سلام به همه دوستان من به همراه خانواده ام 10 جون به تورنتو میائیم دوستان اگر کسی اطلاعی از اجاره کردن یک آپارتمان کوچک برای اول کار داره لطفا راهنمائی کنه.
ممنون
راستی از ایران میشه کرایه کرد؟
سلام به همه دوستان من به همراه خانواده ام 10 جون به تورنتو میائیم دوستان اگر کسی اطلاعی از اجاره کردن یک آپارتمان کوچک برای اول کار داره لطفا راهنمائی کنه.
ممنون
راستی از ایران میشه کرایه کرد؟
تاریخ مصاحبه : 09/11/2010
تاریخ فایل فدرال : 2011/01/12
رشته : لیسانس مهندسی مکانیک
دریافت مدارک در سیدنی May 3,2010
دریافت فایل نامبر اول Aug 12,2010
دریافت فایل نامبر دوم Sep 14,2010
دریافت مدیکال Mar 4,2013 ، پاس ریکوئست 2013 June ........دریافت ویزا 03.07.2013
سلام دوستان همشهری
من نه ماهه اومدم تورنتو. شوکِ سرما و نوسانِ دما به کنار، به نظرم آدما اینجا خیلی خشک و بی روح هستن.
تنها کسایی که می بینه بهت لبخند میزنن فروشنده ها و Cashier ها هستن که خب جزو شغلشونه این کار و میخوان مشتری جلب کنن.
یه جورایی افسردگی میگیره آدم.
دانشگاه هم نمیرم اینجا و همکارانم هم تقریبا اوایل میان سالی هستن و البته زندگی کاری و شخصی رو از هم جدا کردن.
کلا خیلی سخت شده تحمل سرما و این روزمرگی ها. هزینه ها هم که سر به فلک میکشه قربونش برم.
راهکاری سراغ دارین؟
من انصافا خودم فکرم بازه با هر گروهی میتونم کنار بیام. ولی الان خیلی تعجب کردم از مردمِ اینجا، نه به قولِ معروف Nice هستن نه هم اینکه گرم و صمیمی.
ایرانی ها هم بعضا اینجوری هستنا. اون روز داشتم تو خیابون پیاده میرفتم یه شوهره به زنش گفت : "انگلیسی بگو این یارو ایرانیه" جدی بهم برخورد. انگلیسی رو که همه میفهمن!
ممنون از راهنمایی هاتون.
دقیقا بفرمایید انتظارتون از nice بودن و گرم و صمیمی بودن چیه شاید بتونیم راهنمایی بکنیم. متاهل هستید؟ دوست و آشنا دارید؟ نوع کارتون چیه؟
بنا به تجربه میگم که یک مقدار زیادیش برمیگرده به اینکه آدمها در شهرهای بزرگی مثل تورنتو خیلی سرشون شلوغه. همین باعث میشه که بعضا شما راننده های بی اعصاب رو میبینید، آدمایی که سر چیزای الکی صداشون رو بلند میکنن، مردمی که صف رو رعایت نمیکنن و موارد مشابه. توی شهرها و مناطق کوچیکتر خیلی متفاوت هست و معمولا آدمها خوشرو تر هستن، خیلی آروم برخورد میکنن، همه لبخند روی لبشون هست، هرکسی از اتوبوس پیاده میشه بی برو برگرد میگه thank you (که این توی تورنتو دیده نمیشه)! و مردم نوبت خودشون رو میدن به شما (بارها به من گفتن after you توی هر صفی که بوده ام). توی newfoundland هم که کلا مردم همینطوری الکی به غریبه ها هم سلام میکنن!!
این بحث جدا کردن زندگی حرفه ای از زندگی شخصی هم خیلی رواج داره. که البته خیلی به نفع زندگی حرفه ای تموم میشه و من به شخصه اینطور آدمی هستم.
بعضی هموطنان عزیز هم گاهی کم لطفی میکنن. اما همه اینطوری نیستن.
راهکاری که به نظر من میرسه این هست که شما خودتون رو توی گروه هایی بندازید که علایق مشابه شما دارن. برای مثال سایت http://www.meetup.com/ میتونه شروع خیلی خوبی باشه.
نمیدونم چقدر بهش آشنایی دارید، اما آدما با تفریحات/علایق مختلف برنامه هایی میذارن که دور هم جمع بشن و اون علایق رو دنبال بکنن.
من خودم تجربۀ شرکت در گروههای ورزشی/تفریحی رو دارم. چند مرتبه کوهنوردی و اسکی رفتم و دوستان خیلی خوبی از این طریق پیدا کردم. کسانی هم که vegetarian یا vegan هستن، مثلا میرن باهم رستوران های این مدلی و غذاهای مختلف رو تجربه میکنن.
در کل به نظرم ارزش امتحان کردن داره.
Never Stop Dreaming Of A Better Tomorrow
هرجا باشی دوست و آشنا باید خودت بسازی. ایران و خارج نداره. حالا محیط کار این اجازه رو نمی ده یا ظرفیتش نیست بحث دیگه ایه. یه پیشنهاد می کنم بهت، ببین به چه زمینه ای علاقه داری. مثلا عکاسی، پیاده روی، چه می دونم کافی شاپ نشینی هر چی بعد برو در این سایت http://www.meetup.com/cities/ca/on/toronto/ انواع و اقسام گردهمایی های دوستانه در موضوعات/زمینه های مختلف بر اساس محل و منطقه توش هست که می تونی شرکت کنی و دوست پیدا کنی. هفته آینده هم که ماشالله خوب بازارچه های نوروزی و جشن های خیریه و چهارشنبه سوری در نقاط مختلف برنامه هست که می تونی شرکت کنی.
نمونه از همون سایت: http://www.meetup.com/PersianBrights/events/170599462/ یک گروه ایرانی در نورث یورک که برنامه دورهمی قبل از عید گذاشتن
یا مثلا http://www.meetup.com/Toronto-North-...nts/170196692/ یه گروهه که هفته ای یک بار جمع می شن برای بازی پینگ پونگ
علاقه مندی ها (Bookmarks)