رعایت اخلاق آکادمیک در تمام مراحل پذیرش
دیروز رئیس کمیته پذیرش PhD در یکی از دانشکده های دانشگاه میسوری به من ایمیل زد و خواست برم پیشش و در انتخاب افرادی که از ایران اپلای کردن بهش کمک کنم. 9 تا منقاضی ایرانی داشتیم که خودش با یه نگاه سریع 6 تاشون رو کنار گذاشت و 3تای بقیه رو به من داد که از بینشون یک نفر رو انتخاب کنم .قبل از اینکه پرونده ها رو بهم بده اسم متقاضی ها رو گفت و پرسید با هیچ کدوم اینها آشنایی قبلی نداری؟ و من گفتم نه. و گفت با این وجود اگر احیانا بازم بعدا فهمیدی آشنایی داری به من بگو. و گفت یک نفر رو که معرفی کنی ما بهش پذیرش میدیم.
پرونده ها رو داد به من و من هم دو و نیم ساعت این سه تا پرونده رو خوندم و کلی مقایسه کردم و آخر سر یک نفر رو با توجه به نمره تافل و جی آر ای، دانشگاههای لیسانس و فوق لیسانس، معدل لیسانس و فوق لیسانس،SOP، ریکامندیشن ها و ... انتخاب کردم و دلایل انتخاب رو هم دقیق نوشتم و دادم به رئیس کمیته پذیرش PhD و اون هم تشکر کرد و گفت فردا (که میشه امروز) admission offer رو میفرستن ...
اما امروز رئیس کمیته پذیرش PhDبه من زنگ زد این دانشجویی که معرفی کردی تو writing sample ای که فرستادی تو بخش literature review اش چند پاراگراف رو از بخش literature review یک مقاله دیگه کپی کرده و رفرنسها رو هم از همون مقاله کپی کرده ولی اشاره به خود مقاله نکرده! گفت که این کار قابل قبول نیست و ما نمی تونیم به چنین فردی پذیرش بدیم!
به همین سادگی پذیرش با فاند کامل از دست ایشون پرید و بدتر اینکه از دست اون دو ایرانی دیگه هم پرید! جالب اینکه writing sample جزء مدارک ضروری هم نبود و ایشون لابد فکر کرده بود خوبه بفرسته!
مقاله ایشون با یکی از مشهورترین استادهای رشته خودشون در ایران نوشته شده بود و البته هنوز منتشر نشده بود. استاد من پرسید که تو ایران چطور استادها اجازه میدن که مقاله ها اینجوری نوشته بشه و من فقط براش توضیح دادم که این استاد خیلی مشهوره و فارغ التحصیل هاروارده و حتما این موضوع رو نمی دونسته و ....
اخلاق آکادمیک یه سری نرمهایی داره که اگه حس کنن کوچکترین مشکلی در این زمینه دارید پذیرشتون از دست میره و سابقه ایرانیها هم به شدت خراب میشه. لطفا به این موضوع تو همه مراحل پذیرش گرفتن از ارسال مدارک، مصاحبه، مکاتبه با استادها و ... جدا توجه کنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)