اطلاعات جامع شهر تورنتو

[uxmal09]

چه همزمان یه سایت رو پیشنهاد کردیم!!!

[sepehrhm]

بنا به تجربه میگم که یک مقدار زیادیش برمیگرده به اینکه آدمها در شهرهای بزرگی مثل تورنتو خیلی سرشون شلوغه. همین باعث میشه که بعضا شما راننده های بی اعصاب رو میبینید، آدمایی که سر چیزای الکی صداشون رو بلند میکنن، مردمی که صف رو رعایت نمیکنن و موارد مشابه. توی شهرها و مناطق کوچیکتر خیلی متفاوت هست و معمولا آدمها خوشرو تر هستن، خیلی آروم برخورد میکنن، همه لبخند روی لبشون هست، هرکسی از اتوبوس پیاده میشه بی برو برگرد میگه thank you (که این توی تورنتو دیده نمیشه)! و مردم نوبت خودشون رو میدن به شما (بارها به من گفتن after you توی هر صفی که بوده ام). توی newfoundland هم که کلا مردم همینطوری الکی به غریبه ها هم سلام میکنن!!

این بحث جدا کردن زندگی حرفه ای از زندگی شخصی هم خیلی رواج داره. که البته خیلی به نفع زندگی حرفه ای تموم میشه و من به شخصه اینطور آدمی هستم.

بعضی هموطنان عزیز هم گاهی کم لطفی میکنن. اما همه اینطوری نیستن.

راهکاری که به نظر من میرسه این هست که شما خودتون رو توی گروه هایی بندازید که علایق مشابه شما دارن. برای مثال سایت http://www.meetup.com/ میتونه شروع خیلی خوبی باشه.
نمیدونم چقدر بهش آشنایی دارید، اما آدما با تفریحات/علایق مختلف برنامه هایی میذارن که دور هم جمع بشن و اون علایق رو دنبال بکنن.
من خودم تجربۀ شرکت در گروههای ورزشی/تفریحی رو دارم. چند مرتبه کوهنوردی و اسکی رفتم و دوستان خیلی خوبی از این طریق پیدا کردم. کسانی هم که vegetarian یا vegan هستن، مثلا میرن باهم رستوران های این مدلی و غذاهای مختلف رو تجربه میکنن.
در کل به نظرم ارزش امتحان کردن داره.

حتما امتحان میکنم ممنون.

ترسِ من از اینه که همین میتینگ ها هم متشکل از آدمایی باشه که با دوستانشون اومدن و خیلی علاقه ای به پیدا کردن دوست جدید نداشته باشن. نمونه اش رو زیاد دیدم.

ولی خب از هیچی بهتره. ممنون.

دوستان دیگه هم پیشنهادی داشتن متشکر میشم ازشون.

[minoo.shahriar]

ترسِ من از اینه که همین میتینگ ها هم متشکل از آدمایی باشه که با دوستانشون اومدن و خیلی علاقه ای به پیدا کردن دوست جدید نداشته باشن. نمونه اش رو زیاد دیدم.

دیدگاه شما اصولا نباید این باشه که یک مرتبه برید کوهنوردی با یه گروهی و فوری دوستان صمیمی پیدا کنید. مسلما این قضیه زمان میبره. خیلیا هم هستن که با دوستانشون میان و توی همون گروه دوستیشون هستن. اما فلسفۀ این گروهها این هست که افراد با آدمای بیشتری آشنا بشن. بنابراین اصولا کسانی که شرکت میکنن مایل به صحبت های معمولی هستن. در خلال همین صحبت ها گاهی علایق مشترک کشف میشه که به شماره دادن و شماره گرفتن ختم میشه و بنابراین ارتباط ها دنباله دار میشه. گاهی هم در گذر زمان شما یک سری افراد ثابتی رو هر دفعه جای خاصی میبینید و اینطوری سر صحبت باز میشه. مسلما زمان لازم داره.

[sepehrhm]

دیدگاه شما اصولا نباید این باشه که یک مرتبه برید کوهنوردی با یه گروهی و فوری دوستان صمیمی پیدا کنید. مسلما این قضیه زمان میبره. خیلیا هم هستن که با دوستانشون میان و توی همون گروه دوستیشون هستن. اما فلسفۀ این گروهها این هست که افراد با آدمای بیشتری آشنا بشن. بنابراین اصولا کسانی که شرکت میکنن مایل به صحبت های معمولی هستن. در خلال همین صحبت ها گاهی علایق مشترک کشف میشه که به شماره دادن و شماره گرفتن ختم میشه و بنابراین ارتباط ها دنباله دار میشه. گاهی هم در گذر زمان شما یک سری افراد ثابتی رو هر دفعه جای خاصی میبینید و اینطوری سر صحبت باز میشه. مسلما زمان لازم داره.

بله کاملا متوجه زمان بر بودن پروسه هستم عجله ای هم ندارم.

بیشتر میخواستم مطمئن شم که فلسفه اش همینی هست که شما گفتید.

اگه فضولی نباشه، شما تو هیچ کدوم از اونا شرکت کردین؟ یا می شناسید کسایی رو این کار رو کرده باشن.

من کلا آخر هفته ها معمولا میرم تو بار میشینم فوتبال می بینم و هرهفته هم آدمای متفاوتی رو می بینم حتی روی گل ها هم با هم شادی میکنیم ولی هیچ وقت نشده بیشتر از دو دقیقه مکالمه برقرار کنم باهاشون. مشکل زبان و اینا هم ندارم و طرفدار یه باشگاه هم هستیم کلا تو اون بار. دقیقا به خاطر اینه که اونا با رفیقای چند ساله شون اومدن یه فاصله ای میگیرن از غریبه ها.

شاید این Meetup ها متفاوت باشه.

[ghlobe]

بله کاملا متوجه زمان بر بودن پروسه هستم عجله ای هم ندارم.

بیشتر میخواستم مطمئن شم که فلسفه اش همینی هست که شما گفتید.

اگه فضولی نباشه، شما تو هیچ کدوم از اونا شرکت کردین؟ یا می شناسید کسایی رو این کار رو کرده باشن.

من کلا آخر هفته ها معمولا میرم تو بار میشینم فوتبال می بینم و هرهفته هم آدمای متفاوتی رو می بینم حتی روی گل ها هم با هم شادی میکنیم ولی هیچ وقت نشده بیشتر از دو دقیقه مکالمه برقرار کنم باهاشون. مشکل زبان و اینا هم ندارم و طرفدار یه باشگاه هم هستیم کلا تو اون بار. دقیقا به خاطر اینه که اونا با رفیقای چند ساله شون اومدن یه فاصله ای میگیرن از غریبه ها.

شاید این Meetup ها متفاوت باشه.

به غریبه بودن کاری نداره. بار اصولا برای همینه که مسابقات ورزشی رو در جمع ببینیدو قرار نیست به رفاقت بیشتری منجر بشه. باید دنبال یک فعالیت و برنامه دسته جمعی باشید مثل بازی فوتبال، کوهنوردی، فعالیت مشترک و چیزی مثل آن. شنیدم ایرانیها در تورنتو تیم فوتبال دارند و هفتگی بازی میکنند. شاید در آگهی های مجلات ایرانی هم این موقعیتها را بشود پیدا کرد.

[minoo.shahriar]

اگه فضولی نباشه، شما تو هیچ کدوم از اونا شرکت کردین؟ یا می شناسید کسایی رو این کار رو کرده باشن.

من کلا آخر هفته ها معمولا میرم تو بار میشینم فوتبال می بینم و هرهفته هم آدمای متفاوتی رو می بینم حتی روی گل ها هم با هم شادی میکنیم ولی هیچ وقت نشده بیشتر از دو دقیقه مکالمه برقرار کنم باهاشون. مشکل زبان و اینا هم ندارم و طرفدار یه باشگاه هم هستیم کلا تو اون بار. دقیقا به خاطر اینه که اونا با رفیقای چند ساله شون اومدن یه فاصله ای میگیرن از غریبه ها.

بله. من توی یه گروه Hiking رفتم چند مرتبه همین تابستون گذشته. دو بار اسکی رفتم همین زمستون. چند ماه پیش هم دو بار یکی از میتینگ های مربوط به networking در حوزۀ کاری خودم رو رفتم که در مجموع خوب بود. یکی از دوستان صمیمیم هم vegan هست و با یه گروهی هر یکشنبه میرن brunch یکی از رستوران های vegan تورنتو رو امتحان میکنن.

بعضی meetup ها خیلی شلوغ هستن. مثلا بالای 50 نفر یه جا جمع میشن و خیلی شلوغ هست. به شخصه اینطور محیط ها باب طبع من نیست. من بیشتر جمع های کوچیکتر رو پسندیده ام.
امتحانش ضرری نداره. چند مورد شرکت کنید شاید خوشتون اومد.

در ادامۀ مطلبی که ghlobe عنوان کرد، اصولا فلسفۀ بار و پاب و این داستانا متفاوت هست از دوستی ها و روابط پایدار شکل دادن. خیلی پیش میاد که آدم حتی با دوستاش توی پاب یا بار نشسته و یه غریبه از اون سر براش نوشیدنی میخره و ممکنه سر صحبت باز بشه. اما اون هم طرفین میدونن در موارد خیلی نادری به ارتباط های چند ساله یا دوستی های پایدار می انجامه.

[rminoo]

سلام دوستان.
ممنون بابت اطلاعاتی که اینجا می ذارید و با صبر و حوصله به سوالای ما جواب می دید. من از اول همه ی صفحه ها رو خوندم و خیلی چیزا دستگیرم شد
یه سوال داشتم. می خواستم بدونم بازار کار رشته های علوم انسانی توی تورنتو چطوریه؟ من رشته ام ادبیات انگلیسی و قصد دارم اونجا هم تدریس کنم؟ چقدر طول می کشه تا بشه کار مرتبط پیدا کرد؟ البته می دونم سوالم کلیه ولی می خوام اگر دوستان دراین باره تجربه ای دارن با من در میون بذارن. اگر کاری لازمه که من توی این مدتی که توی ایران هستم انجام بدم تا اونجا راحت تر کار پیدا کنم ممنون می شم بهم بگید.
در ضمن اوضاع زبانم بد نیست. آیلتس آکادمیک 8 دارم و فرانسه هم تا سطح B2 که می شه upper Intermediate می دونم. نمی دونم اینا چقدر می تونه کمک کنه!
ممنون از راهنمایی هاتون
موفق باشید

[minoo.shahriar]

سلام دوستان.
ممنون بابت اطلاعاتی که اینجا می ذارید و با صبر و حوصله به سوالای ما جواب می دید. من از اول همه ی صفحه ها رو خوندم و خیلی چیزا دستگیرم شد
یه سوال داشتم. می خواستم بدونم بازار کار رشته های علوم انسانی توی تورنتو چطوریه؟ من رشته ام ادبیات انگلیسی و قصد دارم اونجا هم تدریس کنم؟ چقدر طول می کشه تا بشه کار مرتبط پیدا کرد؟ البته می دونم سوالم کلیه ولی می خوام اگر دوستان دراین باره تجربه ای دارن با من در میون بذارن. اگر کاری لازمه که من توی این مدتی که توی ایران هستم انجام بدم تا اونجا راحت تر کار پیدا کنم ممنون می شم بهم بگید.
در ضمن اوضاع زبانم بد نیست. آیلتس آکادمیک 8 دارم و فرانسه هم تا سطح B2 که می شه upper Intermediate می دونم. نمی دونم اینا چقدر می تونه کمک کنه!
ممنون از راهنمایی هاتون
موفق باشید

ببینید زبان اول اینجا انگلیسی هست. بنابراین تدریس انگلیسی شاید یه مقداری سخت باشه. فرض کنید شما بخواید در شهری در ایران، فارسی درس بدید.
اما خب مسلما غیرممکن نیست.

[rminoo]

ببینید زبان اول اینجا انگلیسی هست. بنابراین تدریس انگلیسی شاید یه مقداری سخت باشه. فرض کنید شما بخواید در شهری در ایران، فارسی درس بدید.
اما خب مسلما غیرممکن نیست.

مینو جان ممنون از راهنماییت. من جور دیگه ای فکر می کردم! فکر می کردم چون اونجا مهاجر پذیره و خب حجم زیادی مهاجر هر سال وارد تورنتو می شه که خب همه از لحاظ زبان در حد قابل قبولی برای ادامه تحصیل یا کار کردن نیستن، شاید بشه به این عنوان کار پیدا کرد! در ضمن دیده بودم که توی خیلی از new comers centers کلاس های زبان واسه مهاجرین برگزار می شه. خب یه دلیلی که تورنتو رو انتخاب کردم هم همین بوده. اگر اینطور که شما می گید باشه، من برای پیدا کردن کار خیلی به مشکل می خورم، درسته؟

[uxmal09]

تدریس ورود بهش مقداری سخته. دوره های تربیت معلم البته هست در کالج های مختلف برگزار می شه تا بتونید بعنوان یک مدرس ESL کار کنید.
اگر لیسانس زبان دارید و به ترجمه علاقه مندید می تونید در امتحانات انجمن مترجمان اونتاریو شرکت کنید و پروانه ترجمه رسمی بگیرید. وضعیت کاریش نسبتا خوبه و به دلیل ماهیت عمدتا نقدی بودن کارشون مزایای خاص خودشو داره.