ژنتیک (Genetics)

[Royal2009]

دستگاههای روز دنیا مثل NGS , ... در خیلی از مراکز علمی دنیا وجود نداره و کارهای وابسته رو مراکز ثانویه با پرداخت هزینه انجام میدن. به فرض موجود بودن هم دانشجوی phd الزاما با این دستگاهها کار نمیکنن. هر کسی فقط تو حیطه تز خودش کار میکنه. چقدر احتمال داره که شما نیاز داشته باشی NGS انجام بدی برای پروژه خودت؟ چقدر احتمال داره که هزینه انجام اون در داخل دانشگاه ارزون تر و به صرفه تر باشه از کمپانی خارج از دانشگاه ؟ احتمال این موارد خیلی کمه.
real time PCR تکنیک خاصی نیست. خیلی از دانشگاههای شهرستان ایران که حتی دانشجوی دکتری نمیگیرن تمام وسایلش رو دارن و به شکل روتین این کارها رو انجام میدن.

دانشجوی phd زنتیک ممکنه از هیچ کدوم این موارد استفاده نکنه. ممکنه تز شما کاملا حالت انالتیکال داشته باشه و هرگز pipet هم به دستتون نخوره. انچه که یاد خواهید گرفت فقط تزتون خواهد بود. اموزش دیگه ای وجود نداره. اصولا phd ها رشته های اموزشی نیستن و هدف اموزش نیست. هدف phd فکر کردن، نظریه علمی تولید کردن، نقد کردن، و ... در یک حیطه پژوهشی مشخص هست. هدف این نیست که شما بری NGS یاد بگیری و یا microarray یاد بگیری. هدف این هست که شما توانایی فکر کردن و تولید ایده های نو و ... رو بدست بیاری. NGS فقط یه وسیله هست که ممکنه به درد شما نخوره تو این راه. در داخل ایران هم میشه به این هدف رسید. و شما فکر نکنید که دانشجوهای phd اینجا دارن شق القمر میکنن. خیلی هاشون تو پرژه هاشون گیر کردن و جواب نگرفتن پس از سالها. خیلی ها درگیر اساتید بسیار بی نظم شدن و وسط راه ول کردن. اکثرا هم با 2 تا مقاله در ژورنالهای معمولی فارغ التحصیل میشن. اینجا هم کسایی که کارهای خارقالعاده میکنن در اقلیت هستن. اکثرا با یک پایان نامه معمولی که داخل ایران هم به راحتی قابل انجام هست فارغ التحصیل میشن.
سیتوزنتیک خیلی رشته تاپ تحقیقاتی نیس این روزها. من تا به حال با چنین مواردی بر نخوردم که کسی کار پژوهشی سایتوژنتیک انجام بده. سیتوژنتیک از جهات بالینی مطرح هست. که اون هم کار پزشکهایی هست که تخصص ژنتیک میگیرن.

دانشجویان phd ایران چندین واحد تئوری مشاوره ژنتیک پاس میکنن و چندین ماه برای کارورزی و اشنایی با اصول مشاوره و تشخیص بالینی به بیمارستن ها میرن. در بد ترین شرایط اموزشی انتظار میره که از دکتری ژنتیک هاروارد در این زمینه بیشتر بلد باشن ،که این چیزها به گوشش هم نخورده در دوره phd.

پژوهش هر چه هم که بد باشه برای یه مدرک phd و نیز داخل ایران کافی هست. کیفیت پژوهش هم خیلی به نوع پروژه و چیزهای دیگه بستگی داره. امکانش هست که پروژه یه نفر در هاوارد خیلی بدتر از یه پروژه دانشگاه تهران باشه.

پست داک گرفتن اصلا چیز پیچیده ای نیست. من ادمهای بسیاری رو دیدم که از ایران مدرک گرفتن و برای پست داک اومدن اینجا. نمونه هاش داخل همین سایت هم هست (قسمت نتایج پذیرش رو نگاه کنید) برای پست داک مدرکتون رو هم نمیخوان. پست داک یه چیزی مثل کار خصوصی برای یه استاد یا دپارتمان هست. همین قدر که اون استادی که شما رو استخدام میکنه قانع بشه که شما علاقه داری و پایه ها رو بلدی براش کافیه. تکنیک های ازمایشگاهی وظیفه شما نیستن که بلد باشی. کار تکنسینه. خیلی ها پست داکهای کاملا بی ربط میگیرن و همه چیز رو از صفر شروع میکنن. همیشه فرصت در این زمینه وجود داره.


در مورد مسائل خاله زنکی و ... من اطلاعی ندارم. به هرحال تو پست قبلی هم گفتم اگر میخواهید در خارج کار کنید بهتر هست که از الان برید. وگرنه phd ایران برای ایران بسیار بهتره.

بهرحال من معتقدم بچه های داخل با پوزش در 99 درصد موارد بی سواد هستند..
اون چیزی که من دارم می بینم سواد عملی صفر
فقط یک مشت محفوظات بی کاربرد

[atefe718500]

با عرض سلام و خستع نباشید خدمت شما دکتر عرفان
با توجه به به مطالب ذکر شده شما تنها کسی هستید که میتونه منو راهمایی کنه ........من دانشجوی ترم 8 لیسانس میکروبیولوژی هستم .....مدرک ایلتس ندارم ولی میتونم 6.5-7 بگیرم ....فرانسه هم کلاس میرم ....چندتا از workshop هایی که دانشگاه برگزار میکنه شرکت کردم و سرتیفیکیت بین المللی گرفتم که در زمینه نانو و الایزا هست و در ازمایشگاه پاتوبیولوژی هم کار کردم .....میخواستم واسه فوق لیسانس ژنتیک پزشکی کانادا اقدام کنم ولی نمیدونم این رشته اونجا اینده شغلی داره یا نه؟؟ .میتونم روش حساب کنم یا نه؟؟.اگه نداره من واسه رشته دندان یا دارو اقدام کنم و دوسال دوباره توی کانادا واسه لیسانس بخونم و کنکور DAT رو بدم عوضش از ایندش مطمین هستم ...بیشتر از علاقه اینده شغلی برام مهمه .....شما اگه خودتون به عقب برمیگشتید چیکار میکردید ؟؟
خیلی خیلیییییی ممنون میشم اگه کمکم کنید

[erfan1985]

با عرض سلام و خستع نباشید خدمت شما دکتر عرفان
با توجه به به مطالب ذکر شده شما تنها کسی هستید که میتونه منو راهمایی کنه ........من دانشجوی ترم 8 لیسانس میکروبیولوژی هستم .....مدرک ایلتس ندارم ولی میتونم 6.5-7 بگیرم ....فرانسه هم کلاس میرم ....چندتا از workshop هایی که دانشگاه برگزار میکنه شرکت کردم و سرتیفیکیت بین المللی گرفتم که در زمینه نانو و الایزا هست و در ازمایشگاه پاتوبیولوژی هم کار کردم .....میخواستم واسه فوق لیسانس ژنتیک پزشکی کانادا اقدام کنم ولی نمیدونم این رشته اونجا اینده شغلی داره یا نه؟؟ .میتونم روش حساب کنم یا نه؟؟.اگه نداره من واسه رشته دندان یا دارو اقدام کنم و دوسال دوباره توی کانادا واسه لیسانس بخونم و کنکور DAT رو بدم عوضش از ایندش مطمین هستم ...بیشتر از علاقه اینده شغلی برام مهمه .....شما اگه خودتون به عقب برمیگشتید چیکار میکردید ؟؟
خیلی خیلیییییی ممنون میشم اگه کمکم کنید

ژنتیک رشته خوبی هست و امکان کار کردن هم باهاش وجود داره در هر دو مقطع مستر و phd. گرچه ممکنه یک مقدار سخت باشه کار پیدا کردن. به هر حال اینده شغلی دندان و دارو بسیار بهتر از ژنتیک هست. چون دندان و دارو حرفه هستن و ژنتیک علم هست صرفا و به همین دلیل هم ورود به این رشته ها سخت تر هست. چون متقاضی بیشتره.
من صرفا بر اساس علاقه این رشته رو انتخاب کردم و خیلی هم روی اینده شغلی حساس نبودم و خیلی هم فکرش رو نمیکنم. به نابراین کاری که من میکنم شاید برای شما گزینه خوبی نباشه اگر به عقب بر میگشتیم و ........ اگر من به عقب بر میگشتم یا همون پزشک عمومی میموندم و یا باز هم وارد ژنتیک میشدم. ممکنه البته مسیرهای دیگه و گرایش های دیگه رو امتحان میکردم. اما در کل از انتخاب خودم ناراضی نیستم. البته این بر اساس سلیقه شخصی من هست.
متوسط حقوق phd ها 100 هزار در سال هست که دو برابر متوسط کل جامعه کانادا هست و رقم خوبی برای زندگی هست. معمولا فارغ التحصیل های phd با 50 تا 70 تا در سال شروع میکنن و به تدریج با افزایش تجربه حقوقشون بیشتر میشه. البته این حقوق ها در مقایسه با درامد دندونپزشک ها و داروسازها ناچیزه.
پذیرش مستر شروع خوبی برای مهاجرت به کانادا هست. شما میتونی بیای و موقعیت رو ببینی و شرایط رو بسنجی. بعدا میتونی تصمیم بگیری که چه کاری رو علاقه داری انجام بدی.

[MiladRezaei]

سلام
لطفا در صورت امکان من رو هم راهنمایی کنید.
من دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک پزشکی هستم. فیلد کاری من بیشتر non-coding RNA و سرطان معده هست. تا زمان فارغ التحصیلی حدود 2 تا 3 مقاله با ایمپکت بین 2 تا 3 خواهم داشت (یکی از کارام با همکاری مشترک پروفسور شولز از آلمان بوده) و داریم یه پروژه روی کشف دوتا miRNA کار میکنیم که تا اینجاش خوب پیش رفته و اگه نتیجه بدن میشه تا ایمپکت 5 چاپ کرد. تکنیکایی که کار کردم هم زیاد بوده، از DNA و RNA و real-time گرفته تا لوسیفراز اسی و کلونینگ و ترنسفکشن کار کردم در ضمن اطلاعات بیوانفورماتیکم هم بد نیست. برای مدرک زبان هنوز اقدامی نکردم. سوال من اینه که با این رزومه من میشه انتظار داشت که از یه دانشگاه خوب آمریکا برای PhD ژنتیک پزشکی پذیرش گرفت و اینکه شانس من برای گرفتن فاند چقدر خواهد بود.
ممنون از راهنمایی شما

[erfan1985]

سلام
لطفا در صورت امکان من رو هم راهنمایی کنید.
من دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک پزشکی هستم. فیلد کاری من بیشتر non-coding RNA و سرطان معده هست. تا زمان فارغ التحصیلی حدود 2 تا 3 مقاله با ایمپکت بین 2 تا 3 خواهم داشت (یکی از کارام با همکاری مشترک پروفسور شولز از آلمان بوده) و داریم یه پروژه روی کشف دوتا miRNA کار میکنیم که تا اینجاش خوب پیش رفته و اگه نتیجه بدن میشه تا ایمپکت 5 چاپ کرد. تکنیکایی که کار کردم هم زیاد بوده، از DNA و RNA و real-time گرفته تا لوسیفراز اسی و کلونینگ و ترنسفکشن کار کردم در ضمن اطلاعات بیوانفورماتیکم هم بد نیست. برای مدرک زبان هنوز اقدامی نکردم. سوال من اینه که با این رزومه من میشه انتظار داشت که از یه دانشگاه خوب آمریکا برای PhD ژنتیک پزشکی پذیرش گرفت و اینکه شانس من برای گرفتن فاند چقدر خواهد بود.
ممنون از راهنمایی شما

بله شما رزومتون خیلی خوبه. کسایی که پذیرش میگیرن هیچ کدوم این موارد رو ندارن. پذیرش گرفتن شما بستگی به این داره که چه کسانی اپلای کنن و رزومشون چه طور باشه و شما در مقابل اونها چطور خودتون رو express کنید. تا حدودی هم شانس دخیل هست. موفق باشید.

[erfan1985]

با سلام
با توجه به خواهش یکی از دوستان تصمیم گرفتم در مورد وضعیت ژنتیک پزشکی/انسانی در کانادا پست بزارم. امیدوارم استفاده بشه.
سیستمی که برای اموزش، پژوهش و practice ژنتیک در کانادا استفاده میشه بیش از 99% مشابه مدل امریکاییش هست و اطلاعات زیر در مورد کل امریکای شمالی صادق هست.

ژنتیک پزشکی: Medical Geneticist در امریکای شمالی به پزشکانی گفته میشه که 5 سال رزیندتی (تخصص بالینی) ژنتیک پزشکی رو پس از دروه پزشکی عمومی شون گذرونده باشن و یا دوره های فلوشیپ clinical genetics که برای متخصصین داخلی و اطفال طراحی شده رو داشته باشن و در ازمون board کلینکال ژنتیک که هر دو سال یک بار توسط American/Canadian college of medical genetics انجام میشه قبول شده باشن. این افراد اجازه تشخیص و درمان بیمارایهایی رو دارن که تصور میشه ژنتیک درش نقش عمده داره. این رشته نسبتا جدید هست و در ایران چنین چیزی فعلا وجود نداره.

مشاور ژنتیک: مشاوران ژنتیک افرادی هستند که دارای فوق لیسانس مشاوره ژنتیک هستن و توسط American/Canadian board of genetic counselling سرتیفای شدن. کار این افراد صرفا اقدامات مشاوره ای، پشتیبانی خانواده های بیماران، محاسبه خطر و ارجاع به medical geneticist ها و .... هست و در درمان و تشخیص دخالت نمیکنن. البته پزشکان جهت تشخیص از مشاوره های این ها استفاده میکنن. اخیرا دو نفر از دانشجوهای دانشگاه ما بعد از تموم کردن فوق لیسانس ژنتیک انسانی برای این رشته پذیرش گرفتن. گرچه نیازی به فوق لیسانس نیست، اما رقابت بالا باعث میشه که خیلی از کسانی که میخوان این رشته رو بخونن یه مدت تو رشته های وابسته کار کنن و برای ورود حتما نیاز هست که سوابق مشاوره از هر نوع به شکل داوطلبانه و یا غیر داوطلبانه داشته باشند.
با این که این رشته بیشتر از 25-30 سال قدمت داره، ما هنوز چنین رشته ای در ایران نداریم.

تکنسین/تکنولوژیست ژنتیک: در امریکای شمالی به تکنسین های ازمایشگاههای طبی تکنولوژیست میگن. برای تکنولوژیست ژنتیک شدن شما باید دوره های diploma یک ساله ای که برای اموزش molecular/cytogenetics technologist توسط برخی موسسات اموزشی و کالج ها ارائه میشه شرکت کنید و بعد از دوره هم توسط Canadian Council of Technicians and Technologists سرتیفای بشید. اون وقت میتونید به عنوان تکنسین/تکنولوژیست در ازمایشگاههای مربوطه و یا کمپانی ها کار کنید.

مستر ژنتیک انسانی: افرادی که دارای مدرک لیسانس در رشته های مختلف علوم پایه هستن و تعدادی کورس امار ، زیست شناسی و موارد مرتبط رو گذروندن میتونن وارد این رشته بشن. این رشته ها معمولا صرفا تحقیقاتی هستن و قبل از شروع دوره شما باید یه استاد راهنما (supervisor) انتخاب کنید. در طول دوره بین 2-3 عدد کورس خواهید گذروند و روی یه پروژه کوچیک کار خواهید کرد. در پایان هم یک پایان نامه خواهید نوشت. دانشجوهای مستر دفاع شفاهی تز ندارند. دلیل اصلی مستر خوندن افزایش تجربه هست برای ورود به بازار کار بهتر و یا رشته های دیگه. بسیاری از کسانی که نمیتونن با مدرک لیسانس کار پیدا کنن و یا در کنکور پزشکی قبول نمیشن وارد مستر میشن تا با طی کردن دوره مستر شانس خودشون رو برای ورود به پزشکی، بازار کار و یا رشته های دیگه افزایش بدن و رزومه خودشون قوی کنن.

phd ژنتیک انسانی: دارندگان مستر در علوم پایه با داشتن سوابق مرتبط میتونن برای phd اپلای کنن. نحوه ورود هم مثل مستر هست و شرط اون پیدا کردن استاد راهنماست. علاوه بر اون دانشجوهای مستر پس از سال اول میتونن درخواست تبدیل شدن به phd رو بدن که بسیار در دانشگاههای کانادا رایج هست. این افراد بدون دریافت کردن مدرک مستر، مدرک phd دریافت میکنن. تفاوت مستر و phd در 4 چیز هست: 1- پروژه phd طولانی تره. 2- انتظار دارن از شما که تا حدودی independent باشید و خودتون تا حدودی پروژه رو پیش ببرید و از خودتون خلاقیت داشته باشید. 3- در اواسط دوره ازمون جامع خواهید داشت، 4- در پایان باید از تزتون به طور شفاهی دفاع کنید.
Phd های ژنتیک انسانی مانند سایر phd های علوم زیستی پس از فارغ التحصیل شدن 2 راه در پیش دارن. اکادمی و صنعت. برای ورود به اکادمی معمولا پس از گذروندن چندین و چند post doc اکادمیک برای پوزیشن های هیئت علمی (assistant/associate professor) اقدام میکنن. برای ورود به صنعت هم مدرک phd کافی هست. معمولا از کمپانی های کوچیک و حقوق های کم شروع میکنن و با افزایش تجربه به جاهای بهتر میرن.

تفاوت phd امریکا و کانادا: اکثر دانشگاهها در امریکا دوره مستر ندارن و پذیرش مستقیم از لیسانس به phd میدن. تفاوت دیگه هم تعداد کورسهایی هست که دانشجوها باید بگذرونن که در امریکا بیشتر از کانادا هست. بقیه دوره مشابه هست.

مدیران و مسئولین ازمایشگاههای طبی ژنتیک: در امریکای شمالی سه گرایش ازمایشگاه تشخیصی ژنتیک وجود داره: clinical cytogenetics, clinical molecular genetics, and clinical biochemical genetics. این سه به شکل سه فلوشیپ 2-3 ساله مجزا ارائه میشن و افرادی که این دوره ها رو میگذرونن باید ازمون board مربوطه که هر 2 سال توسط American/Canadian college of medical genetics برگزار میشه رو بگذرونن تا سرتیفای بشن و مجوز مدیریت کردن ازمایشگاههای مربوطه رو بدست بیارن. 2 گروه میتونن در این فلوشیپ ها شرکت کنن: 1- پزشکانی که تخصص medical genetics دارن , 2- دارندگان phd در رشته های مختلف علوم زیستی.

همپوشانی ژنتیک با سایر رشته ها: درصد بالایی از افرادی که ژنتیک میخونن بعدها کار ژنتیک نخواهند کرد و حرفشون رو با توجه به علایقی که بعدها به وجود میاد و یا سوابقشون رو دارن دنبال میکنن. ورود دارندگان مدارک ژنتیک به حرفه هایی مثل حقوق (به خصوص مباحث قانونی و اخلاقی ژنتیک انسانی)، امار زیسی، بیوانفورماتیک، بیومدیسین، اپیدمیولوژی و بهداشت، و .... و نیز برعکس این موارد بسیار شایع هست.

اگر دوستان سوالی دارن و یا فکر میکنن چیزی رو من جا انداختم لطف کنن بگن.

[Brainy]

دکتر عرفان عزیز
با پوزش به شما مخالفم در مواردی

1- در ایران در PhD اموزش بسیار ضعیف هست
برای مثال: هیچ کدام از تکنیک ها و دستگاههای روز دنیا ما NGS - تاندم مس/ CGH -Array- p/ حتی روش های ساده مولکولی مانند real time هم اموزش نمی دهند..

روش های سیتوژنتیک بالینی و مولکولی هم اموزش عملی خاصی وجود ندارد

ژنتیک بالینی هم اموزشی وجود ندارد

مشاوره ژنتیک هم اموزشی وجود ندارد

پژوهش و تحقیقات هم که روی هواس

ایران فقط یک مدرک می دهند و بعد تعهد می گیرند ازت که در ایران کار کنی! واسه پست داک هم نمیشه رفت چون مدرک تحصیلی به افراد نمی دهند.. دوست من ایران دکنرا گرفت مدرک بهش ندادند ونتونست بره واسه پست داک


کلا ایران فقط مدرک باید گرفت و بشی یک کارمند معمولی..
برای کسی که علاقمند هست در یک دپارتمان قوی در خارج هرروزش یک روز جدید و پر از تجربه دانش جدید هست.. در حالی که اینجا هرروز بدتر از دیروز

پارتی بازی/ باند بازی/ لابی گری/ حرف های خاله زنکه/ و زیر آب زدن هم فضای دپارتمان های فعلی موجود را غیر قابل تحمل کرده است.. کسی که phd میخونه نیازمند این هست که در یک محیطی باشد که حداقل اصول حرفه ای مانند نظم و تعهد و سواد حکمفرما باشه
===



فقط باید بری یک گوشه یا وام سنگین بگیری ازمایشگاه بزنی یا اینکه هییت علمی بشی تا اخر عمرت هرروز یک مطلب جدید تدریس کنی ..
===
پست داک رفتن هم در دپارتمان های خوب دنیا به این راحتی نیست و یکPhD ایران پروژه هاش در حدی نیست که بخواد پست داک بخونه
بودجه پایان نامه ای که با 10 میلیون بسته می شه.. پست داک بهش میدن؟

بنده هم با نظر Royal2009 کاملا موافقم. در دانشگاه هی ایران کمترین امکانات مثلا سانتریفیوژ با دور 13000rpm وجود نداره. در علوم مولکولی بدون امکانات تحقیقات هیچ معنایی نداره و کیفیت آموزش بسیار در تحصیلات تکمیلی پایین هست. کسی که حتی قصد برگشتن به ایران داشته باشه بهترین دوران تحصیل دکتراش رو میتونه خارج از ایران بگذرونه و بعد ادامه فعالیت هاشو تو ایران داشته باشه. درضمن به هیچ عنوان مطالبی که در دکترا به دانشجویان میگن با نیازهای کشور یکسان نیست و آموزش بالینی هم وجود نداره در علوم پایه پزشکی. الان ما تو فیلد بیوتک دارویی کلی کمبود داریم که خودمون پروتئین نوترکیب تولید کنیم برای درمان بیماری ها ولی با وجود این همه فارغ التحصیل بیوتک دارویی هیچ پیشرفتی نداشتیم و همش داریم این اقلام رو وارد میکنیم. این یعنی عدم هماهنگی آموزش و نیاز کشور و توزیع و بکارگیری نیروی متخصص.

[new_helix]

ژنتیک رشته خوبی هست و امکان کار کردن هم باهاش وجود داره در هر دو مقطع مستر و phd. گرچه ممکنه یک مقدار سخت باشه کار پیدا کردن. به هر حال اینده شغلی دندان و دارو بسیار بهتر از ژنتیک هست. چون دندان و دارو حرفه هستن و ژنتیک علم هست صرفا و به همین دلیل هم ورود به این رشته ها سخت تر هست. چون متقاضی بیشتره.
من صرفا بر اساس علاقه این رشته رو انتخاب کردم و خیلی هم روی اینده شغلی حساس نبودم و خیلی هم فکرش رو نمیکنم. به نابراین کاری که من میکنم شاید برای شما گزینه خوبی نباشه اگر به عقب بر میگشتیم و ........ اگر من به عقب بر میگشتم یا همون پزشک عمومی میموندم و یا باز هم وارد ژنتیک میشدم. ممکنه البته مسیرهای دیگه و گرایش های دیگه رو امتحان میکردم. اما در کل از انتخاب خودم ناراضی نیستم. البته این بر اساس سلیقه شخصی من هست.
متوسط حقوق phd ها 100 هزار در سال هست که دو برابر متوسط کل جامعه کانادا هست و رقم خوبی برای زندگی هست. معمولا فارغ التحصیل های phd با 50 تا 70 تا در سال شروع میکنن و به تدریج با افزایش تجربه حقوقشون بیشتر میشه. البته این حقوق ها در مقایسه با درامد دندونپزشک ها و داروسازها ناچیزه.
پذیرش مستر شروع خوبی برای مهاجرت به کانادا هست. شما میتونی بیای و موقعیت رو ببینی و شرایط رو بسنجی. بعدا میتونی تصمیم بگیری که چه کاری رو علاقه داری انجام بدی.

البته وضعیت شهریه ها هم برای رشته دندانپزشکی اشاره میکردید بد نبود. چون یه مقدار بالا هستند و فاند و این طور مسایل هم که بیخیال.

[erfan1985]

البته وضعیت شهریه ها هم برای رشته دندانپزشکی اشاره میکردید بد نبود. چون یه مقدار بالا هستند و فاند و این طور مسایل هم که بیخیال.

چنان چه شهروند و یا مقیم دائم کانادا باشید میتونید برای این رشته ها وام و حتی کمک هزینه زندگی دریافت کنید. تقریبا اکثر دانشجوهای پزشکی و دندونپزشکی که شهریعه های سرسام اور دارن رو وام هستن.

[new_helix]

چنان چه شهروند و یا مقیم دائم کانادا باشید میتونید برای این رشته ها وام و حتی کمک هزینه زندگی دریافت کنید. تقریبا اکثر دانشجوهای پزشکی و دندونپزشکی که شهریعه های سرسام اور دارن رو وام هستن.

این مقیم که اقامت دانشجویی نیست درسته؟
وام بله برای سیتیزن هاست دیگه نه این که مثلا الان شما اقامت دانشجویی داری بهت وام بدن درسته؟