همه چیز در مورد تربیت فرزند در کانادا

[zini_zinparast]

یه مشکلی که پور و مادر ها اینجا دارند اینه که خودتون رو میکشید تا چند تا کلمه به فرزند کوچکتان یاد بدید فرداییش میره daycare و میاد خونه میبینید همه اونا رو به انگلیسی میگه و کلا همه تلاشتون از بین میره. (به قول معروف هر چه زده بودین میپره!)

[zini_zinparast]

پسر من هم وقتی ما اومدیم حدودا 6.5 ساله بود و از کلاس اول رو همینجا رفت مدرسه. البته مدرسه ای که 99 درصد کانادائین. منظورم اینه که فرهنگ و همه چی تقریبا یکدست همنیجایی. من نمیدونم نگرانیتون دقیقا در چه موردیه ولی وقتی مهاجرت میکنیم مخصوصا با داشتن فرزند در این سنین، دیگه باید بپذیریم که اینها دیگه اینجایی میشن و نمیتونیم انتظار داشته باشیم دغدغه ها و علایق و گرایشات مانند ما داشته باشن. اونها انسانهای مستقلی هستن که دارن راه و روش زندگی خودشون رو میرن. ما نهایت تلاش خودمونو میکنیم ولی اینکه اونها برای زندگیشون چه برنامه ای خواهند داشت دیگه دست خودشونه

الان که پسرم حدود 9 سالشه، کم کم دارم تاثیر حرفها و تربیتی که براش انرژی گذاشتیم رو درش میبینم. هر چند خیلی کوچیک بود که اومدیم و در واقع اصل شخصیتش اینجا و در مدارس اینجا شکل گرفت، ولی همون نصیحت ها و صحبت های گاه به گاهی که باهاش داریم اثرش روش کاملا مشخصه. نیمدونم چطور توضیح بدم. فقط همینقدر بگم که وقتی میگن همه چی به تربیت خانوادگی و روشها و اصول حاکم بر هر خانواده بستگی داره و میتونه تاثیر مثبت/منفی محیط رو خنثی کنه کاملا درسته.

پس مهمترین الگو و معلم اینها خودمون هستیم و اگه رویه رندگی خودمون درست باشه (که اینم تعریف درستی در هر خانواده ای متفاوته چون نسبیه)، اونها هم قطعا الهام میگیرن.

داشتم برخی نوشته ها رو تو این تاپیک میخوندم که رسیدم به نوشته شما. لطفا کمی بیشتر توضیح بدهید که چه نصیحتهایی کردید که الان نتایجش رو میبینید؟