تجربیات و خاطرات مهاجرت و تحصیل در خارج از ایران این بار از نگاه خانم ها

[Miss_Success]

من هم در ادامه تجربیات دوستان، صحبت هایی رو که از دوستان و آشنایانی ک برای تحصیل یا مهاجرت رفتند می پرسم و اینجا می نویسم، بلکه کمک بشه با دید بازتر اقدام کنیم برای این تغییر مهم در زندگی
فعلا چند مورد زیر در ذهن دارم ک مینویسمشون:
1. خانم هایی ک با شوهرشون میرن و شوهر امکان و شرایط تحصیل نداره در اونجا، خب مطمئنا 5 سال بیکار ماندن و یا کارهای خونه رو انجام دادن، نمیتونه جالب باشه. از طرفی هم فک میکنم آدم نمیتونه همسرشو 5 سال بذاره ایران و بره درس بخونه بیاد. پس بهتره اینو در نظر گرفت ک لااقل ب کشوری بریم ک شرایطش بیشتر ب آدم و همرش و خواشته هاشون میخوره مثلا جایی ک ب همراه، اجازه کار میده یا جایی ک رفت و آمد ب ایران در طول تحصیل و ویزا گرفتنش راحت تره و ...

2. خیلی وقتا پیش میاد ک آدم در تب و تاب مساله ای باشه اون هم در عنفوان جوانی، و لذا مسائل جانبی پیرامون اون رو در نظر نگیره و بررسی نکنه (مثل همین اپلای برای ادامه درس ک کلی حواشی و زحمت داره خودش از تافل و جی.آر.ای گرفته تا بررسی دانشگاه ها و تقویت رزومه در ایران و ... ک همه در جریان روندش هستیم، همین باعث میشه آدم ب عواقب و سایر نتایجی ک این ادامه تحصیل در خارج برای آدم داره، ب قدری ک باید توجه نکنه) نمونش خود من، ک اینقدر منطقی هستم و همیشه همه جوانب ی کار رو سبک سنگین میکنم اما الان بعد از حدود ده ماه ک همراه با اتمام ارشدم در سرچ و اقدام برای آماده شدن برا اپلای بودم، تازه الان متوجه چنین عواقب و نتایجی شدم ک رفتن ب کشور دیگه میتونه برام داشته باشه و شروع کردم ب بررسی و مشورت با دوستان و اقوامی ک در کشورهای دیگه هستند. تو همین ده ماه یکی از بچه های دانشگاه کارهاشو کرد و پذیرش گرفت و رفت (ب همه مسائل همه فکر نکرده بود). خب اگر یکی مثه منم سریع همه کارام جور میشد خب ممکن بود برم اونجا و تازه متوجه بشم ک این جنبه از مساله رو (مجردی ب خارج رفتن) بررسی کافی نکردم.
3. اینکه طبق گفته های دوستان، اگر پسرانی هم باشند ک صرفا دنبال روابط کامل قبل از ازدواج نیستند، خب این ها (دختر و پسرهای دارای این قیود اخلاقی) همدیگر رو چجوری پیدا کنند تو ی کشور یزرگ مثه آمریکا؟ سوالم اینه ک اصلا آیا امکان آشنایی یا فرصتش پیش میاد برا آدم یا نه؟ . آیا اجتماعات ایرانی یا اسلامی مثه مسجد، انحمن ایرانیان یا ... نیس ک آدم بتونه بره و با بقیه ک هم سنخ خودشن آشنا بشه؟
اینکه دوستمون Apply014 در پست #48 نوشتن ک یکی از دوستاشون میخاد قید همه چی رو بزنه تا از تنهایی در بیاد، ب نظرم این تازه شروع تشدید مشکلاتش میشه، بحثم اصلا این نیس ک کسی ک قید و بند مذهبی نداره یا کمتر داره، آدم درستی نیست، نه اصلا، این ی مساله شخصیه ک هر کس خودش انتخاب میکنه اینطور باشم یا اونطور و چقدر فلان طور باشم و اصلا دلیل ب خوبی یا بدی کسی نمیشه. اما ب قول خود apply012 خب کسی ک ذاتش اینجوریه نمیتونه یهو خودشو و باورهاشو تغییر بده. ب نظرم اگر میشد ایشون ب انجمن اسلامی ای ، مسجدی یا همجین جاهایی (اگر وجود داشته باشه) مراجعه و دغدغه فکریشون رو مطرح کنند شاید راه بهتری پیش پاشون گذاشته بشه. بالاخره بهتر از تصمیم گیری ب تغییر مسیر بدون مشورت و پرس و جوی کافی هست.

[Houmangh]

3. اینکه طبق گفته های دوستان، اگر پسرانی هم باشند ک صرفا دنبال روابط کامل قبل از ازدواج نیستند، خب این ها (دختر و پسرهای دارای این قیود اخلاقی) همدیگر رو چجوری پیدا کنند تو ی کشور یزرگ مثه آمریکا؟ سوالم اینه ک اصلا آیا امکان آشنایی یا فرصتش پیش میاد برا آدم یا نه؟ . آیا اجتماعات ایرانی یا اسلامی مثه مسجد، انحمن ایرانیان یا ... نیس ک آدم بتونه بره و با بقیه ک هم سنخ خودشن آشنا بشه؟

با سپاس از دوست عزیزمون.
در مورد این قسمت که مربوط به حرفهای من بود باید بگم:
1- اینکه میفرمایید "اگر پسرانی هم باشند که..." نشون میده که متاسفانه دید جامعه زن ایرانی به مردها چقدر منفی هست. ما میدونیم که در تقریبا هر مورد رابطه جنسی، یک پسر و یک دختر مشارکت میکنند. پس به نظر من نباید
از پسرها با ظن و شک یاد کرده و دخترها رو پاک و معصوم دانست. هرچند که بلحاظ طبیعی خانم ها بدلیل شرایط فیزیکی و عاطفی و اجتماعی بطور میانگین بیشتر از مردها متعهد هستند (در همه جای دنیا) ولی اینکه ما اکثریت قریب به اتفاق پسرها رو اونطوری بدونیم بنظر من درست نیست.

2- در امر دوستی و رابطه و ازدواج، هیچ تضمینی در کار نیست. بنابراین چه در ایران چه در ایالات متحده چه هر جای دیگه، برای مثال واقعا سوال سختی هست که یک دختر بتونه جواب بده که آیا یک پسر قبل از ایجاد رابطه با من، با دختر دیگری رلبطه جنسی داشته؟ این سوالها رو هیچوقت نمیشه جواب داد. ولی با شناخت و اگاهی کامل و درازمدت از روحیات طرف مقابل میتوان تا حدود زیادی به مسئله پی برد هرچند 100% نیست. و ما (پسر یا دختر) باید در یک رابطه بطور کلی بپذیریم که ممکن هست طرف مقابل ما را فریب داده باشد. بنابراین نباید دنبال تضمین کامل گشت.
"بهترین تضمین انست که بپذیریم تضمینی در کار نیست"
اینکه چجوری اون شخص رو پیدا کنیم این هست که با توجه به معیارهایی که در ازدواج داریم دنبال فرد مناسب خودمون میگردیم و بعد از تحقیق و شناخت طرف مقابل میتوان رابطه رو قطعی کرد. ولی باز تاکید میکنم در مورد برخی مسائل از جمله مسائل جنسی نمیشه یقین 100% حاصل کرد. چه برای دختر چه برای پسر.


سپاس

[lakistanl]

بله دیگه اون پسرهایی که اونطوری فکر میکنن یا نمیدونن سکس قبل از ازدواج چه بدی هایی داره. یا اینکه نمیخان ازدواج کنن یا ایننکه به احتمال قوی دنبال عشق در ازدواج نیستن و فقط دنبال لذت جنسی هستن. تعدادشون هم کم نیست ولی بهرحال نظر من این بود که همه اینشکلی نیستن.
در مورد پایبند بودن هم ما باید اینو بدونیم که پاینبدی به اصولی که منسوخ شدن ما رو از پا در میاره. الان دنیا دنیای ارتباطه. اگه شما بخاید مو به مو اون اصول رو اجرا کنید نباید از خونه خارج بشید و باید منتظر مردی باشین که نونتون رو بده. الان دنیایی شده که یک دختر به تنهایی کار میکنه و خرج یه خانواده رو میده. پس درست ترین کار، تغییر باورهای نادرسته.

با سپاس از دوست عزیزمون.
در مورد این قسمت که مربوط به حرفهای من بود باید بگم:
1- اینکه میفرمایید "اگر پسرانی هم باشند که..." نشون میده که متاسفانه دید جامعه زن ایرانی به مردها چقدر منفی هست. ما میدونیم که در تقریبا هر مورد رابطه جنسی، یک پسر و یک دختر مشارکت میکنند. پس به نظر من نباید
از پسرها با ظن و شک یاد کرده و دخترها رو پاک و معصوم دانست. هرچند که بلحاظ طبیعی خانم ها بدلیل شرایط فیزیکی و عاطفی و اجتماعی بطور میانگین بیشتر از مردها متعهد هستند (در همه جای دنیا) ولی اینکه ما اکثریت قریب به اتفاق پسرها رو اونطوری بدونیم بنظر من درست نیست.

2- در امر دوستی و رابطه و ازدواج، هیچ تضمینی در کار نیست. بنابراین چه در ایران چه در ایالات متحده چه هر جای دیگه، برای مثال واقعا سوال سختی هست که یک دختر بتونه جواب بده که آیا یک پسر قبل از ایجاد رابطه با من، با دختر دیگری رلبطه جنسی داشته؟ این سوالها رو هیچوقت نمیشه جواب داد. ولی با شناخت و اگاهی کامل و درازمدت از روحیات طرف مقابل میتوان تا حدود زیادی به مسئله پی برد هرچند 100% نیست. و ما (پسر یا دختر) باید در یک رابطه بطور کلی بپذیریم که ممکن هست طرف مقابل ما را فریب داده باشد. بنابراین نباید دنبال تضمین کامل گشت.
"بهترین تضمین انست که بپذیریم تضمینی در کار نیست"
اینکه چجوری اون شخص رو پیدا کنیم این هست که با توجه به معیارهایی که در ازدواج داریم دنبال فرد مناسب خودمون میگردیم و بعد از تحقیق و شناخت طرف مقابل میتوان رابطه رو قطعی کرد. ولی باز تاکید میکنم در مورد برخی مسائل از جمله مسائل جنسی نمیشه یقین 100% حاصل کرد. چه برای دختر چه برای پسر.


سپاس

میشه بپرسم، خارج از کشور، فرق شهرهای بزرگ و کوچیک؛ ازلحاظ فرهنگی چیه؟!!! آخه توی ایران، اغلب آدمهای امروزی و روشنفکر؛ شهرهای بزرگ زندگی میکنن. این برای من نگرانی شده، نکنه شهرهای کوچیک اون ور هم سنتی و بسته باشن؟!!

[Houmangh]

میشه بپرسم، خارج از کشور، فرق شهرهای بزرگ و کوچیک؛ ازلحاظ فرهنگی چیه؟!!! آخه توی ایران، اغلب آدمهای امروزی و روشنفکر؛ شهرهای بزرگ زندگی میکنن. این برای من نگرانی شده، نکنه شهرهای کوچیک اون ور هم سنتی و بسته باشن؟!!

سلام دوست من
والا من تا حالا اونور اب زندگی نکردم. و واقعا هم نمیدونم فرق شهرهای بزرگ و کوچک در مثلا اروپا مثل ایران هست یا نه.
ولی من در ایران زندگی کردم. خودم اهل شهر کوچک هستم ولی 7 سال در 2 تا شهر بزرگش زندگی کردم و میدونم که ادمهای روشنفکر در هر دو نو محیط پیدا میشن. همانطور که ادمهای غیر روشنفکر هم در تهران زیاد دیدم حتی تندروتر. بنابراین صرفا نمیشه با دانستن اینکه یک نفر در چه شهری زندگی میکنه در مورد مردمش قضاوت کرد.
سپاس

[javad1200]

میشه بپرسم، خارج از کشور، فرق شهرهای بزرگ و کوچیک؛ ازلحاظ فرهنگی چیه؟!!! آخه توی ایران، اغلب آدمهای امروزی و روشنفکر؛ شهرهای بزرگ زندگی میکنن. این برای من نگرانی شده، نکنه شهرهای کوچیک اون ور هم سنتی و بسته باشن؟!!

تو آمریکا که فرق زیاده ! فرق یه شهر با یه شهر دیگه ش ( از هر لحاظ و همینطور باز و روشن بودن مردم) مثل فرق جهان اول و جهان سوم میتونه باشه حتی !

[Miss_Success]

با سپاس از دوست عزیزمون.

اینکه چجوری اون شخص رو پیدا کنیم این هست که با توجه به معیارهایی که در ازدواج داریم دنبال فرد مناسب خودمون میگردیم و بعد از تحقیق و شناخت طرف مقابل میتوان رابطه رو قطعی کرد. ولی باز تاکید میکنم در مورد برخی مسائل از جمله مسائل جنسی نمیشه یقین 100% حاصل کرد. چه برای دختر چه برای پسر.
سپاس

ممنون ازپاسختون
فقط من اصلا منظورم این نبود ک ی همچنین فردی رو ب طور کلی تو زندگی چطور پیدا کنم. خدا رو شکر تو ایران هستن موارد اینچنینی. منظور من از سوالی ک نوشتم این بود ک تو یه جایی مثل آمریکا، آیا اصلا فرصت چنین آشنایی هایی برای یک فرد مجرد ک از ایران میره پیش میاد یا نه؟ با توجه ب اینکه در شهری ک میریم ممکنه ایرانی مجرد و متناسب با روحیات و فرهنگ مورد پذیرش ما خیلی کم باشه.
یا حتا اگر دانشجوی ایرانی مناسبی باشه ممکنه اصلا با هم برخوردی نداشته باشیم و از وجود هم مطلع نشیم ک حالا بخاد آشنایی ای پیش بیاد (ب همین خاطر نوشتم آیا جایی هس ک مجمع ایرانی ها یا مسلمونا باشه ک بشه آدم افراد هم سنخ خودشو ببینه)
کلا تمام بحث ها و صحبتهای من پیرامون خارج از کشور و مخصوصا آمریکا، کانادا و استرالیا هست.

[lakistanl]

ممنون ازپاسختون
فقط من اصلا منظورم این نبود ک ی همچنین فردی رو ب طور کلی تو زندگی چطور پیدا کنم. خدا رو شکر تو ایران هستن موارد اینچنینی. منظور من از سوالی ک نوشتم این بود ک تو یه جایی مثل آمریکا، آیا اصلا فرصت چنین آشنایی هایی برای یک فرد مجرد ک از ایران میره پیش میاد یا نه؟ با توجه ب اینکه در شهری ک میریم ممکنه ایرانی مجرد و متناسب با روحیات و فرهنگ مورد پذیرش ما خیلی کم باشه.
یا حتا اگر دانشجوی ایرانی مناسبی باشه ممکنه اصلا با هم برخوردی نداشته باشیم و از وجود هم مطلع نشیم ک حالا بخاد آشنایی ای پیش بیاد (ب همین خاطر نوشتم آیا جایی هس ک مجمع ایرانی ها یا مسلمونا باشه ک بشه آدم افراد هم سنخ خودشو ببینه)
کلا تمام بحث ها و صحبتهای من پیرامون خارج از کشور و مخصوصا آمریکا، کانادا و استرالیا هست.

دوست من، من فک میکنم اگه اینجوریه، فقط باید شهرهایی برین که ایرانیش بیشتره، مث کالیفرنیا یا تورنتو، فرصت هم که گویا خیلی بیشتر از ایرانه، توی ایران که از مسکن تا محل غذاخوری دختر و پسر از هم جدا شد و آشنا شدنش بجز از طریق خونواده تقریبا تو ایران محاله، ولی فک کنم اونور دیت کردن یا همون پارتنر یابی، به وسیله خود دونفر، رایجه

[Houmangh]

ممنون ازپاسختون
فقط من اصلا منظورم این نبود ک ی همچنین فردی رو ب طور کلی تو زندگی چطور پیدا کنم. خدا رو شکر تو ایران هستن موارد اینچنینی. منظور من از سوالی ک نوشتم این بود ک تو یه جایی مثل آمریکا، آیا اصلا فرصت چنین آشنایی هایی برای یک فرد مجرد ک از ایران میره پیش میاد یا نه؟ با توجه ب اینکه در شهری ک میریم ممکنه ایرانی مجرد و متناسب با روحیات و فرهنگ مورد پذیرش ما خیلی کم باشه.
یا حتا اگر دانشجوی ایرانی مناسبی باشه ممکنه اصلا با هم برخوردی نداشته باشیم و از وجود هم مطلع نشیم ک حالا بخاد آشنایی ای پیش بیاد (ب همین خاطر نوشتم آیا جایی هس ک مجمع ایرانی ها یا مسلمونا باشه ک بشه آدم افراد هم سنخ خودشو ببینه)
کلا تمام بحث ها و صحبتهای من پیرامون خارج از کشور و مخصوصا آمریکا، کانادا و استرالیا هست.

به نظر من همون قدر که در ایران دختر و پسر تعدادش بیشتره همون اندازه هم ارتباطات محدود تره حتی در تهران حالا شهرهای دیگه بماند. دوست من محیط ایران سالم نیست و همه به هم ظنین هستند. فرهنگ و اعتقادات قدیمی هم بجای خود. ولیدر خارج فضا طور دیگری هست و ارتباط دختر و پسر نه از طرف خانواده و اجتماع و دولت محکوم میشه. و هم اینکه خود جوونا هم از هم فراری نیستن. پس شما ارتباط بهتری میتونید برقرار کنید.
در جاهایی که شما ذکر کردید معمولا تعداد ایرانی کم نیست مخصوصا در بعضی شهر ها که خیلی زیاده.
ولی به طور کلی به نظر من الان در شرایط امروز دنیای مجازی خیلی فرصت خوبی هست تا شما با افراد شبیه به خودتان ارتباط برقرار کنید و بعدا میتونید ارتباط مستقیم رو در صورت امکان برقرار فرمایید.

[Phuong]

ممنون ازپاسختون
فقط من اصلا منظورم این نبود ک ی همچنین فردی رو ب طور کلی تو زندگی چطور پیدا کنم. خدا رو شکر تو ایران هستن موارد اینچنینی. منظور من از سوالی ک نوشتم این بود ک تو یه جایی مثل آمریکا، آیا اصلا فرصت چنین آشنایی هایی برای یک فرد مجرد ک از ایران میره پیش میاد یا نه؟ با توجه ب اینکه در شهری ک میریم ممکنه ایرانی مجرد و متناسب با روحیات و فرهنگ مورد پذیرش ما خیلی کم باشه.
یا حتا اگر دانشجوی ایرانی مناسبی باشه ممکنه اصلا با هم برخوردی نداشته باشیم و از وجود هم مطلع نشیم ک حالا بخاد آشنایی ای پیش بیاد (ب همین خاطر نوشتم آیا جایی هس ک مجمع ایرانی ها یا مسلمونا باشه ک بشه آدم افراد هم سنخ خودشو ببینه)
کلا تمام بحث ها و صحبتهای من پیرامون خارج از کشور و مخصوصا آمریکا، کانادا و استرالیا هست.

در مورد امريكا، جواب سوالتون يك كلمه اي نيست!
فرصت آشنايي براتون پيش مياد؟ بله
احتمالش چقدره؟ كم!
اجتماع مسلمونا كه زياد هست، اگر جايي باشين كه ايراني زياد باشه اجتماعات ايراني هم زياد هست. اما قاعدتا اجتماعات مسلمونا اين جنرال! به درد شما نميخوره چون اكثرن يا عرب و پاكستاني هستن يا از اقشار پايين دست جامعه ي امريكا. (گپ فرهنگي ايراني ها با اين گروه ها بيشتره بنظر من)

اما مسئله اي كه كلن بنظر من وجود داره اينه كه ازدواج شانسي ئه. من بخاطر يك شانس يا يك احتمال مسير زنده گي م رو تغيير نمي دادم، اگر جاي شما بودم. ولي در عين حال فكر مي كنم اگر كسي خيلي به آداب و سنن اسلامي يا ايراني پايبنده، مهاجرت براش آپشن خوبي نيست.

[Ali7788]

در مورد امريكا، جواب سوالتون يك كلمه اي نيست!
فرصت آشنايي براتون پيش مياد؟ بله
احتمالش چقدره؟ كم!
اجتماع مسلمونا كه زياد هست، اگر جايي باشين كه ايراني زياد باشه اجتماعات ايراني هم زياد هست. اما قاعدتا اجتماعات مسلمونا اين جنرال! به درد شما نميخوره چون اكثرن يا عرب و پاكستاني هستن يا از اقشار پايين دست جامعه ي امريكا. (گپ فرهنگي ايراني ها با اين گروه ها بيشتره بنظر من)

اما مسئله اي كه كلن بنظر من وجود داره اينه كه ازدواج شانسي ئه. من بخاطر يك شانس يا يك احتمال مسير زنده گي م رو تغيير نمي دادم، اگر جاي شما بودم. ولي در عين حال فكر مي كنم اگر كسي خيلي به آداب و سنن اسلامي يا ايراني پايبنده، مهاجرت براش آپشن خوبي نيست.

دوست عزیز سلام،

فقط در مورد مطلب آخری که گفتید خواستم اشاره کنم که ایرانیانی مقیم هستند در آمریکا که خیلی مذهبی هستند و به قول شما آداب و سنن ایرانی اسلامی را رعایت میکنند و اینجا موفق هم هستند. الزاما نمیشه گفت مهاجرت برای همچین افرادی خوب با بد هست! چرا که برای این دسته از ایرانیان مقیم مهاجرت خوب بوده نه بد. دلایل مهاجرت کاملا شخصی هست و الزاما به مذهب ئ سنت ارتباطی نداره و پارامتر های خیلی متنوعی در اون دخیل هستند. اغلب این افراد مذهبی/سنتی مقیم در آمریکا یا بعد از ازدواج اومدن اینجا یا اینکه همسر خودشون را از ایران انتخاب کردن (از کانال های مختلف آشنایی و فامیل و دوستان و ...). بله پیدا کردن همسر ایرانی مناسب از جامعه ایرانیان مقیم آمریکا خیلی سختتر از ایران هست و اون هم ارتباطی به فرهنگ و مذهب و سنت نداره. اگر یک ایرانی غیر مذهبی هم دنبال یک همسر ایرانی مناسب از هر نظر در آمریکا باشه کار سختی پیش رو خواهد داشت. دلیلش هم خیلی ساده به خاطر تعداد خیلی کم ایرانی ها و نبودن شبکه ای فراگیر هست که این جمعیت کم در یک قاره پهناور را به هم نزدیک/متصل/مرتبط کنه.
موفق باشید