با سلام به همگی
من پاییز امسال به فرانسه اومدم و خب طبیعیه که به اندازه بقیه دوستان اطلاعات ندارم ولی اطلاعاتی که تا الان دارم رو باهاتون درمیون میذارم. امیدوارم که توی تصمیم گیریتون کمک کنه.
اینجا توی فرانسه شهر به شهر فرهنگ و شرایط و هزینه های زندگی فرق می کنه, ولی در کل اصلن روی 7500 یورویی که سفارت میخواد حساب نکنین چون هزینه زندگی بیشتر ازین حرفاست البته بستگی به نحوه ی هزینتون هم داره.
در خصوص کار کردن هم زمان با تحصیل در دوره ی مستر اصلن بهش فکر نکنین چون درس ها بهتون این اجازه رو نمی ده. و اکثر دانشگاه ها هم درس ها رو طوری در طول هفته برنامه ریزی می کنن که در تمام طول هفته کلاس خواهید داشت و در نتیجه امکان کار پیدا کردن با این برنامه زمانی نامنظم وجود نداره.
در خصوص اخذ ویزا هم باید بگم که امسال تقریبن به همه ویزا دادن حتی یکی از دوستانی که توی امتحان زبان باهاش آشنا شدم با سطح A2 برای مستر 2 ویزا گرفت. در صورتی که سال بیش بیشتر از 70 درصد افراد ویزاشون رد شده بود اونطور که من شنیدم.
زیبایی های اینجا و مخصوصن پاریس دفعه ی اول جالبه ولی ازونجا به بعد براتون طبیعی میشه و در مورد فرانسه احساس دلتنگی برای خونواده خیلی کم خواهد بود چون هم بافت شهری و مردمانش خیلی به ایران شبیه هست و هر پی به سمت شمال اروپا می رید این دلتنگی برای خانواده و ایران بیشتر میشه. من به شخصه تا حالا سه مرتبه پاریس رفتم ولی تا حالا ایفل هم نرفتم ببینم.
زندگی در فرانسه رو خیلی برای خودتون افسانه ای نکنین همونطور که باقی دوستان هم گفتن اینجا هم مشکلات خودش رو داره و دولت و حکومت با نحوه ی خودشون سر ملت رو کلاه می ذارن.
به قول یکی از دوستان اینجا دولت با قانون سر ملت رو کلاه میذاره. مشکلات مثل ایرانه ولی در سطح متفاوت.
در خصوص آب و هوا هر چی به سمت جنوب شرقی حرکت کنین هوا به ایران شبیه تره ولی سمت شمال یا جنوب شرقی به شدت سرد و یا مثل پاریس مدام بارونیه.
اصولن لباساتون رو که بشورید زودتر از یک روز و نیم خشک نخواهد شد. و اکثرن چون هوا بارونی و یا ابری آهن بدنتون تضعیف میشه در نتیجه از استفاده مواد غذایی مناسب نباید فراموشتون بشه.
در خصوص دیگر مواد غذایی هم تقریبن همه چی اینجا پیدا میشه در نتیجه از ایران مواد خوراکی با خودتون نیارین . البته قرقوروت نمی تونین پیدا کنین خب.
در دانشگاه اصولن با هزینه سه یورو می تونین ظهر ها غذا بخورین و اگر هم ساندویچ بخواین می تونین کمتر پیدا کنین ولی غذای سلف همچنان کیفیتش مثل ایران بده.
مسله بعدی در خصوص نظافت شخصی: اینجا تقریبن باید صبح و شب یک بار دوش بگیرین چون به شدت هوا مرطوبه و هر پیراهن یا تی شرت حداکثر یک روز استفاده میشه و بعدش باید بشورینش. ولی یک مشکلی که هست مخصوصن در پاریس اینکه منزل مسکونی و یا خوابگاهی که خواهید داشت یا حمام نداره و یا مشترک با چند نفره , همینطور برای توالت.
در جاهایی مثل پاریس و یا شهر های بزرگ حتمن بعد از پیاده شذن از مترو یا اتوبوس دستاتون رو با ضدعفونی کننده ها بشورید (در برخی ایستگاه ها می تونین با ده سنت بخرین) به علت اینکه مهاجر و مخصوصن آفریقایی اینجا زیاده و شدت بیماری های واگیر دار بالاست.
در مکان های عمومی حدالامکان از توالت استفاده نکنین و اگر خواستید استفاده کنین حدالمکان نشینید و اگر مجبور به نشستن شدید کلی دستمال کاغذی قبلش بذارید و مهمتر اینکه قبل از انجام کارتون داخل چاه رو کلی دستمال کاغذی بندازین که آب های داخل ترشح نشه روی بدنتون پون اینجا یکی از بیماری های رایج قارچ دور اندام تناسلی و یا باسن هستنش.
در خصوص مصرف آب آشامیدنی ترجیحن از آب شیر استفاده نکنین چون اصولن از آب رودخونه ها استفاده میشه و کلی مواد شیمیایی استفاده میشه برای از بین بردن مواد مضر اون در نتیجه بی زحمت باید آب معدنی بخرین.
اینجا نهایتن بعد از هفت شب تمام مغازه ها و سوپر مارکت ها به جز کافه ها و رستوران ها تعطیل میشن و همه میرن خونه هاشون. در نتیجه به فکر خرید بعد از ساعت هفت شب نباشین.
در خصوص بیمه هم اینجا در حالت عادی وقتی بیمه می کنید خودتون رو بیمه هفتاد درصد از هزینه های درمانتون رو میده (بستگی به قیمت بیمه ای که میخرین هم داره) ولی همه ی بیمه ها یک امکان دارن به نام mutuel که حتمن بهتون پیشنهاد می کنم این رو هم بخرین همراه با بیمتون. درسته چند یورو ماهانه بیشتر باید پرداخت کنین ولی می ارزه که صد در صد تحت بیمه باشین و بیمه ی درمانیتون 100 درصد باشه.
من به شخصه اینجا با ایرانی بودنم به مشکل نخوردم تا حالا. اینجا ما تو کلاسمون فقط چهار نفر فرانسوی داریم و اکثرن عرب هستن و چینی.
اینجا نژاد پرستی جرم محسوب میشه و نمی تونین اصولن حرفی بزنین ولی عربها اینجا رو تا حد زیادی به گند کشیدن و هر روز یک خبر جنجالی از عرب ها و یهودی ها اینجا خواهید شنید. در نتیجه از ایرانی بودنتون اصلن نترسین و روی اینکه عرب نیستین تاکید کنین البته نه با عرب ها.
مسلمونای اینجا اغلب از نوع سلفی هستن با ریش های بلند. اولن نترسین دومن حدالامکان دوری کنین از بحثای مذهبی باهاشون ولی بینشون آدم های خوبی هم پیدا می تونین بکنین.
یک نکته که یادم اومد الان اینکه از رفتن به شهر مارسی جدن خودداری کنین چون به شدت کثیفه و به گند کشیده شده.
شرمنده که من همین طوری هر چی یادم میاد رو میگم و ازین شاخه به اون شاخه می پرم.
در خصوص آدم ها و صحبت باهاشون مراقب باشید چون به شدت فضولن و از اطلاعاتی که میدین سوء استفاده خواهند کرد تا جایی که اینجا 80 درصد خونواده هایی که اداره مالیات پدرشون رو در میاره بر اثر خبرچینی همسایه هاشون اتفاق میوفته. مخصوصن در خصوص وضعیت مالیتون جز درجاهایی مثل بانک و غیره با کسی صحبت نکنین.
قبل از اومدن حتمن زبان انگلیسیتون هم خوب کنید . گر چه اینجا بهش احتیاجی پیدا نمی کنین چون ملت نمی تونن انگلیسی حرف بزنن ولی استادا روتون حساب دیگه ای می کنن و براتون احترام خاصی قایل میشن و تا حدودی اینجا انگلیسی حرف زدن کلاس محسوب میشه و برای کار پیدا کردن در آینده یک مزیت مهم.
و در نهایت اینجا رو خیلی مدینه فاضله تصور نکنین مخصوصن پاریس رو . نمی دونم چرا امسال پاریس رو به عنوان بهرین شهر دانشجویی توی دنیا انتخاب کردن ولی به هر حال بهترین دانشگاه های فرانسه توی پاریس هستش و اجتناب ناپذیر ولی به شخصه خوشحالم که پاریس نیستم و ازون شلوغی و اون همه صدای بوق نجات پیدا کردم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)