مرسی دوست عزیز به خاطر مشارکتتون و بیان بعضی نکته ها از تجارب دوستانتون تو این زمینه.
فقط من این قسمتی که بلد کردم برام کمی نامفهومه و صرفا برای باز شدن قضیه میپرسم. 1. آیا منظور همون ملاحظات اخلاقیه؟
و اگر جواب مثبته، 2. یعنی به محض اینکه تصمیم به موندن گرفتن دیگه خودشون و درگیر اون ملاحظات نمی کنن؟ و اگر باز هم جواب مثبته 3. واقعا کنجکاوم بدونم چرا یک چنین تصوری وجود داره درصورتیکه من به شخصه مواردی رو دیدم که میتونه این جمله رو به راحتی نقض کنه. البته مثلما جامعه آماری من با شما متفاوته ولی ممنون میشم بیشتر توضیح بدید چون این یکی از دغدغه های خیلی از دختر خانم هاییه که قصد ادامه تحصیل در خارج از کشور و دارن. متاسفانه،
متاسفانه، من شاهد قضاوت های نادرستی بودم در مورد این دست از دختران (بخصوص اونهایی که بعد از ادامه تحصیل تصمیم به موندن گرفتن) و نمیدونم چرا یکسری از آقایون اصرار دارن این نکته رو جا بندازن که دختری که به تنهایی اونجا میمونه و زندگی میکنه حتما یکسری از ملاحظات اخلاقی رو کنار گذاشته! منظورم اصلا به شما نیست دوست خوبم چون شما فقط نقل قول کردید. ضمنا منظورم از ملاحظات اخلاقی به هیچ وجه نحوه انتخاب لباس و حجاب نیست؛ منظورم چیزهاییه که هممون میدونیم (روابط آزاد از اون نوع)!
خیلی از دخترها به خاطر قضاوت های نادرست و خیلی مشکلات دیگه، دوری از خانواده و هزار چیز دیگه رو به جون میخرن و
برای یک زندگی بهتر میجنگن ولی باز هم بعد از رفتن با یکسری (تاکید میکنم
یکسری) افرادی در همون خارج از کشور روبرو میشن که اون ذهنیت نادرستشون رو با خودشون بردن و فقط محیط زندگشون عوض شده و ذهنیتشون همون ذهنیت فیلم فارسی های دهه 40 و 50 ست (من از خیلی از آقایون محترم و دوستان خوبم عذر خواهی میکنم فقط در مرد یک عده که متاسفانه کم هم نیستن صحبت میکنم).
آقا پسری رو میشناسم که فوق و دکتراش و خارج از کشور بوده و الان تشریف آوردن ایران تا ازدواج کنن و دوباره برگردن. وقتی ازشون پرسیده شد که چرا همون جا با یکی از دخترخانم های هم دانشگاهیتون ازدواج نکردید (اونجایی که هستن دانشجوی ایرانی خیلی زیاد داره) جوابی دادن که من واقعا از گفتنش عذرخواهی میکنم ولی
باید بگم! ایشون فرمودن نه تنها من بلکه اکثر دوستانم روی دختری که اینجاست برای ازدواج حساب باز نمیکنیم ! ! ! درسته نمیشه با یکی دو مورد حکم کلی صادر کرد ولی باور کنید من و بعضی دوستانم که هنوز ایرانیم کم از این موارد ندیدم و نشنیدیم. بحثم به هیچ وجه در مورد شرایط ازدواج برای دختر ایرانی تو خارج از کشور نیست بحثم روی همون ذهنیت در مورد ملاحظات اخلاقی هست!
یکسری دیگه از این دست حرف ها رو میتونید تو تاپیک زیر که الان قفل شده بخونید!
ترجیح میدین اینجا ازدواج کنید یا خارج از کشور ( مسائل فرهنگی و اجتماعی )
که دختری که تنها رفته فلانه و بهمان (بدون اینکه ذره ای به ملاحظات اخلاقیه پسران خارج رفته توجه ای بشه). ظلم به دختر نه تنها وقتی که تو این محیط زندگی میکنه بلکه حتی زمانی که میره هم همراهشه و به نظر من ذهنیت
بعضی از مردها هم عوض نمیشه که نمیشه و این ریشه فرهنگی نادرست اونقدر تو اعماق وجودشون نفوذ کرده که تا کره مریخ هم برن باز همون تفکرات و با خودشون میبرن. درد دل ها خیلی زیاده فقط از صمیم قلبم خدا رو شکر میکنم که تو خانواده ای هستم که مرداش این طرز فکر و ندارن ولی متاسفانه همه ایران که محدود به این مردها نمیشه و همینه که عذاب آوره!
تو تاریخ زمانی هایی ثبت شده که خانم ها نمیتونستن شغل پزشکی رو انتخاب کنن یا رای بدی یا ...... (در مورد ایران صحبت نمیکنم) ولی خانم ها برای حقشون جنگیدن و نتیجه هم داد. الان هم خدا رو شکر میزان تحصیل دخترخانم ها تو خارج از کشور داره هر روز بیشتر از روز قبل میشه و به امید روزی که تصورات نادرست در مورد این دست از دخترها به طور کلی از بین بره (البته فکر نمیکنم اون روز و به چشم ببینم ولی شاید چند نسل بعد از ما شاهدش باشه
برای دوست عزیزی که این تاپیک رو ایجاد کردن: واقعا شرمنده ام، قصد بحث های فمنیستی و نداشتم و ندارم. فقط برای بازتر شده موضوع مجبور شدم مواردی رو بیان کنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)