صفحه 1 از 9 123456789 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 90

موضوع: تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

  1. #1
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Jul 2010
    ارسال‌ها
    69

    پیش فرض تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    دوستان فرومی عزیز به خصوص خانم های عضو سلام. از انجایی که این فروم متشکل از اعضا خانم و آقا میباشد اما بسیاری از اطلاعات ، تجربیات ، خاطرات و هر انچه که مربوط به داستان مهاجرت و یا ادامه تحصیل در خارج از ایران میباشد توسط آقایون در این فروم مطرح میشه و خوب در خیلی از موقعیت ها این تجربه های مردانه میتواند بسیار بسیار با همین تجربه ها از نگاه یک خانم متفاوت باشد و چه بسا راه حل ها و یا راهنمایی هایی هم که ارائه میشه می تواند در موقعیت یک خانم متفاوت باشد تصمیم گرفتم تا تاپیکی را درارتباط با تجربیات و خاطرات مهاجرت و ادامه تحصیل در خارج از ایران این بار ولی از نگاه خانم ها مطرح کنم تا از این طریق بتوانیم نگاه بهتری را از هر دو بعد زنانه و مردانه به این تصمیمات مهم و سرنوشت ساز زندگی هر یک از ما داشته باشیم. علاوه بر اینکه دور جدید اپلای دانشگاه ها تا 2 ماه دیگر شروع میشود . لطفا خانم هایی که مایلند در این تاپیک شرکت کنند از تجربیات ، خاطرات ( تلخ و شیرین) چه از ایران خارج شدند و چه یکبار شکست خوردند اما دوباره تلاش کردند به اشتراک بگذارند تا بتونیم به همه خانم ها این روحیه را بدیم که ما هم می توانیم و آنها را در تصمیمشان مصمم تر کنیم. تاکید میکنم که این تاپیک جای بحث های فمینیستی ، احقاق حقوق زنان و یا هر گونه بحث راجب کم و کاستی های حقوق زنان در ایران نیست. چرا که ما همه به این امر واقفیم که در کشور های جهان سوم ویا در حال توسعه توچه به حق زن یکی از سخت ترین حقوقی است که به دست می آید. لذا برای داشتن یک محیط مشارکتی دوستانه با بار علمی مناسب به طرح تجربیات و خاطرات خود از نگاه یک زن بپردازید. سووال این است که خانم ها از این تصمیم بزرگ چه چیز هایی آموخته و یا بدست خواهند اورد؟ ایا این تصمیم بیشتر یک ارمان و هدف مردانه است و یا زنان هم می توانند همانند مردان موانع را برداشته و به هدف خود دست یابند؟ آیا این تصمیم برای مردان خطرناک تر است یا زنان؟ و اینکه آیا جنسیت می تواند عاملی بازدارنده و یا انگیزه ای برای خروج از کشور باشد؟
       

  2. #2
    Junior Member sepideh.1983 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Mar 2010
    رشته و دانشگاه
    University of Nebraska, Lincoln
    ارسال‌ها
    69

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    I think most of the experience is the same for girls and guys, witha few exceptions
    ,
    I'd think any girl knows you shouldn't be close to couples, some iranian women feel insecure and will be jealous in no time
    keep your distance

    some school friends offer help, if they do, remember they shouldn't expect anything but help from you when they need it. so their help doesn't mean they should be your friend/boyfriend now.
    these are a few I can think of.
    generally I think living here is easier on girls than boys. we are accepted easier I think.

  3. #3
    Member
    تاریخ عضویت
    Apr 2012
    رشته و دانشگاه
    atomic physics
    ارسال‌ها
    143

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    من به عنوان یک زن ایرانی عقیده دارم بهترین زمان واسه مهاجرت قبل از ازدواجه چه واسه مرد چه واسه زن. مشکلات یه دختر مجرد اونور آب خیلی کمتر از یه خانم متاهله. نگرانی خانم ها همیشه اوضاع رو خراب میکنه. در ضمن اعتماد داشتن به شوهر توی ایران با خارج از ایران خیلی فرق داره. ... اگه کسی نظری داره خوشحال میشم بدونم.

  4. #4
    ApplyAbroad Hero
    تاریخ عضویت
    Jan 2009
    ارسال‌ها
    1,028

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    دوست عزیز، تاپیک جالبی می تونه باشه، البته انتظار نباید داشته باشید که نظرات ما آقایون به واقعیت وجودی خانم ها نزدیک باشه چون شناخت زن و مرد از نوع ایرانیش زمانیکه ( خوشبیانه ) تا 18 سالگی دیواری بین ماها کشیده شده هست.

    تا اونجایی که از تجربیات دوستان اطراف بنده شنیدم:

    1. دوری از خانه برای خانم های خانواده محور سخت تره
    2. اگر هنوز تصمیم به ماندن نگرفتند رفتارشان هنوز درگیر برخی ملاحظات هست.
    3. بخشی همه که شما مطرح کردید بخشی هست که اکثر خانم ها نمی خوان اعتراف کنند مثل ما آقایون که نمی خواهیم برخی مسایل رو بیان کنیم.


    موفق باشید
    می گن دو تا دنیای موازی داریم دنیای ما و دنیای تو آینه ها، باز می گن یه عدشون تونستند تو بین ما نفوذ کنند، باز می گن تنها تفاوتشون چپ دست بودنشونه.

  5. #5

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    بچه های اونجا کسانی که درگیر مسایل تحصیل در خارج از کشور هستند نظراتشون میتونه خیلی تو دید بهتر از اونجا کمک کننده باشه ولی انگار خانم های رفته به قول دوستمون یکم ملاحظه کار میشن -به هر دلیلی!- ولی مشارکت بیشتر این گروه سختی ها و محاسن این رویکرد رو بهتر نشون میده البته اقایون هم این مسایل رو هرچند دورادور در همون محیط در مورد خانم ها و میزان موفقیت یا شکست از اومدنشون و اینکه تصمیم درستی بوده یا نه می بینند و البته از اظهار نظرشون از جوانب مختلف این موضوع استقبال میشه

  6. #6
    Senior Member
    تاریخ عضویت
    Jun 2012
    ارسال‌ها
    656

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    نقل قول نوشته اصلی توسط attanew نمایش پست ها
    تا اونجایی که از تجربیات دوستان اطراف بنده شنیدم:

    1. دوری از خانه برای خانم های خانواده محور سخت تره
    2. اگر هنوز تصمیم به ماندن نگرفتند رفتارشان هنوز درگیر برخی ملاحظات هست.
    3. بخشی همه که شما مطرح کردید بخشی هست که اکثر خانم ها نمی خوان اعتراف کنند مثل ما آقایون که نمی خواهیم برخی مسایل رو بیان کنیم.
    مرسی دوست عزیز به خاطر مشارکتتون و بیان بعضی نکته ها از تجارب دوستانتون تو این زمینه.
    فقط من این قسمتی که بلد کردم برام کمی نامفهومه و صرفا برای باز شدن قضیه میپرسم. 1. آیا منظور همون ملاحظات اخلاقیه؟
    و اگر جواب مثبته، 2. یعنی به محض اینکه تصمیم به موندن گرفتن دیگه خودشون و درگیر اون ملاحظات نمی کنن؟ و اگر باز هم جواب مثبته 3. واقعا کنجکاوم بدونم چرا یک چنین تصوری وجود داره درصورتیکه من به شخصه مواردی رو دیدم که میتونه این جمله رو به راحتی نقض کنه. البته مثلما جامعه آماری من با شما متفاوته ولی ممنون میشم بیشتر توضیح بدید چون این یکی از دغدغه های خیلی از دختر خانم هاییه که قصد ادامه تحصیل در خارج از کشور و دارن. متاسفانه، متاسفانه، من شاهد قضاوت های نادرستی بودم در مورد این دست از دختران (بخصوص اونهایی که بعد از ادامه تحصیل تصمیم به موندن گرفتن) و نمیدونم چرا یکسری از آقایون اصرار دارن این نکته رو جا بندازن که دختری که به تنهایی اونجا میمونه و زندگی میکنه حتما یکسری از ملاحظات اخلاقی رو کنار گذاشته! منظورم اصلا به شما نیست دوست خوبم چون شما فقط نقل قول کردید. ضمنا منظورم از ملاحظات اخلاقی به هیچ وجه نحوه انتخاب لباس و حجاب نیست؛ منظورم چیزهاییه که هممون میدونیم (روابط آزاد از اون نوع)!
    خیلی از دخترها به خاطر قضاوت های نادرست و خیلی مشکلات دیگه، دوری از خانواده و هزار چیز دیگه رو به جون میخرن و برای یک زندگی بهتر میجنگن ولی باز هم بعد از رفتن با یکسری (تاکید میکنم یکسری) افرادی در همون خارج از کشور روبرو میشن که اون ذهنیت نادرستشون رو با خودشون بردن و فقط محیط زندگشون عوض شده و ذهنیتشون همون ذهنیت فیلم فارسی های دهه 40 و 50 ست (من از خیلی از آقایون محترم و دوستان خوبم عذر خواهی میکنم فقط در مرد یک عده که متاسفانه کم هم نیستن صحبت میکنم).
    آقا پسری رو میشناسم که فوق و دکتراش و خارج از کشور بوده و الان تشریف آوردن ایران تا ازدواج کنن و دوباره برگردن. وقتی ازشون پرسیده شد که چرا همون جا با یکی از دخترخانم های هم دانشگاهیتون ازدواج نکردید (اونجایی که هستن دانشجوی ایرانی خیلی زیاد داره) جوابی دادن که من واقعا از گفتنش عذرخواهی میکنم ولی باید بگم! ایشون فرمودن نه تنها من بلکه اکثر دوستانم روی دختری که اینجاست برای ازدواج حساب باز نمیکنیم ! ! ! درسته نمیشه با یکی دو مورد حکم کلی صادر کرد ولی باور کنید من و بعضی دوستانم که هنوز ایرانیم کم از این موارد ندیدم و نشنیدیم. بحثم به هیچ وجه در مورد شرایط ازدواج برای دختر ایرانی تو خارج از کشور نیست بحثم روی همون ذهنیت در مورد ملاحظات اخلاقی هست!
    یکسری دیگه از این دست حرف ها رو میتونید تو تاپیک زیر که الان قفل شده بخونید!
    ترجیح میدین اینجا ازدواج کنید یا خارج از کشور ( مسائل فرهنگی و اجتماعی )

    که دختری که تنها رفته فلانه و بهمان (بدون اینکه ذره ای به ملاحظات اخلاقیه پسران خارج رفته توجه ای بشه). ظلم به دختر نه تنها وقتی که تو این محیط زندگی میکنه بلکه حتی زمانی که میره هم همراهشه و به نظر من ذهنیت بعضی از مردها هم عوض نمیشه که نمیشه و این ریشه فرهنگی نادرست اونقدر تو اعماق وجودشون نفوذ کرده که تا کره مریخ هم برن باز همون تفکرات و با خودشون میبرن. درد دل ها خیلی زیاده فقط از صمیم قلبم خدا رو شکر میکنم که تو خانواده ای هستم که مرداش این طرز فکر و ندارن ولی متاسفانه همه ایران که محدود به این مردها نمیشه و همینه که عذاب آوره!

    تو تاریخ زمانی هایی ثبت شده که خانم ها نمیتونستن شغل پزشکی رو انتخاب کنن یا رای بدی یا ...... (در مورد ایران صحبت نمیکنم) ولی خانم ها برای حقشون جنگیدن و نتیجه هم داد. الان هم خدا رو شکر میزان تحصیل دخترخانم ها تو خارج از کشور داره هر روز بیشتر از روز قبل میشه و به امید روزی که تصورات نادرست در مورد این دست از دخترها به طور کلی از بین بره (البته فکر نمیکنم اون روز و به چشم ببینم ولی شاید چند نسل بعد از ما شاهدش باشه

    برای دوست عزیزی که این تاپیک رو ایجاد کردن: واقعا شرمنده ام، قصد بحث های فمنیستی و نداشتم و ندارم. فقط برای بازتر شده موضوع مجبور شدم مواردی رو بیان کنم.
    ویرایش توسط baharsama : July 2nd, 2013 در ساعت 03:03 PM

  7. #7
    ApplyAbroad Hero
    تاریخ عضویت
    Jan 2009
    ارسال‌ها
    1,028

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    نقل قول نوشته اصلی توسط baharsama نمایش پست ها
    مرسی دوست عزیز به خاطر مشارکتتون و بیان بعضی نکته ها از تجارب دوستانتون تو این زمینه.
    فقط من این قسمتی که بلد کردم برام کمی نامفهومه و صرفا برای باز شدن قضیه میپرسم. 1. آیا منظور همون ملاحظات اخلاقیه؟
    و اگر جواب مثبته، 2. یعنی به محض اینکه تصمیم به موندن گرفتن دیگه خودشون و درگیر اون ملاحظات نمی کنن؟ و اگر باز هم جواب مثبته 3. واقعا کنجکاوم بدونم چرا یک چنین تصوری وجود داره درصورتیکه من به شخصه مواردی رو دیدم که میتونه این جمله رو به راحتی نقض کنه. البته مثلما جامعه آماری من با شما متفاوته ولی ممنون میشم بیشتر توضیح بدید چون این یکی از دغدغه های خیلی از دختر خانم هاییه که قصد ادامه تحصیل در خارج از کشور و دارن. متاسفانه، متاسفانه، من شاهد قضاوت های نادرستی بودم در مورد این دست از دختران (بخصوص اونهایی که بعد از ادامه تحصیل تصمیم به موندن گرفتن) و نمیدونم چرا یکسری از آقایون اصرار دارن این نکته رو جا بندازن که دختری که به تنهایی اونجا میمونه و زندگی میکنه حتما یکسری از ملاحظات اخلاقی رو کنار گذاشته! منظورم اصلا به شما نیست دوست خوبم چون شما فقط نقل قول کردید. ضمنا منظورم از ملاحظات اخلاقی به هیچ وجه نحوه انتخاب لباس و حجاب نیست؛ منظورم چیزهاییه که هممون میدونیم (روابط آزاد از اون نوع)!
    خیلی از دخترها به خاطر قضاوت های نادرست و خیلی مشکلات دیگه، دوری از خانواده و هزار چیز دیگه رو به جون میخرن و برای یک زندگی بهتر میجنگن ولی باز هم بعد از رفتن با یکسری (تاکید میکنم یکسری) افرادی در همون خارج از کشور روبرو میشن که اون ذهنیت نادرستشون رو با خودشون بردن و فقط محیط زندگشون عوض شده و ذهنیتشون همون ذهنیت فیلم فارسی های دهه 40 و 50 ست (من از خیلی از آقایون محترم و دوستان خوبم عذر خواهی میکنم فقط در مرد یک عده که متاسفانه کم هم نیستن صحبت میکنم).
    آقا پسری رو میشناسم که فوق و دکتراش و خارج از کشور بوده و الان تشریف آوردن ایران تا ازدواج کنن و دوباره برگردن. وقتی ازشون پرسیده شد که چرا همون جا با یکی از دخترخانم های هم دانشگاهیتون ازدواج نکردید (اونجایی که هستن دانشجوی ایرانی خیلی زیاد داره) جوابی دادن که من واقعا از گفتنش عذرخواهی میکنم ولی باید بگم! ایشون فرمودن نه تنها من بلکه اکثر دوستانم روی دختری که اینجاست برای ازدواج حساب باز نمیکنیم ! ! ! درسته نمیشه با یکی دو مورد حکم کلی صادر کرد ولی باور کنید من و بعضی دوستانم که هنوز ایرانیم کم از این موارد ندیدم و نشنیدیم. بحثم به هیچ وجه در مورد شرایط ازدواج برای دختر ایرانی تو خارج از کشور نیست بحثم روی همون ذهنیت در مورد ملاحظات اخلاقی هست!
    یکسری دیگه از این دست حرف ها رو میتونید تو تاپیک زیر که الان قفل شده بخونید!
    ترجیح میدین اینجا ازدواج کنید یا خارج از کشور ( مسائل فرهنگی و اجتماعی )

    که دختری که تنها رفته فلانه و بهمان (بدون اینکه ذره ای به ملاحظات اخلاقیه پسران خارج رفته توجه ای بشه). ظلم به دختر نه تنها وقتی که تو این محیط زندگی میکنه بلکه حتی زمانی که میره هم همراهشه و به نظر من ذهنیت بعضی از مردها هم عوض نمیشه که نمیشه و این ریشه فرهنگی نادرست اونقدر تو اعماق وجودشون نفوذ کرده که تا کره مریخ هم برن باز همون تفکرات و با خودشون میبرن. درد دل ها خیلی زیاده فقط از صمیم قلبم خدا رو شکر میکنم که تو خانواده ای هستم که مرداش این طرز فکر و ندارن ولی متاسفانه همه ایران که محدود به این مردها نمیشه و همینه که عذاب آوره!

    تو تاریخ زمانی هایی ثبت شده که خانم ها نمیتونستن شغل پزشکی رو انتخاب کنن یا رای بدی یا ...... (در مورد ایران صحبت نمیکنم) ولی خانم ها برای حقشون جنگیدن و نتیجه هم داد. الان هم خدا رو شکر میزان تحصیل دخترخانم ها تو خارج از کشور داره هر روز بیشتر از روز قبل میشه و به امید روزی که تصورات نادرست در مورد این دست از دخترها به طور کلی از بین بره (البته فکر نمیکنم اون روز و به چشم ببینم ولی شاید چند نسل بعد از ما شاهدش باشه

    برای دوست عزیزی که این تاپیک رو ایجاد کردن: واقعا شرمنده ام، قصد بحث های فمنیستی و نداشتم و ندارم. فقط برای بازتر شده موضوع مجبور شدم مواردی رو بیان کنم.
    خیر بنده مساله کلی رو مطرح کردم همه نوع رفتارها که تنها محرکش اطرافیان آدم بوده هست و هیچ بار منفی هم نداشت ولی برفرض که نقل به قول بنده به این مورد اشاره داشته باشد. باید گفت که اتفاقا شما با نظرتتون کاملا حرف بنده رو تایید کردید.اون عبارت می تونه دقیقا همین موارد که شما عرض کردید باشه یعنی به دلیل این ملاحظات و نظر مردم ( که متاسفانه برای ما ایرانی ها از نون شب هم واجب تره) دچار فشارهای روحی و روانی مضاعف می شند.

    اون جمله من هم یکم ایهامی بود چون این بحث یک بحث حاشیه دار هست که قبلا من و دوستان در تاپیکهای دیگه ( یکیشون همون تاپیکی که شما مثال آرودید) بحث کردیم.

    ولی برای روشن تر شدن باید بگویم که بنده با عبارت " ملاحظات اخلاقی" مشکل دارم

    اول از همه اخلاقی یا غیر اخلاقی دانستن رابطه در خارج از کشور هست، هر کسی آزاده هر طوری که خواست زندگی کنه، و اخلاقی یا غیر اخلاقی دانستن مساله به خاطر اینکه ما یا یک عده ای میلیونی به آن اعتقاد دارند خطاست و اوضاع زمانی بد میشه که با این اعتقادات حکم هم صادر می کنیم.

    دوم حالا فرض که ما این مساله رو غیر اخلاقی می دونیم. " ما" یعنی آقایان، خود دچار خطای بدتری می شیم یعنی ریا! خوب اگر همچین مساله هست خوب ما هم باید تو این دسته بندی جایی باشیم یا نه فقط برای خانم ها باید رعایت بشه.

    سوم بدترین مساله زمانی هسن که ما می گذاریم این مساله برامون از طرف ما دیکته بشه. مای اولی خانم های محترم هست و مای دوم آقایون محترمه!

    به هر حال به شخصه این مساله رو اصلا تو حیطه اخلاقیات وارد نمی کنم ولی واقعیتی هست که در جامعه ایرانی به شدت و جامعه غرب تا کمرنگ تر موجود هست. و هیجگاه این مساله باعث تغییر نگاه من به یک شخص به عنوان فرد قابل معاشرت یا غیر قابل معاشرت ( با هر عمقی) نمی شود.

    موفق باشید
    می گن دو تا دنیای موازی داریم دنیای ما و دنیای تو آینه ها، باز می گن یه عدشون تونستند تو بین ما نفوذ کنند، باز می گن تنها تفاوتشون چپ دست بودنشونه.

  8. #8
    Senior Member
    تاریخ عضویت
    Jun 2012
    ارسال‌ها
    656

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    نقل قول نوشته اصلی توسط attanew نمایش پست ها
    خیر بنده مساله کلی رو مطرح کردم همه نوع رفتارها که تنها محرکش اطرافیان آدم بوده هست و هیچ بار منفی هم نداشت ولی برفرض که نقل به قول بنده به این مورد اشاره داشته باشد. باید گفت که اتفاقا شما با نظرتتون کاملا حرف بنده رو تایید کردید.اون عبارت می تونه دقیقا همین موارد که شما عرض کردید باشه یعنی به دلیل این ملاحظات و نظر مردم ( که متاسفانه برای ما ایرانی ها از نون شب هم واجب تره) دچار فشارهای روحی و روانی مضاعف می شند.

    اون جمله من هم یکم ایهامی بود چون این بحث یک بحث حاشیه دار هست که قبلا من و دوستان در تاپیکهای دیگه ( یکیشون همون تاپیکی که شما مثال آرودید) بحث کردیم.

    ولی برای روشن تر شدن باید بگویم که بنده با عبارت " ملاحظات اخلاقی" مشکل دارم

    اول از همه اخلاقی یا غیر اخلاقی دانستن رابطه در خارج از کشور هست، هر کسی آزاده هر طوری که خواست زندگی کنه، و اخلاقی یا غیر اخلاقی دانستن مساله به خاطر اینکه ما یا یک عده ای میلیونی به آن اعتقاد دارند خطاست و اوضاع زمانی بد میشه که با این اعتقادات حکم هم صادر می کنیم.

    دوم حالا فرض که ما این مساله رو غیر اخلاقی می دونیم. " ما" یعنی آقایان، خود دچار خطای بدتری می شیم یعنی ریا! خوب اگر همچین مساله هست خوب ما هم باید تو این دسته بندی جایی باشیم یا نه فقط برای خانم ها باید رعایت بشه.

    سوم بدترین مساله زمانی هسن که ما می گذاریم این مساله برامون از طرف ما دیکته بشه. مای اولی خانم های محترم هست و مای دوم آقایون محترمه!

    به هر حال به شخصه این مساله رو اصلا تو حیطه اخلاقیات وارد نمی کنم ولی واقعیتی هست که در جامعه ایرانی به شدت و جامعه غرب تا کمرنگ تر موجود هست. و هیجگاه این مساله باعث تغییر نگاه من به یک شخص به عنوان فرد قابل معاشرت یا غیر قابل معاشرت ( با هر عمقی) نمی شود.

    موفق باشید
    ممنون که بحث و بازتر کردید دوست خوبم. بنده هم به هیچ وجه قصد مخالفت و جبهه گیری در مورد نظر شما رو نداشتم. بله حرف های من تایید کننده اون جمله شما بود و به همین دلیل هم نظراتم و مطرح کردم تا این بحث بازتر شه و یکسری ابهامات رفع شه.
    در مورد جمله دومی هم که بلد کردم بله متاسفانه کاملا درسته ولی در هر صورت هرچقدر هم که این نگاه و قضاوت مردم و قبول نداشته باشیم و بخوایم ازش دوری کنیم باز هم بخشی از زندگی ما اینجاست و نمیتونیم از معاشرت با مردمی که به اصطلاح هم وطنمون هستن بصورت کامل ببریم و قطع رابطه کنیم و چه بخوایم چه نخوایم این مورد رومون تاثیر میزاره.
    در مورد بقیه جملاتتون هم بله موافقم. و باز هم این مطلب رو میرسونه که مشکلات ما ریشه ای تر از این حرف هاست.

    پ. ن: منظورم از ملاحظات اخلاقی، خط قرمزیه که هر کسی تا حدی برای خودش تعریف میکنه تا وقتی به گذشته ش نگاه میکنه از خودش به عنوان یک انسان احساس رضایت داشته باشه و منظورم صرفا ملاحظات مذهبی و بعضی موارد تعصب وار نبوده و نیست
    ویرایش توسط baharsama : July 2nd, 2013 در ساعت 06:41 PM

  9. #9
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Jul 2010
    ارسال‌ها
    69

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    نقل قول نوشته اصلی توسط baharsama نمایش پست ها
    مرسی دوست عزیز به خاطر مشارکتتون و بیان بعضی نکته ها از تجارب دوستانتون تو این زمینه.
    فقط من این قسمتی که بلد کردم برام کمی نامفهومه و صرفا برای باز شدن قضیه میپرسم. 1. آیا منظور همون ملاحظات اخلاقیه؟
    و اگر جواب مثبته، 2. یعنی به محض اینکه تصمیم به موندن گرفتن دیگه خودشون و درگیر اون ملاحظات نمی کنن؟ و اگر باز هم جواب مثبته 3. واقعا کنجکاوم بدونم چرا یک چنین تصوری وجود داره درصورتیکه من به شخصه مواردی رو دیدم که میتونه این جمله رو به راحتی نقض کنه. البته مثلما جامعه آماری من با شما متفاوته ولی ممنون میشم بیشتر توضیح بدید چون این یکی از دغدغه های خیلی از دختر خانم هاییه که قصد ادامه تحصیل در خارج از کشور و دارن. متاسفانه، متاسفانه، من شاهد قضاوت های نادرستی بودم در مورد این دست از دختران (بخصوص اونهایی که بعد از ادامه تحصیل تصمیم به موندن گرفتن) و نمیدونم چرا یکسری از آقایون اصرار دارن این نکته رو جا بندازن که دختری که به تنهایی اونجا میمونه و زندگی میکنه حتما یکسری از ملاحظات اخلاقی رو کنار گذاشته! منظورم اصلا به شما نیست دوست خوبم چون شما فقط نقل قول کردید. ضمنا منظورم از ملاحظات اخلاقی به هیچ وجه نحوه انتخاب لباس و حجاب نیست؛ منظورم چیزهاییه که هممون میدونیم (روابط آزاد از اون نوع)!
    خیلی از دخترها به خاطر قضاوت های نادرست و خیلی مشکلات دیگه، دوری از خانواده و هزار چیز دیگه رو به جون میخرن و برای یک زندگی بهتر میجنگن ولی باز هم بعد از رفتن با یکسری (تاکید میکنم یکسری) افرادی در همون خارج از کشور روبرو میشن که اون ذهنیت نادرستشون رو با خودشون بردن و فقط محیط زندگشون عوض شده و ذهنیتشون همون ذهنیت فیلم فارسی های دهه 40 و 50 ست (من از خیلی از آقایون محترم و دوستان خوبم عذر خواهی میکنم فقط در مرد یک عده که متاسفانه کم هم نیستن صحبت میکنم).
    آقا پسری رو میشناسم که فوق و دکتراش و خارج از کشور بوده و الان تشریف آوردن ایران تا ازدواج کنن و دوباره برگردن. وقتی ازشون پرسیده شد که چرا همون جا با یکی از دخترخانم های هم دانشگاهیتون ازدواج نکردید (اونجایی که هستن دانشجوی ایرانی خیلی زیاد داره) جوابی دادن که من واقعا از گفتنش عذرخواهی میکنم ولی باید بگم! ایشون فرمودن نه تنها من بلکه اکثر دوستانم روی دختری که اینجاست برای ازدواج حساب باز نمیکنیم ! ! ! درسته نمیشه با یکی دو مورد حکم کلی صادر کرد ولی باور کنید من و بعضی دوستانم که هنوز ایرانیم کم از این موارد ندیدم و نشنیدیم. بحثم به هیچ وجه در مورد شرایط ازدواج برای دختر ایرانی تو خارج از کشور نیست بحثم روی همون ذهنیت در مورد ملاحظات اخلاقی هست!
    یکسری دیگه از این دست حرف ها رو میتونید تو تاپیک زیر که الان قفل شده بخونید!
    ترجیح میدین اینجا ازدواج کنید یا خارج از کشور ( مسائل فرهنگی و اجتماعی )

    که دختری که تنها رفته فلانه و بهمان (بدون اینکه ذره ای به ملاحظات اخلاقیه پسران خارج رفته توجه ای بشه). ظلم به دختر نه تنها وقتی که تو این محیط زندگی میکنه بلکه حتی زمانی که میره هم همراهشه و به نظر من ذهنیت بعضی از مردها هم عوض نمیشه که نمیشه و این ریشه فرهنگی نادرست اونقدر تو اعماق وجودشون نفوذ کرده که تا کره مریخ هم برن باز همون تفکرات و با خودشون میبرن. درد دل ها خیلی زیاده فقط از صمیم قلبم خدا رو شکر میکنم که تو خانواده ای هستم که مرداش این طرز فکر و ندارن ولی متاسفانه همه ایران که محدود به این مردها نمیشه و همینه که عذاب آوره!

    تو تاریخ زمانی هایی ثبت شده که خانم ها نمیتونستن شغل پزشکی رو انتخاب کنن یا رای بدی یا ...... (در مورد ایران صحبت نمیکنم) ولی خانم ها برای حقشون جنگیدن و نتیجه هم داد. الان هم خدا رو شکر میزان تحصیل دخترخانم ها تو خارج از کشور داره هر روز بیشتر از روز قبل میشه و به امید روزی که تصورات نادرست در مورد این دست از دخترها به طور کلی از بین بره (البته فکر نمیکنم اون روز و به چشم ببینم ولی شاید چند نسل بعد از ما شاهدش باشه

    برای دوست عزیزی که این تاپیک رو ایجاد کردن: واقعا شرمنده ام، قصد بحث های فمنیستی و نداشتم و ندارم. فقط برای بازتر شده موضوع مجبور شدم مواردی رو بیان کنم.
    دوست عزیزم baharsama من koahn diar هستم . من باز کننده این تاپیک هستم. تصمیم من برای باز کردن این تاپیک که البته اول فکر نمی کردم استقبال چندانی ازش بشه و عنونا نکردن هویتم به این دلیل است که می خواستم به عنوان یک جامعه شناس آینده از میزان تاثیر نظرات و افکار جنسیتی بر تصمیم بزرگ و چالش بر انگیزی به نام خروج از ایران اطلاعاتی کسب کنم که بعد ها در تحقیقاتم ازش استفاده کنم. من واقعا خوشحالم که این مووع به اندازه کافی بحث برانگیز بوده و خودآگاه و ناخودآگاه دوستان را تحریک کرده. من نظرات تمام دوستانی را که در این باره کطلب گذاشتن خوندم. اما بیشتر از همه نظرات شما را واقع بینانه تر دیدم. هدف من بیشتر پی بردن به این مطلب بود که آیا در فرومی که تمام یا بیشتر اعضا آن هدف کاملا قطعی برای خروج از ایران دارند آیا در خودشان همزمان آمادگی های فکری و روحی را فارغ از هر نوع متغیر جنسیتی ایجاد کرده اند یا نه؟ با در نظر گرفتن این موضوع که بیشتر این افراد در آینده نزدیک جز افراد روشن فکر این جامعه خواهند بود. به نظر می رسد امادگی های فیزیکی و تحصیلی خیلی بیشتر از آمادگی های روحی و حتی تغییر نگرش در میان دوستان رایج است تا نوع نگاهشون به جنسیت.
       

  10. #10
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Jul 2010
    ارسال‌ها
    69

    پیش فرض پاسخ : تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

    از تمامی دوستانی که در این تاپیک شرکت کرده و یا میکنند سپاسگزارم اما از شما خواهش می کنم که نظرات خودتان را تا حد امکان علمی و مستند بیان کنید.. سعی کنید در صورت امکان از مشاهدات عینی و یا حتی دست دوم خود بیان کنید تا از نقل قولهای متعدد. هدف از ایجاد این تاپیک بحث بر درستی یا غلط بودن یک نظر نیست هر چند که این مورد در جای خودش می تواند مهم باشد. اما من می خواهم که در پایان به جمع بندی نظرات شما بپردازم تا بتوانیم عوامل موثر و بازدارنده در این تصمیم را برای خانم ها استخراج کرده و در اختیار دوستان آینده قرار بدهیم. توجه داشته باشید که موضوع " توجه کردن بیش از حد به خانم ها" که توسط برخی از دوستان اشاره شده با اینکه می تونه یک متغیر موثر باشه اما بی شک تاثیرش برای گرفتن یا نگرفتن چنین تصمیمی قابل توجه نخواهد بود. من مایلم تا دوستان عوامل دیگری که حتی باعث شده خودشان به این تصمیم فکر کنند و سپس به مرحله اجرا درآورند را هم داشته باشم. به همین دلیل خواهشمند است در کنار بیان نظرات و تجربیاتتون از خودتان هم مطالبی را عنوان کنید. ببینید وقتی همین سوال را از آقایان بپرسیم ایشان عواملی از قبیل درامد بالا، پیشرفت کاری ، ارتقا اجتماعی و غیره را به عنوان انگیزه خروج از ایران بیان می کنند اما در میان صحبت های دوستان خانم من تا حالا به همچین موردی بر نخوردم. همچنین من با احترام نسبت به نظرات دوستانی که عنوان کرده بودن توجه هات در کشور های غربی نسبت به زنان کمتر از ایران است با ارائه ادله علمی کاملا مخالفم. فراموش نکنیم که کشور های غربی و برخی کشور های پیشرفته آسیایی توجه و رعایت حقوق زنان را در اولویت دارند. به هر حال در انجا زن بیشتر یک انسان است تا یک جنس. کاری نداریم که گروه هایی هم هستند که جور دیگری به زنان نگاه می کنند اما این بخش انقدر در سطح کلی اجتماع حرفی برای گفتن ندارد.زن می تواند در همه جا به چشم یک جنس و به قولی عروسک دیده شود اما... تنهادر برخی از نقاط دنیا به عنوان یک انسان. مسلما کشور ما هم جز این برخی کشور ها نخواهد بود تا مدت ها. باز هم دلایل علمی و جامعه شناختی کافی در این زمینه موجود است. با سپاس
       

صفحه 1 از 9 123456789 آخرینآخرین

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •