سلام
کمترین زمان و بالاترین شانس و کمترین ریسک شرکت در ازمون ایران هست .اگر استعداد درخشان یا دارای سهمیه هستید از واحدهای مستقر در دانشگاه بپرسید شاید راه هایی برای هموارتر کردن مسیر باشه.مطمئن نیستم.
در ضمن متوجه نشدم مدرک زبان المانی یا وضعیت تاهل چه کمکی به ورود به تخصص جراحی قلب میکنه؟ مگر اینکه بخواید با شهروندان این دو کشور ازدواج کنید که "کمترین زمان و بالاترین شانس و کمترین ریسک" مقدار زیادی فراهم میشه.مدرک زبان هم بی فایده هست وقتی نتونید به خوبی صحبت کنید. در کل شانس آلمان بیشتر هست با توجه به دوستانی که اقدام کردند. چند مورد که general surgeon بودند permanent resident بودند در امریکا یا از وضعیت تاهل (به همون صورت که عرض کردم) استفاده کردند! ولی المان با تابعیت ایران بچه ها قبول شدند.
موفق باشید
با سلام. امتحان ها شرط لازم هست و نه کافی. شما برای قبول شدن معمولا نیاز به 3 تا نامه توصیه از استادان امریکایی دارید که یا با دوره ریسرچ می گیرید یا با دوره های روتیشن بالینی در بیمارستان. کسانی هم که ویزا ندارن گاهی با ویزا ریسرچ وارد امریکا می شوند تا امتحان رو کامل کنند. چیزی بنام بزن و در رو مثل اون کاربر که دنبال جراحی قلب در امریکا یا المان بود وجود نداره. شما باید CV تون رو در کشور مقصد و نه در ایران در اون رشته خودتون بسازید تا شانس قبولی پیدا کنید. پوزیشن ریسرچ شرط لازم رزیدنتی نیست. هندی ها با ویزای توریستی و روتیشن بیمارستان مچ می شوند. برای ورود به ریسرچ شرط معدل لازم نیست چون از نظر استاد امریکایی سواد شما مهم نیست . مهم کار ریسرچ رو انجام بدید با زمان بندی که می خواد و در مورد اون موضوع ریسرچ اطلاعات اولیه داشته باشید.
آنکه دایم هوس سوختن ما می کرد کاش می آمد و از دور تماشا می کرد
سلام
توضیحات تکمیلی رو amir77s لطف می کنند و اضافه می کنند به کامنت من.
شما ممکن هست با 6 الی 9 ماه حضور هم ریکام رو بگیرید ولی قابل اعتنا نیست (مگر استاد شاخصی باشند) چون فقط شما در 6 ماه یک روند آشنایی رو طی می کنید .مشخص نیست. معمولا یک الی دو سال تا بتونید کاری انجام بدید. باید یک دستاوردی داشته باشید یک مقاله یک ارائه در سمپوزیوم سایتشن های بالا یا اکسپت در جورنال های بسیار معتبر .البته شاید بعضی اساتید بدون هیچ کار خاصی ریکام هم به شما بدهند! ریکام گرفتن از اساتید بالینی سخت تر هست حتما باید با استاد کار کرده باشید و زمان یک سال و بیشتر و با شما آشنا شده باشند و علاقه و تبحر و روند پیشرفت شما رو ببینند. ریکام اساتید ایران به درد گرفتن همان ریسرچ پزیشن میخوره و بیشتر برد نداره مگر استاد برجسته ای باشند. اساتیدی که با دانشگاه های امریکا یا دانشگاه مدنظر شما لینک هستند ریکام های تاثیرگذارتری دارند. شهریه متفاوت هست صادقانه اطلاع دقیقی ندارم.شرط معدل بعضی دارند. ولی معدل پایین شانس کم. ریسرچ پزیشن ها معمولا ندارند. من یک مورد برای شما مثال میزنم که در سایت ذکر شده (با رفرنس) البته مربوط به دندان هست و بصورت یک پروگرم هست. یک براورد تقریبی شاید بتونید داشته باشید.
https://www.dentistry.ucla.edu/learn...lant-dentistry
https://www.dentistry.ucla.edu/learning/advanced-implantology
یا برای این موارد اپلای کنید
http://www.hopkinsmedicine.org/heart..._training.html
موفق باشید
مرسی از راهنماییتون کامل و دقیق بود . عجب شهریه های گرونی داره . خیلی ریسکه 20 هزاردلار شهریه بدی و احتمال مچ نشدن هم باشه . مخصوصا اگر دو نفر باشیم . یه چیز دیگه ایا اگر جی ار ای رو بدیم و پوزیشن دکترا بگیریم ، توصیه نامه های اساتید این رشته ها هم معتبر حسا میشند ؟ مثل نوروساینیس ، ژنتیک و . . .
سلام
بله معتبر هستند. فقط به نظر من اپلای برای مستر بهتر از PhD هست چون طول دوره کوتاه تر هست و شما خیلی از هدف فاصله نمی گیرید . PhD حدود 4-5 سال زمان میبره و باید به ریسرچ واقعا علاقه داشته باشید در غیر اینصورت مثل باتلاق عمل میکنه.در ضمن public health خیلی جنرال تر و مفیدتر هست.این دو رشته که فرمودید یک مقدار کار شما سنگین هست. موفق باشید
علاقه مندی ها (Bookmarks)