کنه توی اون وضعیت نامناسب جاده هم امکان تصادفات بالا میره هم خودش به ترافیک دامن میزنه و هرج و مرج میشه. اینکه منتظر بمونن تا مقام مسوولش بیاد و وضع رو کنترل کنه رفتاری درست و مدرنه! این یه مثال بود که شایدم اصلا همسرم اشتباه میکنه و دوستان که در ریز صحنه بودن نظرات منتفاوتی داشته باشن ولی اینو عرض کردم که بگم که ممکنه خیلی موارد اینچنینی باشه و ما با بک گراند ایرانیمون متوجه خیلی قضایا نشیم و خصوصا اگه عینک بدبینی هم داشته باشیم تفسیر متفاوت کنیم ولی انعطاف پذیری و داشتن روحیه تطبیق و مثبت نگری بهمون کمک کنه لذت بیشتری از همه چیز ببریم.

[hooran]

Jill عزیز سلام
امید اینکه در اوقات خوشی باشید . با توجه به قلم گویا و حوصله تفصیل خوبی که دارید من از مطالب شما استفاده می کنم . ولی در خصوص فرمایش هاتون، خیلی جای کندو کاو دارد و با اجازه شما من به نکته کوچکی از آنها می پردازم : در حال حاضر ما هم که اینور هستیم کسانی که با عرف جامعه انطباق ندارند توچشم می زنند و نگاهی دوباره و ( شاید سه باره )را می طلبند که آیا اینکه من دیدم واقعی بود یا چه جوری بود. موضوع اصلی این است اون فرد فارغ از نگاه و گمان دیگران زندگیش جریان دارد و آن نگاه موضعی دیگران به فرد مورد اشاره ،اگر فرد در رفتار ها و پندار هایش استوار باشد خللی ایجاد نمی کند . آنچه در تدوین برنامه مهاجرت مهم است هدف آن است ،دستیابی به زندگی بهتر یا فرصت های بهتر زندگی می تواند هدف متعالی باشد . وگرنه بحث در خصوص نوشیدنی جات و روابط جنس مخالف نمی تواند در تدوین برنامه مهاجرت فردی یا خانوادگی فاکتور عقلانی تعیین کننده باشد.
با سپاس

این بحث اینکه ممکنه چه کسانی دوباره به ایران برگردن یا چه کسانی اینجا احساس خوشبختی کنن خیلی بحث ساده ای نیست. من به عنوان کسی که نه از مباحث انسان شناسی اطلاع دارم نه جامعه شناسی ولی فقط دیدگاههای مختلف رو بررسی کردم و خودمم بهش دقت کردم چند تا موضوع دیگه رو علاوه بر موضوعاتی که در پست های قبلیم در این رابطه گفتم اضافه میکنم که شاید بد نباشه..(البته ببخشید اینتر لپ تاپم قفل کرده اینطور مینویسم) ... گذشته از وابستگی های عاطفی و خانوادگی و روش های درآمدزایی متفاوت و همه اینها مهمترین موضوع شاید همون قدرت انطباق با شرایط و محیط باشه که اینهم قسمتیش برمیگرده به اعتقادات و باورهای شخصی و مذهبی و نظایر اینها. به عنوان مثال یه خانواده ای رو در نظر بگیرین که حتی قبل از فکر مهاجرت، روش زندگیش و اعتقاداتش کمی متفاوت از اکثر هموطن ها بوده. مشکلی با نوشیدنی های غیرمجاز نداشته، از نظر اعتقادات مذهبی متفاوت بوده و شاید همین تفاوت و آزارش باعث اقدام به مهاجرتش شده، در مورد آزادی روابط دختر و پسر اونطور سنتی فکر نمیکرده و اصولا عقیده داره بچه اش اگه آزادتر (نه بی بند و بار) باشه با دید و تجربه بهتری شریک زندگیشو پیدا میکنه نه مثل اکثر ازدواج های سنتی ایران!، اعتقادی به اینکه حتما باید گوشت حلال خورد نداره و حتی مشکلی هم با خوردن گوشت خوک نداره و خیلی موارد دیگه... حالا در نظر بگیرین این آدم بهتر میتونه در نه تنها کانادا بلکه هر کشور شبیه اون زندگی کنه یا مهاجر ایرانی که به این شکل نیست؟ یکی از دوستان خانوادگی ما در اینجا حرفش اینه که من فقط منتظر پاسپورتمم بگیرم برمیگردم ایران چون نمیخوام پسرم(4 سالشه) با فرهنگ اینها بزرگ بشه. اینها اصولا به دین اعتقادی ندارن و آموزش دین در مدارسشون نیست. حالا اسلام به کنار من میخوام بچه ام حداقل دین رو بشناسه و خدا رو بشناسه. ضمن اینکه اصلا میخوام حلال و حرام رو بشناسه و بدونه محرم و نامحرم چیه. شاید بعد از اینکه پایه اعتقادیش در ایران شکل گرفت دوباره برگردم ولی بیشتر هدفم همین پاسپورته! همسر این دوستمون محجبه هستن . من اصلا نمیخوام قضاوت کنم این روش بد یا خوبه میخوام شرایط رو بگم. این خانوم در این شهر بسیار یه دست و کم مهاجر وقتی بیرون میرن خب به نسبت تو چشم هستن. حتی خودم یه بار با ایشون بودم عملا نگاه مردمو که ناخودآگاه یه لحظه بهش میخورد میدیدم البته سریع خودشونو کنترل میکردن که مزاحمت ایجاد نکنن ولی به هر حال وجود داشت. همسر ایشون در کلاس زبان بحث رو به حجاب میکشونن و با استاد که اعتقادی نداشتن حتی وارد بحث جدی میشن! روش زندگیشون خیلی سنتی و اصیله. قدرت انطباق پذیری بسیار پائین. مثلا حتی موارد غذایی رو نمیپسندن و همه چی رو سعی میکنن خودشون در منزل تهیه کنن. حتی از نظر اعتقادی اصلا بهداشت رستورانهای اینجا رو قبول ندارن و حتی یه قهوه نمیخرن. اصلا از قهوه هم خوششون نمیاد. خب حالا ببینین این خانواده با چه مشقتی داره اینجا زندگی میکنه؟ به نظر شما چقدر میتونه دووم بیاره؟

[zini_zinparast]

ببینید دوستان برای اینکه بشه سیستماتیک مقایسه کرد چند تا پارامتر رو بررسی کنیم که فرد میاد اینجا وضعیتش بهتر میشه یا بدتر:
1- مذهبی نبودن یا بودن 2- وضعیت مالی خوب داشتن یا نداشتن 3- وابستگی شدید یه خانواده نداشتن یا داشتن 4- توانایی در وقف دادن یا عدم توانایی در وقف دادن 5- احترام به قانون و قانون پذیری یا عدم آن

اگر پارامتر دیگه ای هم هست که من فراموش کردم بفرمایید تا اضافه بشه به لیست و سپس موضوع رو بررسی کنیم. در ضمن برای اینکه مطالب حذف نشه فقط وضعیت رو در کانادا بفرمایید کافیه و چون هممون در ایران زندگی کردیم نیازی به توضیح در ایران نداره

حالا من نظر خودم رو درمورد این پارامترها میگم:

1- اگر فرد مذهبی نباشه تکلیفش معلومه!!! اما اگر مذهبی باشه اینجا احساس بهتری داره چرا که میدونه دو رویی، دزدی به صورت علنی و دروغگویی بسیار بسیار کمه و میتونه به حرفای دیگران اعتماد کنه همونطوری که اونا فرض رو بر راست بودن حرفای شما میزارن!!! خوب کسی هم کاری به اعتقادات مذهبی شما نداره!!! میخوای گوشت حلال بگیری خوب میتونی تقریبا همه جا پیدا کنی. تو کلگری که حداقل ما مشکل نداریم میخوای فرزندت هم از مذهب چیزی سر در بیاره خوب اشکال نداره اگر پدر و مادر خودشون رعایت کنند بچه هم کم کم یاد میگیره و خودش انتخاب می کنه که آیا اعتقاد داشته باشه یا نه!!! نه اینکه بخوان به زور اعتقاد رو تو حلقش کنند آخر از افراد اینجا هم کافر تر میشه!!! آیه 256 سوره بقره رو یه مطالعه بفرمایید.

2- خوب کسی که وضعیت مالیش خوب نبوده اینجا هم بیاد چیزی از دست نداده و مطمئنا بهتر زندگی خواهد کرد بعد از یه مدتی. چون حداقلش یه کار جنرال گیر میاره و کم کم میسازه. اما اون کسی که وضعیتش خوب بوده. مسلما باید از صفر شروع کنه البته به نوع تخصص هم بستگی داره اما تا بخواد راه بیوفته یه زمانی طول میکشه. بنابراین بهتره تا قبل از این که وضعش خوب شده بیاد اینجا. در ضمن ثبات اقتصادی رو هم در نظر بگیرید.

3- اگر کسی که وابستگی شدید نداره که وضعش مشخصه اما اون کسی که وابستگی شدید داره میتونه از طریق اینترنت به صورت صوتی یا تصویری ارتباط برقرار کنه اما اگر باز هم نمیتونه باید سایر پارامترها رو بسنجه اگر این پارامتر بر بقیه بچربه، پس برگرده بهتره.

4- وقف دادن با محیط جدید خیلی مهم هست. مثلا اون کسی که زبان بلده و fluent صحبت میکنه ممکنه از این محیط لذت بیشتری ببره تا اونیکه کمتر زبان بلده. اصولا سن که میره بالا هم وقفپذیری رو کم میکنه. در مورد این پارامتر باید منطقی فکر کرد باید دید که آیا به چیزایی عادت کردیم که از لحاظ منطقی غلطه یا نه. مثلا عادت کردیم که در خیابون لایی بکشیم خوب حالا اینجا ملت با آرامش رانندگی می کنند میره رو اعصاب آدم!!! شاید هم رانندگیشون خوب نیست اما خوب این بهتره یا اونیکه حق شما رو هم رعایت نمیکنه!!

5- برای کسی که اهل رعایت نکردن قانونه تکلیف که معلومه. نیاد اینجا براش بهتره. اما کسی که به این پارمتر حساس هست از این که هر کسی به صورت نسبی قوانین رو رعایت میکنه لذت میبره و از بی نظمی در عذاب نخواهد بود

نتیجه گیری: برای برخی افراد وزن هر یک از این پارامترها متفاوته و ممکنه که به خاطر پارمتر 1 و 5 چنان مهم باشه که سایر پارمترها رو تحت تاثیر بزاره

[Jill]

Jill عزیز سلام
امید اینکه در اوقات خوشی باشید . با توجه به قلم گویا و حوصله تفصیل خوبی که دارید من از مطالب شما استفاده می کنم . ولی در خصوص فرمایش هاتون، خیلی جای کندو کاو دارد و با اجازه شما من به نکته کوچکی از آنها می پردازم : در حال حاضر ما هم که اینور هستیم کسانی که با عرف جامعه انطباق ندارند توچشم می زنند و نگاهی دوباره و ( شاید سه باره )را می طلبند که آیا اینکه من دیدم واقعی بود یا چه جوری بود. موضوع اصلی این است اون فرد فارغ از نگاه و گمان دیگران زندگیش جریان دارد و آن نگاه موضعی دیگران به فرد مورد اشاره ،اگر فرد در رفتار ها و پندار هایش استوار باشد خللی ایجاد نمی کند . آنچه در تدوین برنامه مهاجرت مهم است هدف آن است ،دستیابی به زندگی بهتر یا فرصت های بهتر زندگی می تواند هدف متعالی باشد . وگرنه بحث در خصوص نوشیدنی جات و روابط جنس مخالف نمی تواند در تدوین برنامه مهاجرت فردی یا خانوادگی فاکتور عقلانی تعیین کننده باشد.
با سپاس

با تشکر از ارائه نقطه نظرتون. من فکر کنم از نوشته بنده سوء برداشت داشتید و متوجه منظور و هدف اصلی من از بیان اینهمه مفصل نوشتن نشدین. مسلما هدف اصلی اکثریت ماها به عنوان قشر تحصیل کرده دنبال نمودن هدف شغلی و تحصیلی در شرایط نرمال تر و بدور از حرف و حدیث های حاشیه ایست. شاید به تعبیری همان شایسته سالاری و ارزش واقعی دادن به ارزشها ولی هدف من از نوشتن این موضوع مفصل صرفا پرداختن به گوشه ای از دلایل برگشت مهاجران بود که بحث این چند صفحه اخیر بود. مثال حی و حاضر منم داشت همینو میگفت که فارغ از موفقیت و ادامه هدف اصلی زندگی شغلیش طرف دلیل اصلی برگشتشو اونطور اعلام کرده بود. میخواستم بگم گاهی من نوعی به عنوان یه شنونده که میشنوم فلان شخص با شرایط خیلی خوب قصد برگشت داره و یا اصلا منتظر ویزا هستم و اینها رو میشنوم و ته دلم به قول دوستان خالی میشه، بدونم که دیدگاههای افراد چطوره !!!! اینکه ممکنه حالا هدف عده ای مشکلات سیاسی خودشون باشه و برای امنیتشون مهاجرت میکنن یا عده ای صرفا به دلیل دور بودن از هر چی اسم و نشانه دینه و کلی دلایل دیگه جای بحث اینجا نبوده و الان وقت موشکافی اون نیست. دوستان خواهش میکنم اول بجث های یکی دو صفحه اخیر رو خوب بخونین و خط مشی صحبتو درک کنین و بعد نوشته دیگرانو تحلیل کنین. دوباره اعلام میکنم الان موضوع بحث دلایل برگشتن عده ای از مهاجران هر چند با داشتن شرایط خوب و ایده اله نه دلایل مهاجرت به کشورهای دیگه!!!

[Jill]

ببینید دوستان برای اینکه بشه سیستماتیک مقایسه کرد چند تا پارامتر رو بررسی کنیم که فرد میاد اینجا وضعیتش بهتر میشه یا بدتر:
1- مذهبی نبودن یا بودن 2- وضعیت مالی خوب داشتن یا نداشتن 3- وابستگی شدید یه خانواده نداشتن یا داشتن 4- توانایی در وقف دادن یا عدم توانایی در وقف دادن 5- احترام به قانون و قانون پذیری یا عدم آن
اگر پارامتر دیگه ای هم هست که من فراموش کردم بفرمایید تا اضافه بشه به لیست و سپس موضوع رو بررسی کنیم. در ضمن برای اینکه مطالب حذف نشه فقط وضعیت رو در کانادا بفرمایید کافیه و چون هممون در ایران زندگی کردیم نیازی به توضیح در ایران نداره
حالا من نظر خودم رو درمورد این پارامترها میگم:
1- اگر فرد مذهبی نباشه تکلیفش معلومه!!! اما اگر مذهبی باشه اینجا احساس بهتری داره چرا که میدونه دو رویی، دزدی به صورت علنی و دروغگویی بسیار بسیار کمه و میتونه به حرفای دیگران اعتماد کنه همونطوری که اونا فرض رو بر راست بودن حرفای شما میزارن!!! خوب کسی هم کاری به اعتقادات مذهبی شما نداره!!! میخوای گوشت حلال بگیری خوب میتونی تقریبا همه جا پیدا کنی. تو کلگری که حداقل ما مشکل نداریم میخوای فرزندت هم از مذهب چیزی سر در بیاره خوب اشکال نداره اگر پدر و مادر خودشون رعایت کنند بچه هم کم کم یاد میگیره و خودش انتخاب می کنه که آیا اعتقاد داشته باشه یا نه!!! نه اینکه بخوان به زور اعتقاد رو تو حلقش کنند آخر از افراد اینجا هم کافر تر میشه!!! آیه 256 سوره بقره رو یه مطالعه بفرمایید.
2- خوب کسی که وضعیت مالیش خوب نبوده اینجا هم بیاد چیزی از دست نداده و مطمئنا بهتر زندگی خواهد کرد بعد از یه مدتی. چون حداقلش یه کار جنرال گیر میاره و کم کم میسازه. اما اون کسی که وضعیتش خوب بوده. مسلما باید از صفر شروع کنه البته به نوع تخصص هم بستگی داره اما تا بخواد راه بیوفته یه زمانی طول میکشه. بنابراین بهتره تا قبل از این که وضعش خوب شده بیاد اینجا.
3- اگر کسی که وابستگی شدید نداره که وضعش مشخصه اما اون کسی که وابستگی شدید داره میتونه از طریق اینترنت به صورت صوتی یا تصویری ارتباط برقرار کنه اما اگر باز هم نمیتونه باید سایر پارامترها رو بسنجه اگر این پارامتر بر بقیه بچربه، پس برگرده بهتره. در ضمن ثبات اقتصادی رو هم در نظر بگیرید.

4- وقف دادن با محیط جدید خیلی مهم هست. مثلا اون کسی که زبان بلده و fluent صحبت میکنه ممکنه از این محیط لذت بیشتری ببره تا اونیکه کمتر زبان بلده. اصولا سن که میره بالا هم وقفپذیری رو کم میکنه. در مورد این پارامتر باید منطقی فکر کرد باید دید که آیا به چیزایی عادت کردیم که از لحاظ منطقی غلطه یا نه. مثلا عادت کردیم که در خیابون لایی بکشیم خوب حالا اینجا ملت با آرامش رانندگی می کنند میره رو اعصاب آدم!!! شاید هم رانندگیشون خوب نیست اما خوب این بهتره یا اونیکه حق شما رو هم رعایت نمیکنه!!

5- برای کسی که اهل رعایت نکردن قانونه تکلیف که معلومه. نیاد اینجا براش بهتره. اما کسی که به این پارمتر حساس هست از این که هر کسی به صورت نسبی قوانین رو رعایت میکنه لذت میبره و از بی نظمی در عذاب نخواهد بود

نتیجه گیری: برای برخی افراد وزن هر یک از این پارامترها متفاوته و ممکنه که به خاطر پارمتر 1 و 5 چنان مهم باشه که سایر پارمترها رو تحت تاثیر بزاره

بسیار خوب دسته بندی نمودین و ممنون. یه موضوعی با خوندن اینها به ذهنم رسید و اون اینکه ممکنه بعضی پارامترها بقیه و تحت تاثیر قرار بده و به عبارتی شدت و ضعفشو کم کنه. مثلا در مورد همین دوستمون ایشون نوع دیدگاهش و نوع اعتقاداتش از نظر شدت به طوریه که اون مواردی که شما فرومودین رو یا اصلا نمیبینه و یا کمرنگ میبینه و یا حداقل در مورد وضعیت الانش که یه بچه کوچیک و در سن شکل گیری شخصیت داره زیاد بهش بها نمیده. اتفاقا همین موارد رو بهش یادآوری کردیم ولی موضوع برگشت به همون دید منفی که عنوان کردم و طرف جوابش این بود اتفاقا اینها پاش برسه خیلی بیشتر دروغ میگن!!!! میخوام بگم و تاکید کنم شاید مهمترین موضوع اول یه دید حداقل غیرجهت گیرانه باید باشه تا انسان بدون غرض ورزی موارد رو بررسی کنه بعد پارامتر های دیگه سبک سنگین بشه. شاید هم اشتباه میکنم