درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[zini_zinparast]

خیلی ممنون از توضیحات شما.
چند تا سوال:

1- همون خونه که ای که قیمتش توی ونکوور 2 میلیون دلار است، در تورنتو چقدره قیمتش؟
2- منظورتون از مشاغل high tech دقیقا چه شغلهایی است؟ ممنون میشم چند نمونه مثال بزنید.
3- آبا این اختلاف حقوق در مشاغل مهندسی که در صنعت کار میکنند، مثل مهندس برق و ... هم وجود دارد؟ حدودا چقدره تفاوت سالیانه؟
4- اونطور که من شنیدم، تورنتو فرصت های شغلی زیادی برای newcomer ها داره؛ ولی طبیعتا تقاضا و رقابت هم زیاده. در این خصوص، تورنتو را با ونکوور چطور مقایسه میفرمایید؟ (برای مهندسی برق)

خیلی ممنون.

1- البته نه دقیقا تورنتو در GTA منظورم هست. مثلا میشه با ۱.۳ میلیون یا کمی اینور اونور خرید.
۲- والا چطوری بگم مثلا صنعت semiconductor
۳- والا نمیدونم
۴- فکر میکنم تورنتو فرصت شغلی بیشتری وجود داشته باشه اما اصولا اگر کارتون رو خوب بلد باشید و اقامت دائم داشته باشید حتی تو کلگری با اون نرخ بیکاری بالا هم میتونید کار گیر بیارید.(البته نه در زمینه نفت)

به این سایت نگاه کنید! خیلی جالب هست قدرت خرید در ونکوور بالاتر از ونکوور هست. البته این آمار میانگین رو نشون میده.


https://www.numbeo.com/cost-of-livin...ity2=Vancouver

متاسفانه برای ما که فعلا میسر نیست چون هر دو شغلمون در تورنتو هست. اما خیلی دوست داشتم که در ونکوور زندگی می کردیم

کلا برداشت من از بازار کار کانادا این هست که شغلهایی مانند مهندسی مکانیک و عمران که در ایران سر و دست براش میشکستند اینجا چندان بازار کاری نداره شما اگر یک برنامه نویس معمولی باشید راحتتر میتونید کار گیر بیارید تا اینکا مهندس مکانیک یا عمران باشید

[nimallica]

دوست عزیز johnsonemma جوری در تمام پاسخ ها به هر طریقی از کلمه زیبا و اهمیت به حقوق شهروندی و اینا استفاده میکنی که من پیش خودم گفتم حداقل 20 سالی میشه اونجایی و حتی دم درب خونه یه پرچم کانادا هم نصب کردی و سیتیزن باشی. اما خودت گفتی ویزای TRV داری و اونحایی. خیلی هم عالیه چون همین ویزا رو هم خیلی ها دنبالشن.

اما خدایی دیگه این تعاریف رو دائم تکرار نکن. هممون میدونیم که این مزایا رو داره.

حالا ایشالا شما اگه اقامت اونجا رو گرفتی و وارد بازار کار شدی و فقط با یک نمونه از موارد اونحا مثل فراز و نشیب های قراردادهای شرکتی مثل payroll یا subcontract و تاثیراتی مسقیمی که روی زندگیت میذاره مواجه بشی یه مقدار سختی های زندگی در اونجا رو هم متوجه خواهید شد. البته این سختی ها در برابر سختی های کشورهای دیگر اروپایی و حتی خود آمریکا بیسار کمتر خواهد بود اما میخوام بگم که هیچ سیستمی بدون ایراد نیست.

در اینکه کشور زیبا و قانونمندی هست که اصلا شکی نیست (حرفت رو همه قبول داریم) اما همین قانون رو در یکسری از حوزه های اجتماعی، اداری و ...توسط انسانها باید اعمال بشه که قطعا گاهی سلیقه ای و خارج از قانون و حتی بی منطق خواهد بود. قعطا تعاریفی که شما از کانادا میدی درسته و دلیلش هم اینه که خیلی از آدمها از جمله ایرانی ها با علم به همون مزایا دلشون میخواد به هر طریقی برن به این کشور. اما باید قبول کرد هر سیستم اداری در هر کشوری ضعف های خودشو داره و 100% بدون خطا و یا سلیقه کاری نیست.

شاید شاید باز هم میگم شاید اگر کسی بخواد در این سایت applyabroad به سیستم رسیدگی به پرونده ها بیشترین و بزرگترین شکایت رو بکنه ، من هستم...دوستانی که من رو مشناسن از قبل و یا پست هام رو خوندن میدون که پرونده ی PR من 4 ساله در سیستم آقایون داره خاک میخوره و بعد از اینکه چک امنیتی تمام شد و وارد مرحله final stage شدم نزدیک 2 سال و نیم میگذره و نتیجه 8 تا ایمیل وب فرم و 6 تا نوت gcms این شده که دوستان میگن حجم پرونده های ورودی به قدری بالاست که اولویت به اونها دادیم و فعلا پرونده های قدیمی رو تا حد ممکن بررسی نمیکنیم...اگر تمایل دارید میتونید صبر کنید که در خوشبینانه ترین حالت ممکنه حداقل 1 سال و بیشتر طول بکشه، یا اینکه اگر واجد و الشرایط هستی دوباره اقدام کنی. (خیلی شیک و مجلسی یعنی کنسل کنی و اگر نکنی مثل 18 هزار پرونده های کبک، خودمون برات کنسل میکنیم) حالا من بیام اینجا بخوام به کل سیستم اون کشور فحش و بد و بیراه بگم که کاری درست نمیشه چون من پرونده خودم رو دیدم و نظر میدم، دوستان دیگر هم نتیجه و شرایط مثبت فعلی پرونده خودشون رو میبینن رو ابراز خوشحالی میکنن...امثال من هم زیاد هستن.

کلام آخر اینکه هیچ کشوری کاملا سفید و کاملا سیاه نیست. اما کماکان با اینکه زندگیم روی این پرونده تقریبا دیگه نابود شده اما باز هم اعتقاد دارم که بله آقا/خانم john کانادا کشوریه که خیلی نزدیک به رنگ سفیدِ کامل هست اما کاملا سفید نیست.

بجای این کارا همون اطلاعات مفیدی که شما داری میدی رو فقط ارسال کن و حاشیه و تفاسیر خاص رو بیخیال ما هممون اینا رو میدونیم.

دم همگی گرم که وقت گذاشتید و خوندید.

[.:HoDa:.]

من هم از ونکوور خیلی خوشم میاد. خیلی فکر کردیم که به ونکوور بریم زندگی کنیم اما همانطور که قبلا گفتم تو زمینه high tech حقوقها پایین تر از تورنتو هست و ما زن و شوهر هر دو تو این زمینه کار می کنیم نکته دیگه این هست که واقعا خونه ای که ما دنبال خریدش هستیم زیر ۲ یا ۳ میلیون تو ونکوور گیر نمیاد

هر دوش کاملن درسته... توی رشته ی کاری من (Finance) هم همینه، ولی من خوشبختانه فعلن از درآمدم راضیم... تا کی بشه خوشی بزنه زیر دلم
در مورد خونه خریدن هم تنها امید ما جوانان بی‌سرمايه اینه که یا لاتاری ببریم (!) یا کلن اجاره‌نشین باشیم که البته من مشکلی باهاش ندارم... مخصوصن که می‌دونم یه آدمی هستم که یهو می‌زنه به سرم برم یه جای دیگه زندگی کنم...

[sh00ca]

من هم تا حد زیادی کمال‌گرا هستم... ولی توی این ۷-۸ سالی که اینجا بودم اینقدر زندگیم بالا و پایین رفته که تنها راهی که برای آرامش داشتن جلوی پام بوده اینه که خوش‌بین باشم...
حالا تورنتو رو نمی‌دونم، ولی انصافن زیبایی‌های ونکوور تکراری نشده واسه من... هر بار از روی پل Lions Gate رد می‌شم برام باورنکردنیه که یه تیکه از این دنیا می‌تونه اینقدر زیبا باشه! هربار می‌رم Sea Wall پیاده‌روی با یه انرژی ۱۰۰ برابر مثبت‌تر برمی‌گردم خونه
سبک زندگیم هم ناخواگاه به حدی تغییر کرده که الان اگر بگن ایران بهشت شده و می‌تونی برگردی اونجا زندگی کنی، بعید می‌تونم بتونم دوباره سرپیری سبک زندگیم رو تغییر بدم...

من کلن هیچ‌وقت آدم وابسته‌ای نبودم... معلومه آدم دلش برای خانواده و دوستاش تنگ می‌شه، ولی زندگی بدون اونا هم درجریانه... و از اون مهمتر اینکه بعد از سال‌ها زندگی توی کانادا اینجا دوستایی پیدا کردم که با دنیا عوضشون نمی‌کنم!

درنهایت این رو فقط بگم که وقتی از ایران میومدم خیلی با اعتمادبنفس بالا پیش خودم فکر می‌کردم سر یه سال یه زندگی راحت و خوب برای خودم درست می‌کنم... توی واقعیت بیشتر از یه سال طول کشید و پوست ما رو هم کند، ولی اگر زمان به عقب برگرده، تمام اون سختی‌ها رو باز هم به جون می‌خرم تا به اینجایی که هستم برسم... چون کوچکترین شکی ندارم که اینجایی که هستم، از اونجایی که بودم خیلی خیلی بهتره!

(همانا پسته همچنان از دغدغه‌های ماست!)

راستش من هم‌ از وقتی فهمیدم بهتره ***** شیر آب دستشویی و آشپزخونه رو ماهی یکی دوبار تمییز کنم یک مقدار از آب شرب ونکوور دلخور شدم
پی‌نوشت: اونجایی که اتوماتیک ***** شده همانا صافی میباشد. فکر میکردم دوره صافی کردن اتوماتیک کلمه صافی گذشته! الان که فکر میکنم‌ میبینم تمیز کردن صافی چندان هم اشکالی نداره 😉

[OMID-313]

ممنون از همه دوستان بابت اشتراک گذاری تجربیات شان.
یک سوالی ذهن منو مشغول کرده:
آیا این امکان در کانادا وجود نداره که به جای اینکه ماهی مثلا 1500 دلار اجاره خونه بدیم، یک وام بگیریم و خونه بخریم و همون 1500 دلار را به عنوان قسط وام بدیم؟ اینجوری عملا هر ماه همون پول را داریم میدیم، ولی عوضش یک خونه هم میخریم، در حالیکه پولی که بابت اجاره داده میشه کلا دود میشه میره هوا.
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.

[sh00ca]

ممنون از همه دوستان بابت اشتراک گذاری تجربیات شان.
یک سوالی ذهن منو مشغول کرده:
آیا این امکان در کانادا وجود نداره که به جای اینکه ماهی مثلا 1500 دلار اجاره خونه بدیم، یک وام بگیریم و خونه بخریم و همون 1500 دلار را به عنوان قسط وام بدیم؟ اینجوری عملا هر ماه همون پول را داریم میدیم، ولی عوضش یک خونه هم میخریم، در حالیکه پولی که بابت اجاره داده میشه کلا دود میشه میره هوا.
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.

بستگی به خیلی پارامترها داره. اگر سوالتون رو در تاپیک همه چیز درباره مسکن در کانادا بپرسید دوستان راهنماییهای بیشتری میتونن بکنن. اما خلاصه بگم اینکه برای گرفتن‌ وام شما باید درآمدی داشته باشید و براساس اون درآمد سقفی برای دادن وام به شما وجود داره. اون مقدار به علاوه پول پیشی که میدید قیمت خونه رو تشکیل میده. درنهایت هم شما هر کاری بکنید باید یک مقدار پول براس دود شدن بدید. در اجاره که اجاره ماهیانه هست در خرید هم هزینه شارژ، مالیات مسکن، بیمه ساختمان، سود وام بانکی و ... (که در حالت اجاره وجود نداره)
برای اینکه کامنتم مرتبط به تاپیک بشه این هم اضافه کنم قبل از آمدن به کانادا فکر میکردم فقط با داشتن ۵٪ پول پیش خونه میشه به راحتی خونه خرید ولی بعد از امدن به کانادا فهمیدم به این راحتیها هم نیست!

[zini_zinparast]

هر دوش کاملن درسته... توی رشته ی کاری من (Finance) هم همینه، ولی من خوشبختانه فعلن از درآمدم راضیم... تا کی بشه خوشی بزنه زیر دلم
در مورد خونه خریدن هم تنها امید ما جوانان بی‌سرمايه اینه که یا لاتاری ببریم (!) یا کلن اجاره‌نشین باشیم که البته من مشکلی باهاش ندارم... مخصوصن که می‌دونم یه آدمی هستم که یهو می‌زنه به سرم برم یه جای دیگه زندگی کنم...

خوبه ماشاالله شما هنوز حوصله جابجا شدن دارید ما که دیگه خسته شدیم از کلگری موو کردیم واترلو و الان هم تورنتو هستیم دیگه دنبال این هستیم که یه جایی آرام بگیریم تا دخترمون بزرگ بشه. باید هم سریع یک خونه بخریم چون نمیخوام دخترم تو آپارتمان بزرگ بشه. البته اگر کرونا نبود شاید تا الان خریده بودم اما فعلا بخاطر وضعیت نامطمین کمی منتظر میمونیم.

[zini_zinparast]

ممنون از همه دوستان بابت اشتراک گذاری تجربیات شان.
یک سوالی ذهن منو مشغول کرده:
آیا این امکان در کانادا وجود نداره که به جای اینکه ماهی مثلا 1500 دلار اجاره خونه بدیم، یک وام بگیریم و خونه بخریم و همون 1500 دلار را به عنوان قسط وام بدیم؟ اینجوری عملا هر ماه همون پول را داریم میدیم، ولی عوضش یک خونه هم میخریم، در حالیکه پولی که بابت اجاره داده میشه کلا دود میشه میره هوا.
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.

همانطوری که گفتند به پارامترهای زیادی بستگی داره اما مهمترینش شهری است که میخواید خونه بخرید. البته به شرایط خونه هم بستگی داره مثلا چیزی که من دنبالش هستم یک house با حداقل ۳ اتاق خواب و دو تا حمام و دستشویی و حیات و کاملا مجزا (detached)
اگر چنین چیزی با وضعیت مناسب بخواید در تورنتو گیر بیارید بین ۱ تا ۱ و نیم میلیون هست. در حالی که به راحتی میتونید با ۵۰۰ هزارتا در کلگری گیر بیارید در ونکوور که باید برید رو ۲ میلیون

[.:HoDa:.]

ممنون از همه دوستان بابت اشتراک گذاری تجربیات شان.
یک سوالی ذهن منو مشغول کرده:
آیا این امکان در کانادا وجود نداره که به جای اینکه ماهی مثلا 1500 دلار اجاره خونه بدیم، یک وام بگیریم و خونه بخریم و همون 1500 دلار را به عنوان قسط وام بدیم؟ اینجوری عملا هر ماه همون پول را داریم میدیم، ولی عوضش یک خونه هم میخریم، در حالیکه پولی که بابت اجاره داده میشه کلا دود میشه میره هوا.
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.

دلیل اصلی که ما این کار رو نمی‌کنیم اینه که با ۱۵۰۰ تا می‌شه یه آپارتمان یه خوابه‌ی کوچیک رو یه جای مغمولی اجاره کرد (خود ونکوور مثلن نه، ولی شاید کوکیتلام بشه این قیمت گیر آورد)
۱۵۰۰ دلار ماه قسط حدودی یه وام ۲۵۰ هزار دلاریه
با ۲۵۰هزار دلار توی هیچ‌کدوم از شهرای بزرگ کانادا یه لونه‌ی موش هم نمی‌شه خرید (حتی توی همون کوکیتلام...)

بعله...

[.:HoDa:.]

خوبه ماشاالله شما هنوز حوصله جابجا شدن دارید ما که دیگه خسته شدیم از کلگری موو کردیم واترلو و الان هم تورنتو هستیم دیگه دنبال این هستیم که یه جایی آرام بگیریم تا دخترمون بزرگ بشه. باید هم سریع یک خونه بخریم چون نمیخوام دخترم تو آپارتمان بزرگ بشه. البته اگر کرونا نبود شاید تا الان خریده بودم اما فعلا بخاطر وضعیت نامطمین کمی منتظر میمونیم.

نه دیگه با بچه و خانواده واقعن خیلی سخته!
من بقول اینا کلن No strings attached هستم... تنها دلیلی که هنوز سرجام نشستم اینه که تازه اسپانسر مامان و بابام شدم و باید صبر کنم اونا بیان لند کنن و یه کم جا بیفتن، بعد من پاشم برم!