درستی یا نادرستی تصور ذهنی شما پیش و پس از رفتن به کانادا (فقط کانادا)

[.:HoDa:.]

دوستان عزیز من فکر میکنم دیگه شما ها زیاد به ایران لطف کردید و باخاک یکسانش کردید... برا شما و ما اینجا خوبه همه چی ارومه و همه خوشحالیم اما یه دکتری داشت برا ما تعریف میکرد که "تو سن 16 سالگی و اینا تو خیابونای مملکت (زمان انقلاب) دست در جیب راه میرفتم و فکر میکردم من آخر چیکاره میشم تو این مملکت... الان باز اینجا همون حس دست در جیب بعد سی و ... سال اومده سراغم که من چیکاره ام تو این مملکت..."
اینجا از نظر رفاهی و اجتماعی بالاتر ازکشور ماست خیلی، اما با این همه باز گاهی فکر میکنم فرهنگ ما سوای کاری که برخی اسمشو نبر ها در مملکت کردن و میکنن خیلی بهتر و قشنگ تره. منظورم فرهنگ اصیل هست. گاهی بیاید خیلی بد به کشوری که توش بزرگ شدید نگاه نکنید اگرم قراره هرگز به اونجا برنگردید حداقل چیزای خوبشو برا خودتون تداعی کنید و برای دیگران از بدی هاش نگید. شعار نمیدم! دلم میسوزه که کشوری که یک قزاق به من بگه "شما سابقه 4000ساله دارید و اینجا چندصدسال! پس فرهنگ غنی باید داشته باشید" حالا اینجوری راجع بهش صحبت کنیم. امان از دست ادم هایی که اسم این کشور رو اینطوری خراب کردن

این "فرهنگ 4000 ساله" رو من وقتی می‌شنوم می‌خوام سرمو بکوبم تو دیوار!!
یه ساعت توی خیابون‌های ایران راه بری یا رانندگی کنی، واقعن باید سرت‌و بکوبی توی دیوار از بلایی که ملت شریف ایران سر فرهنگ چهارهزارساله آوردن!
متاسفانه اکثریت مردم ایران شدیدن از ضعف فرهنگی رنج می‌برن و به ساده‌ترین حقوق فردی و اجتماعی همدیگه احترام نمی‌ذارن
یه سری میان ناله می‌کنن گش/ت ار/شاد و دو/لت فخیمه ج ا نمی‌ذاره ما هر چی بخوایم بپوشیم و حجاب اجباریه و ال و بل... اما نکته‌ش اینه که تو اگر یه چیزی که دوست داری و یه ذره مخالف عرف جامعه‌ست بپوشی، قبل از هر مقام رسمی‌ای، افراد دور و برتون ابروهاشون رو بالا می‌ندازن و چپ‌چپ نگاهتون می‌کنن و به سادگی درموردتون قضاوت می‌کنن!

من از روزی که اومدم اینجا اینقدر احساس آرامش کردم که تمام عمرم توی ایران یک صدمش رو هم نداشتم، چون برای یکی مثل من آزادی‌های اجتماعی و فردی از هر چیزی مهمتره و برام خیلی ارزش داره وقتی می‌بینم اینجا هرکی باشی، از هر فرقه و دین و عقیده و گرایش، برات احترام قائلن و مهم نیست سرتا پا تتو داری و لباس‌های عجیب می‌پوشی یا هر روز توی کلیسایی یا دوست داری با همجنس خودت باشی یا هر چیز دیگه...
و ارزش این مسئله وقتی بیشتر مشخص می‌شه که بدونیم این‌ها هم نسل اندر نسل اینقدر روشنفکر نبودن، بلکه هنوز هم یه سری پیرترهاشون و مذهبی‌ترهاشون هستن که خیلی سخت‌گیر هستن در این موارد و توی همین یکی دو نسل قبله که افراد یاد گرفتن به هرکسی هر جوری که هست احترام بذارن و قبولش کنن
یکی دو نسل قبل ما چیکار کردن؟... همین نسل خود ما چه گلی به سر فرهنگ 4000 ساله زده؟ بقول یکی می‌گفت تو اینترنت همه روشنفکر و محترمن، ولی تو دنیای واقعی وقتی بهش می‌گی فلان حرفی که زدی نژادپرستیانه‌ست، می‌گه به شصت پام!!

من حتی یه ثانیه هم دلم برای "ایران" تنگ نمی‌شه... تنها چیزی که جاش توی زندگیم خالیه خانواده‌مه، چون هر چی خاطره‌ی خوب دارم به خاطر وجود اونا بوده، نه "جایی" که توش بودیم!

[Jill]

من معتقدم تعصب نا بجا و خشک و خالی داشتن یه آفت بزرگه. همینی که داریم نمونه هاشو اونجاها میبینیم. از طرفی معتقدم داشتم داشتم حساب نیست و اتفاقا دارم دارم حسابه مخصوصا در مدت زمان کم(100 سال) هم داشتن!

اگه از بودن در این کشور و دیدن حسن هاش که با خواسته هامون مطابقت داره لذت میبریم (اصلا انگیزه مهاجرت همینه. رشد و بهتر شدن و بالا بردن سطح زندگی در همه زمینه ها البته از دید شخصی هر کسی) کاملا یه مورد شخصیه و هر کسی آزاده مخصوصا در این تاپیک نظراتشو و دیدگاههاشو بیان کنه و این مسلما به معنی کوبوندن نیست. سیاه و سفید که نیست. میشه نقدر و بررسی کرد و ریشه ها رو یافت. سعی در بهبود خود و اطرافیان کرد و ...

خلاصه اینکه روز به روز از مهاجرتم خوشحال ترم و از اون خوشحال تر که این فرصتو به پسرمم دادم در این محیط رشد و زندگی کنه

[zini_zinparast]

دوستان عزیز من فکر میکنم دیگه شما ها زیاد به ایران لطف کردید و باخاک یکسانش کردید... برا شما و ما اینجا خوبه همه چی ارومه و همه خوشحالیم اما یه دکتری داشت برا ما تعریف میکرد که "تو سن 16 سالگی و اینا تو خیابونای مملکت (زمان انقلاب) دست در جیب راه میرفتم و فکر میکردم من آخر چیکاره میشم تو این مملکت... الان باز اینجا همون حس دست در جیب بعد سی و ... سال اومده سراغم که من چیکاره ام تو این مملکت..."
اینجا از نظر رفاهی و اجتماعی بالاتر ازکشور ماست خیلی، اما با این همه باز گاهی فکر میکنم فرهنگ ما سوای کاری که برخی اسمشو نبر ها در مملکت کردن و میکنن خیلی بهتر و قشنگ تره. منظورم فرهنگ اصیل هست. گاهی بیاید خیلی بد به کشوری که توش بزرگ شدید نگاه نکنید اگرم قراره هرگز به اونجا برنگردید حداقل چیزای خوبشو برا خودتون تداعی کنید و برای دیگران از بدی هاش نگید. شعار نمیدم! دلم میسوزه که کشوری که یک قزاق به من بگه "شما سابقه 4000ساله دارید و اینجا چندصدسال! پس فرهنگ غنی باید داشته باشید" حالا اینجوری راجع بهش صحبت کنیم. امان از دست ادم هایی که اسم این کشور رو اینطوری خراب کردن

والا داشتن سابقه چند هزار ساله در یک فرهنگ به معنای بهتر بودن اون فرهنگ نیست درسته که فرهنگ ما دارای سابقه زیادی است اما در هیچ زمان دارای بهترین فرهنگ نبود. در زمان هخامنشیان هم کشور ما دارای فرهنگ بهتری نبود با خواندن تاریخ روم بیشتر به این نکته پی خواهید برد. متاسفانه چیزی که به ما خوب آموزش داده نشده مقایسه تاریخ و فرهنگ ما با سایر کشورها است. درسته فرهنگ ما یک سری خوبیهایی داره اما در مقایسه چنگی به دل نمیزنه
برای اینکه این مورد بیشتر روشن بشه یه مثال میزنم
در فرهنگ ما همیشه این مرسوم بوده که علم را باید به اهلش آموزش داد به خاطر همین موضوع هم اکثر مردم بیسواد بودند و به اصطلاح دانشمندان ما هم هر کسی رو به شاگردی قبول نمی کردند. در حالی که در غرب تمام سعیشون در انتشار دانش بوده. نمونه هایی مثل این در فرهنگ ما زیاد هست.
اما حالا برای اینکه موضوع کمی به تاپیک ربط پیدا کنه و ادمینها محترم برای پاک کردن پست من دلیل نداشته باشند به چند نکته در کانادا اشاره می کنم
۱- من قبل از اینکه بیام کانادا فکر نمیکردم که بتونم اینقدر در کانادا راحت باشم.
۲- من قبل از اینکه بیام کانادا فکر نمی کردم که انسان چقدر در اینجا ارزش داره و مستقل از رنگ پوست و نژاد و ... دارای حقوقی برابر در کانادا باشه. نکته جالب اینجاست که من به عنوان یک فرد ایرانی دارای همون حقی هستم که یک فرد کانادایی هست.

[ghlobe]

من تا قبل از اینکه بیام کانادا اصلا فکر نمیکردم تماشای مسابقه هاکی تیم ملی کانادا به اندازه تماشای مسابقه فوتبال تیم ملی ایران برام هیجان انگیز باشه. حتی با وجودیکه چندان به هاکی علاقه ای هم ندارم!
(در ضمن در حین همین صحبت تیم کانادا داره پوست تیم اتریش را قلفتی میکنه! حداقل خوبه که میشه وقت نهار را یک کمی کش داد تا پریود دوم هم تموم بشه)

[ehsanagiyan]

والا داشتن سابقه چند هزار ساله در یک فرهنگ به معنای بهتر بودن اون فرهنگ نیست درسته که فرهنگ ما دارای سابقه زیادی است اما در هیچ زمان دارای بهترین فرهنگ نبود. در زمان هخامنشیان هم کشور ما دارای فرهنگ بهتری نبود با خواندن تاریخ روم بیشتر به این نکته پی خواهید برد. متاسفانه چیزی که به ما خوب آموزش داده نشده مقایسه تاریخ و فرهنگ ما با سایر کشورها است. درسته فرهنگ ما یک سری خوبیهایی داره اما در مقایسه چنگی به دل نمیزنه
برای اینکه این مورد بیشتر روشن بشه یه مثال میزنم
در فرهنگ ما همیشه این مرسوم بوده که علم را باید به اهلش آموزش داد به خاطر همین موضوع هم اکثر مردم بیسواد بودند و به اصطلاح دانشمندان ما هم هر کسی رو به شاگردی قبول نمی کردند. در حالی که در غرب تمام سعیشون در انتشار دانش بوده. نمونه هایی مثل این در فرهنگ ما زیاد هست.
اما حالا برای اینکه موضوع کمی به تاپیک ربط پیدا کنه و ادمینها محترم برای پاک کردن پست من دلیل نداشته باشند به چند نکته در کانادا اشاره می کنم
۱- من قبل از اینکه بیام کانادا فکر نمیکردم که بتونم اینقدر در کانادا راحت باشم.
۲- من قبل از اینکه بیام کانادا فکر نمی کردم که انسان چقدر در اینجا ارزش داره و مستقل از رنگ پوست و نژاد و ... دارای حقوقی برابر در کانادا باشه. نکته جالب اینجاست که من به عنوان یک فرد ایرانی دارای همون حقی هستم که یک فرد کانادایی هست.

دوست گرامی لطفا اطلاعات غلط نشر نکنید
برادر من شما که از فرهنگ رومی ها صحبت می کنی کجی رم افراد عادی اجازه داشتن که سواد یاد بگیرن قدرت تنها به گروه های خاصی از اشراف و کنسول ها و سناتور ها محدود بوده.
بد نیست یه نگاهی به بخش هایی از این تاریخ متمدنانه نگاه بندازین از مسابقات وحشانه گلادیاتور ها تا انداختن آدما جلوی حیونات درنده...
یه نگاه به تخت جمشید بندازین اون موقع متوجه می شید که عفت و پاکدامنی در میان ایرانیان باستان چقدر رواج داشته....
چقدر چیز هایی مثل دروغ مورد نکوهش قرار گرفته
در مورد مثالی هم که فرمودید دوست عزیز مثلا فک کردید که در دوره ی باستان آنگلاساکسون های فراری و ژرمن های وحشی چقدر سواد داشتن که بخوان به کسی چیزی یاد بدن؟
اگر نگوییم تمام اکثر دانش جهان در اختیار امپراطوری های ایران بودهه.
مدارس نظامیه و دانشگاه های جندی شاپو.ر و .... من نمی دونم والله چی باید به شما بگم...

[Jill]

من تا قبل از اینکه بیام کانادا اصلا فکر نمیکردم تماشای مسابقه هاکی تیم ملی کانادا به اندازه تماشای مسابقه فوتبال تیم ملی ایران برام هیجان انگیز باشه. حتی با وجودیکه چندان به هاکی علاقه ای هم ندارم!
(در ضمن در حین همین صحبت تیم کانادا داره پوست تیم اتریش را قلفتی میکنه! حداقل خوبه که میشه وقت نهار را یک کمی کش داد تا پریود دوم هم تموم بشه)

این تلویزیون ناهارخوری ما همینطور این چند روزه روشنه و تازه روی برد اصلی وردی شرکت هم دم به دقیقه نتایج رو آپدیت هم میکنن و خلاصه هی ملت سرک میکشن و دیدی میزنن و حالشو میبرن ولی خدائیش اون هیجان و شوری که ایرانی ها دارن اینطور مواقع اینها به اون شکل ندارن و ریلکس تر هستن به نظرم. نمیدونم شاید اشتباه میکنم ولی خیلی عادی تر برخورد میکنن...

[ghlobe]

این بحث های تاریخ و فرهنگ باستان ایران من رو یاد یک لینکی میندازه که قبلا اینجا پست شده بود. یک نگاهی بیندازید بد نیست:

"تمدن ایرانی بدون غلو یا کم بینی"
http://mochgiri.wordpress.com/2011/08/25/1-13

[uxmal09]

دوست گرامی لطفا اطلاعات غلط نشر نکنید
برادر من شما که از فرهنگ رومی ها صحبت می کنی کجی رم افراد عادی اجازه داشتن که سواد یاد بگیرن قدرت تنها به گروه های خاصی از اشراف و کنسول ها و سناتور ها محدود بوده.
بد نیست یه نگاهی به بخش هایی از این تاریخ متمدنانه نگاه بندازین از مسابقات وحشانه گلادیاتور ها تا انداختن آدما جلوی حیونات درنده...
یه نگاه به تخت جمشید بندازین اون موقع متوجه می شید که عفت و پاکدامنی در میان ایرانیان باستان چقدر رواج داشته....
چقدر چیز هایی مثل دروغ مورد نکوهش قرار گرفته
در مورد مثالی هم که فرمودید دوست عزیز مثلا فک کردید که در دوره ی باستان آنگلاساکسون های فراری و ژرمن های وحشی چقدر سواد داشتن که بخوان به کسی چیزی یاد بدن؟
اگر نگوییم تمام اکثر دانش جهان در اختیار امپراطوری های ایران بودهه.
مدارس نظامیه و دانشگاه های جندی شاپو.ر و .... من نمی دونم والله چی باید به شما بگم...

با تمام این اوصاف الان کجا هستیم و چه وضعیتی داریم؟ چه هوشمندی از خودمون نشون دادیم و با منابع در اختیارمون چه کردیم و چه داریم می کنیم؟ من ایران رو دوست دارم، نه فقط به خاطر اینکه بستگانم اونجا هستن نه. خود خاک ایران رو دوست دارم چون ریشه و heritage منه ولی تعصب هم ندارم، وضع ما از لحاظ فرهنگی، منش اجتماعی و ...... بسیار از معیارهای امروزی فاصله داره. یکی از بزرگ ترین عیوب ما، ندیدن، به حساب نیاوردن، خرد و حقیر شمردن دیگرانه. واقعا فکر می کنیم هنر نزد ایرانیان است و بس. نه آقا جان. نیست. حقیقتا نیست. این جامعه شناسی خودمانی چرا درمانده ایم آقا نراقی رو اگه تا الان نخوندید بخونید راجع به این مسائل خیلی خوب تحلیل کرده.

[keshvari]

با تمام این اوصاف الان کجا هستیم و چه وضعیتی داریم؟ چه هوشمندی از خودمون نشون دادیم و با منابع در اختیارمون چه کردیم و چه داریم می کنیم؟ من ایران رو دوست دارم، نه فقط به خاطر اینکه بستگانم اونجا هستن نه. خود خاک ایران رو دوست دارم چون ریشه و heritage منه ولی تعصب هم ندارم، وضع ما از لحاظ فرهنگی، منش اجتماعی و ...... بسیار از معیارهای امروزی فاصله داره. یکی از بزرگ ترین عیوب ما، ندیدن، به حساب نیاوردن، خرد و حقیر شمردن دیگرانه. واقعا فکر می کنیم هنر نزد ایرانیان است و بس. نه آقا جان. نیست. حقیقتا نیست. این جامعه شناسی خودمانی چرا درمانده ایم آقا نراقی رو اگه تا الان نخوندید بخونید راجع به این مسائل خیلی خوب تحلیل کرده.

من با شما موافقم. منم مثل شما ایران رو سوای وجود خانواده ام دوست دارم و واقعا رنج میبرم که اینطوریه اوضاع. قبل اومدنم با خودم میگفتم من که هیچی نمیدونم و کاری به کار کسی ندارم و کاری از دستم هم برنمیاد پس حالا علی الحساب کلاه خودمو بردارم برم باقی هم حالا درست میشه دیگه ... اما از وقتی اومدم و رفاه و مساوات اینارو دیدم دلم میسوزه. هردم به دقیقه عرق ملی ام عود میکنه و میگم بالاخره یکی بره دوتا برگرده تا درست کنیمش دیگه الان خیلی چیزا فهمیدم راجع به اونجا که تا وقتی توش بودم سراغ این چیزا نمیرفتم ولی حالا دلم بیشتر میخواد که درست بشه. بیشتر اذیت میشم از سادگی مردم و از بعضی رفتار ها که جریان داره هرروز تو کشور. دارم دیگه میرسم به اون حدی که از درد جامعه گوشه خونه دق کنم و ....
القصه که دوستان با همه اینها استاد ما میگفت "بعد بیست سال زندگی درکانادا وقتی داشتم برمیگشتم از دوست صمیمی ام که کانادایی بود پرسیدم به نظر تو من چطور آدمی بودم؟ گفت تو یه ت.ر.و.ر.ی.س.ت. خوب هستی!!!!"


البته بذارید یه نامی از کانادا بیاریم که مدیر فروم نگه درد دلاتون رو تو فروم بی ربطی نوشتید. کانادا از نظر احترام به حقوق مشتری هم البته واقعا کارش درسته. مخصوصا در بانک ها.من فکر نمیکردم اینقدر پی گیر یه سوال معمولی باشن که صرفا برا برقراری مکالمه با متصدی بانک میپرسی...(میدونم ربطی به حرفای بالا نداشت.)

[pimi810]

من با شما موافقم. منم مثل شما ایران رو سوای وجود خانواده ام دوست دارم و واقعا رنج میبرم که اینطوریه اوضاع. قبل اومدنم با خودم میگفتم من که هیچی نمیدونم و کاری به کار کسی ندارم و کاری از دستم هم برنمیاد پس حالا علی الحساب کلاه خودمو بردارم برم باقی هم حالا درست میشه دیگه ... اما از وقتی اومدم و رفاه و مساوات اینارو دیدم دلم میسوزه. هردم به دقیقه عرق ملی ام عود میکنه و میگم بالاخره یکی بره دوتا برگرده تا درست کنیمش دیگه الان خیلی چیزا فهمیدم راجع به اونجا که تا وقتی توش بودم سراغ این چیزا نمیرفتم ولی حالا دلم بیشتر میخواد که درست بشه. بیشتر اذیت میشم از سادگی مردم و از بعضی رفتار ها که جریان داره هرروز تو کشور. دارم دیگه میرسم به اون حدی که از درد جامعه گوشه خونه دق کنم و ....
القصه که دوستان با همه اینها استاد ما میگفت "بعد بیست سال زندگی درکانادا وقتی داشتم برمیگشتم از دوست صمیمی ام که کانادایی بود پرسیدم به نظر تو من چطور آدمی بودم؟ گفت تو یه ت.ر.و.ر.ی.س.ت. خوب هستی!!!!"


البته بذارید یه نامی از کانادا بیاریم که مدیر فروم نگه درد دلاتون رو تو فروم بی ربطی نوشتید. کانادا از نظر احترام به حقوق مشتری هم البته واقعا کارش درسته. مخصوصا در بانک ها.من فکر نمیکردم اینقدر پی گیر یه سوال معمولی باشن که صرفا برا برقراری مکالمه با متصدی بانک میپرسی...(میدونم ربطی به حرفای بالا نداشت.)

شما داری کاسه ی داغتر از آش میشی به نظر من. خیلی ها زندگی خوبی دارن تو ایران. اگر شما تو ایران احساس خوشبختی نمی کردی و اومدی کانادا رستگار شدی به این معنی نیست هر کی تو ایران مونده بدبخته!!! مساله اینه که اونایی که تو ایران خوشبختن نمیان اینجا پست بذارن، دارن زندگیشون رو می کنن
هر جامعه ای یه قشر ناراضی داره، که مسایل خودشون رو دارن که یا همونجا حلش می کنن یا مهاجرت کنن. آدمها آزادن هر جا که خواستن برن. همه جا هم خوبی و بدی خودش رو داره.

خیلی هم حرف کهنه مهاجرای 30 سال پیش رو ملاک قرار ندید. دنیال عوض شده و نسلی که اونا باهاش بزرگ شدن با نسلی که شما الان تو کانادا داری باهاشون بزگ میشی خیلی فرق داره.