دو شاخص مهم در دنیا وجود دارد که وضعیت اقتصادی و معیشتی ( و به تبع آن وضعیت فرهنگی ) را شدیدا تحت الشعاع قرار میدهد:


1- شاخص فلاکت یا همان Misery index ==> شاخص فلاکت = تورم + بیکاری

این شاخص هرچه بالاتر باشد وضعیت کشور مربوطه بدتر است ==> زندگی با فلاکت و بدبختی بیشتری در آن جریان دارد.

در این شاخص CPI ( یا همان customer price index که نشان میدهد ) و Unemployment یا بیکاری نقش اصلی را دارند.


در خصوص CPI


مجموعه ای به نام سبد کالا که هر کالا در آن یک وزن (رتبه) بخصوص دارد در نظر گرفته شده و cpi محاسبه میشود
برای یک کالا

94fca7ee02fa047c82764c3b5a4438ca.png

حاصل
7ae6bf8e63dc35727f9ddbdd079853fe.pngشکل زیر مربوط به کشور امریکا است (تا قبل از 2006)
750px-US_Consumer_Price_Index_Graph.svg.png




اطلاعات این قسمت همگی مربوط به سال 2013 است. بر اساس آمار اعلام شده توسط Business Insider:

مثلا زیمباوه
CPI inflation: 8.3%
Unemployment: 95%

در نتیجه ==> Misery index score: 103.3

سایر کشورها را نیز میتوانید خودتان با یک جستجوی ساده ( ماننده Top Misery index ranking) در لحظه پیدا کنید.

خوشبختانه !!! هم اکنون 19 کشور جهان (از 197 کشور مورد بررسی) ضریب فلاکت بالاتری نسبت به ایران دارند. (یعنی زندگی در زیمباوه، زامبیا، بورکینافاسو و ... نسبت به ایران سختی بیشتری دارد)

این لینک نیز جاوی اطلاعات بسیار مفیدی در خصوص کشورهای اروپایی از نظر این شاخص است

نکته: صرفا خوب بودن این شاخص به معنی زندگی خیلی خوب نیست. این شاخص فقط یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب کشور مرفه است. بعنوان مثال کشور قطر از این لحاظ وضعیت بسیار خوبی دارد اما ممکن است شما آن را نپسندید.
خوب بودن این شاخص ==> بهتر بودن وضعیت اقتصادی ==> مشکلات فرهنگی کمتر