درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[M1KE]

دوستان گرامی

لطفا از مقایسه شرایط داخلی ایران با کانادا خودداری نمایید. هدف تاپیک بررسی درستی یا نادرستی دیدگاه و تصور ذهنی افراد پیش و پس از مهاجرت به خود کانادا هست نه مقایسه آن با ایران.

در مورد این هم که آیا در کل فرآیند مهاجرت به کانادا کار درستی است یا نادرست می توانید از تاپیک زیر استفاده نمایید.

آیا مهاجرت به کانادا کار درستی می باشد؟

موفق باشید

[pimi810]

To those who have been living in CA for a long time:
As a single young man, I am so interested to know how your concerns changed over the time, since the first months you landed in this country, up to establishing citizenship and finding well-paying job, maybe getting married and also buying house , ....
I am pretty sure most of you immigrated to this country in order to have access to those amenities

What else are you craving for?
What happens after 15 or 20 years?

[ghlobe]

To those who have been living in CA for a long time:
As a single young man, I am so interested to know how your concerns changed over the time, since the first months you landed in this country, up to establishing citizenship and finding well-paying job, maybe getting married and also buying house , ....
I am pretty sure most of you immigrated to this country in order to have access to those amenities

What else are you craving for?
What happens after 15 or 20 years?

Once those are achieved then we live our lives in a normal way like we were born here. Same as everyone else. or the same cravings as someone who lives in Iran and has no plan to move abroad. .

[zini_zinparast]

با تمام این مطالب،
1- قبل از اینکه اینجا بیام فکر می کردم که ملت از بس مالیات میدن که دیگه به زور زندگی می کنند بعد فهمیدم اونایی که که low income هستن مالیاتشون بهشون بگردونده میشه.
2- قبل از اینکه بیام اینجا فکر می کردم که که ملت از بس کار می کنند دیگه نای نفس کشیدن براشون نمیمونه، بعد فهمیدم که ملت تعطیلات میرن اسکی، شکار گوزن، یا ماهی گیری البته در تابستون.
3- قبل از اینکه اینجا بیام فکر می کردم که ملت با من ایرانی، مثل کرم برخورد خواهند کرد اما بعدا فهمیدم که اصلا کسی کار نداره که از کجا اومدید
4- قبل از اینکه بیام اینجا فکر میکردم که باید همیشه پاسپورتم همراهم باشه چونکه همیشه پلیس به قیافه های شرقی گیر میده اما حالا داره پاسپورت در کمد خاک می خوره
5-قبل از اینکه بیام اینجا فکر میکردم که همه چیز اینجا نو و تمیزه. اما همین هفته پیش بود که نوشته روی ریل CTRAIN کلگری رو خوندم و نوشته SYDNEY 1983 !!!!
6- قبل از اینکه بیام اینجا فکر می کردم که همش در روزنامه ها از ایران و ... اینا مینویسن، بعد فهمیدم که خیر.
7- قبل از اینکه بیام اینجا فکر میکردم که دانشگاه های اینجا دیوار و حصار داره بعد فهمیدم که نه تنها حصار نداره بلکه خودش مثل شهرکی کوچک است که در همه ساختموناش میتونید رستوران و در بعضی جاهاش کاناپه های نرم پیدا کنی که ملت روش خوابیدن و ...

اگر باز هم چیزی یادم اومد مینویسم

[newapplicant]

دوستان شما شاید چون دور هستید یه مقدار دیدتون نسبت به ایران عاطفی شده باشه ولی من به شخصه اتفاقی که ماه گذشته برام افتاد براتون میگم بعد شاید بهتر بتونید راجع به ایران نظر بدید.من در عرض یک روز که رفتم آژانس و بلیط خریدم و 13 میلیون هم نقد دادم .به فاصله کمتر از 24 ساعت آژانس تماس گرفت و گفت بلیط ها یک شبه گران شد و 9 میلیون باید من پول اضافه تر بدم.حالا شما حساب کنید 9 میلیون معادل 9 ماه حقوق متوسط تو ایرانه که همه اش را هم پس انداز کنی.فکر میکنید جایی دیگه هم تو دنیا باشه که یه همچین اتفاقی بیافته .من که خودم اینقدر از این جور مسائل تو این مدت برام افتاده که اصلا دیگه به موندن فکر نمیکنم و حاضر بودم همون هفته تمام وسایلم را جمع کنم و فقط فرار کنم.

[s30min]

دوستان شما شاید چون دور هستید یه مقدار دیدتون نسبت به ایران عاطفی شده باشه ولی من به شخصه اتفاقی که ماه گذشته برام افتاد براتون میگم بعد شاید بهتر بتونید راجع به ایران نظر بدید.من در عرض یک روز که رفتم آژانس و بلیط خریدم و 13 میلیون هم نقد دادم .به فاصله کمتر از 24 ساعت آژانس تماس گرفت و گفت بلیط ها یک شبه گران شد و 9 میلیون باید من پول اضافه تر بدم.حالا شما حساب کنید 9 میلیون معادل 9 ماه حقوق متوسط تو ایرانه که همه اش را هم پس انداز کنی.فکر میکنید جایی دیگه هم تو دنیا باشه که یه همچین اتفاقی بیافته .من که خودم اینقدر از این جور مسائل تو این مدت برام افتاده که اصلا دیگه به موندن فکر نمیکنم و حاضر بودم همون هفته تمام وسایلم را جمع کنم و فقط فرار کنم.

دوست عزیز در این مسئله شکی نیست که الان اوضاع ایران اصلا جایی رو برای برگشت باقی نمیذاره و متاسفانه هر روز هم بدتر میشه...البته این وضعیت فقط برای ایران نیست شما پای صحبت عراقی بشینید معنی بی ارزش شدن پول رو متوجه میشید....درسته عاطفی شدن و هوم سیک شدن و غربت و ...هم وجود داره و اگه وجود نداشت این همه در باره غم غربت و جریان هوم سیکی حرف نمی زدند... اما یه معادله ساده است کار بخش مهمی از زندگیه و شما بر اساس استانداردهای ایران درس خوندین و برای اینکه به جایگاه واقعیتون از نظر کاری برسید اینجا واقعا باید مبارزه و تلاش کنید و خیلی صبر و پشتکار داشته باشید...و به قول قلوب عزیز ممکنه مجبور بشید از صفر شروع کنید...خوب همه این ها وقتی وارد عمل میشید کمی سخت تر از چیزی که فکر می کردید...البته و صد البته اگر با جیب پر پول بیاید به راحتی می تونید با گذروندن یه سری دوره زبان و دوره های تخصصی و کمی صبر و تلاش کار مورد علاقه اتون پیدا کنید...اما در غیر اینصورت فکر نمی کنم خیلی دلچسب باشه که ببینید هر روز پولتون داره تموم میشه و شما مجبور بشید برای مدتی نامعلوم برید سر یه کاری که دوستش ندارید... به نظر من کسی هم نمیگه اینجا بدتر از ایرانه که اگه بود خیلی ها بر میگشتن ....اما به قول اون کاریکاتوری که یه مدتی تو فضای وب بود، کاش وطن جای بهتری برای ماندن بود...

[topnotch]

خداییش خوشی زده زیر دلت، آخه کجای دنیا پراید 21 میلیونه؟ کجای دنیا چشم رو هم میزاری قیمت ها مثل (نمی دونم چه مثالی بیارم ، فکر کنم اصلا مثالی وجود نداشته باشه) بالا میره و یه نفر مثل من که با بدبختی چندرغاز جمع کرده ارزش پولش 1/4 میشه. ببین این مشکلاتی که میگی این جا انگشت کوچیکه ما هم نمیشه. کار باشه مهم نیست علاقه باشه یا نه.

دوست عزیز در این مسئله شکی نیست که الان اوضاع ایران اصلا جایی رو برای برگشت باقی نمیذاره و متاسفانه هر روز هم بدتر میشه...البته این وضعیت فقط برای ایران نیست شما پای صحبت عراقی بشینید معنی بی ارزش شدن پول رو متوجه میشید....درسته عاطفی شدن و هوم سیک شدن و غربت و ...هم وجود داره و اگه وجود نداشت این همه در باره غم غربت و جریان هوم سیکی حرف نمی زدند... اما یه معادله ساده است کار بخش مهمی از زندگیه و شما بر اساس استانداردهای ایران درس خوندین و برای اینکه به جایگاه واقعیتون از نظر کاری برسید اینجا واقعا باید مبارزه و تلاش کنید و خیلی صبر و پشتکار داشته باشید...و به قول قلوب عزیز ممکنه مجبور بشید از صفر شروع کنید...خوب همه این ها وقتی وارد عمل میشید کمی سخت تر از چیزی که فکر می کردید...البته و صد البته اگر با جیب پر پول بیاید به راحتی می تونید با گذروندن یه سری دوره زبان و دوره های تخصصی و کمی صبر و تلاش کار مورد علاقه اتون پیدا کنید...اما در غیر اینصورت فکر نمی کنم خیلی دلچسب باشه که ببینید هر روز پولتون داره تموم میشه و شما مجبور بشید برای مدتی نامعلوم برید سر یه کاری که دوستش ندارید... به نظر من کسی هم نمیگه اینجا بدتر از ایرانه که اگه بود خیلی ها بر میگشتن ....اما به قول اون کاریکاتوری که یه مدتی تو فضای وب بود، کاش وطن جای بهتری برای ماندن بود...

[savisj]

مطالب جالب و بسیار مفید این تالار رو چند روزه دارم دنبال میکنم.من و همسرم تقریبا 7 سال پیش اپلای کردیم برای کانادا . اون موقع نظرمون در مورد زندگی در ایران خیلی با الان فرق داشت.هر دو به شدت موافق مهاجرت بودیم.تقریبا میشه گفت که هنوز زیاد چیزی برای از دست دادن نداشتیم.الان من حاضرم از موقعیتهایی که در ایران دارم دل بکنم و هنوز نظر بسیارمثبتی به مهاجرت دارم(ولی با هزاران ترس و لرز) ولی خانومم به خاطر شغل مورد علاقه اش در ایران و مسایل عاطفی(که البته به شدت هم بهش حق میدم) تقریبا دیگه خیلی موافق مهاجرت نیست.من خودم تمام خانوادم تورنتو هستند از اونطرف هیچکدوم از خانواده همسرم پیشبینی میشه حتی توریستی هم به کانادا سر نزنند! در ضمن به تازگی اقامتمون رو گرفتیم و هنوز ایران هستیم .حالا برام سوال پیش اومده که واقعا همه دوستانی که در این تالار حضور دارند،همگی روزی که داشتید ایران رو ترک میکردید با اهل خانواده همفکر و همقدم بودید؟ اگه بودید که واقعا خوش به سعادتتون و به نظرم بقیه مشکلات مهاجرت به مرور زمان قابل حل شدنه.اگه هم قدم نبودید ،پس این بزرگترین مشکل رو چطوری هندل کردید؟

[.:HoDa:.]

از اون مطلب وبلاگی که دوستان گذاشته بودن من فقط با یه جاش 100٪ موافقم، چون حرف منطقی زده، باقیش مسائلیه که به خودش مربوطه و از آدم تا آدم فرق می‌کنه

الان هم همين توصيه را به كساني كه مشورتي چيزي براي رفتن مي‌خواهند مي‌كنم كه از اول نگوييد مي‌خواهيد برويد و بمانيد. بگوييد موقتي است و برمي‌گرديد. بلكه رفتيد و ديديد به ذايقه‌تان سازگار نيست. اين‌طور نشود كه برگشت برايتان نوعي شكست تلقي شود و خدا نكند كه ترس از اين شكست و رودربايستي و نگاه و انتظار ديگران شما را وادارد يك عمر در جا و راهي كه دوست نداريد بمانيد.

ما ایرانیا بدبختیمون اینه که "حرف مردم" برامون از آیه‌ی نازل شده هم مهم‌تره!
اگر تحمل حرفای صد تا یه غاز این مردم رو ندارید، حتمن این روشی که دوستمون گفته رو اجرا کنید... اونجوری لااقل اگر اومدین و خوشتون اومد و موندید، می‌تونید کلی هم پز بدید که به‌به، ما چه جای خوبی اومدیم

مطالب جالب و بسیار مفید این تالار رو چند روزه دارم دنبال میکنم.من و همسرم تقریبا 7 سال پیش اپلای کردیم برای کانادا . اون موقع نظرمون در مورد زندگی در ایران خیلی با الان فرق داشت.هر دو به شدت موافق مهاجرت بودیم.تقریبا میشه گفت که هنوز زیاد چیزی برای از دست دادن نداشتیم.الان من حاضرم از موقعیتهایی که در ایران دارم دل بکنم و هنوز نظر بسیارمثبتی به مهاجرت دارم(ولی با هزاران ترس و لرز) ولی خانومم به خاطر شغل مورد علاقه اش در ایران و مسایل عاطفی(که البته به شدت هم بهش حق میدم) تقریبا دیگه خیلی موافق مهاجرت نیست.من خودم تمام خانوادم تورنتو هستند از اونطرف هیچکدوم از خانواده همسرم پیشبینی میشه حتی توریستی هم به کانادا سر نزنند! در ضمن به تازگی اقامتمون رو گرفتیم و هنوز ایران هستیم .حالا برام سوال پیش اومده که واقعا همه دوستانی که در این تالار حضور دارند،همگی روزی که داشتید ایران رو ترک میکردید با اهل خانواده همفکر و همقدم بودید؟ اگه بودید که واقعا خوش به سعادتتون و به نظرم بقیه مشکلات مهاجرت به مرور زمان قابل حل شدنه.اگه هم قدم نبودید ،پس این بزرگترین مشکل رو چطوری هندل کردید؟

به نظر من این مسئله خیلی بزرگتر از اینه که ما بتونیم با راهنمایی‌هامون کمکی بهتون بکنیم
روحیات و خواسته‌های فردی هر انسانه که باعث می‌شه احساس خوشبختی یا بدبختی، آرامش یا استرس داشته باشه.
اگر توی خانواده، کسی باشه که مهاجرت رو نخواد یا براش سخت باشه، با کوچکترین سختی‌ای که تو کشور مقصد ببینه دلسرد می‌شه و هوای یار و دیار به سرش می‌زنه و این می‌تونه برای هر دو رنج‌آور باشه
توصیه‌ی من اینه که یه مدت کوتاه بیاین... مثلن 2-3 ماه...
اینجوری نه طوری می‌شه که خدای نکرده شما ممکنه بعدن بگید "تو نذاشتی بریم" و نه ایشون مجبور می‌شه برخلاف میلش از همه‌چیز بکنه و بیاد... خدا رو چه دیدی، شاید تو این مدت مزایای اینجا هم چشم ایشون رو گرفت و راضی به موندن شد.

[s30min]

مطالب جالب و بسیار مفید این تالار رو چند روزه دارم دنبال میکنم.من و همسرم تقریبا 7 سال پیش اپلای کردیم برای کانادا . اون موقع نظرمون در مورد زندگی در ایران خیلی با الان فرق داشت.هر دو به شدت موافق مهاجرت بودیم.تقریبا میشه گفت که هنوز زیاد چیزی برای از دست دادن نداشتیم.الان من حاضرم از موقعیتهایی که در ایران دارم دل بکنم و هنوز نظر بسیارمثبتی به مهاجرت دارم(ولی با هزاران ترس و لرز) ولی خانومم به خاطر شغل مورد علاقه اش در ایران و مسایل عاطفی(که البته به شدت هم بهش حق میدم) تقریبا دیگه خیلی موافق مهاجرت نیست.من خودم تمام خانوادم تورنتو هستند از اونطرف هیچکدوم از خانواده همسرم پیشبینی میشه حتی توریستی هم به کانادا سر نزنند! در ضمن به تازگی اقامتمون رو گرفتیم و هنوز ایران هستیم .حالا برام سوال پیش اومده که واقعا همه دوستانی که در این تالار حضور دارند،همگی روزی که داشتید ایران رو ترک میکردید با اهل خانواده همفکر و همقدم بودید؟ اگه بودید که واقعا خوش به سعادتتون و به نظرم بقیه مشکلات مهاجرت به مرور زمان قابل حل شدنه.اگه هم قدم نبودید ،پس این بزرگترین مشکل رو چطوری هندل کردید؟

من تو این مدت نسبتا کوتاهی که اینجا بودم چند تا زوج دیدم که سر این قضیه از هم جدا شدند و یکیشون برگشته ایران...معمولا هم به خاطر مردسالاری که در ایران وجود داره سطح رضایت زندگی در اینجا به نظر میرسه در خانم ها بیشتر از آقایونه...یکی از دوستامون که چند ساله اینجاست میگفت آقایون تو ایران سوار بنز هستن وقتی میان اینجا میشن عابر پیاده... خانم ها تو ایران پیاده هستند وقتی میان اینجا سوار اتوبوس میشن..,و واقعا هم به نظر من از نظر اجتماعی زندگی در اینجا برای یه خانم خیلی بهتر از ایرانه...اما از اون طرف هم معمولا خانم ها عاطفی تر هستند و خوب دوری از خانواده واقعا سخته به خصوص اگه پدر و مادر آدم سن و سالی ازشون گذشته باشه....اما خوب به نظر من هم بد نیست حالا که اقامت دارید یه مدتی به خصوص تو تابستون که همه چی اینجا خیلی قشنگ تره بیاید بمونید شاید خانمتون نظرشون تغییر کنه...