کار و ادامه تحصیل دامپزشکان در خارج

[nimavojdani]

من یک دکتر دامپزشک هستم که چند سالیه که آمریکا زندگی می کنم و مدرکم را هم در ایران گرفتم، الان هم در آمریکا به عنوان کلینیسین در حال کار هستم.
من یک اطلاعات کلی را می دهم شاید برای دوستان کار گشا باشد:
- اصولا در آمریکا بچه ها بعد از فارغ التحصیلی معمولا مستقیم به دانشگاه نمیروند، بلکه ابتدا به کالج می روند (بر طبق آمار 79% پذیرفته شدگان در دوره های دانشگاهی در آمریکا قبلا از کالج فارغ التحصیل شده اند) کالج خود دارای دوره های متعددی است. بخشی از رشته ها شرایط تخصصی تری دارند و بعضی ها شرایط کلی تری، همچنین بسیاری از کالج ها خودشون برگزار کننده دوره لیسانس یا بچلور هم هستند. عمده دانشجویان با گذراندن دوره 2 ساله از کالج فارغ التحصیل می شوند.
- اصولا تمامی رشته هایی که در ایران به عنوان دکترای پیوسته و طی 5 تا 7 سال ارائه میشوند، به این شکل اصلا وجود خارجی در آمریکا ندارند(حتی عمده بچه های پزشکی هم قبلا دوره کالج را می گذرانند)
- بعد از دوره کالج بسته به رشته، معدل و نمره جی آر ای برای پذیرش اقدام می کنند، البته این هم اصل کلی نیست، مثلا بسیاری از پزشکان یا دامپزشکان بعد از کالج هم لزوما مستقیما وارد این رشته ها نشده اند و مثلا اولا دوره لیسانس در رشته ای مثل بیولوژی را گذروندن بعد وارد دوره پزشکی یا دامیزشکی شدن. البته در همین راستا هم بعضی از کالج ها یا دانشگاه ها برای دانش آموزان زرنگتر مدارس دوره هایی را تحت عنوان پری-مدیکال یا پری-وترینری درست کردن که اینجوری بچه ها از ابتدا وارد آن میشوند، که هم پایه تئوری آن ها را برای دوره بعد قوی تر میکنه هم شانس پذیرش گرفتن از دانشگاه را در مرحله بعد افزایش میده.
-در جایی ذکر شده بود که 2تا 4 سال در صف میمونند تا دامپزشکی پذیرفته شوند و اصولا این رشته خیلی پر طرفداره، که چنین چیزی نیست، چیزی به نام نوبت دهی وجود نداره (مگه ثبت نام حجه؟!) در زمینه پر طرفداری هم، بله در کل جزو رشته های پرطرفداره ولی از این خبرها هم نیست، بسیاری رشته ها از دامپزشکی پر طرفدار ترن. علتش را هم در ادامه اگه یادم بمونه توضیح خواهم داد.
- دوره دامپزشکی یا دی وی ام یک دوره 4 ساله است (آن دانشگاه راس هم که فرمودید یک دانشگاه خصوصی واقع در جزایره کارائیب است که تنها تفاوتش با باقی دانشگاه ها اینه که مدرکش مورد تایید انجمن دامپزشکان آمریکاست و نیازی به آن داستان امتحان دادن نیست) بعد 4 سال هم به شما مدرک دی وی ام داده خواهد شد.
- بعد از دی وی ام شما 4 کار می توانید انجام دهید: 1) برای امتحان نولی(NAVLE) اقدام کنید و پس از قبول شدن به عنوان دامپزشک عمومی مشغول به کار شوید 2)جهت دوره های تخصصی بالینی اقدام کنید 3)برای دوره های علوم دامیزشکی اقدام کنید 3)برای رشته های علوم پایه پزشکی اقدام کنید
- برای گرفتن بورد تخصصی در رشته دامپزشکی(توجه بفرمایید برد نه پی اچ دی، اصلا پی اچ دی مربوط به علوم تئوری است و استفاده از این لفظ برای تخصص های بالینی اشتباه است) شما در 90% مواقع باید ابتدا برای دوره اینترنشیپ اقدام کنید (این اینترنشیپ هیچ ربطی به دوره انترنی یا کارورزی در دوره عمومی در دانشگاه های ایران ندارد، بلکه میتوان آن را معادل دوره های دیپلومای تخصصی که مدتی در گذشته در ایران بحث آن مطرح بود و هیچگاه هم عملیاتی نشد دانست) اینترنشیپ معمولا یک دوره تخصصی یک تا 1.5 ساله می باشد که در یک دانشگاه یا بیمارستان برگزار میشود و هدف از آن تقویت توانایی های عملی افراد در کار بالینی است. این دوره ها کاملا تخصصی بوده و در همه رشته هایی که دوره رزیدنتی آن نیز وجود دارد دوره اینترنشیپ آن نیز موجود است(مثلا دوره اینترنشیپ کاردیولوژی) بسیاری از فارغ التحصیلان این دوره ها پس از طی این دوران وارد بازار کار شده و اصولا تلاشی برای ادامه بیشتر نمی کنند.
-افرادی که مایل به گذراندن دوره رزیدنسی و کسب بورد تخصصی باشند می توانند بعد از گذراندن اینترنشیپ برای دوره رزیدنسی اقدام کنند. این دوره بسته به تخصص در دوره های 1.5 تا 3 ساله برگزار می شود. این دوره نیز همانند اینترنشیپ به کار بالینی در یک بیمارستان بخش خصوصی دارای صلاحیت و یا بیمارستان یک دانشکده دامپزشکی اختصاص دارد.
- دوستانی که علاقه به گذراندن دوره های علوم دامپزشکی یا علوم پایه پزشکی دارند برای گرفتن پذیرش در این رشته ها اقدام می کنند. برای این دوره ها دانشجویان با نمره بالاتر مستقیما برای پی اچ دی اقدام می کنند، اما تعدادی دیگری از این دانشجویان ابتدا جهت پذیرش جهت دوره فوق لیسانس اقدام می کنند (بله فوق لیسانس! بعد از دکترا فوق لیسانس می گیرند! علت عجیب بودن این ماجرا هم از این مسئله آب می خورد که اصولا در ایران و البته کشور های عربی هم به مدرکی که در رشته های بالینی گروه پزشکی و با نام Doctorate شناخته میشود دکترا می گویند و هم به مدرکی که در دنیا به عنوان Phd در رشته های علوم تئوری داده می شود دکترا گفته می شودو اصولا این 2 دکترا هیچ ربطی به هم ندارند. بچه هایی که دکترای دامپزشکی خوانده اند اصولا برای پذیرش در رشته های علوم دامپزشکی و علوم پایه پزشکی در واقع تغییر رشته می دهند و میروند با فارغ التحصیلان لیسانسی که اتفاقا آن ها هم 6 سال تحصیل کرده اند-2سال کالج،4سال دوره لیسانس- جهت دوره فوق لیسانس این رشته ها رقابت می کنند. به قولی دیگر مثلا برای پذیرفته شدن در رشته پاتولوژی دامپزشکی در آمریکا همانند ایران شما به این نیاز ندارید که حتما فارغ التصیل دامپزشکی باشید،بلکه می توانید بعد از گرفتن مدرک لیسانس در یکی از رشته های علوم زیستی، در مرحله فوق لیسانس و پی اچ دی اقدام به انتخاب رشته پاتولوژی دامپزشکی کنید!)
این مطالب خلاصه وضعیت یک فرد آمریکایی در رشته دامپزشکی بود در پست های بعدی اطلاعات کاملتری در مورد وضعیت دانشجویان خارجی(بویژه ما ایرانیان) و نحوه و یا امکان گرفتن پذیرش از دانشگاه های آمریکا و اصولا وضعیت این رشته در آمریکا خواهم گفت.

[mahsa_vet]

باسلام خدمت دکتر نیما وجدانی
ممنون میشم از طریقه رفتنتون چطوری گذروندن و رسیدن به کلینیسین امریکا شدن برامون بنویسید و چطور بودن وضع دامپزشکا برامون توضیح بدین
ممنون میشم که راه رو بهتر به ما تازه کار ها نشون بدین
با تشکر

[nimavojdani]

در مورد دوستانی که علاقه به ادامه تحصیل در تخصص های رشته دامپزشکی (همگی بالینی هستند، نظیر داخلی یا جراحی) دارند، عرض کنم که تمامی این تخصص ها برای اقدام کردن نیاز به داشتن لایسنس کار به عنوان دامیزشک در ایالات متحده دارند. مراحل گرفتن لایسنس جهت کار به عنوان دامپزشک در ایالات متحده و البته کانادا به شرح زیر است.
-اولا این که مدرک ما را قبول ندارند بحث موضوع نیست به این علت که جز یکی دو دانشکده در انگلستان و چند دانشکده در استرالیا و نیوزیلند (و البته دانشگاه راس که در پست قبلی توضیح دادم) باقی فارغ التحصیلان رشته دامپزشکی در خارج از آمریکا و کانادا حتی اگر از بهترین دانشکده دامیزشکی در آلمان یا فرانسه و یا ژاپن فارغ التحصیل شده باشند هم باید این مراحل را طی کنند (لازم به ذکر هست در خود آمریکا هم دانشکده دامپزشکی وجود دارد که در لیست AVMA مورد تایید نیست و خود فارغ التحصیلان این دانشکده هم باید این امتحان ها را بدهند)
- 2 مسیر برای معادل سازی مدرک جهت اخذ لایسنس کار در آمریکا وجود دارد. ECFVG و PAVE. در هر دو این امتحانات شما با 4 مرحله روبرو هستید. مرحله 1 شامل ثبت نام و ارائه مدرک و ریز نمرات به موسسه مربوطه و تایید آن از سوی دانشکده ای که شما در آن فارغ التحصیل شده اید در جواب استعلام می باشد. پس از تایید مدرک به شما اطلاع داده می شود و شما می توانید جهت مرحله بعد اقدام کنید (البته دادن امتحان زبان منوط به ثبت نام نیست بلکه حتی تا 2 سال قبل از ثبت نام هم اگر در امتحان زبان نمره مورد نظر را کسب کرده اید می توانید در این مرحله ارائه دهید) 3 امتحان زبان از شما برای تائید توانایی های زبانی مورد پذیرش هست: کد: یا آزمون زبان کانادا ، آیلتس: که آزمون مشترکی است بین دانشگاه کمبریج، شورای فرهنگی بریتانیا و دی پی آی استرالیا و در نهایت تافل: که توسط ای تی اس آمریکا برگزار می شود. هیچ اولویتی در نوع آزمون زبان برای این 2 روش مطرح نیست، اصولا گرچه یک مقدار کمی نمرات مربوط به زبان در این دو روش متفاوت هستند، اما مثلا در ECFVG نمرات مورد قبول برای آیلتس و تافل به گونه ای طراحی شده که در یک سطح باشند. نحوه انتخاب و نوع انتخاب فقط و فقط به دسترسی شما به محل برگزاری امتحانات زبان یا آموزشگاه موبوطه باز می گردد و لا غیر. مرحله 3 در اصل موضوع بین 2 روش مشابه است به طوری که در هر دو روش در این مرحله امتحانی به روش کامپیوتری از دروس علوم پایه و بالینی از شما گرفته می شود، تنها تفاوت در تعداد سوالات یا زمان و منابع است و الا اصل داستان بین این 2 روش مشابه است. لازم به ذکر است که اولا این امتحان شامل دروس عمومی و یا دروسی نظیر تاریخچه قوانین دامپزشکی نمی شود ثانیا مباحث مربوط به ماهی، زنبور عسل و طیور (البته به جز پاتولوژی طیور و بیماریهای طیور زینتی) در سر فصل رشته دامپزشکی در آمریکا جای نداشته و مورد سوال نیز قرار نخواهد گرفت.ثالثا سرفصل های نظیر بیماری های خوک و یا حقوق حیوانات هم در آمریکا جزو سر فصل دروس قرار دارند. شما می توانید تا زمان قبولی n بار این امتحان را بدهید اما باید هر 2 سال یکبار در صورت عدم قبولی، نسبت به تجدید مدرک زبان و پرداخت مبلغی جهت تمدید اشتراک اقدام کنید. مرحله چهارم این امتحان در 2 روش کاملا متفاوت هستند. در ECFVG شما با آزمونی عملی روبرو هستید که شامل 7 بخش می شود:داخلی دام کوچک، جراحی دام کوچک(اوواریو هیسترکتومی سگ) ، بیهوشی (بیهوشی جراحی اوواریوهیسترکتومی سگ به روش بیهوشی استنشاقی و کنترل آن تا پایان عمل و به هوش آمدن بیمار) کالبد گشایی (معمولا سگ در مواردی دیگر حیوانات نیز دیده شده) حالت گماری و رادیولوژی (دام کوچک) ، داخلی دام بزرگ ( معمولا گاو در مواردی بز یا گوسفند و خوک هم هست) و داخلی و پرورش اسب . این امتحان در 3 روز در یکی از دانشکده های دامپزشکی شرکت کننده در این طرح صورت می گیرد. نحوه نمره دهی در بخش های مختلف متفاوت است مثلا در بیهوشی صرفا به رد یا قبول اشاره می شود، اما در داخلی نمره ای توسط تیم داوری بسته به توانایی های تشخیصی شما، به شما داده خواهد شد. در نهایت اگر شما در کمتر از 5 بخش نمره قبولی را کسب کرده باشید باید دوباره کل امتحان را در تاریخی دیگر از اول بدهید. اما اگر تنها در یک یا دو بخش نمره قبولی را کسب نکرده باشید حق دارید تا 2 بار تنها آن یک یا دوبخش را جهت کسب نمره قبولی در روزهای آینده، امتحان مجدد دهید. در نهایت پس از کسب قبولی در هر 7 قسمت شما موفق به کسب تائیدیه ECFVG خواهید شد. این بدان معناست که اکنون مدرک دانشگاهی شما همتراز با فارغ التحصیلان آمریکایی است. در روش PAVE مرحله آخر شامل یکسال دوره روتیشن اینترنشیپ در یکی از دانشگاه های شرکت کننده در این طرح می شود. شما بعد از قبولی در مرحله 3 اقدام به پذیرش این دوره از یکی از این دانشگاه ها می کنید و در طی آن دوره، یکسال همراه با دانشجویان سال آخر دکترای دامپزشکی در آن دانشکده اقدام به گذراندن دوره کارورزی می نمایید. در این دوره گذراندن بعضی از بخش ها اجباری و گذراندن بعضی دیگر از بخش ها بسته به سلیقه صورت می گیرد. در طول این مدت پس از پایان دوره کارورزی هر درس امتحانی تئوری و یا عملی برگزار خواهد شد که شما باید نمره قبولی در آن به دست بیاورید، در کل دوره شما تا 2 بار می توانید بدون حذف کامل از دوره نمره F یا ردی کسب کنید که باید پس از آن با پرداخت مجدد شهریه این واحد نسبت به گذراندن مجدد آن اقدام کنید، اما اگر در بیش از 2 بخش نمره قبولی کسب نکنید. شما از دوره اخراج شده و باید بار دیگر نسبت به کسب پذیرش از آن دانشگاه یا دیگر دانشگاه هابرای گذراندن دوره 1 ساله از اول اقدام کنید!
و اما در مورد هزینه و سایر نکات: هزینه ثبت نام اولیه و آزمون تئوری در هر 2 این روش ها تقریبا نزدیک به هم و در حدود قیمتی 1500 دلار قرار دارد. البته در صورت عدم قبولی در امتحان تئوری باید اقدام به پرداخت مبلغی جهت شرکت مجدد در این امتحان کنید. اما اصولا هزینه ها در مرحله چهارم است که می تواند بسیار متفاوت باشد. افرادی که از روش PAVE اقدام می کنند باید برای گذراندن دوره یکساله بسته به دانشگاه مبلغی در حدود 24 تا 42 هزار دلار بابت شهریه آن یکسال به دانشگاه مربوطه بپردازند. کسانی که از روش ECFVG اقدام می کنند مبلغ پرداختی به شرایط مختلفی ارتباط دارد، هزینه شرکت در خود امتحان عملی در حال حاضر در حدود 6 هزار دلار است اما با توجه به اینکه اصولا کمتر کسی توانایی قبولی در هر 7 قسمت امتحان را دارد معمولا افراد در دوره های مختلفی شرکت می کنند. بعضی از افراد که تنها در یک یا دو بخش دچار مشکل هستند در دوره ها خاص این بخش ها ثبت نام می کنند مثلا دوره هایی جهت جراحی وجود دارد که شما با پرداخت 2 هزار دلار فرصت انجام 10 جراحی اوواریوهیسترکتومی در طول 3 روز را خواهید داشت یا دوره 2 هفته ای اسب در حدود 6 هزار دلار هزینه دارد، اما عده ای هم جهت تقویت توانایی ها و آشنایی با سیستم دامپزشکی آمریکا اقدام به گذراندن دوره های 6 ماهه یا 1 ساله اینترنشیپ در دانشگاه ها می کنند، هزینه این دوره ها بسته به طول مدت و دانشگاه مربوطه بین 18 تا 36 هزار دلار می باشد، روش برگزاری این دوره ها بسیار شبیه به همان روش مورد اشاره در PAVE می باشد اما بعد از پایان این دوره باید برای دادن آن آزمون 7 مرحله ای اقدام کنید (البته استثنائا دانشکده ایالتی اوکلاهاما دوره ای یکساله برگزار می کند که مشابه روش PAVE در پایان آن دیگر نیاز به شرکت در امتحان نیست)
- هزینه این دوره ها مبالغی است که در بالا عرض کردم ولی لازم به ذکر است که وامی، از سوی دانشگاه و یا دولت فدرال (حتی در صورتی که سییزن آمریکا هم باشید!) تعلق نمی گیرد. تنها می توانید برای کمک مالی به دفتر امور دانشجویان کم بضاعت مراجعه کنید و یا در صورت مقیم بودن نسبت به اخذ وام از طریق بانک خود اقدام کنید.
در پست های بعدی اطلاعاتی درباره توانایی شرکت در این روش ها برای ایرانیان، شرکت در NAVLE، کسب لایسنس ایالتی، اقدام جهت پذیرش در تخصص های دامپزشکی و اقدام جهت کسب پذیرش در رشته های علوم پایه و تحقیقاتی ارائه خواهم کرد.

[sorooshgh]

دوستان سلام
دست همگی درد نکنه خسته نباشید
سوالاتمو خیلی خلاصه میپرسم که وقت کسی گرفته نشه:
1.اگه کسی نخواد NAVLE,PAVE,ECFVGبده اصلا میتونه دلش به ادامه تحصیل یا کار کردن توی امریکا خوش باشه؟!یعنی بدون اینا میشه پذیرش گرفت و توی زمینهی دامپزشکی ادامه داد؟
2.واسه کسی(دانشجو) که تازه میخواد شروع کنه چه برنامه ای توصیه میکنید؟روی چی وقت بزاریم؟TOEFL?GRE?IELTS?ISI?معدل؟NAVLE� �...؟
ممنون میشم اگه کمکی کنید.

[behrouzvet]

سلام. با تشکر از توضیحات جامع و ارزشمندتان. خواهشمند است در خصوص سطح متداول فارغ التحصیلان ایرانی جهت شرکت و قبولی در آزمون های مرحله 3 و 4 آزمون ECFVG توضیح بفرمایید. خیلی ممنونم.

در مورد دوستانی که علاقه به ادامه تحصیل در تخصص های رشته دامپزشکی (همگی بالینی هستند، نظیر داخلی یا جراحی) دارند، عرض کنم که تمامی این تخصص ها برای اقدام کردن نیاز به داشتن لایسنس کار به عنوان دامیزشک در ایالات متحده دارند. مراحل گرفتن لایسنس جهت کار به عنوان دامپزشک در ایالات متحده و البته کانادا به شرح زیر است.
-اولا این که مدرک ما را قبول ندارند بحث موضوع نیست به این علت که جز یکی دو دانشکده در انگلستان و چند دانشکده در استرالیا و نیوزیلند (و البته دانشگاه راس که در پست قبلی توضیح دادم) باقی فارغ التحصیلان رشته دامپزشکی در خارج از آمریکا و کانادا حتی اگر از بهترین دانشکده دامیزشکی در آلمان یا فرانسه و یا ژاپن فارغ التحصیل شده باشند هم باید این مراحل را طی کنند (لازم به ذکر هست در خود آمریکا هم دانشکده دامپزشکی وجود دارد که در لیست AVMA مورد تایید نیست و خود فارغ التحصیلان این دانشکده هم باید این امتحان ها را بدهند)
- 2 مسیر برای معادل سازی مدرک جهت اخذ لایسنس کار در آمریکا وجود دارد. ECFVG و PAVE. در هر دو این امتحانات شما با 4 مرحله روبرو هستید. مرحله 1 شامل ثبت نام و ارائه مدرک و ریز نمرات به موسسه مربوطه و تایید آن از سوی دانشکده ای که شما در آن فارغ التحصیل شده اید در جواب استعلام می باشد. پس از تایید مدرک به شما اطلاع داده می شود و شما می توانید جهت مرحله بعد اقدام کنید (البته دادن امتحان زبان منوط به ثبت نام نیست بلکه حتی تا 2 سال قبل از ثبت نام هم اگر در امتحان زبان نمره مورد نظر را کسب کرده اید می توانید در این مرحله ارائه دهید) 3 امتحان زبان از شما برای تائید توانایی های زبانی مورد پذیرش هست: کد: یا آزمون زبان کانادا ، آیلتس: که آزمون مشترکی است بین دانشگاه کمبریج، شورای فرهنگی بریتانیا و دی پی آی استرالیا و در نهایت تافل: که توسط ای تی اس آمریکا برگزار می شود. هیچ اولویتی در نوع آزمون زبان برای این 2 روش مطرح نیست، اصولا گرچه یک مقدار کمی نمرات مربوط به زبان در این دو روش متفاوت هستند، اما مثلا در ECFVG نمرات مورد قبول برای آیلتس و تافل به گونه ای طراحی شده که در یک سطح باشند. نحوه انتخاب و نوع انتخاب فقط و فقط به دسترسی شما به محل برگزاری امتحانات زبان یا آموزشگاه موبوطه باز می گردد و لا غیر. مرحله 3 در اصل موضوع بین 2 روش مشابه است به طوری که در هر دو روش در این مرحله امتحانی به روش کامپیوتری از دروس علوم پایه و بالینی از شما گرفته می شود، تنها تفاوت در تعداد سوالات یا زمان و منابع است و الا اصل داستان بین این 2 روش مشابه است. لازم به ذکر است که اولا این امتحان شامل دروس عمومی و یا دروسی نظیر تاریخچه قوانین دامپزشکی نمی شود ثانیا مباحث مربوط به ماهی، زنبور عسل و طیور (البته به جز پاتولوژی طیور و بیماریهای طیور زینتی) در سر فصل رشته دامپزشکی در آمریکا جای نداشته و مورد سوال نیز قرار نخواهد گرفت.ثالثا سرفصل های نظیر بیماری های خوک و یا حقوق حیوانات هم در آمریکا جزو سر فصل دروس قرار دارند. شما می توانید تا زمان قبولی n بار این امتحان را بدهید اما باید هر 2 سال یکبار در صورت عدم قبولی، نسبت به تجدید مدرک زبان و پرداخت مبلغی جهت تمدید اشتراک اقدام کنید. مرحله چهارم این امتحان در 2 روش کاملا متفاوت هستند. در ECFVG شما با آزمونی عملی روبرو هستید که شامل 7 بخش می شود:داخلی دام کوچک، جراحی دام کوچک(اوواریو هیسترکتومی سگ) ، بیهوشی (بیهوشی جراحی اوواریوهیسترکتومی سگ به روش بیهوشی استنشاقی و کنترل آن تا پایان عمل و به هوش آمدن بیمار) کالبد گشایی (معمولا سگ در مواردی دیگر حیوانات نیز دیده شده) حالت گماری و رادیولوژی (دام کوچک) ، داخلی دام بزرگ ( معمولا گاو در مواردی بز یا گوسفند و خوک هم هست) و داخلی و پرورش اسب . این امتحان در 3 روز در یکی از دانشکده های دامپزشکی شرکت کننده در این طرح صورت می گیرد. نحوه نمره دهی در بخش های مختلف متفاوت است مثلا در بیهوشی صرفا به رد یا قبول اشاره می شود، اما در داخلی نمره ای توسط تیم داوری بسته به توانایی های تشخیصی شما، به شما داده خواهد شد. در نهایت اگر شما در کمتر از 5 بخش نمره قبولی را کسب کرده باشید باید دوباره کل امتحان را در تاریخی دیگر از اول بدهید. اما اگر تنها در یک یا دو بخش نمره قبولی را کسب نکرده باشید حق دارید تا 2 بار تنها آن یک یا دوبخش را جهت کسب نمره قبولی در روزهای آینده، امتحان مجدد دهید. در نهایت پس از کسب قبولی در هر 7 قسمت شما موفق به کسب تائیدیه ECFVG خواهید شد. این بدان معناست که اکنون مدرک دانشگاهی شما همتراز با فارغ التحصیلان آمریکایی است. در روش PAVE مرحله آخر شامل یکسال دوره روتیشن اینترنشیپ در یکی از دانشگاه های شرکت کننده در این طرح می شود. شما بعد از قبولی در مرحله 3 اقدام به پذیرش این دوره از یکی از این دانشگاه ها می کنید و در طی آن دوره، یکسال همراه با دانشجویان سال آخر دکترای دامپزشکی در آن دانشکده اقدام به گذراندن دوره کارورزی می نمایید. در این دوره گذراندن بعضی از بخش ها اجباری و گذراندن بعضی دیگر از بخش ها بسته به سلیقه صورت می گیرد. در طول این مدت پس از پایان دوره کارورزی هر درس امتحانی تئوری و یا عملی برگزار خواهد شد که شما باید نمره قبولی در آن به دست بیاورید، در کل دوره شما تا 2 بار می توانید بدون حذف کامل از دوره نمره F یا ردی کسب کنید که باید پس از آن با پرداخت مجدد شهریه این واحد نسبت به گذراندن مجدد آن اقدام کنید، اما اگر در بیش از 2 بخش نمره قبولی کسب نکنید. شما از دوره اخراج شده و باید بار دیگر نسبت به کسب پذیرش از آن دانشگاه یا دیگر دانشگاه هابرای گذراندن دوره 1 ساله از اول اقدام کنید!
و اما در مورد هزینه و سایر نکات: هزینه ثبت نام اولیه و آزمون تئوری در هر 2 این روش ها تقریبا نزدیک به هم و در حدود قیمتی 1500 دلار قرار دارد. البته در صورت عدم قبولی در امتحان تئوری باید اقدام به پرداخت مبلغی جهت شرکت مجدد در این امتحان کنید. اما اصولا هزینه ها در مرحله چهارم است که می تواند بسیار متفاوت باشد. افرادی که از روش PAVE اقدام می کنند باید برای گذراندن دوره یکساله بسته به دانشگاه مبلغی در حدود 24 تا 42 هزار دلار بابت شهریه آن یکسال به دانشگاه مربوطه بپردازند. کسانی که از روش ECFVG اقدام می کنند مبلغ پرداختی به شرایط مختلفی ارتباط دارد، هزینه شرکت در خود امتحان عملی در حال حاضر در حدود 6 هزار دلار است اما با توجه به اینکه اصولا کمتر کسی توانایی قبولی در هر 7 قسمت امتحان را دارد معمولا افراد در دوره های مختلفی شرکت می کنند. بعضی از افراد که تنها در یک یا دو بخش دچار مشکل هستند در دوره ها خاص این بخش ها ثبت نام می کنند مثلا دوره هایی جهت جراحی وجود دارد که شما با پرداخت 2 هزار دلار فرصت انجام 10 جراحی اوواریوهیسترکتومی در طول 3 روز را خواهید داشت یا دوره 2 هفته ای اسب در حدود 6 هزار دلار هزینه دارد، اما عده ای هم جهت تقویت توانایی ها و آشنایی با سیستم دامپزشکی آمریکا اقدام به گذراندن دوره های 6 ماهه یا 1 ساله اینترنشیپ در دانشگاه ها می کنند، هزینه این دوره ها بسته به طول مدت و دانشگاه مربوطه بین 18 تا 36 هزار دلار می باشد، روش برگزاری این دوره ها بسیار شبیه به همان روش مورد اشاره در PAVE می باشد اما بعد از پایان این دوره باید برای دادن آن آزمون 7 مرحله ای اقدام کنید (البته استثنائا دانشکده ایالتی اوکلاهاما دوره ای یکساله برگزار می کند که مشابه روش PAVE در پایان آن دیگر نیاز به شرکت در امتحان نیست)
- هزینه این دوره ها مبالغی است که در بالا عرض کردم ولی لازم به ذکر است که وامی، از سوی دانشگاه و یا دولت فدرال (حتی در صورتی که سییزن آمریکا هم باشید!) تعلق نمی گیرد. تنها می توانید برای کمک مالی به دفتر امور دانشجویان کم بضاعت مراجعه کنید و یا در صورت مقیم بودن نسبت به اخذ وام از طریق بانک خود اقدام کنید.
در پست های بعدی اطلاعاتی درباره توانایی شرکت در این روش ها برای ایرانیان، شرکت در NAVLE، کسب لایسنس ایالتی، اقدام جهت پذیرش در تخصص های دامپزشکی و اقدام جهت کسب پذیرش در رشته های علوم پایه و تحقیقاتی ارائه خواهم کرد.

[arash444]

با عرض سلام
در قسمت توضیحات ثبت نام مرحله 4 آزمون ECFVG نوشته شده که قبل از پرداخت 7000 دلار، از جهت ویزا و ... مطمئن شوید
سوال من اینه که آیا ما با گذروندن مراحل قبلی ECFVG و پرداخت هزینه مرحله 4 از طریق ویزا کارت میتونیم از سفارت امریکا در کشورهای همسایه ایران ویزا بگیریم؟
چون بعضی از دامپزشکان ایرانی در امریکا میگفتند شاید سفارت بابت امتحان دادن به من ایرانی ویزا نده و در نتیجه اون هزینه ی زیاد هم بسوزه! و بعضا توصیه میکنن یک دوره مستر رو بهانه کنیم و اپلای کنیم و وقتی به خاک امریکا رسیدیم این آزمون ها رو بدیم
منتظر پاسخ شما هستم

[MahdiVet]

با تشکر از آقای nimavojdani که با اطلاعاتشون راهنمایی مناسبی برای امثال من(که هنوز ابتدای راه هستیم) کردند.
به شخصه با خوندن این تاپیک فهمیدم رشته دامپزشکی ارزشمندتر از اونچه که فکرمیکردم هست.

[rasa74]

من دانشجوي دكترا دامپزشكي دانشگاه آزاد تبريز هستم و ترم ٣
آيا راهي هست كه قبل از گرفتن dvm از دانشگاه تبريز apply بشم و تو آمريكا يا كانادا dvm بگيرم؟ اينطوري ديگه واسه licence امتحان دادن لازم نيست!
ميشه بقيه ي درسمو يا حتي از اول تو دانشگاهي مثل راس جزاير كارائيب خوند؟
ميخوام زودتر از گرفتن مدرك برم
ممنون ميشم اگه كمكم كنين

[arash444]

با عرض سلام و احترام خدمت همگی
من شدیدا به جراحی و کشور امریکا علاقه داشتم و دارم
ولی طی تحقیق وسیعی ای که کردم و از بزرگانی مثل پروفسور سرداری و ... حضورا پرسیدم، عملا من ایرانی نمیتونم یکدفعه ECFVG رو بدم و برم امریکا و بایستی به یک طریق وارد خاک امریکا شم ( دوره های مستر یا پی اچ دی علوم پایه ) و بعدا آزمون های نشنال برد رو بگذرونم
حالا سوالی که از حضور دکتر مایکل عزیز و یا دوستان دیگر دارم این که به جز مقاله ISI چه چیزای دیگه ای میتونه CV خوبی برام باشه ؟ مثلا کنگره های بین المللی ایران؟ کنگره و کارگاه های رویان؟؟
چون من ترم 6 هستم و از الان باید کم کم به فکر باشم. تو رو خدا فقط نگید از الان زوده!

[sorooshgh]

سلام
البته من هم علاقه خیلی شدیدی به جراحی داشتم اما طبق مکاتباتم با دامپزشکای native امریکا متوجه شدم خود اونا هم این کار واسشون خیلی سخته چه برسه به ما!چرا؟اولا باید دوره های اموزشی خفنی را بگذرونن تازه بعد یه امتحان میدن که اگه قبول شن تازه میشن جراح دامپزشکی.
یه نکته که باید دقت داشته باشید اینه که تو خیلی کشور ها عبارت veterinary surgery به معنی جراح دامپزشک نیست بلکه همونVET خودمون با مدرک DVMهست اما خوب دیگه بهش میگن جراح اما این جراح نه مدرک جراحی داره نه چیزی...فقط مردم اون کشور ازین اصطلاح واسه دامپزشک استفاده میکنن!
حالا چرا واسه ما سخت تره رسیدن به این مرتبه؟
1.از لحاظ علمی دیگه بعد 6 ترم باید فهمیده باشی که دانشگاهامون در چه حد بالایی هستن!!! بنابر این بیسوادیم.خیلی هم بیسوادیم!
2.باید انگلیسی خفنی داشته باشی!
3.BCSE که توی ایران برگذار نمیشه را احتمالا توی هند یا پاکستان یا یه جای دیگه امتحان بدی و قبول شی!
4.NAVLEامتحان بدی و قبول شی
5.دوره ی جراحی را بگذرونی
6.امتحان جراحی بدی و قبول شی
البته این چیزی هست که من فهمیدم اگه جایی اشتباه داره دوستان تصحیح کنن
حالا اگه بخوای بری PhDبگیری بعد بری DVMبگیری بازم باید NAVLE امتحان بدی.علاوه بر اینکه حداقل 4 سال از عمرتون رفته صرف کاری شده که عملا دوستش نداشتین(دوره PhD) و توی دوره PhD حتی با فاند هم ممکنه پول کم بیارین و مجبور شین از ایران پول بگید ارسال کنن...پس همچین زندگی راحتی نخواهد بود....
البته من نشنیدم کسی واسه PhD اپلای کنه بعد ولش کنه بره DVM و این زرنگ بازیا بعید میدونم تو امریکا کار بده!
و نمیدونم چرا بهت گفتن نمیتونی مستقیما بری امریکا امتحان ECFVGبدی چون از کشورای دیگه شنیدم میتونن امتحان BCSE بدن بعد NAVLE و توی امریکا کار کنن.(اگه دقیق تر بگی چرا نمیشه ممنون میشم)
مشکل دیگه وقتی شما مدرک PhD بگیری فقط حق تحقیقات و اینجور کار ها را داری نه اینکه بتونی بری کیس ببینی.مشکل دیگه وقتی شما مدرک جراحی بگیری بازم فقط حق جراحی داری نه اینکه فکر کنی میتونی علاوه بر کیس ببینی و دارو تجویز کنی...
و طبق امار ها حدود 50% افرادی که برای BCSEاقدام میکنن قبول میشن(international) پس کار غیر ممکنی نیست اما از اونجایی که توی ایران منابع اطلاعاتی در این مورد کم هستن و هر کس اطلاعاتی داشته باشه به کس دیگه ای نمیده کار سخت تره.
اینم ایمیل من خوشحال میشم باهم تبادل اطلاعات داشته باشیم:Soroosh032@yahoo.com