زندگی دانشجویی در فرانسه

[monaquebec]

سلام دوستان
من قصد دارم در این موضوع جدید راجع به تجربیاتم از زندگی دانشجویی در فرانسه صحبت کنم.
تو این فروم برای رفتن از ایران همه چیز پیدا میشه اما متاسفانه 90 درصد افرادی که از ایران میروند ارتباط شون با این فروم قطع میشه و خیلی از افراد از واقعیات های بعد از رفتن و زندگی جدید در کشور دیگه بی خبر می مانند. شاید اگر کسانی که رفتند، تجربیات واقعی شون رو (بدون بزرگ نمایی و کوچک نمایی) بیان کنند، بتونه تو انتخاب ها و تصمیم گیری افرادی که قصد رفتن دارند خیلی کمک کنه.
از همه دوستانی که در فرانسه زندگی دانشجویی دارند خواهش میکنم به پربار شدن این تاپیک کمک کنند تا دیگران اشتباهات ما رو تکرار نکنند و با چشم باز با واقعیت های زندگی دانشجویی در فرانسه مواجه بشوند.
با سپاس

[monaquebec]

سلام به همه دوستان.من امسال فوق نرم افزار در دانشگاه فرانسه میخونم. به همه دوستانی که قصد اومدن دارن اکیدا سفارش میکنم که سطح زبان تون رو بالا بیارید. من سطح زبانمParle B2) TCFP B1) بود. دو سال فرانسه میخوندم. همیشه هم بهترین دانشجو سر کلاس بودم. ولی الان اینجا مشکل زبان دارم. فرانسوی ها خیلی لهجه دارند. خیلی هاشون اصلا بهت کمک نمیکنن که آروم تر صحبت کنند. و واقعا گیج کننده هست.
سرکلاس هم که نمیتونی به استاد بگی آروم تر صحبت کن من خارجی هستم!
متاسفانه من و بسیاری از دوستانم که فرانسه هستیم با این نظر موافقیم که نباید به حرف های دیگران توجه کرد مبنی براینکه:
1. خارجی ها سطح درس هاشون از ما ایرانی ها پایین تره
2. ریاضیاتی که اونا تو دانشگاه میخونن ما تو دبیرستان خوندیم!
3. ما ایرانی ها خیلی باهوشیم.
4. فوق لیسانس خارج کاری نداره که. خیلی راحته!! میریم شاگرد اول میشیم!!
و....
بعد از دو ماه درس خوندن تو رشته فنی کامپیوتر!! باید بگم که اصلا هم اینطور نیست که ریاضیات شون ساده و آسون باشه!! اتفاقا در بسیاری از موارد خیلی پیچیده و آخرین متدهای ریاضیات هست!!
این رو فراموش کنید که ما ایرانی ها از همه باهوش تریم! خارجی ها پشتکارشون خیلی زیادتر ازماست!! تمام روز رو تو کتابخونه میشینن تا یک جمله رو بفهمن!! خیلی درس میخونن!!
خیلی مسایل دیگه هست که دوست دارم بهتون بگم ولی تاپیک مناسب پیدا نمیکنم.
ولی فعلا بهتون بگم که هرچقدر زبان بخونید بازم کمه!! و سفارت واقعا حق داره که سر سطح زبان گیر میده.

[monaquebec]

چندتا از دوستان فروم ازم راجع به تجربیاتم در فرانسه پرسیدند که پاسخ هایی که به اون ها دادم اینجا با بقیه به اشتراک میگذارم امیدوارم به دردتون بخوره.
1. مهمترین تجربه همین مسئله زبان هست. که تا میتونید قویش کنید و واقعا از نون شب واجب تره!
2.مسئله بعدی مسئله مالی هست. به هیچ وجه از نظر مالی روی کار دانشجویی حساب نکنید. خوشبختانه من آشنایی اینجا داشتم و بهم این مسئله رو گفته بود و اصلا رو کار دانشجویی حساب باز نکردم.
البته یکی از دوستان هست که کاردانشجویی به صورت آنلاین انجام میده و هر وقت شبانه روز میتونه کار کنه البته باز درآمد زیادی نیست که بشه باهاش خرج های اینجا رو گذروند.
کلاس های ما و اکثر دانشگاه ها هر روز از صبح تا عصر هست و پراکنده هست کلاسها و اصلا فرصت کار دانشجویی نیست در طول روز و حتی اگه فرصت بود ، درس ها به اندازه کافی وقت میگیرند که نتونید کار کنید.
مدیرگروه ما خیلی به حضور و غیاب حساس هست و خودش بهمون گفت ما کلاس ها رو اینجوری گذاشتیم که بچه ها نرن کار کنن و همه تمرکزشون رو روی درس بگذارند!!
از طرف دیگه هزینه رفت و آمد خیلی زیاد هست اینجا. باید کارت بلیط تهیه کرد که از نظر استفاده در ماه نامحدود هست. یک ماه شارژ میکنید و یک ماه میتونید هرچندبار بخواهید داخل شهر استفاده کنید. برای بالای 28 سال 56 یورو در ماه و زیر 28 سال 28 یورو هست. میگن که اگه اعلام کنید که درآمد ندارید برای بالای 28 سال هم تخفیف درنظر میگیرند . ما اقدام کردیم ولی هنوز جوابی نگرفتیم و 3 ماه هست که داریم 56 یورو در ماه رو میدیم.(اگر میتونید قبل از گرفتن پاسپورت سن تون رو پایین بیارید تو شناسنامه!!)
3.شاید شنیدید که فرانسه برای اجاره خونه کمک هزینه میده. ما هم فقط شنیدیم و متاسفانه اینقدر درگیر کارهای دانشگاه بودیم که فرصت نکردیم هنوز اقدام کنیم و نمیدونم مقدارش چقدر هست و تا چه اندازه واقعیت داره.
4.متاسفانه سیسیتم اداری فرانسه صدبرابر بدتر از ایران هست!! خیلی نامه نگاری و کاغدبازی دارند!!! تمام 2 ماه اولی که اومدیم درگیر کارهای ثبت نام دانشگاه و بانک و .... بودیم. چون یکی از شعبه های بانکی که میخواستیم حساب باز کنیم بهمون گفت چون شما ایرانی هستید نمیتونیم براتون حساب باز کنیم!! این درحالی بود که تمام ایرانی های اینجا تو این بانک حساب دارند !! و حتی وقتی ازش خواستیم که این حرف رو رو کاغذ و به صورت کتبی بهمون اعلام کنه، امتناع کرد از این کار که معلوم شد، یا خصومت شخصی داشته با ایرانی ها، یا زیاد اخبار گوش میکرده و یا حال نداشته حساب باز کنه برامون!!
خلاصه از اونجایی که در فرانسه مرسوم هست، اگه کسی بهتون گفت کاری انجام نمیشه یا روز دیگه برید پیشش و یا برید پیش همکارش!! ما هم بعد 2-3 بار رفتن پیش همون آدم و نگرفتن نتیجه، رفتیم شعبه دیگه ای، و مسئولش خیلی خوش برخورد و خوب بود و کارهای بانک مون راحت انجام شد.
5.سیستم بانکی شون هم واقعا خنده دار هست!! رمز کارت بانکی تون رو نمیتونید عوض کنید!!! رمزی که بار اول بهتون بانک میده باید از اون استفاده کنید و هیچ دستگاه ای تی امی این قابلیت رو نداره. از طرف دیگه جابه جایی آنلاین پول در واقع بی معنی هست اینجا. چون زودترین زمانی که شمامیتونید پول رو جابه جا کنید 3 روز هست!! و وقتی به مسئول بانک گفتیم که خب این آنلاین نمیشه که! گفت " اشکال نداره، ما که به اندازه کافی وقت داریم!!!!!! اینجا فرانسه هست!!"
حالا شما فرض کنید که برید جایی و به پول نیاز داشته باشید!! و از کسی بخواهید از راه دور بهتون پول برسونه!! باید 3 روز صبر کنید تا پول به حساب تون بیاد!!
6. این تصور از کشورهای غربی وخارج رو از ذهن تون خارج کنید که همه در خونه هاشون رو باز میذارن و کسی نگاه هم نمیندازه، اگه چیزی جا بذاری ، 2 هفته دیگه برگردی کسی برش نمیداره!!!
خود من بعد از 2 هفته از ورودم جلوی دانشگاه گوشی آیفونم از جیبم افتاده بود و نیم ساعت بعد که فهمیدم برگشتم دیدم قابش رو انداختن و آیفونم رو بردن!!3 هفته پیش هم گوشی یکی از ایرانی های دیگه تو خیابون ازش قاپیدن!!
و جالبه که برای خود فرانسوی ها همه این چیزهایی که گفتم ( سیستم اداری، سیستم بانکی، دزدی، بی برنامگی دانشگاه و ....) همه اینها براشون خیلی عادی هست!!!
اینها تجربیات واقعی بود که گفتم. فکر نکنید میخوام سیاه نمایی کنم. فقط چیزهایی که تجربه کردم رو گفتم! نمیخوام پشیمونتون کنم. اتفاقا به نظر من باید حتما تو سن های پایین که هستیم این چیزها رو تجربه کنیم. خصوصا ما که تو ایران زندگی میکنیم و فکر میکنیم اروپا مدینه فاضله هست! البته فرانسه تو کشورهای اروپایی اینجوری هست. حداقل این چیزها رو تو کشورهای دیگه اروپایی از دوستان و آشناهایی که هستن نشنیدم!! فرانسه بدتر از ایرانه!!
باز هم از تجربیاتم میگم.
امیدوارم تجربیاتم به دردتون بخوره.

[hrabiei]

چندتا از دوستان فروم ازم راجع به تجربیاتم در فرانسه پرسیدند که پاسخ هایی که به اون ها دادم اینجا با بقیه به اشتراک میگذارم امیدوارم به دردتون بخوره.
1. مهمترین تجربه همین مسئله زبان هست. که تا میتونید قویش کنید و واقعا از نون شب واجب تره!
2.مسئله بعدی ........

خیلی ممنون که خیلی مبسوط، با حوصله و روان، تجربیاتتون رو در زمینه ویزا و زندگی در فرانسه می نویسید. لطفا در کنار این نکات، از تجربیات مثبتتون هم بگید.

[arash-iran]

سلام به همه دوستان.من امسال فوق نرم افزار در دانشگاه فرانسه میخونم. به همه دوستانی که قصد اومدن دارن اکیدا سفارش میکنم که سطح زبان تون رو بالا بیارید. من سطح زبانمParle B2) TCFP B1) بود. دو سال فرانسه میخوندم. همیشه هم بهترین دانشجو سر کلاس بودم. ولی الان اینجا مشکل زبان دارم. فرانسوی ها خیلی لهجه دارند. خیلی هاشون اصلا بهت کمک نمیکنن که آروم تر صحبت کنند. و واقعا گیج کننده هست.
سرکلاس هم که نمیتونی به استاد بگی آروم تر صحبت کن من خارجی هستم!
متاسفانه من و بسیاری از دوستانم که فرانسه هستیم با این نظر موافقیم که نباید به حرف های دیگران توجه کرد مبنی براینکه:
1. خارجی ها سطح درس هاشون از ما ایرانی ها پایین تره
2. ریاضیاتی که اونا تو دانشگاه میخونن ما تو دبیرستان خوندیم!
3. ما ایرانی ها خیلی باهوشیم.
4. فوق لیسانس خارج کاری نداره که. خیلی راحته!! میریم شاگرد اول میشیم!!
و....
بعد از دو ماه درس خوندن تو رشته فنی کامپیوتر!! باید بگم که اصلا هم اینطور نیست که ریاضیات شون ساده و آسون باشه!! اتفاقا در بسیاری از موارد خیلی پیچیده و آخرین متدهای ریاضیات هست!!
این رو فراموش کنید که ما ایرانی ها از همه باهوش تریم! خارجی ها پشتکارشون خیلی زیادتر ازماست!! تمام روز رو تو کتابخونه میشینن تا یک جمله رو بفهمن!! خیلی درس میخونن!!
خیلی مسایل دیگه هست که دوست دارم بهتون بگم ولی تاپیک مناسب پیدا نمیکنم.
ولی فعلا بهتون بگم که هرچقدر زبان بخونید بازم کمه!! و سفارت واقعا حق داره که سر سطح زبان گیر میده.

من آلمان درس میخونم، ولی کاملا تایید می کنم این مواردو: اول اینکه فوق العاده سخت کوشن، ممکنه اول ترم ببینی تو بیشتر می فهمی، ولی آخر ترم میبینی که کلی ازت جلوترن. در مورد سطح ریاضیم که کاملا حرف حقو زدی: واسم خیلی جالبه که خیلی از مفاهیمو اصلا توی ایران توی مقطع کارشناسی نمیگن (مثل بحث manifolds)، ولی اینجا به صورت مبسوط همه چیزو در موردش میگن. یا مثلا بعضی چیزا توی فیزیک که توی ایران سال اول یا دوم کارشناسی تدریس میشه، جزء سرفصل های دبیرستان اینهاست! یک نکته دیگه هم باید اضافه کرد به این موارد و اون اینکه روی کار دانشجویی حساب باز نکنید. دروس اینجا به قدری وقت گیر هستن که حتی برای خوندنشم وقت کم میارید. چه برسه به اینکه بخواین کار هم بکنید...

[newid]

سلام دوستان

من اینجا می خواستم از دوستانی که این موضوع رو برای اولین بار در فروم مطرح کردن تشکر کنم. وافعا جای این مطلب توی فروم خالی بود. انتقال تجربیات پس از ورود به کشور مقصد خصوصا اگر به وسیله بچه هایی باشه که از زمان اقدام برای پذیرش و ویزا تو فروم بودن و اقدام کردن میتونه خیلی کمک کنه و حرفهاشون بیشتر به دل میشینه. خصوصا مسئله زبان که فکر میکنم توسط بچه ها زیاد جدی گرفته نمی شه و بیشتر به حساب همون حرفی که تو محیط پیشرفت یادگیری زبان خیلی زیاد میشه میذارن.

واقعا مطالبی رو که بچه ها تو یکی دو تاپیک اخیر گفتن خیلی جالب بود بنوبه خودم ازشون ممنونم . امیدوارم که همیشه تو درساشون موفق باشن

[monaquebec]

خیلی ممنون که خیلی مبسوط، با حوصله و روان، تجربیاتتون رو در زمینه ویزا و زندگی در فرانسه می نویسید. لطفا در کنار این نکات، از تجربیات مثبتتون هم بگید.

مطمئنا زندگی در هر جایی نکات مثبت و منفی زیاده داره.
اما به طور کلی این رو بگم که من خودم عشق خارج بودم و از ایران و تهران و ... متنفر بودم. یعنی با همچین دیدی از ایران خارج شدم اما بعد از سه ماه بایدبگم که زندگی در خارج از کشور خیلی سخت تر از چیزی بود که فکر میکردم. ( این رو دارم با شرایطی میگم تو خوابگاه زندگی نمیکنم و با همسرم هستم و.... . بچه ها خصوصا دخترهایی که تنها هستن خیلی مشکل دارن . البته بستگی به آدمش هم داره) اما به هر حال سختی های اینجا خیلی زیاده.
اما تجربیات مثبت اینکه، من به همه این تجربیات منفی هم به دید مثبت نگاه میکنم. از این جهت که تجربه به هر حال خوبه. خوشحالم که تو این سن دارم این تجربیات رو میکنم و از طرفی پل های پشت سرم رو خراب نکردم و هر زمان بخوام میتونم برگردم با کلی تجربیات جدید.
اما خب نکات مثبت اینجا:
1. اینکه ترافیک نیست، آلودگی نیست. برای خود من آلودگی تهران دیوانه کننده بود. وقتی هر روز آسمون سیاه رو میدیدم و 2ساعت تو ترافیک بودم و هر روز سر درد داشتم.
2.نکته دیگه اینکه کسی به کسی کاری نداره. اصلا مهم نیست چی می پوشی. یه چیز خیلی جالبی که من دیدم، آدم هایی بوده که لباس شون پاره بوده، کیف و کفش شون کهنه بوده اما راحتن! تو ایران واقعا نمیشد اینجوری بیرون اومد!! به جز گداها کسی لباس کهنه و پاره نمیپوشه. حتما همه باید اتو کشیده و مرتب باشن. اما اینجا اصلا مهم نیست. و منم این رو دوست دارم.
3.تنوع فرهنگ و زبانخیلی تو دانشگاه زیاده. برای خود من خیلی جالبه که مثلا من و همکلاسی فرانسویم با اینکه هیچ نقطه مشترکی نداشتیم، با هم دوست میشیم و با هر زبانی شده، فرانسوی، انگلیسی، با زبان ایماو اشاره سعی میکنیم با هم صحبت کنیم و با اینکه هیچ کدوم حرف همدیگرو دقیقا نمیفهمیم اما باز هم منظور هم رو درک میکنیم و میتونیم با هم ارتباط برقرار کنیم.
4. نکته مثبت دیگه اینکه با وجود تفاوت فرهنگی ای که فکر میکردیم وجود داره اما باز خیلی چیزها مشترک هست. حس انسانی،دوستی، صمیمیت و ... اینها چیزی نیست که فرق داشته باشه.


اما چندتانکته درهم دیگه که به ذهنم رسید :
1. تواتوبوس و مترو و... متاسفانه مردم بدتر ایران هستن و اصلا از جلوی در تکون نمیخورن برن عقب تر که بقیه هم سوار بشن. این نکته ای بود که خیلی برام عجیبه!!
اماخب یه نکته دیگه اینکه اگه فرد سالمند یا مریضی باشه جاشون رو حتما بهش میدن. و تو فرهنگشون هست اما نکته عجیب اینه که وقتی کلی صندلی خالی هم هست معمولا کسی نمیشینه!! که اصلا درک نمیکنم چرا!!
2. چیزی که از همون ابتدای ورودمون نظرمون رو جلب کرد این بود که به شدت همه مریض و سرما خورده هستن!! تو جاهای عمومی از هر 5 نفر، 3 نفر داره دماغش رو میگیره. و با صدای بلند هم این کار رو انجام میدن که فرهنگشون در این رابطه با ایرانی ها متفاوت هست!! که خیلی هم جالب نیست!!
3.نکته دیگه که نظرمون رو جلب کرد که خیلی از ماشین ها یکی از آینده های بقلش یه بلایی سرش اومده!! که عجیبه!!
4.نکته دیگه که حتما خیلی ها میدونید مسئله رانندگی کردنه که خب خیلی با قاعده هستن و خیلی به ندرت صدای بوق ماشین میشنویم. البته اینجوریم نیست که اصلا خلاف نکنن. حداقل تو همین سه ماه اخیر، تو خیابون جلوی خونه ما ، 7-8 بار دیدم که ماشین وسط خیابون یه طرفه، خلاف جهت رفته که بره تو خیابون فرعی، یا دنده عقب گرفتن و ....
5. نکته دیگه اینکه هر هفته آشغال های خیابون رو با ماشین های مخصوصی که مثه جاروبرقی هست، تمیز میکنن. و برگ های تو خیابون هم کاملا جمع میکنن و خیابون رو با آب میشورن!! نمیدونم با آب شستن شون واسه چیه وقتی مدام داره بارون میاد!!
6. طبیعت اینجا خیلی قشنگه. پارک ها مثه جنگل های شمال هست. خیابون ها و ساختمان ها خیلی زیباست. ساختمان های قدیمی که خب جلال و شکوه خاصی دارند و بخش های مدرن هم، با معماری و هنر مدرن ساخته شدن و خیلی زیبا هستن.
الان دیگه چیزی به ذهنم نمیرسه!!
در آخر اینکه: این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست، این خاک چه زیباست، ولی خاک وطن نیست.
همه اینها خوبه، اما خب اگه تو کشور خودمون بود مطمئنا عالی میشد!!

[monaquebec]

دوستان همون طور که تو پست های قبلی گفتم که فرانسه کمک هزینه مسکن میده، باید در جریان باشید که قبلا اگه چندماه دیرتر برای کمک هزینه اقدام میکردید، کمک هزینه عطف به ماسبق میشد و ماه های قبلی تون هم کمک هزینه میدادند ولی چندروز پیش متوجه شدم که جدیدا قانونش عوض شده و عطق به ماسبق نمیشه و کمک هزینه بابت ماه های قبلی داده نمیشه.
باز هم به دوستانی که میخوان بیان تاکید میکنم که به هیچ وجه روی این کمک هزینه ها و کاردانشجویی حساب باز نکنید. به حرف های دخترخاله و پسرخاله گوش نکنید. خود من هم به فامیل مشکلات و مسائل واقعیم رو نمیگم و میگم همه چیز عالیه!! اما باور کنید نمیشه رو این پول ها حساب باز کرد. معمولا پروسه اداری وقت گیری داره و در خوش بینانه ترین حالت اگه بتونید کمک هزینه بگیرید و کار دانشجویی پیدا کنید و وقت کار کردن داشته باشید، باید به چشم پول تو جیبی بهش نگاه کنید.
این هم لینک قوانین و شرایط کمک هزینه مسکن از سایت CAF که قانون جدید هم توش آورده شده:
http://www.caf.fr/sites/default/file...nt_anglais.pdf

[monaquebec]

سلام دوستان
میخوام امشب از تجربه "جشن نور"fete des lumieres براتون بگم. شاید تو اخبار یا سایت ها دیده و شنیده باشید.
تصاویر بسیار زیبا و خیره کننده!! اینکه هر سال نزدیک به 4 میلیون نفر توریست به لیون میان که این جشن ها رو ببینن!! ولی باید بگم که واقعا ناامید کننده بود!!
از ابتدا براتون بگم.
1. این جشن ها 3 روز برگزار میشه از 6 تا 9 دسامبر. تو این سه روز ،برنامه خیلی از خط های اتوبوس، ترام وی و مترو عوض میشه ( که عموما خط های اصلی و مهم شهر هستند ) و خیلی از ایستگاه ها از ساعت 4 بعداز ظهر به بعد بسته میشن و شما مجبورید تو این سرما ( زیر صفردرجه) کلی پیاده برید تا برسید به خونتون یا جایی ( حالا فکر کنید اگه همین اتفاق درایران بیفته، چقدر ماها بد و بیراه میگیم به زمین و زمان که چرا برنامه زندگی مردم رو عوض کردن و ....)
2. از اون جایی که تبلیغات زیادی برای این جشن ها میشه و کلی توریست از همه جای دنیا میان اینجا، ما هم گفتیم بریم ببینیم چه خبره. با توجه به مورد 1 که گفتم، کلی لباس گرم پوشیدیم و از دم خونه پیاده رفتیم به سمت میدون های اصلی شهر که مثلا جشن برگزار میشه. کم کم که نزدیک میشدیم جمعیت مردم بیشتر میشد.کلی اتوبوس هم پارک شده بودند که نشون میداد توریست های زیادی اومدن.چهره و لهجه و زبان مردم هم همین رو نشون میداد. از چین و هند و آلمان و ....
از وسط شهر لیون دو رودخونه طولانی رد میشه. چیزی که تعجب برانگیز بود که کنار این رودخانه ها و پل ها هیچ نورپردازی ویژه ای نبود.درحالیکه میتونستن از انعکاس نور در آب استفاده زیبایی بکنن. اما باز ناامید نشدیم و رفتیم سمت دیگه رودخونه. به میدون "بلکوق" رفتیم که جمعیت زیادی بود. چرخ و فلک بزرگی قرار داده بودند و قرار بود فیلم 15 دقیقه ای نمایش داده بشه. بماند که فیلم برای ما هیچ جذابیتی نداشت. اما قبل و بعد و حین فیلم آتیش بازی و رقص نور و ... که بود خیلی مسخره و ابتدایی بود! افکت های صوتی و موزیک فیلم خیلی جذاب تر بود. چون تو اون فضای باز و بزرگ میدون صدای دالبی فوق العاده ای داشت. که بیشتر میخورد جشن صدا باشه تا جشن نور!! ما بیشتر انتظار داشتیم که نورپردازی های زیبا ببینیم. ولی چشن نور، نمایش فیلم از روی ویدئو پروژکتور روی دیوار بود!
باور کنید من بدبین نیستم اما آتیش بازی شب های عید غدیر برج میلاد از اون فاصله دور خیلی قشنگ تر و جذاب تر بود!! و یا رقص نور لایت های مهمونی های ما تو ایران خیلی جذاب تر و پیشرفته تر از چیزی بود که امشب دیدیم. و هرچقدر صبر میکردیم که شاید برنامه اصلی شروع بشه و این شاید پیش درآمد باشه!! اما یه دفعه دیدیم میدون کم کم خالی شد!!
به همراه جمعیت رفتیم سمت دیگه !! خیابون های اطراف با چراع های مختلف تزیین شده بود که خب بد نبود. همون چراغونی هایی که تو نیمه شعبان و 22 بهمن تو ایران هست!! که خب حالا یکم قشنگ تر بود!! اما نه در حد انتظار یک کشور به قول خودشون پیشرفته!! و نه در حد " جشن نور"!!!
3. چیزی که بیشتر از همه برای ما خودنمایی میکرد این بود که همه رستوران ها پر از جمعیت بود و حتی جلوی بعضی هاشون صف بسته بودند. از این چهت جالب بود که در تمام این مدت اقامت ما در لیون، هیچ وقت رستوران ها پر نبودند!! حتی شب های آخر هفته یا بسته بودند!!!! و یا چندتا رستوران مرکز شهر، یه تعدادی نشسته بودند و بیشتر نوشیدنی میخوردند تا غذا!!
که به این نتیجه رسیدیم که اینها توریست ها هستند و یا فرانسوی ها در سال یکبار بیرون غذا میخورند. همه هم تو خیابون یه کباب ترکی دستشون بود و داشتن میخوردند و یا عکس میگرفتند!!
و ما داشتیم فکر میکردیم که اگه همچین چیزی در ایران بود، چقدر مردم با هم میگفتند و میخندیدن و شادی میکردن!!
امشب جشن نور بود، همه جا چراغونی بود، اما همه بی تفاوت و سرد از کنار هم رد میشدند و مشغول عکس انداختن و ساندویچ خوردن بودن!! هیچ جشنی نبود!!
قبل از اینکه بیام فرانسه، یکی از دوستانم که 1 سال خارج از ایران زندگی کرده بود و برگشته بود ایران، بهم میگفت :" هیچ جا مثه ایران نمیشه. تو ایران خیلی چیزا هست که ما قدرش رو نمیدونیم، بزرگترین مشکل مون اینه که مردم ایران یادشون رفته شاد و خوشحال باشن! "
و من امشب به حرف دوستم رسیدم!! اگه همچین جشنی تو ایران درحال توسعه ی ، جهان سومی ِ ... میفتاد، خود من اول از همه شروع میکردم به اعتراض و نقد و بد و بیراه گفتن!!
اما اینجا یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا و اروپا هست، و 4میلیون توریست از سراسر دنیا میان که این جشن رو ببینن!! و این چیزی جز تبلیغات نیست!! چیزی جز قدرت داشتن تو دنیا نیست!! یه چیز پوشالی که تو بوق کردن!! والا ایران ما خیلی چیزای بهتر و زیباتری برای عرضه کردن داره. امامتاسفانه قدرت نداریم. امیدوارم یه روزی ما هم قدرتمند بشیم و جشن های زیبامون رو به رخ دنیا بکشیم!

[m3hiran]

واقعا تاپیک فوق العاده خوبیه همیشه وقتی اینجا بودم میگفتم ببین اینایی که میرن اونجا دیگه یه پست هم نمیدن چه عشق و حالی میکنن که دیگه یه پست نمیان بدن ولی ادم میبینه انقدر اینجا بدبختی رو سر ادم ریخته نمیدونه چیکار کنه من که شخصا زاییدم زیر درسا واقعا پشیمونم چرا انگلیسی رو ادامه ندادم چون میتونستم هر جایی برم ولی خوب میشه اینجارو به عنوان سکوی پرتاب استفاده کنه برای رفتن به امریکا و کانادا و ...
حالا شما ناشکری هم نکن قدر لیون رو بدون یه شهر درست حسابیه :دی بیای متز و شهرهای کوچیک دیگه فکر کنم سکته میکنی رسما هیچی نداره ساعت 7 میشه تمام مغازه ها بسته اس 8 هم میشه ادم نمیبینی دیگه
ولی خوب واقعا چیزی که ذهنمون بود از فرانسه با این چیزی که هستش یه 180 درجه ای فرق داشت شما هم مثل من واسه همین دلت پره و همش سعی میکنیم با تهران مقایسه کنیم و میگیم ای بابا همون تهران که بهتر بود