ژنتیک (Genetics)

[bermoda1]

خارج بخوای بری من جات بودم اول یک فوق لیسانس مرتبط بگیر بعد واسه پی اچ دی اپلای کن

یعنی میگین بعد این دکتری حرفه ای دوباره لیسانس وبعدش فوق بخونم بعد برم؟!!!!!!!!!

[erfan1985]

یعنی میگین بعد این دکتری حرفه ای دوباره لیسانس وبعدش فوق بخونم بعد برم؟!!!!!!!!!

نه ایشون منظورشون اینه که فقط فوق لیسانس مرتبط با ژنتیک بگیری.
ضمنا در داخل ایران من ادمهای زیادی رو دیدم که دامپزشک بودن و بعدش phd ژنتیک پزشکی خوندن. این مورد در خارج از ایران هم اتفاق میفته. جدای اینکه تغییر رشته بین مقاطع مختلف این روزها بسیار شایع هست، اصولا با هرگونه پیش زمینه مرتبط با زیست شناسی و پزشکی میتشه برای این رشته درخواست بدید.

[bermoda1]

باسلام.میخاستم بپرسم از دوستان که تقویت رزومه برای این رشته به چه شکلی است؟یعنی چه کارهایی و چه فعالیتی بهتره انجام بدیم که رزومه قوی تری داشته باشیم نسبت به بقیه؟

[erfan1985]

باسلام.میخاستم بپرسم از دوستان که تقویت رزومه برای این رشته به چه شکلی است؟یعنی چه کارهایی و چه فعالیتی بهتره انجام بدیم که رزومه قوی تری داشته باشیم نسبت به بقیه؟

داشتن سوابق انالتیکال و computational مثل دونستن امار و مدلینگ، برنامه نویسی، بیوانفورماتیک و ... چیزی هست که این روزها همه دنبالش هستن تو این رشته. کسی که اینها رو داره هم از بقیه جلو میفته و هم کار پیدا کردن براش اسونتره.

[query]

با سلام.
دوستان، مدرکی که دانشگاه های امریکا یا اروپا میدن، تو ایران معادل دکتری ریسرچ هستش؟
به نظرتون کسی که قصد برگشتن داره، می ارزه اینهمه سختی بکشه و بره دکترا بگیره و ....
واقیتش من تازه ارشد ژنتیک مولکولی رو تموم کردم اما چند ماهیه که بر سر دوراهی رفتن و موندن گیر کردم، نمیدونم دکترای بهداشت رو بدم یا اینکه اپلای کنم. کسی هست که بتونه من رو راهنمایی کنه؟؟؟؟؟؟!!

[erfan1985]

با سلام.
دوستان، مدرکی که دانشگاه های امریکا یا اروپا میدن، تو ایران معادل دکتری ریسرچ هستش؟
به نظرتون کسی که قصد برگشتن داره، می ارزه اینهمه سختی بکشه و بره دکترا بگیره و ....
واقیتش من تازه ارشد ژنتیک مولکولی رو تموم کردم اما چند ماهیه که بر سر دوراهی رفتن و موندن گیر کردم، نمیدونم دکترای بهداشت رو بدم یا اینکه اپلای کنم. کسی هست که بتونه من رو راهنمایی کنه؟؟؟؟؟؟!!

نه الزاما. خیلی از مدارک خارج مطابق دکتری تخصصی ایران ارزشیابی میشن بسته به محتوی دوره. اما اگر شما قصد دارید که در ایران بمونید بهترین کار اینه که ایران درستون رو بخونید. بعدها اگر احساس کردید که نیاز هست محیط اکادمی خارج رو تجربه کنید مینوتید چند سال به عنوان پست داک در خارج کار کنید و بعد دوباره برگردید ایران. دوره دکتری ایران با توجه به نیازهای ایران طراحی شده و بسیار کاربردی تر از مدارک امریکا و اروپا برای ایران هست.
اگر قصدتتون مهاجرت هست و نمیخوایید به ایران برگردید بهتره از همون اول به خارج فکر کنید.

[query]

عرفان جان ممنون از پاسخ تون. ولی من از کجا بدونم که این دانشگاه ها مدرک رو بر چه اساس میدن؟.
من یه کم سردرگم شدم، بورسهای تحصیلی که میدن تو مدرک که تاثیری نداره؟
راستش تردید من برا موندن و رفتن شاید به این خاطر که، فکر میکنم امریکا جایی نباشه که تصورش رو میکردم. من عاشق کارای تحقیقاتی هستم ولی متاسفانه تو ایران وقتی استادامون رو میبینم که با کارمند عادی هیچ تفاوتی ندارن، از بودن تو ایران دلسرد میشم .
شما که تو کانادا هستین وضع استادای اونجا مثل ایرانه؟ اگه یه کسی واقعا عاشق علم باشه اونجا راهی هست که به هدفش برسه و بهش بها بدن؟؟
واقعیتش از بس تو ایران درس خوندم و آخرشم به هیچ جا نرسیدم، جز هدر دادن جوونی و شرمندگی، خسته شدم.
اگه وضعیت اونجا هم مثل ایران باشه ترجیح میدم حداقل کنار خانوادم باشم. ازتون به عنوان فردی که محیط خارج از ایران رو تجربه کرده راهنمایی میخوام.
ممنون از همه بچه ها که تجربیاتش رو در اختیار بقیه می ذارن به ویژه از عرفان عزیز.

[erfan1985]

عرفان جان ممنون از پاسخ تون. ولی من از کجا بدونم که این دانشگاه ها مدرک رو بر چه اساس میدن؟.
من یه کم سردرگم شدم، بورسهای تحصیلی که میدن تو مدرک که تاثیری نداره؟
راستش تردید من برا موندن و رفتن شاید به این خاطر که، فکر میکنم امریکا جایی نباشه که تصورش رو میکردم. من عاشق کارای تحقیقاتی هستم ولی متاسفانه تو ایران وقتی استادامون رو میبینم که با کارمند عادی هیچ تفاوتی ندارن، از بودن تو ایران دلسرد میشم .
شما که تو کانادا هستین وضع استادای اونجا مثل ایرانه؟ اگه یه کسی واقعا عاشق علم باشه اونجا راهی هست که به هدفش برسه و بهش بها بدن؟؟
واقعیتش از بس تو ایران درس خوندم و آخرشم به هیچ جا نرسیدم، جز هدر دادن جوونی و شرمندگی، خسته شدم.
اگه وضعیت اونجا هم مثل ایران باشه ترجیح میدم حداقل کنار خانوادم باشم. ازتون به عنوان فردی که محیط خارج از ایران رو تجربه کرده راهنمایی میخوام.
ممنون از همه بچه ها که تجربیاتش رو در اختیار بقیه می ذارن به ویژه از عرفان عزیز.

خوب هیچ تضمینی وجود نداره که مدرک شما حتما معادل ایران ارزشیابی بشه. به نظر من وقتتون رو تلف نکنید و همون ایران phd بگیرید. پروژه های phd خیلی چیز خاصی نیستن. همون ایران هم میشه کار خوب در حد یه دانشجوی دکتری خارج انجام داد. به خصوص که شما هم هدفتون موندن تو ایران هست. علاوه براون phd های وزارت بهداشت حالت نیمه بالینی داره. شما دوره هایی رو صرف بیمار دیدن و اموزش تشخیصی مولکولی میکنید که نمونش در خارج وجود نداره. phd وزارت بهداشت ایران بسیار پر کاربرد تر از phd هاروارد برای ایران هست. احتمالا در ایران دانشجوی phd طول مدت کوتاه تری رو برای پروژه پایان نامه صرف میکنه ( همیشه هم اینطور نیست البته) که کاملا هم منطقی هست. چون در ژنتیک پژوهش فعلا نیاز اول کشور نیست و زمینه کارهای بزرگ هم اماده نیست. بنابراین دانشجوی دکتری ایران مدت زیادی از دوره دکتری خودش رو صرف اموزش کارهای بالینی و نیز یادگرفتن اصول تئوری میکنه که کاملا با نیازهای تدریسی (به عنوان مهمترین وظیفه اساتید داخل ایران) و نیازهای بالینی کشور (به علت عدم وجود رشته ژنتیک بالینی در رزیدنتی پزشکی و عدم وجود رشته مجزا برای مشاور ژنتیک) هماهنگ هست.
در پایان دوره اگر شما فکر میکنید که کار پزوهشی به میزان کافی انجام ندادید و یا پژوهش زیاد بلد نیستید و یا میخوایید محیط اکادمیک بزرگ رو تجربه کنید، همیشه میتونید در دوره های یک تا چندیدن ساله post doc در دانشگاههای خوب دنیا مشغول به کار بشید. phd انتهای راه نیست. اول راه هست. هرگز فکر نکنید که همه چیز رو میشه در phd یاد گرفت. کاملا طبیعی هست که یه فارغ التحصیل phd خیلی چیزها رو ندونه و خیلی تجربیات رو نداشته باشه. معمولا فارغ التحصیلان phd به طور متوسط 6 سال و گاهی بعد از 15-10 سال post doc گذروندن تجربیات کافی رو کسب میکنند و وارد یک کار دائمی میشن. (این مسیر در ایران بسیار کوتاه تره و یا اصلا نیازی بهش نیست. دوره های post doc در ایران مرسوم نیستن).
اینم بگم در پایان که یاد گرفتن به خودتون بستگی داره. خیلی به دانشگاه و استاد وابسته نشید. (همه جا همینطوره. استادها اصلا وقت ندارن به دانشجوها چیزی یاد بدن. خیلی هاشون مدتهای طولانی در دسترس نیستند) یک عالمه کورس انلاین و مطلب داخل اینترنت هست که میتونه شما رو به یه ادم ماهر تبدیل کنه. تمام اطلاعات هم داخل text book و مقالات به روز شده هست و در ایران هم قابل دسترسه. به نظر من در حد اموزش phd دانشگاههای ایران بد نیستن. (البته ممکنه که یه سری کمبودهای مالی و ... باشه. اما باز هم انچه که یاد خواهید گرفت برای phd کافیه)

تنها جایی که من میتونم phd خارج رو توصیه کنم، جایی هست که طرف هدفش مهاجرت و خروج همیشگی و ادامه کار و زندگی در خارج از ایران هست که فکر نمیکنم گزینه شما این باشه.

[Royal2009]

خوب هیچ تضمینی وجود نداره که ..........

دکتر عرفان عزیز
با پوزش به شما مخالفم در مواردی

1- در ایران در PhD اموزش بسیار ضعیف هست
برای مثال: هیچ کدام از تکنیک ها و دستگاههای روز دنیا ما NGS - تاندم مس/ CGH -Array- p/ حتی روش های ساده مولکولی مانند real time هم اموزش نمی دهند..

روش های سیتوژنتیک بالینی و مولکولی هم اموزش عملی خاصی وجود ندارد

ژنتیک بالینی هم اموزشی وجود ندارد

مشاوره ژنتیک هم اموزشی وجود ندارد

پژوهش و تحقیقات هم که روی هواس

ایران فقط یک مدرک می دهند و بعد تعهد می گیرند ازت که در ایران کار کنی! واسه پست داک هم نمیشه رفت چون مدرک تحصیلی به افراد نمی دهند.. دوست من ایران دکنرا گرفت مدرک بهش ندادند ونتونست بره واسه پست داک


کلا ایران فقط مدرک باید گرفت و بشی یک کارمند معمولی..
برای کسی که علاقمند هست در یک دپارتمان قوی در خارج هرروزش یک روز جدید و پر از تجربه دانش جدید هست.. در حالی که اینجا هرروز بدتر از دیروز

پارتی بازی/ باند بازی/ لابی گری/ حرف های خاله زنکه/ و زیر آب زدن هم فضای دپارتمان های فعلی موجود را غیر قابل تحمل کرده است.. کسی که phd میخونه نیازمند این هست که در یک محیطی باشد که حداقل اصول حرفه ای مانند نظم و تعهد و سواد حکمفرما باشه
===



فقط باید بری یک گوشه یا وام سنگین بگیری ازمایشگاه بزنی یا اینکه هییت علمی بشی تا اخر عمرت هرروز یک مطلب جدید تدریس کنی ..
===
پست داک رفتن هم در دپارتمان های خوب دنیا به این راحتی نیست و یکPhD ایران پروژه هاش در حدی نیست که بخواد پست داک بخونه
بودجه پایان نامه ای که با 10 میلیون بسته می شه.. پست داک بهش میدن؟

[erfan1985]

دکتر عرفان عزیز
با پوزش به شما مخالفم در مواردی

1- در ایران در PhD اموزش بسیار ضعیف هست
برای مثال: هیچ کدام از تکنیک ها و دستگاههای روز دنیا ما NGS - تاندم مس/ CGH -Array- p/ حتی روش های ساده مولکولی مانند real time هم اموزش نمی دهند..

روش های سیتوژنتیک بالینی و مولکولی هم اموزش عملی خاصی وجود ندارد

ژنتیک بالینی هم اموزشی وجود ندارد

مشاوره ژنتیک هم اموزشی وجود ندارد

پژوهش و تحقیقات هم که روی هواس

ایران فقط یک مدرک می دهند و بعد تعهد می گیرند ازت که در ایران کار کنی! واسه پست داک هم نمیشه رفت چون مدرک تحصیلی به افراد نمی دهند.. دوست من ایران دکنرا گرفت مدرک بهش ندادند ونتونست بره واسه پست داک


کلا ایران فقط مدرک باید گرفت و بشی یک کارمند معمولی..
برای کسی که علاقمند هست در یک دپارتمان قوی در خارج هرروزش یک روز جدید و پر از تجربه دانش جدید هست.. در حالی که اینجا هرروز بدتر از دیروز

پارتی بازی/ باند بازی/ لابی گری/ حرف های خاله زنکه/ و زیر آب زدن هم فضای دپارتمان های فعلی موجود را غیر قابل تحمل کرده است.. کسی که phd میخونه نیازمند این هست که در یک محیطی باشد که حداقل اصول حرفه ای مانند نظم و تعهد و سواد حکمفرما باشه
===



فقط باید بری یک گوشه یا وام سنگین بگیری ازمایشگاه بزنی یا اینکه هییت علمی بشی تا اخر عمرت هرروز یک مطلب جدید تدریس کنی ..
===
پست داک رفتن هم در دپارتمان های خوب دنیا به این راحتی نیست و یکPhD ایران پروژه هاش در حدی نیست که بخواد پست داک بخونه
بودجه پایان نامه ای که با 10 میلیون بسته می شه.. پست داک بهش میدن؟

دستگاههای روز دنیا مثل NGS , ... در خیلی از مراکز علمی دنیا وجود نداره و کارهای وابسته رو مراکز ثانویه با پرداخت هزینه انجام میدن. به فرض موجود بودن هم دانشجوی phd الزاما با این دستگاهها کار نمیکنن. هر کسی فقط تو حیطه تز خودش کار میکنه. چقدر احتمال داره که شما نیاز داشته باشی NGS انجام بدی برای پروژه خودت؟ چقدر احتمال داره که هزینه انجام اون در داخل دانشگاه ارزون تر و به صرفه تر باشه از کمپانی خارج از دانشگاه ؟ احتمال این موارد خیلی کمه.
real time PCR تکنیک خاصی نیست. خیلی از دانشگاههای شهرستان ایران که حتی دانشجوی دکتری نمیگیرن تمام وسایلش رو دارن و به شکل روتین این کارها رو انجام میدن.

دانشجوی phd زنتیک ممکنه از هیچ کدوم این موارد استفاده نکنه. ممکنه تز شما کاملا حالت انالتیکال داشته باشه و هرگز pipet هم به دستتون نخوره. انچه که یاد خواهید گرفت فقط تزتون خواهد بود. اموزش دیگه ای وجود نداره. اصولا phd ها رشته های اموزشی نیستن و هدف اموزش نیست. هدف phd فکر کردن، نظریه علمی تولید کردن، نقد کردن، و ... در یک حیطه پژوهشی مشخص هست. هدف این نیست که شما بری NGS یاد بگیری و یا microarray یاد بگیری. هدف این هست که شما توانایی فکر کردن و تولید ایده های نو و ... رو بدست بیاری. NGS فقط یه وسیله هست که ممکنه به درد شما نخوره تو این راه. در داخل ایران هم میشه به این هدف رسید. و شما فکر نکنید که دانشجوهای phd اینجا دارن شق القمر میکنن. خیلی هاشون تو پرژه هاشون گیر کردن و جواب نگرفتن پس از سالها. خیلی ها درگیر اساتید بسیار بی نظم شدن و وسط راه ول کردن. اکثرا هم با 2 تا مقاله در ژورنالهای معمولی فارغ التحصیل میشن. اینجا هم کسایی که کارهای خارقالعاده میکنن در اقلیت هستن. اکثرا با یک پایان نامه معمولی که داخل ایران هم به راحتی قابل انجام هست فارغ التحصیل میشن.
سیتوزنتیک خیلی رشته تاپ تحقیقاتی نیس این روزها. من تا به حال با چنین مواردی بر نخوردم که کسی کار پژوهشی سایتوژنتیک انجام بده. سیتوژنتیک از جهات بالینی مطرح هست. که اون هم کار پزشکهایی هست که تخصص ژنتیک میگیرن.

دانشجویان phd ایران چندین واحد تئوری مشاوره ژنتیک پاس میکنن و چندین ماه برای کارورزی و اشنایی با اصول مشاوره و تشخیص بالینی به بیمارستن ها میرن. در بد ترین شرایط اموزشی انتظار میره که از دکتری ژنتیک هاروارد در این زمینه بیشتر بلد باشن ،که این چیزها به گوشش هم نخورده در دوره phd.

پژوهش هر چه هم که بد باشه برای یه مدرک phd و نیز داخل ایران کافی هست. کیفیت پژوهش هم خیلی به نوع پروژه و چیزهای دیگه بستگی داره. امکانش هست که پروژه یه نفر در هاوارد خیلی بدتر از یه پروژه دانشگاه تهران باشه.

پست داک گرفتن اصلا چیز پیچیده ای نیست. من ادمهای بسیاری رو دیدم که از ایران مدرک گرفتن و برای پست داک اومدن اینجا. نمونه هاش داخل همین سایت هم هست (قسمت نتایج پذیرش رو نگاه کنید) برای پست داک مدرکتون رو هم نمیخوان. پست داک یه چیزی مثل کار خصوصی برای یه استاد یا دپارتمان هست. همین قدر که اون استادی که شما رو استخدام میکنه قانع بشه که شما علاقه داری و پایه ها رو بلدی براش کافیه. تکنیک های ازمایشگاهی وظیفه شما نیستن که بلد باشی. کار تکنسینه. خیلی ها پست داکهای کاملا بی ربط میگیرن و همه چیز رو از صفر شروع میکنن. همیشه فرصت در این زمینه وجود داره.


در مورد مسائل خاله زنکی و ... من اطلاعی ندارم. به هرحال تو پست قبلی هم گفتم اگر میخواهید در خارج کار کنید بهتر هست که از الان برید. وگرنه phd ایران برای ایران بسیار بهتره.