همه چیز در مورد تربیت فرزند در کانادا

[zini_zinparast]

شاید یک مقدار این آرامشی که بچه های اینجا دارن به خاطر بیخیالی مادر و پدرشون هست.دیروز با یک دوست کانادایی بیرون بودم و پسر سه سالش هم با ما بود.جایی ایستاده بودیم که پسرش تمام خوراکی های توی کیفش را در اورد و گذاشت رو زمین و بعد هم شروع کرد خوردن .حالا بماند که چقدر ریخت و با پا رفت روی بیسکوییت ها و .... و نهایتا وقتی خوردنش تمام شد همانجا روی زمین دراز کشید.اتفاقا همان لحظه فکر کردم این اگر بچه من بود چیکار میکردم و بچه چه واکنش هایی نشان میداد.

آره این موضوع رو من هم دیدم که انگار نه انگار که بابا بچه داره میکروب میخوره. به نظر میرسه زیاد سر به سر بچه نمیگذارند. اما جالب اینجا هست که بچه ها هم خیلی از پدر و مادراشون حساب می برند. یه طورایی با بچه مثل آدم بزرگ برخورد می کنند

[taran-m]

چقدر این تایپیک میتونه برای پدر و مادر هایی که دغدغه درست بزرگ کردن بچه هاشون رو دارن مفید باشه. امیدوارم بحث ها ادامه پیدا کنه.

[negnegy]

وای این تاپیک داغ دل منو تازه کرد!
البته بچه ما هنوز به دنیا نیومده ۲ تا ۳ ماه دیگه به دنیا میاد ولی‌ نگرانی در مورد آینده ‌اش از الان شروع شده!!!

مهمترین موضوع واسه من و همسرم اینه که بچمون فارسی حرف بزنه و بهترین حالت بخونه و بنویسه! از چند سالگی باید شروع کنیم؟ تجربه شما چیه؟ما توی خونه فارسی حرف نمیزننیم، موسیقی‌ فارسی هم توی خونه گوش نمی‌کنیم،فیلم فارسی هم همینطور مگر زیرنویس انگلیس داشته باشه، دوستامون هم هیچ کدوم ایرانی‌ نیستن ! یعنی‌ کلا امیدی ندارم! دنبال مهد فارسی زبان هم هستم ولی‌ تا حالا پیدا نکردم. عوضش کلی‌ سفارش کتاب و سی‌دی و اسباب بازی فارسی سفارش دادم که با بچه تمرین کنم. فکر می‌کنید یاد میگیره؟ جبران محیط رو می‌کنه؟ یا گیج می‌شه بدتر؟ فعلا برنامه اینه که من فقط با بچه فارسی حرف بزنم که گوشش آشنا بشه! ولی‌ امید ندارم یاد بگیره !

شما هم اگه تجربتون شامل سنّ بچه و چقدر فارسی بلده رو بگین خیلی‌ خوب می‌شه!

[ghlobe]

وای این تاپیک داغ دل منو تازه کرد!
البته بچه ما هنوز به دنیا نیومده ۲ تا ۳ ماه دیگه به دنیا میاد ولی‌ نگرانی در مورد آینده ‌اش از الان شروع شده!!!

مهمترین موضوع واسه من و همسرم اینه که بچمون فارسی حرف بزنه و بهترین حالت بخونه و بنویسه! از چند سالگی باید شروع کنیم؟ تجربه شما چیه؟ما توی خونه فارسی حرف نمیزننیم، موسیقی‌ فارسی هم توی خونه گوش نمی‌کنیم،فیلم فارسی هم همینطور مگر زیرنویس انگلیس داشته باشه، دوستامون هم هیچ کدوم ایرانی‌ نیستن ! یعنی‌ کلا امیدی ندارم! دنبال مهد فارسی زبان هم هستم ولی‌ تا حالا پیدا نکردم. عوضش کلی‌ سفارش کتاب و سی‌دی و اسباب بازی فارسی سفارش دادم که با بچه تمرین کنم. فکر می‌کنید یاد میگیره؟ جبران محیط رو می‌کنه؟ یا گیج می‌شه بدتر؟ فعلا برنامه اینه که من فقط با بچه فارسی حرف بزنم که گوشش آشنا بشه! ولی‌ امید ندارم یاد بگیره !

شما هم اگه تجربتون شامل سنّ بچه و چقدر فارسی بلده رو بگین خیلی‌ خوب می‌شه!

بچه بهیچ عنوان گیج نمیشه. من بچه هایی رو دیده ام که با سه نفر به سه زبان مختلف حرف میزدند. برای اینکه بچه فارسی رو فراموش نکنه باید:

1) در خونه مطلقا فارسی حرف بزنید و نگران اینکه انگلیسی اش چطوره نباشید. انگلیسی رو با لهجه صحیح از مهدکودک خودش یاد میگیره.
2) به برنامه های تلویزیون فارسی عادتش بدید. بچه ای که همیشه تلویزیون انگلیسی نگاه کنه فارسی زود یادش میره
3) تابستانها اگرمیتونید ببریدش ایران تا در محیط باشه
4) برای خواندن و نوشتن فارسی در انتاریو مدارسی هستند که شنبه ها برنامه های زبانهای مختلف منجمله فارسی دارند. ولی البته در حد محدودی یاد میگیرند.

ولی درنهایت توجه کنید که اگر بچه تون در این محیط بزرگ بشه در نهایت زبان مادریش انگلیسی میشه و فارسی زبان دومشه. در واقع کانادایی میشه که تا حدی فارسی هم بلده. خیلی روی ایرانی/فارسی بودنش تکیه نکنید و نگذارید این موضوع باعث نگرانی تون بشه.

[negnegy]

بچه بهیچ عنوان گیج نمیشه. من بچه هایی رو دیده ام که با سه نفر به سه زبان مختلف حرف میزدند. برای اینکه بچه فارسی رو فراموش نکنه باید:

1) در خونه مطلقا فارسی حرف بزنید و نگران اینکه انگلیسی اش چطوره نباشید. انگلیسی رو با لهجه صحیح از مهدکودک خودش یاد میگیره.
2) به برنامه های تلویزیون فارسی عادتش بدید. بچه ای که همیشه تلویزیون انگلیسی نگاه کنه فارسی زود یادش میره
3) تابستانها اگرمیتونید ببریدش ایران تا در محیط باشه
4) برای خواندن و نوشتن فارسی در انتاریو مدارسی هستند که شنبه ها برنامه های زبانهای مختلف منجمله فارسی دارند. ولی البته در حد محدودی یاد میگیرند.

ولی درنهایت توجه کنید که اگر بچه تون در این محیط بزرگ بشه در نهایت زبان مادریش انگلیسی میشه و فارسی زبان دومشه. در واقع کانادایی میشه که تا حدی فارسی هم بلده. خیلی روی ایرانی/فارسی بودنش تکیه نکنید و نگذارید این موضوع باعث نگرانی تون بشه.

ممنون از جوابتون:
1- همسرم فارسی زبان نیست. بازهم بچه گیج نمیشه چرا مادرم یه زبان حرف میزنه بقیه آدم ها به یه زبان دیگه؟ خودش عادت میکنه؟
2- ما تلویزیون نداریم ولی فکر میکنید اگه از ایران مثلا همین برنامه های خاله شادونه و بستنی ها رو بگیرم از اونا چیزی یاد میگیره؟ اگه همه اش رو لپ تاپ روشن باشه؟
4- آلبرتا از این مدرسه ها نیست. الان به سرم زده که خودم یه چیزی تو مایه های مهدکودک راه بندازم مثلا هر یکشنبه آخر ماه واسه دو - سه ساعت واسه بچه های مدل خودم و دورگه که کتاب براشون بخونیم و نمایش عروسکی به فارسی. فکر میکنید از چه سنی باید شروع کرد؟

والا این موضوع خیلی واسه من و پدرش مهمه. سخت ترهم هست چون همه بار رو دوش من خواهد بود. میدونم میگید حساس نباشم ولی دور وبرم بچه های دورگه ایرانی کلا زبان فارسی رو نه تنها بلد نیستن بلکه حتا والدین هم تمایلی به آموزش به بچه ها ندارند! حتی مهاجران ایرانی که بچه شون اینجا به دنیا اومده یا زیر 10 سالگی مهاجرت کردند فارسی بلد نستند / یادشون رفته. به نظر من دردناکه.

اگه فضولی نباشه :
شما خودتون فرزند دارید؟
فارسی در چه حد بلد هستند؟ لهجه دارند؟ با شما فارسی صحبت میکنند؟

[ghlobe]

ممنون از جوابتون:
1- همسرم فارسی زبان نیست. بازهم بچه گیج نمیشه چرا مادرم یه زبان حرف میزنه بقیه آدم ها به یه زبان دیگه؟ خودش عادت میکنه؟
2- ما تلویزیون نداریم ولی فکر میکنید اگه از ایران مثلا همین برنامه های خاله شادونه و بستنی ها رو بگیرم از اونا چیزی یاد میگیره؟ اگه همه اش رو لپ تاپ روشن باشه؟
4- آلبرتا از این مدرسه ها نیست. الان به سرم زده که خودم یه چیزی تو مایه های مهدکودک راه بندازم مثلا هر یکشنبه آخر ماه واسه دو - سه ساعت واسه بچه های مدل خودم و دورگه که کتاب براشون بخونیم و نمایش عروسکی به فارسی. فکر میکنید از چه سنی باید شروع کرد؟

والا این موضوع خیلی واسه من و پدرش مهمه. سخت ترهم هست چون همه بار رو دوش من خواهد بود. میدونم میگید حساس نباشم ولی دور وبرم بچه های دورگه ایرانی کلا زبان فارسی رو نه تنها بلد نیستن بلکه حتا والدین هم تمایلی به آموزش به بچه ها ندارند! حتی مهاجران ایرانی که بچه شون اینجا به دنیا اومده یا زیر 10 سالگی مهاجرت کردند فارسی بلد نستند / یادشون رفته. به نظر من دردناکه.

اگه فضولی نباشه :
شما خودتون فرزند دارید؟
فارسی در چه حد بلد هستند؟ لهجه دارند؟ با شما فارسی صحبت میکنند؟

بله ببخشید فراموش کردم شما همسرتون ایرانی نیستند.
1. نه گیج نمیشه.ممکنه بعضی کلمه ها را گاهگاهی مخلوط صحبت کنه ولی یکی از دوستان خودم که خانمش عرب است بچه هایشان با پدرفارسی صحبت میکنند و با مادر عربی (البته شکسته بسته) و زبان اصلی خودشان هم انگلیسی است.
2. برای تلویزیون سرویس GLWIZ را امتحان کنید. اگر بچه به برنامه های انگلیسی عادت کنه دیگه دل نمیکنه.
3. راستش من تجربه شخصی ندارم ولی احتمالا از هر سنی میتونید شروع کنید.

بطور کلی تنها راهش که بچه ها فارسی را مسلط شوند اینست که پدر و مادر با بچه تان فقط فارسی صحبت کنند و اگر انگلیسی پرسید جواب ندهند و بگویند فارسی بگو، و اینکار را تا سنین بالا هم انجام بدهند (روشی که ظاهرا در خانواده های ایتالیائی و یونانی برای اجبار بچه ها به یاد گرفتن زبان آبا و اجدادی مرسوم است) . اگر همسرتان فارسی بلد نیستند این موضوع یک کمی ایجاد اشکال میکند چون بچه ها سعی خواهند کرد بجای شما به انگلیسی با پدرشان صحبت کنند و یواش یواش دیگر با شما صحبت نخواهند کرد. باید هماهنگی کامل داشته باشید ولی در عین حال توقع زیاد هم نداشته باشید در هر حال در یک خانواده چند ملیتی انتظار اینکه بچه ها به زبانهای مادری پدر و مادر هر دو مسلط شوند زیاد واقع گرایانه نیست.

ما تا وقتی بچه ها کوچک بودند مدرسه فارسی میبردیمشان و سعی هم میکردیم فارسی حرف بزنیم ولی بتدریج مشکل و مشکلتر شد و دیگر تنبلی کردیم. یعنی از یک سنی به بالا دیگرمشکل بود منظور را به فارسی بهشان فهماند. الان که در سنین دبیرستان هستند ما باهاشون فارسی حرف میزنیم و اونها اکثرا انگلیسی جواب میدن. البته هنوز با فامیل و پدر بزرگ و غیره میتونند تا حدی فارسی صحبت کنند ولی بحث های درسی و اجتماعی و سیاسی را هم عملا فقط به انگلیسی میتونیم انجام بدیم. البته برای من خیلی هم دردناک نیست چون بهرحال اینها کانادایی هستند نه ایرانی و زبان فارسی در حد یک مهارت دوم فقط برایشان مهم است. ولی درک میکنم که برای شما که همسرتان هم ایرانی نیستند احتمالا مهمتر است که بنحوی زبان فارسی را در خانواده زنده نگه دارید.

[hooran]

قبل از هر چیزی از دوستان عزیزی که این تاپیک را به راه انداختند تشکر می کنم ، برای کسانی که فرزند دارند و دغدغه آینده آنها را دارند حد اقل اطلاع داشتن از نظرات دیگران مفید خواهد بود و تا کنون هم پستها و مطالبی که دوستان بیان کردند جالب توجه و ارزشمند است .

ولی در خصوص ارتباط داشتن با منابع زبان فارسی از طریق تولیدات فرهنگی از قبیل کارتون و غیره بهترین روش این است که یک تلویزیون اسمارت و بهمراه اینترنت مناسب تهیه کنید و با انتخاب عمل بسیار فراوان چه محصولات فرهنگی که در یوتیوب به اشتراک گذاشته شده و چه دسترسی مستقیم به کانالهای تلویزویون آی آر آی بی و سایر شبکه های فارسی زبان خارج کشور داشته باشید البته ساعت پخش بیشتر برنامه های وطنی را با ساعت بیداری و خواب بچه ها اینور نمیشه کاملا تطبیق داد.

ممنون از جوابتون:
1- همسرم فارسی زبان نیست. بازهم بچه گیج نمیشه چرا مادرم یه زبان حرف میزنه بقیه آدم ها به یه زبان دیگه؟ خودش عادت میکنه؟
2- ما تلویزیون نداریم ولی فکر میکنید اگه از ایران مثلا همین برنامه های خاله شادونه و بستنی ها رو بگیرم از اونا چیزی یاد میگیره؟ اگه همه اش رو لپ تاپ روشن باشه؟
4- آلبرتا از این مدرسه ها نیست. الان به سرم زده که خودم یه چیزی تو مایه های مهدکودک راه بندازم مثلا هر یکشنبه آخر ماه واسه دو - سه ساعت واسه بچه های مدل خودم و دورگه که کتاب براشون بخونیم و نمایش عروسکی به فارسی. فکر میکنید از چه سنی باید شروع کرد؟

والا این موضوع خیلی واسه من و پدرش مهمه. سخت ترهم هست چون همه بار رو دوش من خواهد بود. میدونم میگید حساس نباشم ولی دور وبرم بچه های دورگه ایرانی کلا زبان فارسی رو نه تنها بلد نیستن بلکه حتا والدین هم تمایلی به آموزش به بچه ها ندارند! حتی مهاجران ایرانی که بچه شون اینجا به دنیا اومده یا زیر 10 سالگی مهاجرت کردند فارسی بلد نستند / یادشون رفته. به نظر من دردناکه.

اگه فضولی نباشه :
شما خودتون فرزند دارید؟
فارسی در چه حد بلد هستند؟ لهجه دارند؟ با شما فارسی صحبت میکنند؟

[negnegy]

قبل از هر چیزی از دوستان عزیزی که این تاپیک را به راه انداختند تشکر می کنم ، برای کسانی که فرزند دارند و دغدغه آینده آنها را دارند حد اقل اطلاع داشتن از نظرات دیگران مفید خواهد بود و تا کنون هم پستها و مطالبی که دوستان بیان کردند جالب توجه و ارزشمند است .

ولی در خصوص ارتباط داشتن با منابع زبان فارسی از طریق تولیدات فرهنگی از قبیل کارتون و غیره بهترین روش این است که یک تلویزیون اسمارت و بهمراه اینترنت مناسب تهیه کنید و با انتخاب عمل بسیار فراوان چه محصولات فرهنگی که در یوتیوب به اشتراک گذاشته شده و چه دسترسی مستقیم به کانالهای تلویزویون آی آر آی بی و سایر شبکه های فارسی زبان خارج کشور داشته باشید البته ساعت پخش بیشتر برنامه های وطنی را با ساعت بیداری و خواب بچه ها اینور نمیشه کاملا تطبیق داد.

اینکه بچه های ما هنوز به دنیا نیامده یا از سن کم این قدر واسه مادغدغه خاطر دارند منو به این فکر میاندازه پدبزرگ و مادر بزرگ های یا نسل قبلشون که 6و 7 تا بجه داشتند هم اینقدر مته به خشخاش میزاشتند؟
سوال من درمورد تلویزیون و تکنولوژی واسه بچه هاست. لازمه ؟ خوبه؟ بده؟ بچه 4 ساله همکار من امسال کریسمس آی پد کادو گرفته! درسته به نظر شما؟

همسر و من تو این 7 سال تلویزیون نداشتیم. لپ تاپ و اینترنت داریم ولی هر دومون با داشتن تلویزیون مخالف بودیم. به چند دلیل:
1- اعتیاد به تماشا کردن و روشن بودن تلویزیون. چون خودم ایران زندگی ام بر اساس تلویزیون بود.
2- اتلاف وقت. جای تلویزیون نگاه کردن معولا میریم قدم زدن یا ورزش یا با دوستان وقت گزراندن و بازی فکری. بقیه اوقات هم فیلم میبینیم روی دیوار یا مانیتور.
3- تبلیغات مزخرف به قولی killing us softly

تا الان احساس کمبود نکردیم:
ولی الان که بچه داره وارد زندگی میشه مردد هستیم که تلویزیون بگیریم یا نه؟
از یه طرف دلم نمیخواد که تمام مدت پای تلویزیون باشه دلم میخواد کتاب بخونه و فوتبال بازی کنه و بره ورزش و بازی فکری! از طرف دیگر هم دلم نمیخواد خونه هر کی بره ببینه تلویزیون دارند و ما نداریم و از بقیه متمایز بشه. این چند روز هم دارم برنامه های مستقیم تولید داخل رو میبینم برنامه های تو مایه های عمو پورنگ. فقط میخوام کله ام رو بزنم به دیوار!! بس که چرت و پرت به بچه ها آموزش میدن.آخر برنامه هم تیتراژ داره مشاور و روانشناس و کلی اسم لیست کرده واقعا دلم میخواد زنگ بزنم به تک تکشون ببینیم از کجا و چه جوری روانشناسی گرفتند که بچه هامون روبرچسب میزند پسر خوب پسری که ال و بل. دختر خوب دختریه که ال و بل. اگه نه بچه بدیه و کلی چرند دیگه که دلم نمیخواد بچه ام ببینه یا بشنوه (حساسیتم بیجاست فکر میکنید؟ ) واسه همین ترجیح میدم واسه بچه خودم به شکل سلکتیو برنامه انتخاب کنم و براش پخش کنم. کلاه قرمزی مثلا خیلی خوبه. یا همون جور که گفتید چند تا برنامه از یوتویوب.

این حرفی که gholbe گرامی زد چه قدر درسته و چه قدر در عین حال دردناک . که فارسی حرف زدن برای بچه هامون مهارت میشه و نه الزام .

[hooran]

به نظرم کمی هم باید خاکستری نگاه کرد ،سیاه و سفید دورانش را سپری کرده پدران و مادران ما نسل تلویزیون سیاه و سفید بودند ،به هر مقطعی باید به تناسب خودش نگاه کرد و نیز به قد و قامت افراد در درون جوامع گوناگون ....
البته ریشه چیز مهمی است ریشه ها را نباید فراموش کرد زبان فارسی گذشته از مهارت ابزار رجوع به ریشه و هویت فرزندان کسان مهاجرت کرده می تواند باشد .

[sh00ca]

اینکه بچه های ما هنوز به دنیا نیامده یا از سن کم این قدر واسه مادغدغه خاطر دارند منو به این فکر میاندازه پدبزرگ و مادر بزرگ های یا نسل قبلشون که 6و 7 تا بجه داشتند هم اینقدر مته به خشخاش میزاشتند؟
سوال من درمورد تلویزیون و تکنولوژی واسه بچه هاست. لازمه ؟ خوبه؟ بده؟ بچه 4 ساله همکار من امسال کریسمس آی پد کادو گرفته! درسته به نظر شما؟

همسر و من تو این 7 سال تلویزیون نداشتیم. لپ تاپ و اینترنت داریم ولی هر دومون با داشتن تلویزیون مخالف بودیم. به چند دلیل:
1- اعتیاد به تماشا کردن و روشن بودن تلویزیون. چون خودم ایران زندگی ام بر اساس تلویزیون بود.
2- اتلاف وقت. جای تلویزیون نگاه کردن معولا میریم قدم زدن یا ورزش یا با دوستان وقت گزراندن و بازی فکری. بقیه اوقات هم فیلم میبینیم روی دیوار یا مانیتور.
3- تبلیغات مزخرف به قولی killing us softly

تا الان احساس کمبود نکردیم:
ولی الان که بچه داره وارد زندگی میشه مردد هستیم که تلویزیون بگیریم یا نه؟
از یه طرف دلم نمیخواد که تمام مدت پای تلویزیون باشه دلم میخواد کتاب بخونه و فوتبال بازی کنه و بره ورزش و بازی فکری! از طرف دیگر هم دلم نمیخواد خونه هر کی بره ببینه تلویزیون دارند و ما نداریم و از بقیه متمایز بشه. این چند روز هم دارم برنامه های مستقیم تولید داخل رو میبینم برنامه های تو مایه های عمو پورنگ. فقط میخوام کله ام رو بزنم به دیوار!! بس که چرت و پرت به بچه ها آموزش میدن.آخر برنامه هم تیتراژ داره مشاور و روانشناس و کلی اسم لیست کرده واقعا دلم میخواد زنگ بزنم به تک تکشون ببینیم از کجا و چه جوری روانشناسی گرفتند که بچه هامون روبرچسب میزند پسر خوب پسری که ال و بل. دختر خوب دختریه که ال و بل. اگه نه بچه بدیه و کلی چرند دیگه که دلم نمیخواد بچه ام ببینه یا بشنوه (حساسیتم بیجاست فکر میکنید؟ ) واسه همین ترجیح میدم واسه بچه خودم به شکل سلکتیو برنامه انتخاب کنم و براش پخش کنم. کلاه قرمزی مثلا خیلی خوبه. یا همون جور که گفتید چند تا برنامه از یوتویوب.

این حرفی که gholbe گرامی زد چه قدر درسته و چه قدر در عین حال دردناک . که فارسی حرف زدن برای بچه هامون مهارت میشه و نه الزام .

به نظر من خيلي از اين برنامه ها نه تنها خوب نيست بلكه بدآموزي داره!
كلاه قرمزي خوبه و آموزنده هم هست حتي براي آدم بزرگها ولي فكر نكنم كسي كه خارج از ايران دنيا مياد بتونه لهجه پسرعمه زا و ببعي رو متوجه بشه! يا اگر هم بشه به دردش بخوره. حتي يادگيري فارسي با لهجه كلاه قرمزي هم فاجعه هست
فكر مي كنم ديدن كارتون مخصوصا اونها كه كمي قديمي تر هستند بهتر باشه. پينوكيو، خانواده دكتر ارنست، مهاجران و ... . احتمالا ميشه از جايي دانلود كرد. فقط حنا دختري در مزرعه، با خانمان يا اون كارتون نل و اين چيزها رو نبينه كه دپرس ميشه