ببینید با همه بدیهایی که اینجا داره (شاید هم نداشته باشه) اینجا اعصابتون راحته، اینجا میدونید که کمترین کار هم داشته باشید زندگیت میگذره اما ایران .... اینجا هر روز صبح که بلند میشید استرس قیمت دلار، ت.ح.ر.یم و ... ندارید. اینجا میدونید که اگر یه خرده تلاش بکنید به جاهایی میرسید که اگر در ایران در تمام عمرتون تلاش کنید نخواهید رسید. اینجا کمتر کسی دروغ میگه. اینجا نباید هزارتا مدرک و سند برای حرفتون ارایه بدید. اینجا میدونید که بین شما و دیگران تبعیض قایل نمیشن (یا حداقل کمتر از ... هست). اینجا کمتر کسی رو پیدا میکنید که ریاکار و پاچه خوار باشه!! اینجا چندان نگران این نیستید که اگر کارتون رو از دست بدید دیگه نمیتونید کار گیر بیارید.اینجا اگر درس میخونید یه فاندی میدن که زندگیتون کم و بیش میچرخه اما در ایران ... اینجا اطمینان دارید که اگر در هنگام تحصیل به دستگاهی یا امکاناتی نیاز داشته باشید در دسترس هست اما .... اینجا اگر شما کار داشته باشی میتونی ماه اول ماشین داشته باشی اما در ایران شما بعد از یک سال شاید ....
و اما چرا یه عده بر میگردن؟
خوب چندتا علت میتونه داشته باشه
1- به اون سیستم پاچه خواری، دورویی، دروغگویی و ... عادت کردن ( اینجور افراد خوب خودشون و وقف میدن و خوبم هم پیشرفت میکنن در کشورمون)
2- دلتنگی به همه مزایای اینجا می چربه و ترجیه میدن برگردن (من خیلیها رو میشناسم که به این دلیل برگشتن اما بعد از یه مدتی نتونستن دووم بیارن و دوباره به کانادا یا کشور دیگه رفتن)
علاقه مندی ها (Bookmarks)