سلام.
من همین جا از این تربیون (!!!) استفاده می کنم و یه توضیحی در باره ی کار تحقیقاتی مشترکم بنویسم شاید به درد آیندگان خورد:
"""من الان 6 ماهه با یه استاد نروژی کار مشترک می کنم. یه مقاله دادیم. الان رو دومین مقاله مون کار می کنیم. استاد مرد خوب و مهربونی هست. ولی در عین حال تو کارش جدی هست، اکثر کارها رو میندازه رو دوش من، ولی به خوبی و کاملا حرفه ای تحقیق رو مدیریت می کنه. ازش راضی ام. اسم من نویسنده ی اوله. اسم ایشون نویسنده ی دوم.
من وقتی ازش درخواست کار تحقیقاتی مشترک کردم، اول صریح نگفت آره. هستم.
بلکه اول کلی سوال پرسید و گفت فلان متغیر رو چه طوری می سنجیم و فلان متغیر با فلان متغیر چه فرقی می کنه و از این سوالای تخصصی در زمینه ای که پیشهاد داده بودم. بعد از یک هفته سوال و جواب، قبول کردند که با هم کار کنیم.
الان هم انصافا خیلی چیزها بهم یاد داده و من بابت لطف هاش خیلی مدیونش هستم. برای روند پذیرشمم از اسمش استفاده می کنم خب!
این مسئله ی همکاری کردن یا نکردن استاد بیشتر به شخصیت استاد بستگی داره. مثلا یه استاد تو دانشگاه حیفا، در همون کشوری که به رسمیت نمی شناسیمش، همیشه جواب سوالات علمی من رو میده و کمکم می کنه. ولی بعضی استادا هم هستن (تو ترکیه و هلند و ایرلند و آمریکا) هفت هشت بار ایمیل میدی، اصلا جوابتم نمیدن."""
جواب شما:
شما هم اگه می تونید با کسی کار کنید که این جدیت رو داره و ازت کار می کشه، خب خوبه کار مشترک کنی.
به نظرم بعد از چند روز یه ایمیل دیگه بده. اگه جواب نداد دیگه بی خیال شو.
علاقه مندی ها (Bookmarks)