کار و ادامه تحصیل دامپزشکان در خارج

[unique_vet]

سلام دوست عزیز،

به عنوان یک دانشجو شما دو دسته خرج دارید:

1- living expenses یا مخارج زندگی
2- tuition &fees یا شهریه و برخی فی های جانبی مثله بیمه

living expenses‌ برای شش ماه کاملا بستگی داره به ایالتی که دانشگاتون در اون هست. در حالت معمول برای یک نفر بین 1000 تا 1500 دلار در ماه متغییر هست. اگه در ایالات شمال شرقی که نزدیک نیویورک هستند و یا در کلیفرنیا باشه این مقدار کمی بیشتر میشه چون اون ایالات، ایالات گرون تری هستند. کلا برای شش ماه بین 6000 تا 9000 تا در حالت معمول در نظر داشته باشید.

tuition & fees هم به دانشگاهی که انتخاب کردین بستگی داره. بهتره که وارد سایت دانشگاه بشید و شهریه مربوط به graduate students مربوط به out of state رو ملاحظه کنید.

موفق باشید

ممنونم آقای دکتر Michael
بنا به دلایلی بنده تصمیم گرفتم کلن برای PhD امریکا یا استرالیا اقدام کنم. آیلتس 7.5 دارم، 2 تا ISI و جی آر ای 293. معدل دوره دامپزشکی م 16.88 و معدل دوره پی اچ دی م تا الان 18.85. اما اساتید امریکایی اصلن و ابدن جواب ایمیل رو نمیدن. من دارم کم کم نا امید میشم و میرم که برای بار هفتم FRIENDS ببینم! قبلش خواستم یه صلاح مشورتی بگیریم از شما.
اول اینکه توصیه میکنید که با ایمیل آکادمیک بهشون ایمیل بزنم یا جیمیل؟
دوم اینکه موضوع تز من واکسن یون هست اما استادی که روی این موضوع کار کنه خیلی کم هستش. من چجوری میتونم توجیهشون کنم که به موضوع کاری اونا هم علاقه دارم؟ فقط نوشتن Research interest کافیه؟
سوم اینکه یک استاد دانشگاه سیدنی بود که میگفت چرا میخوای درست رو ول کنی؟ سعی کردم توجیهش کنم که امکانات اینجا کافی نیس ولی همین توجیه باعث نمیشه فک کنه تکنیکای مولکولی بلد نیستم؟!
چهارم اینکه فکر میکنید دلیل جواب ندادن ایمیل چی باشه؟ میگید فعلن ایمیل نزنم صبر کنم تا شهریور بعد؟!

یک دنیا سپاس

[keinman]

دوستان سلام. کسی از شرایط تحصیل دامپزشکی توی امریکا یا آلمان اطلاعاتی داره؟
برای ورود به این رشته از ابتدا چه کارهایی لازمه؟ محدودیت سنی وجود داره؟ اگر لیسانس زیست شناسی داشته باشیم میشه وارد این رشته شد؟
ممنون میشم اگر کسی اطلاعی داره راهنمایی کنه.

[ifili]

با عرض سلام و ادب و احترام
تقریبا بهمن سال گذشته در رشته دکترای دامپزشکی با معدل 15.43 فارغ التحصیل شدم. موضوع پایانامم با رشته ی پزشکی بسیار مرتبط می باشد از این رو درآوردن حداقل 2 مقاله isi از این پایانامه ممکنه، چراکه حقیقتا بالای 3 میلیون هزینه برداشت.
بعد ازاینکه فهمیدم امریم که 8 ماه دارم کاراش و انجام میدم به علت بدهی جهادکشاورزی به ناجا منحل شده تصمیم گرفتم اول دی که تاریخ اعزاممه برم سربازی. الان 6 ماه دارم زبان می خونم و سطحم intermediat کتاب total englishe. نسبت به بیماری های درونی دام بزرگ واقعا هم علاقه دارم هم تجربه و اگه قرار باشه ادامه بدم این رشته رو دوس دارم.حالا با تمام این شرایط ازتون می خوام که منو راهنمایی کنید که تو این 2 سال سربازی چیکار کنم؟چی بخونم؟ چونکه واقعا از ایران و کار تو این کشور خسته شدم. با تشکر

[amindvm]

با عرض سلام و ادب و احترام
تقریبا بهمن سال گذشته در رشته دکترای دامپزشکی با معدل 15.43 فارغ التحصیل شدم. موضوع پایانامم با رشته ی پزشکی بسیار مرتبط می باشد از این رو درآوردن حداقل 2 مقاله isi از این پایانامه ممکنه، چراکه حقیقتا بالای 3 میلیون هزینه برداشت.
بعد ازاینکه فهمیدم امریم که 8 ماه دارم کاراش و انجام میدم به علت بدهی جهادکشاورزی به ناجا منحل شده تصمیم گرفتم اول دی که تاریخ اعزاممه برم سربازی. الان 6 ماه دارم زبان می خونم و سطحم intermediat کتاب total englishe. نسبت به بیماری های درونی دام بزرگ واقعا هم علاقه دارم هم تجربه و اگه قرار باشه ادامه بدم این رشته رو دوس دارم.حالا با تمام این شرایط ازتون می خوام که منو راهنمایی کنید که تو این 2 سال سربازی چیکار کنم؟چی بخونم؟ چونکه واقعا از ایران و کار تو این کشور خسته شدم. با تشکر

سلام.پیشنهاد میکنم مطالعات خود را در جهت افزایش مهارت در دامپزشکی در ایران ادامه بدید و با داشتن سابقه معتبر اقدام به گرفتن مجوز کار از کشور مربوطه کنید(امتحانات مربوط) یا روش بهتر منتشر کردن چند مقاله معتبر و گرفتن تخصص در کشور مقصد و سپس پیدا کردن کار هست چون تا اونجا نباشی کار پیدا کردن خیلی خیلی سخته.

[amindvm]

زوکو کار را خیلی راحت میکند.اما امتحان عملی هم هست بسیار هزینه بر.کا ماجرا تا مجوز کار بگیرید بالای ۱۰۰۰۰دلار هزینه داره. واقعیت تلخ اینه که اگر اقامت نداشته باشید بعدش خیلی بعید هست بهتون کار بدن. تا کمبود نباشه به خارجی کار نمیدن. و اصلان روی زمان حساب نکنید اغلب خیلی بیشتر از اونی طول میکشه فکر میکنید

[ifili]

با عرض سلام و خسته نباشید
میشه لیست رشته هایی رو که یه دامپزشک میتونه در مقطع phd ادامه بده رو بزارید. مخصوصا اون رشته هایی که تو ایران نیستن .
با تشکر

[simor]

با سلام خدمت همه بزرگواران
من دانشجوی ترم 10 دامپزشکی هستم راستش به اینجا که رسیدم کلا نا امید شدم.
یه سوال داشتم اینکه هیچ راهی وجود داره که من از این رشته بیرون برم از طرفی این شش سالی که می خونم هم تباه نشه؟؟؟؟
اگه کمک کنید ممنون میشم...

[shab1357]

سلام دوستان
در مورد advanced standing رشته دامپزشکی در دانشگاهها ی کانادا اطلاع دارید؟ به چه شکل هست؟ کدوم دانشگاهها این دوره رو داره و شرایط ورود به این دوره چی هست
ممنونم از پاسختون

[Michael82]

درود،

خدمت عزیزان عارض که تصمیم دارم کمی از تجربیاتی که در این مدت در امریکا کسب کردم را با دوستان گرام share کنم. ولی قبلش میخواستم بگم که اینها فقط نظرات یه نفر هست و تحقیق و تصمیم نهایی به عهده خود شماست. 2 دلیل اینکه تصمیم گرفتم این مقدار را با شما شیر کنم اینه که اولا احساس مسئولیت کردم (البته در فروم هیچ کس مسئولیتی را قبول نمیکنه و خود فرد باید تحقیق کند و تصمیم بگیرد) که در راستای پستهای قبلی ای که مرجع اون فقط دیده های اینترنتی ام بوده گذاشتم باید این موضوعات که در این مدت با چشم خودم دیدم را هم بذارم (شاید اگه هیچ وقت در این تاپیک پستی نمیذاشتم این پستهارم نمیذاشتم). و دلیل دوم to be honest اینکه: در این مدت از بین پیام های خصوصی ای که دریافت میکردم تا دو سه خط اول پیام را میخوندم که در مورد دامپزشکی هست دیگه بقیه را نمیخوندم. چند روز پیش از یه دوست بسیار گرامی یه پیام دریافت کردم و نمیدونم چه کرم و مرضی در وجود ما افتاد که هم پیام را خوندم و هم جواب دادم که: ترجیح میدم دیگه در مورد دامپزشکی صحبتی نکنم و فیلدم کاملا عوض شده و دارم برای پزشکی میخونم. و دوستمونو دعوت کردم هر سال در لاتری شرکت کنند، و اینکه این بهترین راهنمایی ام هست.
بعد دوستمون جواب دادن که نمیخواهید جواب بدین؟؟؟؟ حرف خودتونو که زکات علم و... را فراموش کردین. و بقیه پیام. (من از این جماعت عرب یاغی ادم کش بیزارم و اون جمله زیرش پنجاه تا شکلک خنده گذاشتم مبنی بر مسخره کردن. فقط این شعر: عرب هر چه باشد مرا دشمن است........ کج اندیش و بد خوی و اهریمن است. بگذریم، حالا وارد این بحث نمیشم). بنده در پاسخ گفتم که فقط دامپزشکان هستند که اینطور مستعد aggressive شدن هستند و به جای قدردان وقت دیگران بودن، طلبکارند. و قدردان بودن را باید یاد بگیرند. بعد ایشون جواب دادند که حرفتون در مورد قدردان بودن درست و بعدش این جمله را گفتند: منم به شما پیشنهاد می کنم که حالا که ازین جا خلاص شدید این یادگار عزیز فرهنگ 2500 ساله که ادمارو تو گروه های مختلفی دسته بندی می کنه و از روی اون عنوان راجبشون قضاوت می کنه رو کنار بگذارید شما دامپزشکیا شما دخترا شما مسلمونا و امثالهم.

آقا ما رو دارید یهو احساس کردیم که به وجدانمون تورنادو وارد شده، برده تو آسمون پنج دور چرخونده با ملاج کوبونده به زمین. و این شده که احساس مسئولیت کنم که در عین اینکه واقعا وقت ندارم این ویکند رو برای بچه ها بذارم (هیچ منتی بر کسی نیست) و لااقل این مطالب را تایپ کنم که یه ویژن درستی برای طی این مسیر تا یه جای meaningful ی از زندگی پیدا کنید. منظورم اینه که برای برخی افراد (نه همه) رسیدن به امریکا و گذاشتن 5 سال از عمر برای خوندن پی اچ دی ای که زیاد ارزش بالایی نداره (در مورد ارزشش از لحاظ شغل و درامد صحبت خواهیم کرد) و مسیر را تا همینجا در نظر گرفتن یه جوری احساس loser بودن میده و میتونه حتی از این وضعیتی که در ایران دارند دپرس کننده تر باشه. (برای برخی دیگه نه و خود اومدن به امریکا و داشتن یه شغل خیلی معمولی در یه شهر کوچیک و زندگی در اینجا هدف هست که با دسته قبلی فرق دارند-خودم قبل اومدن جزء این دسته بودم). در ادامه با توضیحات بیشتر متوجه منظورم خواهید شد.

قبل شروع صحبتهام و انتقال اطلاعات، یه داخل پرانتز میخوام برم: در ابتدا میخوام این نکته را بیان کنم که وقتی الان خودم (با این تجربه و اطلاعاتی که الان دارم) به فکر برخی از پستهای قبلیم در این تاپیک میفتم به میزان خام بودنشون پی میبرم. منظورم پستهایی برای ایمیل زدن به اساتید نیست، از اون پستها میتونید برای اون دست کارا استفاده کنید، منظورم پستهایی که در مورد ارزش دامپزشکی در امریکا و میزان درامد و احترام مردم به دامپزشکها و از این دست مسائل نوشته بودم هست. دو تا پستی که نیمای عزیز در اینجا و اینجا گذاشتند ارزشی بیش از تمام پستهایی که من قبلا گذاشتم دارند و شما رو ریفر میدم که به دقت بخونیدشون.

[Michael82]

خب، فکر کنم بهترین راه شروع صحبتها این باشه که بگم بعد اینکه اومدم امریکا چه اتفاقاتی برای بنده افتاد و چطور مسیر زندگیم به سمت پزشکی عوض شده. اینطوری بهتر میشه مطالب رو رسوند.
روز دومی که اومدم امریکا استادم که خانم پروفسور تمامی بوده رو ملاقات کردم. ایشون لب و اتاق مخصوص ما رو بهمون نشون دادند و برنامه ریزی کردند که تا کی و چطور پروپوزال بنویسیم و میتینگهای هفتگیمون چطور باشه. تو همون یکی دو هفته اول احساس کردم چه کار خشکی هست و انگار من اصلا براش ساخته نشدم. تقریبا 20 روزی گذشته بود که در یکی از فروشگاههای بزرگ به طور کاملا اتفاقی چشمم به یه نفر افتاد و با خودم گفتم که چقدر قیافه ایرانی ای داره ولی جلو نرفتم و سر صحبتو باز نکردم. من میخواستم یه ساعت کرنومنت دار واسه دویدن بگیرم، رفتم به قسمت ساعتها. و اتفاقا ایشون هم ساعتش خراب شده بود و آورده بود باطریشو عوض کنه و دیدم داره میاد سمت باجه ساعتها. (معمولا وقتی ایرانیها رو میدیدم وانمود میکردم که کسی رو ندیدم و چون اونها هم به راحتی قیافه ایرانیمو متوجه میشدند شروع میکردند بلند بلند فارسی حرف زدن و منم انگار نه انگار). اما اینبار دوستمون هم قیافه خیلی پخته و جا افتاده ای داشت و هم با اینکه فهمیده بود منم ایرانی ام و کنار من وایستاده بود از این بازیها در نیاورد که حتما سر صحبتو باز کنه. نمیدونم چی شد که گفتم ایا ایرانی هستید؟ گفت آره. و بعد فارسی صحبت کردیم. گفتم دانشجویی؟ گفت آره. گفتم بابا تو از من پیر پاتال پیرتری، راست میگی؟ گفت آره. گفتم چند سالته؟ گفت 36. گفتم چند وقته اینجایی؟ گفت از سال 2008. گفتم wow. بعد اون گفت چی میخونی اینجا؟ گفتم دامپزشکی. همینجا بود که دیدم این آدم کاملا جاافتاده و با شخصیت مثله بچه ها اومده و بغلم کرده و گفت کجایی تو، اونی که از ایران واسه دامپزشکی اومده توئی؟ گفتم واتتتتتت؟؟؟؟ گفت منم DVM دامپزشکیمو از ایران گرفتم. بابا ما پوسیدیم اینجا از بس بچه های مهندسی دیدیم. اصلا باورم نمیشه یکی دیگه از بچه های دامپزشکی رو بعد 6-7 سال اینجا بودن بالاخره میبینم. گفتم باباااااااااا منم باورم نمیشه. ایرانی، دامپزشک و اونم اینجا، جاست واو. بعدش گفت استادت فلانی هست؟ گفتم آره تو از کجا میدونی؟ گفت بابا ما دیگه تو کل این شهر حق اب و گل داریم. همه باهام دوستند و بچه ها اومدند بهم گفتند که یه هموطن دامپزشک دیگت اومده. بعد گفت چه جوری گرفتت؟ گفتم چطور. گفت اون سگ ترین ادمی هست که تو کل دانشکدتون معروفه و تا الان تو این بیست و خردی سالی که چه تو California Davis بوده و چه این چند سالی که اینجاست یه دونه دانشجوی پسر تا الان نگرفته بود و همه دانشجوهاش همین الانم دخترند. آدم جدی و بداخلاقی هم هست که بقیه استادا و روسا هم ازش حساب میبرند. گفتم نه بابا، من اولین پسرم هه هه هه... گفتم فیلدت چیه؟ گفت من توی دانشکده انیمال ساینس هستم، اونجا اول مسترز تغذیه گرفتم و تا چند ماه دیگه هم پی اچ دیمو دفاع میکنم.

خریدای دیگمونو کردیم و بهش گفتم من تنها زندگی میکنم بیا امشب بریم خونم که فکر کنم یه عالمه حرف داریم. رفتیم سوار ماشینش بشیم که دیدم یه Lexus داره. گفتم بابا چقدر گرفتیش؟ گفت 30 هزار تا. گفتم دمت گرم، چقدر مگه استادت بهت فاند میده؟ گفت من چهار سال اول اصلا فاند نداشتم و چون تو ایران تو بنگاه ماشین کار میکردم اینجا هم تو دالاس رفیقای زیادی تو بنگاه ماشین پیدا کردم. و از وقتی که اومدم درامدمو از این راه به دست میارم. میرم با پروانه اونها ماشین از auction میگیرم و خرید و فروش میکنم یه درصدی هم بهشون شیرینی میدم. گفتم واقعا دمت گرم، ایول داری، یک دامپزشک واقعی به تو میگن، دامپزشک به کسی میگن که شم بازاری داشته باشه. نمیدونم چه داستانیه که 50 درصد دامپزشکها شم بازاریشون قویتر از دامپزشکیشونه. (این موضوع رو دوستانی که هنوز دانشجو هستند متوجه نمیشند، یکی دو سال بعد فارغ التحصیلی متوجه منظورم میشند).

سه چهار روز بعد گفت میدونی تو این سرزمین کسی به کسی اطلاعات نمیده، اطلاعات حکم پولو داره. اما چون توی همین چند روز شناختمت که آدم لوطی ای هستی دوست دارم هر چی در این مدت تجربه کردم بهت انتقال بدم، از خرید و فروش ماشین، از کار دامپزشکی، نحوه وام گرفتن و بیمارستان دامپزشکی دایر کردن، رقابت های موجود در بیمارستانهای دامپزشکی، و با دوستای دالاسم و وکیلهای اونجا آشنات میکنم و خیلی چیزهای دیگه که فکرشم نمیتونی بکنی. (نقطه عطف زندگیم همینجا بود، نمیدونم چیکار کردم که اینهمه اطلاعات و همچین نعمتی رو خدا بهم در بدو ورودم داد، واقعا واسه همیشه قدردان این رفیق گلم هستم و چقدر با هم رفیق جیک شدیم). بنابراین در نظر بگیرید که بخش عمده ای از صحبتهایی که در ادامه میکنم مدیون اطلاعات با ارزشی هست که این رفیقم در اختیارم گذاشت و در حین رفتن همراه با او به جاهای مختلف و دیدن افراد مختلف تجربه کردم.