همه چیز در مورد تربیت فرزند در کانادا

[zini_zinparast]

یکی از نگرانیهای مهم مهاجرین به کانادا، تربیت فرزندانشان در این کشور آزاد میباشد چرا که فرهنگ و برخی قوانین در کانادا بسیار متفاوت با آنچه که در ایران وجود دارد میباشد. این تاپیک میتواند محل خوبی برای به اشتراک گذاشتن نظرات و پیشنهادات در این راستا باشد.

[ghlobe]

با این تفاسیر منظورتون رو از امضاتون متوجه نمیشم
اون لبخند و خدا رو شکر بخاطر لندیگ در تورنتو است و یا چیز دیگر
ببینید ماها که هنوز اونطرف نیومدیم با این حرفهایی که شما و اون دوستون می گویند به کلی ناامید میشویم، اگه قراره با یک کشوری که دارای نرخ بالای مواد مخدر و فحشا و عدم کنترل فرزندان و غیره است روبرو شویم همین جا برامون خیلی بهتره
خواهش میکنم اگه نکات مثبتی هم هست به اون اشاره بفرمائید

البته مساله کنترل و تربیت بچه ها در همه جا چه ایران و چه کانادا از موارد نگرانی و اضطراب پدر و مادرهاست. ولی بر اساس تجربه و آنچه که در مدارس کانادا دیده ام در مجموع جو مدارس کانادا را مثبت تر میبینم. اساس قضیه هم در ایران و هم در کانادا اینست که نکته اصلی "تربیت" بچه تان است نه صرفا "کنترل". دوستان عموما فرض را بر این میگذارند که چون کنترل سختگیرانه نمیشود کرد پس لابد همه چیز از دست رفته است. اینطور نیست. خانواده های کانادایی هم از خانواده های ایرانی با اخلاق ترند و هم بیشتر نگران تربیت و رشد بچه هایشان. هیچ پدر و مادری هم در دنیا نیست که نگران مساله موادمخدر یا ارتباطات جنسی و بقول دوستمان زیرنافی بچه هایش نباشد. سریال کمدی معروف Eight rules for dating my teenage daughter را شاید دیده یاشید! همانطور که یکی از دوستان گفتند مهمترین نکته ایجاد حس اعتماد و هماهنگی بین پدر و مادر و بچه هاست وگرنه صرف کنترل نه در ایران نتیجه ای میدهد و نه در کانادا.

در مورد مصرف مواد مخدر من بجرات میتوانم عرض کنم که در بیشتر دبیرستانهای کانادا کمتر از ایران است (البته در کانادا هم مدرسه خوب و بد داریم)، نه فقط ایران امروز بلکه حتی سی سال پیش و در بهترین مدارس تهران (دیده ام که عرض میکنم!). نکته ای که در مورد مصرف ماریجوانا (که اینجا ماروآنا تلفظ میشود) گفته شد البته صحیح است که بعضی گروه ها دنبال رسمی کردن فروش آن هستند ولی اولا هرگز تا زمانی که دولت فعلی سرکار است اتفاق نخواهد افتاد و بعد از آن هم قطعا مصرف یا فروشش به نوجوانان ممنوع خواهد بود. همین الان که الکل و سیگار آزاد است فروشش به زیر 19 سال ممنوع است. اگر هم منظورتان مصرف غیرقانونی است که خدمتتان عرض کنم در این مورد وضع ایران اگر بدتر از کانادا نباشد بهتر نیست. درمورد فحشا هم بستگی به تعریف تان دارد. اگر بر اساس تعریف روزنامه های ایران بدحجابی را فحشا بدانیم که دیگر هیچ. ولی با تعریف واقعی آن که خودفروشی در ازای پول است در کانادا غیرقانونی است و رواج اش هم به مراتب کمتر از ایران است. درمورد روابط زیرنافی و غیره درمدارس هم اغراق زیادی میشود و کل فرض اینکه دوست پسر و دوست دختر دبیرستانی حتما رابطه آن شکلی هم دارند همیشه اینطور نیست بخصوص در سنین زیر 16 سال. در مقطع کالج و دانشگاهها البته وضعیت فرق میکند و اصولا جوانان وقتی به سن رسمی و قانونی میرسند خیلی از این کنترلهای سابق را کلا از زندگی حذف میکنند.

ولی بهر حال نکته اصلی که باید بدان توجه داشته باشید اینست که چه در ایران و چه در کانادا، نسل جدید چشم و گوش باز است. جلوی هرچیزی را بتوانید بگیرید جلوی اینترنت را نمیتوانید. تصور اینکه با فرستادن بچه هایتان به مدارس خصوصی و ایزوله کردنشان میتوانید جلوی خراب شدنشان را بگیرید نه در ایران جواب میدهد و نه در کانادا. بمحض اینکه این بچه ها پایشان به دانشگاه برسد و از محیط خانه خارج بشوند تلافی تمام این سالهای ایزوله شدن را درخواهند آورد. بقول یکی از دوستان خیلی بچه مودب و خوب که برای ادامه تحصیل در سن 26-27 سالگی از ایران به خارج آمده بود میگفت دو هفته اول را فقط داشته از کاباره به کلاب و از کلاب به ساحل و از ساحل به بار و دوباره از بار به کاباره میرفته!

اگر دوست دارید بچه هایتان با معیارهای اخلاقی موردنظرتان بزرگ بشوند، راه درست بنظر من این نیست که مراقب باشید نبینند و نشنوند. بلکه تربیت شان کنید که ببینند و نکنند. مضراتش را از بچگی تعلیم بدهید و یادشان بدهید در مواجهه با چنین شرایطی چکار کنند. کار وقت گیرانه و طولانی است ولی در نهایت بنفع بچه هایتان خواهد بود. و ضمن اینکه دورادور زیر نظرشان دارید بهشان اعتماد کنید. اجازه بدهید حس قضاوت شان رشد کند و مهمتر از همه همیشه راحت باشند با شما صحبت کنند. در نهایت هم اگر در مواردی با سیستم اخلاقی شما موافق نبودند، به قضاوت و قدرت ارزیابی شان اعتماد داشته باشید.

این بود انشای امروز ما درمورد تربیت بچه ها!

[hmort]

من خلاصه یکی از کارگاه های دو روزه - در خصوص مشکلات تربیت فرزند در آمریکای شمالی مخصوص مسلمانان با عنوان Reclaiming Our Community را که توسط یکی از دوستان تهیه شد می گزارم
قبول دارم که از یک کارگاه دو روزه خلاصه سه صفحه ای بسیار کوتاه بوده و ممکن است غلط انداز باشد ولی جهت یادآوری برخی نکات مهم شاید مفید باشد

[zini_zinparast]

من خلاصه یکی از کارگاه های دو روزه - در خصوص مشکلات تربیت فرزند در آمریکای شمالی مخصوص مسلمانان با عنوان Reclaiming Our Community را که توسط یکی از دوستان تهیه شد می گزارم
قبول دارم که از یک کارگاه دو روزه خلاصه سه صفحه ای بسیار کوتاه بوده و ممکن است غلط انداز باشد ولی جهت یادآوری برخی نکات مهم شاید مفید باشد

به نکات خوبی در این فایل اشاره شده اما یک نسخه تمام و کمال نیست مثلا وقتی من وارد دوره راهنمایی شدم به شدت از لحاظ درسی افت کردم (البته در سال سوم راهنمایی شاگرد دوم شدم)، خوب مطمینا نه من معتاد بودم و نه .... پس در بسیاری از مواقع نمیشه یک نسخه واحدی پیچید. رفتار انسانها بسیار بسیار پیچیده است و مسلما فرزند پیچیده تر هست. اما یک مورد که در این فایل شما به درستی ذکر شده اینه که باید پدر و مادر صراحتا در مورد مواردی مانند مواد و ... با فرزند صحبت کنند قبل از اینکه دیگران صحبت کنند!! و البته جلب اعتماد فرزند از سوی پدر و مادر به عنوان بهترین دوست فرزند از اهمیت بالایی برخوردار هست.

[zini_zinparast]

من از موقع ای که اینجا اومدیم همیشه این سوال در ذهنم بود که چرا بچه های کوچیک در اینجا اینقدر ساکت و آروم هستند مثلا وقتی که ما کوچیک بودیم یه جا بند نمیشدیم و همش ورجه وورجه میکردیم. در حالیکه شما میبینید یه بچه با پدر و مادرش میاد خرید اما اصلا بهانه نمیگیره که من اینو میخوام یا اونو ....حالا سوال من اینه که موضوع چیه ؟
1- آیا چون پدر و مادر در استرس کم هستند؟
2- شاید هم موضوع ژنتیکی هست؟
3- شاید هم پدر و مادرها چیز خور کردن بچه رو؟

واقعا این موضوع برام یه معمای بزرگ شده

[Jill]

من از موقع ای که اینجا اومدیم همیشه این سوال در ذهنم بود که چرا بچه های کوچیک در اینجا اینقدر ساکت و آروم هستند مثلا وقتی که ما کوچیک بودیم یه جا بند نمیشدیم و همش ورجه وورجه میکردیم. در حالیکه شما میبینید یه بچه با پدر و مادرش میاد خرید اما اصلا بهانه نمیگیره که من اینو میخوام یا اونو ....حالا سوال من اینه که موضوع چیه ؟
1- آیا چون پدر و مادر در استرس کم هستند؟
2- شاید هم موضوع ژنتیکی هست؟
3- شاید هم پدر و مادرها چیز خور کردن بچه رو؟

واقعا این موضوع برام یه معمای بزرگ شده

آخ دست رو دلم نذر خونه دوست عزیز. همش حسرت آرامش، حرف شنوی، نظم و تربیت پذیری بچه های اینها رو دارم

[ghlobe]

یک مقدار زیادیش واقعا شاید ژنتیکی یا فرهنگی است چون بیشتر مخصوص کاناداییهای انگلیسی الاصل است که خودشان هم آرام و تودار و منظم هستند. شما امریکاییها یا مهاجرها یا حتی کبکی ها را نگاه کنید بچه هایشان خیلی هم بی سر و صدا نیستند.
البته این را هم بگم که این بچه کانادایی ها ساکت و تودار هستند ولی در شیطنت هم کم نمیاورند!

[zini_zinparast]

یک مقدار زیادیش واقعا شاید ژنتیکی یا فرهنگی است چون بیشتر مخصوص کاناداییهای انگلیسی الاصل است که خودشان هم آرام و تودار و منظم هستند. شما امریکاییها یا مهاجرها یا حتی کبکی ها را نگاه کنید بچه هایشان خیلی هم بی سر و صدا نیستند.
البته این را هم بگم که این بچه کانادایی ها ساکت و تودار هستند ولی در شیطنت هم کم نمیاورند!

جالبه، من فکر میکردم که این سرمای زیر صفر کلگری باعث شده انرژی جنبشی بچه ها کم بشه!!
مثل اینکه ما ایرانیها در بچه بزرگ کردن هم شانس نیاوردیم!! (البته اول از همه پدر و مادرهای ما و بعد ما)!!
راستی تا چه سنی پدر و مادر باید همیشه همراه فرزند در پارک و یا فضاهای بازی باشند و اگر نباشند ممکنه دولت شایستگی پدر و مادر را در بزرگ کردن فرزند زیر سوال ببره؟

[newapplicant]

شاید یک مقدار این آرامشی که بچه های اینجا دارن به خاطر بیخیالی مادر و پدرشون هست.دیروز با یک دوست کانادایی بیرون بودم و پسر سه سالش هم با ما بود.جایی ایستاده بودیم که پسرش تمام خوراکی های توی کیفش را در اورد و گذاشت رو زمین و بعد هم شروع کرد خوردن .حالا بماند که چقدر ریخت و با پا رفت روی بیسکوییت ها و .... و نهایتا وقتی خوردنش تمام شد همانجا روی زمین دراز کشید.اتفاقا همان لحظه فکر کردم این اگر بچه من بود چیکار میکردم و بچه چه واکنش هایی نشان میداد.

[newapplicant]

راستی تا چه سنی پدر و مادر باید همیشه همراه فرزند در پارک و یا فضاهای بازی باشند و اگر نباشند ممکنه دولت شایستگی پدر و مادر را در بزرگ کردن فرزند زیر سوال ببره؟

تا 12 سالگی تمام شما نمیتونید بچه را تنها بزارید.