مرسی سالار جان، منم صمیمانه برای شما آرزوی موفقیت دارم. در واقع شاید اگه دیدن اونچه که داره بر سر دوستم میاد نبود هرگز این پستها رو به این شکل نمینوشتم. هدفم بیشتر یه هشدار دادن بوده. نه اینکه فقط به اونهایی که dvm یا phd رو در ایران تموم کردند و میخوان بیان این پیش آگهی رو بدم بلکه مخصوصا ممکنه دوستایی الان در دبیرستان به سر میبرند و به حیوانات علاقه دارند و میخوان در این فیلد کار کنند، اما در واقع دیدی نسبت به آینده شغلی این رشته ندارند. خواستم این چیزها نوشته بشه که اگه احیانا این عزیزان از تاپیک دیدن کردند و نیاز به اطلاعات واقعی از افرادی که این مسیر را رفتند داشتند بدونند که آینده این شغل چندان ممکنه با چیزی که در ذهن دارند مطابقت نداشته باشه و در آینده براشون هم نفرت به بار بیاره و هم یهو چشمشونو باز کنند و ببینند که ای وای از عمری که رفته و میتونست بهتر سرمایه گذاری بشه.
چیزی که توی این مدت چه در ایران و چه در امریکا فهمیدم اینه که تمامی رشته های مربوط به حیوانات با اینکه درسهای بسیار سنگینی رو مجبورند پاس کنند اما هیچ ارزش شغلی ندارند و محکوم به عدم درامد و احترام مناسب هستند. از طرف دیگه تمامی رشته های مربوط به هلث انسانها از پزشکی، دندان و دارو گرفته تا پرستاری، فیزیوتراپی، رادیولوژی، بینایی سنجی، بهداشت دندان و غیره نه تنها در ایران ارزش دارند بلکه در امریکا بسیار با ارزش تر از ایران هستند. مخصوصا به غیر از پزشکی و دندان، بقیه رشته ها در ایران نمیتونند پولی برابر با آنچه در امریکا میسازند در بیارند. به عنوان مثال پرستاری را در نظر بگیرید. دو تا نکته: 1- این رشته در مقایسه با دامپزشکی، درسهای بسیار بسیار بسیار و تا بینهایت بار بسیار سبکی داره. من کتابهای USMLE Kaplan رو همین الان خریدم و دارم میخونم. USMLE امتحان بورد پزشکی هست. باور کنید بدون هیچ گونه تعصبی باید بگم که برخی از درسهای دامپزشکی خیلی خیلی سخت تر از پزشکی هستند. توی اناتومی فقط روی یک موجود به اسم انسان تمرکز میکنند و میدونند استخوان اسکپولا فقط یه شکل داره و چیزی به اسم اناتومی مقایسه ای که برخی استخوانها در حیوانات مختلف میان تفاوتهایی رو ایجاد میکنند ندارند. حجم درس های باکتری شناسی، انگل شناسی و ویروس شناسی بسیار در دامپزشکی بیشتره. بسیاری از درسها در دامپزشکی یه بار باید خودشو بخونید بعد در واحد بعدی باید مقایسه ایش یا تخصصیش رو بخونید. ولی در پزشکی فقط خودشو میخونید چون موجود دیگری به غیر انسان وجود نداره که مقایسه ایش رو بخونید. و خیلی چیزهای دیگه که مجالش نیست. من نمیخوام اینجا بین دامپزشکی و پزشکی مقایسه ای انجام بدم چون پزشکی همیشه پزشکیه و یه چیز دیگست و هیچ گاه قابل قیاس با هیچ رشته ای نیست. من حتی اعتقاد دارم که اگه پزشکی رو رشته بنامیم بهش ظلم میکنیم چون پزشکی رسما یه چیز دیگست و با همه چی فرق داره. اینو گفتم تا شما بدونید که چقدر سختی زیادی رو دامپزشکها در قبال به دست آوردن nothing متحمل میشند و مقایسه ای که میخوام انجام بدم بین رشته های درجه دو هلث مثه پرستاری با دامپزشکی هست. توی امریکا اگه میخواهید دامپزشکی قبول بشید باید یه مبارز واقعی باشید، ولی اگه میخواهید از پس درسهای سنگین دامپزشکی اینجا بر بیایید و فارغ التحصیل بشید باید رسما یه گلادیاتور باشید. خیلی خیلی درسهاشون سنگینه بدبخت بیچاره ها، اونم تازه بعد فارغ التحصیلی میفهمند چه عذابی رو برای هیچی متحمل شدند. اما رشته هایی مثه پرستاری و فیزیوتراپی و غیره اصلا فشاری رو در مقایسه با دامپزشکهای اینجا متحمل نمیشند. عملا دارند تفریح میکنند. حالا این موضوع رو در نظر بگیرید تا بریم سراغ نکته دو، و ارتباط بین این دو نکته رو خودتون متوجه میشید. 2- دو تا چیز، یکی درامد شغلی، و دیگری وجود شغل در همه جای امریکا در تمامی ایالت ها. بزارین این دو قسمت رو مقایسه کنیم. شاخه های مختلف پرستاری درامدش رو به عنوان مثال اینجا ببینید. این درامد رو درقبال زحمت بسیار کمتری که در مقایسه با دامپزشکان اینجا متحمل میشند درمیارند. قسمت دوم اینه که در هر شهر و ایالتی که دلشون بخواد شغلشون فراهمه.
چیزی که من فهمیدم اینه که رشته های انیمال ریلیتد در مجموع محکوم به چیزی هستند که خودتون دیگه فهمیدین و این موضوع ربطی به کشورهای مختلف نداره بلکه ذات این رشته ها ایجاب میکنه که در درجه دوم اهمیت باشه. بازم میگم که ممکنه یه دامپزشک خیلی تو کارش موفق باشه و درامد عالی ای کسب کنه، ولی بحث سر اینه که این جنرال افرادی که فارغ التحصیل شدند از چه سطح درامدی و بقیه فاکتورها برخوردارند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)