سلام.می خوام درمورد پزشکی دانشگاه ججیانگ توضیح کاملی بنویسم.(نوشته های من فقط و فقط در مورد این دانشگاه هستش و در مورد بقیه دانشگاه ها چیزی نمیدونم.
من امسال سال سوم رو شروع میکنم.دوره ی پزشکی قبلا 5.5 سال بوده ولی از دوسال پیش 6 ساله میشه و کلی تغییرات دیگه که حتما درموردشون مینویسم.پذیرش سال اول با شرط معدل وتوصیه نامه و بدون آزمون ورودی بود.هرسال حدود 100 نفر پذیرش میگیرن که تعدادشون هرسال کمتر و کمتر میشه تا موقغ فارغ التحصیلی چیزی حدود 50 نفر میشن.سال اول درسامون Calculus (I&II) ,Physical education,organic chemistry,cell biology,Introduction to the modern biology,Chinese (I &II),Physics & physics lab بود (که اصلا آسون نبودن ).سال اول کمتر از 30 نفر از دانشگاه اخراج شدن اونم فقط بخاطر نمره هاشون بود.سال دوم درسامون Anatomy(I&II),Biochemistry,Biochemistry lab,Embryology and histology,Chinese(III &IV),Medical genetics,Medical psychology,physiology,history of medicine و امسال که سال سومه واسه ترم اول Medical chinese,survey of China,Pathology,Immunology,Microbiology رو داریم (درسای ترم دومو هنوز نمیدونم).ترم اول هم دونفر اخراج سال و ترم دوم سال دومو هنوز خبر ندارم.پذیرش آسون و نبودن آزمون ورودی سیاست دانشگاست.چون این راه درآمد خوبیه واسه دانشگاه .درمورد اخراجیا باید بگم که از دوسال پیش که دوره ی پزشکی 6 ساله شد سختگیریا و اخراجیا زیادتر شد.براساس قانون دانشگاه هرکس نتونه دوترم متوالی حداقل هرترم 12 credits کسب کنه اخراج میشه.سال اول دوتا ایرانی بودیم که اون یکی اخراج شد.درمورد زبان چینی من قبل از زبان چینی آلمانی میخوندم و میتونم بگم که گرامر زبان چینی خیلی اسونتر از زبان آلمانیه و فقط حفظ کردن حروفشون کمی سخته ولی با تکرار روزانه آسون میشه .واسه اینترنشیپ و بیمارستان باید امتحان HSK4 رو پاس شین.من این امتحانو همون سال اول خوندم و پاس شدم و خیلی هم آسونه.پس از زبان چینی اصلا نترسین.اینکه من چرا اومدم چین باید بگم از اولش واسه آلمان برنامه ریزی کرده بودم (قبولی کنکور .پزشکی آزاد .معدل بالای 19.5.FCE و A2 آلمانی رو داشتم).راستش نمیخواستم ریسک کنم و از کالج و ظرفیت های کم پزشکی آلمان ترسیدم.ترجیح دادم مستقیم پزشکی رو شروع کنم.از اینکه چین اومدم اصلا پشیمون نیستم.مخصوصا اینکه بعد از تموم شدن درسم میخوام واسه Phd اقدام کنم.دانشگاه ججیانگ جزو تاپ 5 دانشگاه های چینه.امکانات تحصیلی .تفریحی و زندگی دانشگاه عالیه.دانشکده پزشکی نوساز و با کلی امکانات خوبه.3 سال اول رو باید تو Zijingang بخونیم و از سال 4 تا 6 Huajiachi .ججیانگ بیشتر بخاطر research معروفه و اینجا اگر دانشجو فعال و تاپی باشین میتونین تو آزمایشگاه روی پروژه های استاد کار کنین.هرسال دانشجوهارو به ورک شاپها و کنفرانس هایی که برگزارکنندشون CDC هستش میفرستن.هرسال هم به دانشجوهای برتر بورسیه تعلق میگیره.در مورد سطح علمی دانشگاه میتونین وبسایت Zhejiang University School of Medicine رو قسمت ZJU people چک کنین.اونجا میتونین اسم.رزومه و ریسرچ و پروژه ها و مقاله ها و جایزه های استادای دانشگاه رو ببینین و با ایران و هرکشور دیگه ای مقایسه کنین.اینجا ما استادای خارجی از دانشگاه های معروف زیاد داریم و اینکه استادای چینی دانشکده ی پزشکی استاد دانشگاه های کانادایی و آمریکایی هم هستن و کلی Exchange program بین این دانشگاه و دانشگاه های معروف برگزار میشه.یکی از چیزای مهمی که باید بگم اینه که MBBS رو نباید با MD ایران یا هرکشور دیگه ای مقایسه کرد.اینجا بعد از 6 سال MBBS میگیرین و بعد از خوندن 3 سال (چیزی مثل فوق لیسانس) MD.اینارو نگفتم که بگم این دانشگاه پرفکت و عالیه و همرو تشویق کنم که بیاین اینجا.اینجا بدی هایی هم داره .مثلا زبان انگلیسی بعضی از استادا اصلا خوب نیست.یعنی رایتینگشون عالیه چون اکثرشون آمریکا درس خوندن ولی اسپیکینگشون ضعیفه.از نظر من این دانشگاه عالیه هم از نظر امکانات (اونایی که دانشگاه رو از نزدیک دیدن حرف منو تایید میکنن) و هم از نظر سطح علمی مخصوصا واسه کسایی که نمیخوان بعد از فارغ التحصیلی تخصص بگیرن و میخوان واسه Phd یا master اقدام کنن.باتوجه به اینکه از سال 2015 به بعد مدارک دانشگاه های چین رو ایران قبول نداره به کسایی که میخوان برگردن ایران پیشنهاد میکنم که اصلا اینجا نیان و اینکه اگر سطح علمیتون پایینه و پایه ی ضعیفی دارین اینجارو انتخاب نکنین.ممکنه بتونین پذیرش بگیرین ولی 100% نمیتونین از پس امتحانای سخت اینجا بربیاین و اخراج میشین.
علاقه مندی ها (Bookmarks)