تجربه های ورود به تخصص پزشکی در ایالات متحده

[eliiiiii]

با سلام دوستان عزیز
من یک سوال خیلی مهم داشتم و نمیدونم شاید جای درستی هم سوالم رو ننوشتم ، ولی خواهش میکنم اگر کسی میتونه منو راهنمایی کنه
من فارغ التحصیل داروسازی از دانشگاه شهید بهشتی ام ، ولی علاقه ی بسیار زیادی به قرار گرفتن در مسیر پزشکی دارم و تمصمیم دارم اگر بخوام وارد این مسیر سخت بشم اونو تمام و کمال در یک دانشگاه به درد بخور کسب کنم ، از اون کسایی که تجربه دارن میخوام منو راهنمایی کنن؟ ایا اصلا میشه از داروسازی وارد پزشکی شد ؟ و اینکه ایا من میتونم فاند بگیرم ؟ و نیازمند شدید یه راهنمایی با جزییات کامل ام
خیلی ممنونم

[new_helix]

با سلام دوستان عزیز
من یک سوال خیلی مهم داشتم و نمیدونم شاید جای درستی هم سوالم رو ننوشتم ، ولی خواهش میکنم اگر کسی میتونه منو راهنمایی کنه
من فارغ التحصیل داروسازی از دانشگاه شهید بهشتی ام ، ولی علاقه ی بسیار زیادی به قرار گرفتن در مسیر پزشکی دارم و تمصمیم دارم اگر بخوام وارد این مسیر سخت بشم اونو تمام و کمال در یک دانشگاه به درد بخور کسب کنم ، از اون کسایی که تجربه دارن میخوام منو راهنمایی کنن؟ ایا اصلا میشه از داروسازی وارد پزشکی شد ؟ و اینکه ایا من میتونم فاند بگیرم ؟ و نیازمند شدید یه راهنمایی با جزییات کامل ام
خیلی ممنونم

سلام
بله میشه وارد پزشکی شد
شاید داروسازیتون رو به عنوان پیشنیاز پزشکی که همون لیسانس در رشته های مرتبط هست قبول کنند. برخی دانشگاهها فقط لیساسن از آمریکای شمالی قبول میکنند برخی ممکنه از جای دیگرم قبول کنند.
فاند در کار نیست اگر چهار سال اول (همون لیسانس) رو معاف بشید از گذروندن که هزینه 4 سال دوم و در واقع کورس شما(در صورت قبولی در امتحان ورودی رشته پزشکی MCAT. که خیلی هم سخت هست و ظرفیت برای خود امریکایی ها هم کم هست و خودشونم بعضا میرن کشورهای دیگه پزشکی میخونند) الان 200000$ هست بجز خورد و خوراک و هزینه اسکان و سایر هزینه ها فقط شهریست اون.
خیر فاندی نمیدن.
اساسا این سوال به نظرم بی مورد هست
دانشگاه بابات چه چیزی باید به دانشجوی پزشکی/دندان/دارو پول بدهد؟؟؟ نه منفعتی نصیب دانشگاه میشه از حضور دانشجو نه بیزینس من! نه فکتوری نه لبرتوری نه هیچ کجای دیگه بعدش هم دانشجو میره دنبال کار و زندگیش یه پولی از جیب بیمار در میاد میره توی جیب پزشک . این وسط یه مالیاتی هم پرداخت میشه که خب اون برای خزانه داری هست و .... دیگه من نمیدونم توجیه فاند دادن به دانشجوی این رشته ها چی میتونه باشه؟
التبه برای دوره رزیدنتی حقوق هست (حقوق نه فاند) که خب اون طبیعیه بابت کاری هست که برای دانشگاه و بیمارستان انجام داده میشه.

[eliiiiii]

سلام
بله میشه وارد پزشکی شد
شاید داروسازیتون رو به عنوان پیشنیاز پزشکی که همون لیسانس در رشته های مرتبط هست قبول کنند. برخی دانشگاهها فقط لیساسن از آمریکای شمالی قبول میکنند برخی ممکنه از جای دیگرم قبول کنند.
فاند در کار نیست اگر چهار سال اول (همون لیسانس) رو معاف بشید از گذروندن که هزینه 4 سال دوم و در واقع کورس شما(در صورت قبولی در امتحان ورودی رشته پزشکی MCAT. که خیلی هم سخت هست و ظرفیت برای خود امریکایی ها هم کم هست و خودشونم بعضا میرن کشورهای دیگه پزشکی میخونند) الان 200000$ هست بجز خورد و خوراک و هزینه اسکان و سایر هزینه ها فقط شهریست اون.
خیر فاندی نمیدن.
اساسا این سوال به نظرم بی مورد هست
دانشگاه بابات چه چیزی باید به دانشجوی پزشکی/دندان/دارو پول بدهد؟؟؟ نه منفعتی نصیب دانشگاه میشه از حضور دانشجو نه بیزینس من! نه فکتوری نه لبرتوری نه هیچ کجای دیگه بعدش هم دانشجو میره دنبال کار و زندگیش یه پولی از جیب بیمار در میاد میره توی جیب پزشک . این وسط یه مالیاتی هم پرداخت میشه که خب اون برای خزانه داری هست و .... دیگه من نمیدونم توجیه فاند دادن به دانشجوی این رشته ها چی میتونه باشه؟
التبه برای دوره رزیدنتی حقوق هست (حقوق نه فاند) که خب اون طبیعیه بابت کاری هست که برای دانشگاه و بیمارستان انجام داده میشه.

شما کاملا مطمینید که فاند نمیدن؟ خب اینطوری نمیشه که هزینه زیادی داره ، حتی اگه شرایط مدارک هم خیلی عالی باشه؟

[eliiiiii]

ببخشید یه فکر دیگه هم که دارم اینه که مدرکمو ببرم اونجا هم معادلش کنم که بتونم تو رشته داروسازی کار کنم و به عنوان یه داروساز
و از طرف دیگه هم بتونم وارد رشته ی پزشکی بشم
امکان انجامش هست یا خیلی سوال خنده داری شد؟

[King_Dani]

موضوعی که درباره اش بسیار کم صحبت می شود، این است که برای تخصص دقیقا بایستی چه کار کرد، و این کار ها را چه زمانی انجام داد. در پست پیشین به این پرداختم که در فاصله میان پذیرش در دانشگاه ایران تا فارغ التحصیلی چه کارها می شود کرد. اما بعد از آن یک فاصله هست تا زمانی که به سلامتی وارد تخصص (رزیدنسی) بشوید. این فاصله برای بعضی ها بسیار کوتاه و برای عده ای بسیار طولانی می شود. فکر می کنم کوتاه ترین که من دیده ام ۱.۵ سال بود و طولانی ترین ش هم ۱۰-۱۱ سال. دلیل این موضوع چندگانه است: یکی مشکلاتی که بر سر آزاد کردن مدارک تان دارید. دیگری خروج از ایران. دیگر مشکلات ویزا و اقامت. دیگر مشکل امتحان های USMLE. سعی می کنم در سه پست جداگانه به سه موضوع بپردازم:
. بعد از فارغ التحصیلی چه کنم؟
. چرخه اپلای کردن برای تخصص چگونه است؟
. چگونه اپلای کنم؟

[King_Dani]

فارغ التحصیلی پزشکی روزهای خوبی است از این جهت که دوران تیره اینترنی به پایان می رسد ولی تا حد ممکن بایستی برایش برنامه داشته باشید و الا در صورتی که نیاز مالی مبرم نداشته باشید، میل شدیدی به دست دست کردن وجود دارد. ایده آل این است که از ماه های قبل تر،آماده بشوید و بتوانید مسیر تان را مشخص بکنید. بعضی ها به این فکر می کنند که با گرفتن پذیرش در مقطع فوق لیسانس مرتبط با پزشکی مثل اپیدمیولوژی یا بهداشت عمومی، کار انتقال به امریکا را راحت بکنند. امریکا از نظر ویزا دادن به ایرانی ها مطلقا غیر قابل پیش بینی است و از این نظر، یک لاتری است. ولی خوب به امتحان کردن ش می ارزد. گزینه دیگر، جستجو برای پوزیشن های پژوهش است. اگر سابقه پژوهش داشته باشید شانس تان بیشتر است. البته بعضی رشته ها، اقبال بیشتری هم نشان می دهند. مثلا رادیولوژی تقریبا در تمام مراکز بزرگ پزشکی، چنین پوزیشنی دارند که به Visiting Scholar / Research fellow /Postdoc researcher معروف هستند. این پوزیشن ها اغلب اعضای ایرانی دارند که کمابیش می توانند کمک شما باشند ولی در درخواست هایتان محتاط باشید. صرف هموطن بودن تضمینی برای این نیست که به شما کمک بکنند. این پوزیشن ها می توانند با حقوق باشند اما اغلب سال اول را بدون حقوق کار می کنند بچه ها. نوع ویزای شما هم J1 Scholar هست که یک مزیت دارد از ایران بودن ش و آن این است که به دلیل اینکه توافق فرهنگی نداریم با امریکا، مشمول ممنوعیت ۲ ساله ش نمی شوید ولی یک ممنوعیت عمومی دارد که اگر ویزای تان به اتمام برسد تا ۱ سال نمی توانید برای یک ویزای دیگر از همین نوع اقدام بکنید. مثلا اگر بروی ویزای وابسته باشید برای بیش از ۶ ماه و بعد کار پیدا بکنید، نمی توانید درخواست J1 برای خودتان بدهید. من با خوش شانسی، از این ممنوعیت با فاصله چند هفته جستم. ویزای جی۱ محدودیت های دیگری هم دارد مثل اینکه مجموعا ۵ سال بیشتر نمی تواند تمدید بشود و بسیاری مراکز، برای تمدید بیش از یک سال ش، قوانین خودشان را دارند. مثلا جایی که من کار می کردم، الزام داشت که سال دوم، حتما دانشگاه پول بدهد که شبهه بهره کشی پیش نیاید. طبعا در یک سال بسیار دشوار است که برای گرفتن گرنت (پول تحقیق) اقدام بکنید و اگر جایی که کار می کنید خودش بودجه تحقیقی نداشته باشد که به شما اختصاص بدهد کارتان به مشکل می خورد. اما مراکز دیگری چون جانز هاپکینز و باستون اینطوری نبوده اند.
تذکر: J1 Alien Physician یک ویزای متفاوت است که تنها ECFMG می تواند درخواست ش را بکند و تنها برای گذراندن دوره تخصص مفید است و محدودیاتی برای شما به همراه می آورد. این ویزا با ویزایی که بالا صحبت کردم اساسا متفاوت است و داشتن دومی، مانعی برای گرفتن اولی نیست. به زبان دیگر شما می توانید با ویزای Scholar بیایید و تحقیق بکنید و بعد از پذیرش به ویزای Physician تبدیل بکنید بدون مشکل. اگرچه ویزای اچ وان بهتر است.

پوزیشن های پست داک، در هیچ جا تبلیغ نمی شوند و بنابراین بایستی برایش جستجو بکنید. من خودم از فرستادن بیش از ۲۰۰ ایمیل به نتیجه رسیدم. یک نمونه ایمیل چند خطی آماده کنید که انگلیسی سلیس و بی نقص داشته باشد و رزومه تان را ضمیمه کنید و به همه اساتید که ممکن است علاقه ای به تحقیق در رشته مورد نظر شما داشته باشند بفرستید. روش یافتن این اساتید ساده است: فرض بکنید که می خواهید در رشته اورژانس به دنبال مراکز آکادمیک بگردید. علاوه بر آشنایی تان با نام های بزرگی چون هاروارد و یل و یو سی ال ای، شما می توانید شانس تان را در جاهایی چون جورجیا یا کانتیکت یا حتی سینسیناتی بیازمایید. برای این کار بهتر این است که به یک Residency directory در رشته تان دسترسی پیدا بکنید مثلا وب سایت Society of Academic Emergency Medicineچنین چیزی دارد: http://www.saem.org/membership/servi...ency-directory با این روش می توانید از نظر جغرافیایی هم بفهمید کجا امریکا دارید درخواست می فرستید. طبیعی ست که شانس اینکه کسانی تحقیق بکنند یا به آن علاقه مند باشند در مراکز تحقیق بیشتر است ولی من دیده ام که در جاهایی که بنظر نمی رسد بتوان پوزیشن گرفت هم بچه ها موفق بوده اند. حالا فرض بکنید می خواهید با منطقه دی سی شروع بکنید که در آن دو پروگرم هستند.http://www.saem.org/membership/servi...ctory?state=DC جورج تاون و جورج واشنگتن. با رفتن به صفحه تخصص یکی http://georgetownemergencymedicine.org/overview/welcome می توانیم به لیست هیات علمی در بخش Faculty برسیم. http://georgetownemergencymedicine.o...et-our-faculty در این مورد می توانید ایمیل هر استاد را پایین نامش پیدا بکنید. اگر ایمیل ذکر نشده بود، بهتر است که در گوگل جستجو بکنید یا اینکه در مقالات علمی، اگر نام استاد هست.

وب سایت ایرس، یک کاتالوگ از همه پروگرم های تخصصی دارد برای همه رشته ها: https://www.aamc.org/students/medstudents/eras/ که بعد از ثبت نام قابل دسترسی است.

یکی دو موضوع کوچک:
. به خاطر داشته باشید که کسانی که از این جاها پذیرش می گیرند هنوز بایستی از سد ویزا رد بشوند
. در صورتی که یک سال با حرارت کار بکنید، می توانید امیدوار باشید که برای تمدید ویزا دچار دردسر زیادی نشوید
. به خاطر داشته باشید که حضور شما، یک تست اخلاق حرفه ای و شخصیت برای مابقی ایرانی ها هم هست. اگر از شما ناراضی باشند بسیار بعید است به ایرانیان دیگری پذیرش بدهند. سعی کنید نمایندگان شایسته ای باشید.

[King_Dani]

چرخه رزیدنسی در ایالات متحده به مچ سیزن (فصل مچ) معروف است. این چرخه از سپتامبر هر سال شروع می شه و با ماه مارچ پایان می باید(یکی دو تخصص مثل اورولوژی مچ شان زودتر پایان می یابد). بنابراین برای اینکه بتوانید در مچ سیزن یک سال شرکت بکنید، می بایست تا ماه سپتامبر همه کارهایتان را کرده باشید. از مهم ترین کارها، امتحان های USMLE است. برای شرکت در مچ شما بایستی ECFMG certificate تان را داشته باشید. البته نیازی نیست در شروع فصل که معمولا ۱۵ سپتامبر هست، این سرتیفیکت را داخل میزتان داشته باشید بلکه بایستی تا زمانی که به مدارک تان نگاه می کنند، چنین مدرکی داشته باشید. سرتیفیکت گواهی این است که شما استپ ۱ و ۲ (هر دو قسمت ش را) پاس کرده اید. این سرتیفیکت دو هفته بعد از اینکه نتیجه آخرین امتحان تان در وب سایت قابل دسترسی بشود، به خانه تان ارسال می شود و پروگرم ها هم از وجودش با خبر می شوند. نتایج امتحان ها معمولا ۳-۴ هفته بعد به دست شما می رسد و گاهی هم زودتر. در مورد استپ ۲ سی اس، حدود ۲-۳ ماه وقت می برد. بنابراین شما برای اینکه بتوانید در سپتامبر آماده باشید، بایستی استپ ۱ و ۲ سی کی را حداکثر تا پایان ماه جولای و هفته اول اگوست، و امتحان ۲ سی اس را حداکثر تا پایان ماه جون داده باشید. من همانطور که نوشتم سرتیفیکت ام با تاخیر اماده شد چون سی اس را دیر جواب دادند.
به علاوه برای ماه سپتامبر، شما علاوه بر مدارکی که برای ECFMG فرستاده اید، به وب سایت ECFMG بخش ERASش اپلود بکنید. نیازی نیست که این مدارک اصل باشند بلکه کافی ست اسکن شده همان مدارک ترجمه شده ای باشند که از دانشگاه به ECFMG فرستاده اید. دقت بکنید که این کار ممکن است چند ساعتی وقت بگیرد چون محدودیت حجم فایل وجود دارد. نامه Dean's letter / MPSE همان نامه ای ست که فرمت ش برای همه بچه های ایرانی یکی ست و از سوی دانشگاه باستی آماده بشود و شما بایستی بتوانید اسکن شده ش را برایشان بفرستید. این ها ممکن است به دلیل اینکه از ایران لازم است تهیه بشود وقت بگیرد بنابراین ترجیحا از ماه می به فکرش باشید. لازم نیست به روز باشد. موضوع دیگر، توصیه نامه هاست. توصیه نامه ها دست کم بایستی ۳ تا باشد. اینکه از چه کسی باشد خیلی متغیر است. مثلا در همه پروگرم های اورژانس درخواست این بود که دست کم ۲ تایش از یک متخصص اورژانس باشد. بعضی جاها به عضو هیات علمی بودن فرد تاکید شده بود (یعنی پزشک اورژانس که در یک مرکز کامیونیتی یا غیر آکادمیک کار می کند قبول نیست). اما مثلا در تخصص داخلی من ندیدم این قدر سخت گیر باشند. اما در کل توجه بکنید که توصیه نامه از کسی که خارج از ایالات متحده کار می کند ارزش عموما کمتری از داخلی دارد. البته یک همکاری که از هلند امسال پذیرش گرفت، یکی از نامه هایش از هلند بود، اما به این دلیل که او مشغول طبابت انجا بود و طبیعتا نامه از کسی که فعالیت بالینی شما را گواهی بکند واز آن مهم تر، در کشوری باشد که ارتباطات علمی با آن برقرار باشد بسیار مفید است. در صورتی که برنامه دارید با observership گرفتن، که در واقع دنبال یک استاد به مدت یک ماه رفتن در بخش است، توصیه نامه بگیرید، حتما چند ماه زودتر اقدام بکنید ولی خیلی زود نباشد که استاد شما را کاملا فراموش کرده باشد. در ضمن حتما در همان مدت که با او کار می کنید صادقانه بگویید که می خواهید توصیه نامه بگیرید.

توجه بکنید که اگر همه این کارها را مثلا اکتبر ۲۰۱۳ تمام بکنید، دیگر نمی توانید برای مچ ۲۰۱۴ شرکت بکنید. مچ ۲۰۱۴، سپتامبر ۲۰۱۳ باز می شود و مارچ ۲۰۱۴ خاتمه می یابد. بنابراین بایستی سال بعدی یعنی ۲۰۱۵ اقدام بکنید.

[tafshina]

با سلام مجدد.
من یه چیزی رو درست نفهمیدم. این که میگین " مچ 2014 از سپتامبر 2013 شروع میشه تا مارچ 2014 و اگه اکتبر 2013 کاراتون تموم بشه مچ 2014 رو از دست دادین و باید واسه 2015 apply کنین."
خب آخه شما خودتونم همون اکتبر 12 واسه مچ اقدام کردین و الان که 2013 هست رزیدنتین.
یه چیز دیکه هم که ممنون میشم پاسخ بدین اینه که مصاحبه ها که تو تون یک سال ما بین تموم کردن usmle ها تا شروع رزیدنتی هستن به شکل پراکنده تو سال برگزار میشن: مثلا یه دانشگاه ممکنه اکتبر مصاحبه کنه یکی می، یا این که ماه خاصی اکثرشون برگزار میشن؟
با سپاس.

[King_Dani]

منظور من از کارها، داشتن نتیجه امتحان ها و آماده کردن پرسنال اتستمینت و این جور چیزها بود. اگر همه ش آماده باشد برای ماه اکثبر، خوب می توانید شانس تان را امتحان کنید.
درباره زمان مصاحبه ها هم فصل مصاحبه از اوایل اکتبر شروع می شود و تا ابتدای فوریه ادامه دارد. بستگی به تخصص و پروگرم ش دارد.

با سلام مجدد.
من یه چیزی رو درست نفهمیدم. این که میگین " مچ 2014 از سپتامبر 2013 شروع میشه تا مارچ 2014 و اگه اکتبر 2013 کاراتون تموم بشه مچ 2014 رو از دست دادین و باید واسه 2015 apply کنین."
خب آخه شما خودتونم همون اکتبر 12 واسه مچ اقدام کردین و الان که 2013 هست رزیدنتین.
یه چیز دیکه هم که ممنون میشم پاسخ بدین اینه که مصاحبه ها که تو تون یک سال ما بین تموم کردن usmle ها تا شروع رزیدنتی هستن به شکل پراکنده تو سال برگزار میشن: مثلا یه دانشگاه ممکنه اکتبر مصاحبه کنه یکی می، یا این که ماه خاصی اکثرشون برگزار میشن؟
با سپاس.

[King_Dani]

برای اپلای، همانطور که در پست های پیشین آمد نیاز به مدارکی دارید. در ماه اگوست، وب سایت ECFMG ERAS office به شما یک توکن می فروشد که چیزی نیست جز یک مجوز ثبت نامه در وب سایت اصلی ERAS. فکر می کنم قیمت توکن ۵۰ دلار یا ۱۰۰ بود. با این توکن شما یک شماره AAMC ID می گیرید که تا پایان مچ سیزن لازم است. با این شماره شما یک حساب در وب سایت ERASباز می کنید. بیشتر کارهای شما از طریق ECFMG ERAS deskانجام می شود که یک پورتال آپلود کردن مدارک است. بعد از اینکه مدارک را آپلود کردید، از طریق وب سایت ERASهم درخواست توصیه نامه می فرستید. در حال حاضر بیشتر توصیه نامه ها را آنلاین می فرستند به این صورت که استاد یک ایمیل به شما می دهد و شما آدرس ایمیل را می دهید و یک درخواست برایشان فرستاده می شود. قاعدتا می بایست حق دیدن توصیه نامه را از خودتان سلب بکنید چون نشان می دهد که از عملکرد خوب تان مطمئن هستید.
ERAS محل اصلی است که شما کارهای نهایی را انجام می دهید: https://www.aamc.org/students/medstudents/eras/ با توکن اینجا یک حساب باز می کنید. در این وب سایت راهنمای کاملی برای متقاضیان خارجی است. https://www.aamc.org/students/medstu...international/ در این بخش شما یک تصویری از رابط کاربری و چیزهایی که بایستی پر بکنید در دفترچه های راهنما که پی دی اف هستند یا پاور پوینت می توانید ببینید. کار چندان پیچیده نیست، یک صفحه هست که مشخصات اصلی تان را پر می کنید مثل نام و ادرس و اگر داشته باشید Social Security number و بعد هم در پایان این پرسش که متقاضی ویزا هستید یا نه. در بخش دیگر، شما یک Personal Statement پر می کنید که بایستی یک صفحه باشد. دقت بکنید که این نامه می بایست از نظر گرامر و زبان بی نقص باشد و بنابراین برای نوشتن ش وقت کافی (۱ ماه) بگذارید. این نامه بایستی برای هر تخصص مجزا باشد. اگر مثلا هم برای نورولوژی اقدام می کنید هم داخلی می بایست نامه های متفاوت داشته باشید. شما می توانید هر چند نامه خواستید اپلود کنید و بعد هم به هر پروگرم نامه مخصوص را بفرستید. حتی می توانید برای دو پروگرم مثلا نورولوژي، دو نامه مجزا بفرستید. اگر می توانید نامه تان را به حد کافی برای هر پروگرم کاستومایز کنید، بسیار هم خوب است. من فرصت این کار را نداشتم. اما دقت بکنید که هر نامه می بایست دست کم ۱۰ بار بازخوانی و تصحیح بشود و شما نیاز دارید کسانی که به زبان انگلیسی کاملا مسلط هستند، ترجیحا امریکایی ها، بخوانند و نظر بدهند. کسانی که خودشان مسئول خواندن این نامه ها هستند در پروگرم ها بهترین گزینه اند. توصیه نامه ها هم از طریق همین وب سایت ERASدرخواست می شود. چند زبانه دیگر هم هست که مثلا می بایست دوباره! جزییات تحصیلات عالیه تان را بنویسید و یک صفحه هم هست که کار CV شما را می کند. یادتان باشد که شما حق آپلود کردن رزومه ندارید بلکه یک سری بخش استاندارد تهیه شده که مثلا شما مقالات منتشر شده تان را وارد می کنید، عضویت در گروه های تخصصی را می نویسید، و همینطور یک بخش هم دارد که بگویید چه کسی هستید و علاقه شخصی تان چیست. این بخش را صادقانه پر بکنید ولی حتما سعی کنید که نقاط هیجان انگیز زندگی تان را برجسته بکنید. مثلا اگر صخره نورد هستید حتما بنویسید. اگر فعالیت اضافی دارید حتما بنویسید حتی اگر کتابخوانی باشد.

یک نکته کوتاه: ترکیب جاهایی که بایستی باهاشان در تماس باشید یک مقداری پیچیده است. دفتر ECFMG ERAS مدارک شما را جمع کرده و به ERAS post office می فرستد. ERAS portal که همان وب سایت ش هست مسئول اپلای کردن برای شماست. وقتی که امکان انتخاب تخصص ها فراهم شد در تب پروگرم ها، شما پروگرم را انتخاب کرده و مدارکی که برای پروگرم بایستی ارسال بشود را تیک می زنید. می شود سه نامه توصیه و همینطور نامه personal statement تان. در ضمن بایستی اجازه بدهید اگر امتحان های بعدی هم دادید به آنها ارسال بشود مثل استپ ۳.

http://www.ecfmg.org/images/erasprocess.gif

شیوه اینکه به کدام پروگرم اپلای بکنید خیلی وابسته به این هست که چقدر فکر می کنید که اپلیکنت خارجی را در نظر بگیرند. نرم افزار ERAS برای پروگرم ها اجازه می دهد که بر اساس بعضی خصوصیات، اپلیکنت ها را ***** بکنند. مثلا اگر درخواست ویزا داشته باشید، اصلا نگاه نمی کنند بعضی پروگرم ها (تعداد شان زیاد نیست). اما مهم تر این است که بسیاری از پروگرم ها، شرایط زیادی را اعمال می کنند مثل اینکه از فارغ التحصیلی تان ۳ سال بیشتر نگذشته باشد یا ۵ سال. یا اینکه شرط می کنند که شما حتما یک سال سابقه بالینی داشته باشید. یا نمره تان از یک نصابی کمتر نشود.
بهترین معیار این است که به صفحه رزیدنتی شان بروید که از طریق همان Residency Directory پیدا بکنید. البته وقتی پروگرم را انتخاب می کنید لینک پروگرم هم هست. اگر فرصت دارید به پروگرم دیرکتور یا رزیدنتی کواوردینتور بفرستید، و از ایشان محترمانه و مستقیم بپرسید که آیا اپلیکنت های خارجی را در نظر می گیرند یا نه. راه دیگر این است که بروید به لینک و به بخش Current residents/ meet our residents بروید. بیشتر این صفحات، درباره هر رزیدنت نوشته است که مدرسه پزشکی ش را کجا رفته است. با اندکی جستجو متوجه می شوید که کدام ها خارج از ایالات متحده هستند. اگر پروگرمی رزیدنت خارجی دارد حتما شانس بیشتری هست ولی اگر تا به حال نگرفته اند به این معنا نیست که اصلا نمی گیرند. یک نکته دیگر اینکه مدارس پزشکی کانادا، بسیار متفاوت از بقیه دنیاست و اگر جایی فارغ التحصیل کانادایی می گیرد به معنای این نیست که لزوما دیگر جاها را هم قبول می کنند.
یک تمایز دیگر، پروگرم های Osteopathic هست. این پروگرم ها، اندکی از نظر رقابتی بودن کمتر هستند. بنابراین شانس شما بیشتر است. اما بعضی هاشان هم منحصرا فارغ التحصیلان مدرسه های پزشکی آستئوپاتی امریکا را در نظر می گیرند. همینطور می توانید از بچه هایی که سال قبل در مچ بوده اند بپرسید که از کجاها مصاحبه گرفته اند.
وقتی کارتان تمام شد، حالا بایستی از هر کسی که می شناسید بخواهید برایتان تبلیغ بکنند. بگویید که اگر می توانند یک ایمیل یا تلفن بزنند به پروگرم دیرکتور ها که شما را در نظر بگیرند.