زندگی دانشجویی در فرانسه

[monaquebec]

سلام
میخواستم خواهش کنم از کسانی که در حال حاضر فرانسه هستند در مورد بانک و حسابهای بانکی اونجا توضیح بدن، مثلا چه بانک هایی هست کدوم بهتره، چه حسابی باز کنیم، اینترنت بانک چطوره و چنین تجربیاتی.مرسی.

به فرانسه خوش آمدید!
من قبلا توضیح مختصری راجع به سیستم بانک در فرانسه داده بودم. مطالعه بفرمایید.
در ضمن بانکی رو انتخاب کنید که در ماه ، مبلغ کمتری رو کسر میکنند.
موفق باشید

[monaquebec]

سلام.

من برای چند ماه قرار برای کارآموزی فرانسه باشم (خودم کانادا دانشجو هستم). دو تا مشکل دارم. یکی اینکه چند تا از بانک ها نذاشتن حساب باز کنم و گفتن چون ایرانی هستی نمی شه... بالاخره یک بانک قبول کرد ولی خیلی دیر وقت داد. شما بانکی می شناسید که سریع بهم وقت بده و به ایرانی بودن هم گیر نده؟

دوم اینکه من برای اینکه کارت اقامت بگیرم باید یک سری مدارک تحویل بدم که یکیشون کپی مهر ورود به فرانسه است. متاسفانه وقتی من وارد شینگن شدم آفیسر پاسپورتم رو مهر نزد. بوردینگ پس رو دارم ولی باز نگران اینم که به بهانه ایرانی بودن دوباره برام مشکلی ایجاد بشه... کسی تجربه مشابهی داشته؟

ممنون.

به فرانسه خوش آمدید.
قانون نانوشته در فرانسه: اگه جایی کسی کارتون رو راه ننداخت و گفت نمیشه، روز بعد برید و کارتون راه میفته!
من هم دقیقا همین مشکل رو داشتم که میگفتند برای ایرانی ها حساب باز نمیکنیم، که رفتم شعبه دیگری از همون بانک و راحت حساب باز کردم.
موفق باشید

[mahdi_haraty]

به فرانسه خوش آمدید.
قانون نانوشته در فرانسه: اگه جایی کسی کارتون رو راه ننداخت و گفت نمیشه، روز بعد برید و کارتون راه میفته!
من هم دقیقا همین مشکل رو داشتم که میگفتند برای ایرانی ها حساب باز نمیکنیم، که رفتم شعبه دیگری از همون بانک و راحت حساب باز کردم.
موفق باشید

خانوم monaquebec و دیگر عزیزانی که واقعا زحمت کشیدن و این پست رو پر بار نمودن بسیار تشکر میکنم ! واقعا از ابتدا تا انتها رو کامل خوندم. داشتم فکر میکردم برای اینکه بخوام فرانسه رو به عنوان یکی از مقاصدم برای اپلای انتخاب کنم اما تقریبا به این نتیجه رسیدم اولویتم رو روی کانادا و استرالیا و المان بذارم .
ناگفته نماند رشته مهندسی برق - گرایش مخابرات میخونم و 2 سال و نیمه دانشجوی دکتری دانشگاه علم و صنعت هستم ! اما واقعا پشیمونم ! مثل خیلی از بچه ها ی هم دوره ای در این دانشکده واقعا عذاب میکشن !(بحثو توصیف ماجرا بماند) اما بهرحال تصمیم دارم اپلای کنم و انصرافم رو هم تقریبا دادم ! هرچند نمیشه این حرف رو به تمام رشته ها تعمیم داد اما برق و خصوصا مخابرات توی ایران از نظر هیات علمی و همچنین فضای کاری واقعا دچار بحران شده ! جاهای نظامی هم که یک زمانی جای کار بود دیگه نیست.... {بگذریم}
صحبت های دوستان حاکی از آن است که همه جا سختی های خودش رو داره !
یکی از قوانین عجیب و نا مانوس برای ما سخن میگه و یکی از مهربونی مردمش و البته اگه با ایرانی بودن ما لج نکنن !
اما در مجموع به نظرم فرانسه مورد علاقه من دیگه نیست ... شایدم دارم سخت میگیرم !
خیلی از مشکلات برای اقامت گرفتن هم در تایگ های دیگه دیدم که اون هم من رو دلسرد کرد نسبت به فرانسه ... البته در مورد المان استرالیا و کانادا و احتمالا امریکا هنوز مطالعه ندارم و نمیتونم نظر بدم .
ممنون میشم اگه نظر خودتون رو نسبت به تصمیمم برای عدم اولویت فرانسه بگید .
{اگر سوالم کمی نا مربوط به بحث هست هست ببخشید، چون اصولا هدف من از اپلای یک زندگی اسوده و ارام و بدور از تجملات ه ! دنبال ارامش هستم نه آسایش مالی و تجملات زیاد ! }

مجددا از همه عزیزانی که صادقانه نظرشون رو تا اینجا بیان کردن و اگر بعضی ها هم سختگیرانه و یکطرفه بهشون ایراد گرفتن، اما باز با صبر و حوصله پاسخ دادن تشکر میکنم .

[monaquebec]

خانوم monaquebec و دیگر عزیزانی که واقعا زحمت کشیدن و این پست رو پر بار نمودن بسیار تشکر میکنم ! واقعا از ابتدا تا انتها رو کامل خوندم. داشتم فکر میکردم برای اینکه بخوام فرانسه رو به عنوان یکی از مقاصدم برای اپلای انتخاب کنم اما تقریبا به این نتیجه رسیدم اولویتم رو روی کانادا و استرالیا و المان بذارم .
ناگفته نماند رشته مهندسی برق - گرایش مخابرات میخونم و 2 سال و نیمه دانشجوی دکتری دانشگاه علم و صنعت هستم ! اما واقعا پشیمونم ! مثل خیلی از بچه ها ی هم دوره ای در این دانشکده واقعا عذاب میکشن !(بحثو توصیف ماجرا بماند) اما بهرحال تصمیم دارم اپلای کنم و انصرافم رو هم تقریبا دادم ! هرچند نمیشه این حرف رو به تمام رشته ها تعمیم داد اما برق و خصوصا مخابرات توی ایران از نظر هیات علمی و همچنین فضای کاری واقعا دچار بحران شده ! جاهای نظامی هم که یک زمانی جای کار بود دیگه نیست.... {بگذریم}
صحبت های دوستان حاکی از آن است که همه جا سختی های خودش رو داره !
یکی از قوانین عجیب و نا مانوس برای ما سخن میگه و یکی از مهربونی مردمش و البته اگه با ایرانی بودن ما لج نکنن !
اما در مجموع به نظرم فرانسه مورد علاقه من دیگه نیست ... شایدم دارم سخت میگیرم !
خیلی از مشکلات برای اقامت گرفتن هم در تایگ های دیگه دیدم که اون هم من رو دلسرد کرد نسبت به فرانسه ... البته در مورد المان استرالیا و کانادا و احتمالا امریکا هنوز مطالعه ندارم و نمیتونم نظر بدم .
ممنون میشم اگه نظر خودتون رو نسبت به تصمیمم برای عدم اولویت فرانسه بگید .
{اگر سوالم کمی نا مربوط به بحث هست هست ببخشید، چون اصولا هدف من از اپلای یک زندگی اسوده و ارام و بدور از تجملات ه ! دنبال ارامش هستم نه آسایش مالی و تجملات زیاد ! }

مجددا از همه عزیزانی که صادقانه نظرشون رو تا اینجا بیان کردن و اگر بعضی ها هم سختگیرانه و یکطرفه بهشون ایراد گرفتن، اما باز با صبر و حوصله پاسخ دادن تشکر میکنم .

خواهش میکنم دوست عزیز
راستش من دیگه خیلی وقته اینجا و جاهای دیگه چیزی نمینویسم. اینقدر که بعضی از دوستان شتابزده و بدون خوندن دقیق پست ها فقط اظهار نظر تند میکنند! گفتم دیگه چه کاریه. منم مثه خیلی های دیگه فقط میرم عکسای خوشگل میگیرم از اروپا و میذارم تو اینستا!! اونایی هم که ایران هستن فک کنن اینجا فقط بخور وبخوابه و چقدر خوش میگذره!! والله!

اما در مورد شما باید بگم که به نظر من قبل از اینکه انصراف بدید و یا کاری کنید، ابتدا همه کشورها رو بررسی کنید. خود من قبل از اینکه بیام حتی کشورهای آسیای جنوب شرقی هم چک کردم!!!! و در نهایت دیدم با توجه به شرایطی که من داشتم، فرانسه برام در اون زمان، بهترین مقصد بود! ( باوجود تمام نکات منفی ای که در پست های قبل گفتم- باز یکی نیاد بگه اگه بده چرا موندی! )
همون طور که قبلن هزاربار گفتم! هر آدمی تجربه و گذشته متفاوتی داره و شرایط آدم ها با هم فرق میکنه! شاید برای کسی واقعن هند بهتر از امریکا باشه حتی! بنابراین برای صرفا رفتن، عجله نکنید! و خوب همه جا و همه شرایط رو بررسی کنید ! حتی باید شرایط 10 سال آینده و بازار کار کشور مقصد رو بررسی کنید.
دوم اینکه راجع به اقامت، اتفاقن فکر میکنم فرانسه شرایط بهتری داره تا امروز! شاید فردا قانون عوض بشه!
ولی در حال حاضر شما با داشتن مدرک فوق لیسانس به بالا از یک دانشگاه فرانسوی + 3 سال کار قانونی با قرارداد دائمی + گذروندن مصاحبه فرانسوی یا ارائه مدرک فرانسوی میتونید برای پاسپورت فرانسوی اقدام کنید. و تقریبن پروسه سختی نیست. امریکا که بماند با این اوضاع جدید! کانادا هم به همین منوال خیلی قوانینش داره سخت گیرانه میشه حتی اونایی که اقامت مهاجرتی میگیرند بعد از 6 سال میتونن اقدام کنند برای پاسپورت! و مطمئنن تا چندسال دیگه قوانین بدتر هم میشه!
آلمان رو خبر ندارم چه جوری هست اوضاع اقامت و پاسپورت!
ولی به طور کلی اوضاع کاری و مالی آلمان خوب هست. و به جز اینکه باید ببینید اوضاع کاری برای رشته تون کجا بهتر هست، باید ببینید با زبان آلمانی راحت ترید یا فرانسوی! که هردوشون هم سخت هست!
اگرچه شاید بتونید جایی کار پیدا کنید که به زبان انگلیسی باشه، ولی فراموش نکنید که شما میخواهید مهاجرت کنید! و میخواهید در اون کشور زندگی کنید! پس باید باید باید ، بتونید به زبان اون کشور صحبت کنید!
مگه اینکه بخواهید، فقط با ایرانی ها در ارتباط باشید!!! ( که چه کاریه اصلن از ایران میایم بیرون) و یا درها رو ببیندید و با هیچ کی در ارتباط نباشید!
موفق باشید.

[Kavehmb2000]

دوستان سلام،
با خوندن تجربیات دوستان در این تاپیک من هم می خوام بعضی تجربیاتم رو با شما در میون بگذارم...
من 30 سالگی اومدم فرانسه... اینجا از لیسانس شروع کردم، سال اول مستر رو هم خوندم و تو همه این سالها جزء 3 تا شاگرد اول بودم... بعد کنکور دادم و به مدرسه عالی مهندسی Arts et Métiers رفتم و مدرک مهندسیم رو تا یک ماه دیگه می گیرم(اینجا دیگه شاگرد اول نیستم )... این خلاصه تجربه 5 ساله زندگی دانشجویی من در شهر های Lille،Paris و Cannes اه:

من پیش از اومدن به فرانسه، فرانسه و آلمانی رو نسبتاً خوب خوندم... (فرانسه DELF B2، آلمانی ZD خیلی خوب و اواسط سطح B2 بودم که ویزای فرانسه ام اومد) انگلیسیم خیلی خوب بود...
اولویت هام هم تحصیل با هزینه کم (یعنی کشور های آنگلوساکسون کلاً به کنار)، کیفیت تحصیل بالا (رنک دانشگاهها رو خیلی بهش دقت نکنین... بیشتر تبلیغاته تا واقعیت) و آینده بهتر بود (پس کشورهای بزرگتر مثل آلمان و فرانسه که ثبات اقتصادی خوبی هم دارند (نسبت به اسپانیا و ایتالیا و کشور های کوچکتر در اولویت بودند))... برای کار قصد برگشتن نداشتم و ندارم... نکته دیگر هم که برام مهم بود نزدیکی به ایرانه...هر جای اروپا هر زمان که اراده کنین ماکزیمم 24 ساعت بعد ایران هستین...

یه سری نکات پیش از اومدن رو می خواستم برای دوستانی که می خوان اقدام کنن می نویسم که امیدوارم به دردشون بخوره:

1- اصولاً مهاجرت چه برای تحصیل و چه برای کار نیاز به انگیزه قوی داره... چون مشکلاتش خیلی زیاده... اگه انگیزه تون قوی نیست منصرف بشید
2- زبانتون (انگلیسی "و" زبان کشوری رو که می خواید بهش مهاجرت کنید) رو تا می تونید توی ایران قوی کنید... برای فرانسه و آلمانی حداقل B1 رو توصیه می کنم (حتی برای درس خوندن به زبان انگلیسی) ولی توصیه موکدم B2 ست. توی فرانسه اگه می خواید شاگرد خوبی باشید فرصت چندانی برای یاد گرفتن زبان ندارید.
3- زندگی دانشجویی یعنی زندگی با حداقل ها... اگه ایران تو خونه بزرگ زندگی می کنین و برای تا سر کوچه رفتن هم ماشین سوار می شین و احیاناً میلیاردر نیستین، اصولن دور زندگی دانشجویی رو خط بکشید... زندگی دانشجویی برای آدم مجرد یعنی زندگی تو یه اتاق 9 متری... استفاده از وسایل نقلیه عمومی... آشپزخونه و چه بسا حمام و دستشویی و تقریباً حتماً ماشین رختشویی مشترک... یعنی حساب خرجت رو تا آخر ماه یا آخر ترم یا آخر سال داشته باشی... یعنی پیش بینی بکنی ممکنه پولی که منتظرش بودی با تاخیر برسه... یعنی اگه لازم شد آخر هفته ها تعطیلی نداشته باشی و کار کنی که دخل و خرجت با هم بخونه... در عین حال درست رو هم خوب بخونی... در مقابل، مزد همه این سختی ها استقلاله و یه شخصیت قوی که در ادامه زندگی به دادتون می رسه
4- پیش از اومدن بزرگ شده باشید: منظورم اینه که بدونید مسوول بد و خوب هر کاری که می کنید خودتون هستید... مسوولیت کارهاتون و انتخابهاتون رو به عهده بگیرین... سعی کنید خودتون مشکلاتتون رو حل کنید... اگه امکان گرفتن مشاوره (از باز کردن حساب بانکی تا ثبت نام و پیدا کردن خونه و غیره) بود حتماً استفاده کنین ولی آویزون کسی نباشین
5- مودب باشید: اگه کسی بهتون لطفی می کنه یا اطلاعاتی می ده تشکر کنین، به کسی صد در صد اعتماد نکنین و پیش از عمل، همه اطلاعات رو با سورس های رسمیش مطابقت بدین... در عین حال، حتی کسی که اطلاعات غلط بهتون می ده در مقابل تصمیم شما مسوول نیست (مگه طرف وکیل شما باشه)
6- اگه متاهل میاید همه شرایط بالا برای شما هم صدق می کنه + یه سری مسایل دیگه: همسر شما باید علاوه بر همراهی شما در این سفر انگیزه قوی خودش رو هم داشته باشه (منظورم از انگیزه "زندگی در خارجه" نیست... ) هر دو خودتونو برای سختی کشیدن و نداری و حتی مشارکت در جور کردن مخارج آماده کنین... و هر دو برای اینجا برنامه داشته باشین... از خوندن زبان تا ادامه تحصیل و حتی کار... سطح توقعتون رو خیلی پایین بیارید... اگه همسر شما هدفش اینه که "خانوم خونه اش" باشه و زندگیش به نگاه کردن سریال های صدتا یه غاز و شاپینگ و اینا بگذره، دور مهاجرت رو خط بکشید... در دوره دانشجویی خونه یه زوج خلاصه میشه تو یه سوییت یا ماکزیمم یه آپارتمان یه خوابه حدود 20 متری (معمولاً بدون تلویزیون و ماشین لباسشویی)
7- همه جا گرفتاری های خاص خودش رو داره... دزد و کلاهبردار و زور گیر و کیف قاپ همه جا هست... ولی به طور کلی امنیت توی فرانسه و آلمان به نسبت از ایران خیلی بالاتره
8- ممکنه همزبون و هم صحبت به راحتی پیدا نکنین... خصوصاً تو شهر های کوچیک تعداد ایرونی ها می تونه خیلی کم باشه
9- خودتون رو برای آشنایی با آدمهای جدید و فرهنگهای جدید آماده کنین... خیلی اوقات کسانی رو می بینین که از جاهایی میان که اسمشون رو هم (جز تو جوک) نشنیدین... از سیاه پوستها و عربها نترسین، همه چشم بادومی ها عجیب و غریب نیستن... بینشون آدمهای خوب و بد همه جوره پیدا میشه... چه بسا بعضی هاشون دوستان نزدیکتون شدند.
10- روی کار دانشجویی حساب باز نکنید... دانشجو بودن توی فرانسه کار فول تایمه:35 ساعت در هفته... لیسانس و مستر و دکترا هم نداره... با این وجود در تعطیلات تحصیلی و آخر هفته امکان کار هست... به هر حال لازمه پیش از اومدن، حدود سالی 10.000-12.000یورو داشته باشین
11- با توجه به هزینه خیلی پایین تحصیل، شانس بورس و کمک هزینه تحصیلی در مقاطع لیسانس و فوق لیسانس زیاد نیست... برای پیدا کردن بورس به بخش مربوطه در سایت کامپوس فرانس و بعد از اون با بخش فرهنگی سفارت فرانسه تماس بگیرید.
12- اگه عاشق نظم و ترتیب آهنین هستید، یا منتظرید همه چیز رو بهتون بگن، ازتون بخوان و بهتون توضیح بدن بهتره بی خیال فرانسه بشید.... آلمان برای شما انتخاب بسیار بهتریه
13- شانس گرفتن پذیرش از لیسانس به شرط دونستن زبان فرانسه خوب اصلاً پایین نیست... در حقیقت، برای بچه هایی که مهندسی می خونن به شدت توصیه می کنم با مدرک کاردانی اقدام کنن (به شرط داشتن معدل بالا، زبان انگلیسی و فرانسه خوب و ریاضی و فیزیک قوی)و با این مدرک می تونید کنکور بدید و وارد مدارس عالی مهندسی دولتی بشید بدون اینکه یک سال عقب بیافتید... در غیر این صورت هم می تونید ظرف 3 سال فوق لیسانستون رو دریافت کنید
14- خیلی از دوستان از وضع صدور ویزای سفارت می نالند: جز در شرایط بسیار استثنایی (تشابه اسمی با لیست تروریستها و چیز هایی از این دست) سه و یا چهار فاکتور مهم می تونه احتمال گرفتن ویزاتون رو خیلی بالا ببره:
1-زبان فرانسه متوسط (B1) به بالا
2-پذیرش از موسسه اموزش عالی معتبر و انگیزه نامه قوی
3-پول کافی در حساب خودتون یا اگه خانواده تون هزینه تون رو تامین می کنند والدینتون (داشتن شغل خوب والدین هم کمک می کنه)
4-ادب و نزاکت در زمان مصاحبه حضوری
توجه بفرمایید که کسانی هستند که با کمتر از اینها ویزا گرفتند... ولی کمتر کسی رو دیدم که با داشتن همه اینها ویزا نگرفته باشه.

با این وجود دلسرد نشید... من به شخصه فکر می کنم بهترین تصمیمی که توی عمرم گرفتم مهاجرت به فرانسه بوده... فرانسه (و آلمان) کشوریه با تنوع فرهنگی بسیار بالا... با صنایع پیشرفته، با جمعیت زیاد، با نژاد پرستی به نسبت پایین (هر وقت حس کردین اروپاییا نژاد پرستند، رفتار هم وطنانمون رو با برادران و خواهران افغان و عرب و... به یاد بیارین)، زبانش دومین زبان بین المللی دنیاست... مدارک دانشگاهیش تقریباً در سراسر دنیا مورد قبوله، هزینه تحصیلش بسیار پایینتر از کشور های دیگه است (تقریباً برابر با آلمانه)... بازار کار مناسبی برای آدمهای کاربلد داره و امکان موندن و تابعیت دوگانه رو هم خواهید داشت. به بیان دیگه این که میگن فرانسه کشور مهاجر پذیری نیست، به این معناست که فقط به کسانی تابعیت می ده که به دردش بخورند.

[pouyant]

دوستان سلام،
با خوندن تجربیات دوستان در این تاپیک من هم می خوام بعضی تجربیاتم رو با شما در میون بگذارم...
من 30 سالگی اومدم فرانسه... اینجا از لیسانس شروع کردم، سال اول مستر رو هم خوندم و تو همه این سالها جزء 3 تا شاگرد اول بودم... بعد کنکور دادم و به مدرسه عالی مهندسی Arts et Métiers رفتم و مدرک مهندسیم رو تا یک ماه دیگه می گیرم(اینجا دیگه شاگرد اول نیستم )... این خلاصه تجربه 5 ساله زندگی دانشجویی من در شهر های Lille،Paris و Cannes اه:

من پیش از اومدن به فرانسه، فرانسه و آلمانی رو نسبتاً خوب خوندم... (فرانسه DELF B2، آلمانی ZD خیلی خوب و اواسط سطح B2 بودم که ویزای فرانسه ام اومد) انگلیسیم خیلی خوب بود...
اولویت هام هم تحصیل با هزینه کم (یعنی کشور های آنگلوساکسون کلاً به کنار)، کیفیت تحصیل بالا (رنک دانشگاهها رو خیلی بهش دقت نکنین... بیشتر تبلیغاته تا واقعیت) و آینده بهتر بود (پس کشورهای بزرگتر مثل آلمان و فرانسه که ثبات اقتصادی خوبی هم دارند (نسبت به اسپانیا و ایتالیا و کشور های کوچکتر در اولویت بودند))... برای کار قصد برگشتن نداشتم و ندارم... نکته دیگر هم که برام مهم بود نزدیکی به ایرانه...هر جای اروپا هر زمان که اراده کنین ماکزیمم 24 ساعت بعد ایران هستین...

یه سری نکات پیش از اومدن رو می خواستم برای دوستانی که می خوان اقدام کنن می نویسم که امیدوارم به دردشون بخوره:

1- اصولاً مهاجرت چه برای تحصیل و چه برای کار نیاز به انگیزه قوی داره... چون مشکلاتش خیلی زیاده... اگه انگیزه تون قوی نیست منصرف بشید
2- زبانتون (انگلیسی "و" زبان کشوری رو که می خواید بهش مهاجرت کنید) رو تا می تونید توی ایران قوی کنید... برای فرانسه و آلمانی حداقل B1 رو توصیه می کنم (حتی برای درس خوندن به زبان انگلیسی) ولی توصیه موکدم B2 ست. توی فرانسه اگه می خواید شاگرد خوبی باشید فرصت چندانی برای یاد گرفتن زبان ندارید.
3- زندگی دانشجویی یعنی زندگی با حداقل ها... اگه ایران تو خونه بزرگ زندگی می کنین و برای تا سر کوچه رفتن هم ماشین سوار می شین و احیاناً میلیاردر نیستین، اصولن دور زندگی دانشجویی رو خط بکشید... زندگی دانشجویی برای آدم مجرد یعنی زندگی تو یه اتاق 9 متری... استفاده از وسایل نقلیه عمومی... آشپزخونه و چه بسا حمام و دستشویی و تقریباً حتماً ماشین رختشویی مشترک... یعنی حساب خرجت رو تا آخر ماه یا آخر ترم یا آخر سال داشته باشی... یعنی پیش بینی بکنی ممکنه پولی که منتظرش بودی با تاخیر برسه... یعنی اگه لازم شد آخر هفته ها تعطیلی نداشته باشی و کار کنی که دخل و خرجت با هم بخونه... در عین حال درست رو هم خوب بخونی... در مقابل، مزد همه این سختی ها استقلاله و یه شخصیت قوی که در ادامه زندگی به دادتون می رسه
4- پیش از اومدن بزرگ شده باشید: منظورم اینه که بدونید مسوول بد و خوب هر کاری که می کنید خودتون هستید... مسوولیت کارهاتون و انتخابهاتون رو به عهده بگیرین... سعی کنید خودتون مشکلاتتون رو حل کنید... اگه امکان گرفتن مشاوره (از باز کردن حساب بانکی تا ثبت نام و پیدا کردن خونه و غیره) بود حتماً استفاده کنین ولی آویزون کسی نباشین
5- مودب باشید: اگه کسی بهتون لطفی می کنه یا اطلاعاتی می ده تشکر کنین، به کسی صد در صد اعتماد نکنین و پیش از عمل، همه اطلاعات رو با سورس های رسمیش مطابقت بدین... در عین حال، حتی کسی که اطلاعات غلط بهتون می ده در مقابل تصمیم شما مسوول نیست (مگه طرف وکیل شما باشه)
6- اگه متاهل میاید همه شرایط بالا برای شما هم صدق می کنه + یه سری مسایل دیگه: همسر شما باید علاوه بر همراهی شما در این سفر انگیزه قوی خودش رو هم داشته باشه (منظورم از انگیزه "زندگی در خارجه" نیست... ) هر دو خودتونو برای سختی کشیدن و نداری و حتی مشارکت در جور کردن مخارج آماده کنین... و هر دو برای اینجا برنامه داشته باشین... از خوندن زبان تا ادامه تحصیل و حتی کار... سطح توقعتون رو خیلی پایین بیارید... اگه همسر شما هدفش اینه که "خانوم خونه اش" باشه و زندگیش به نگاه کردن سریال های صدتا یه غاز و شاپینگ و اینا بگذره، دور مهاجرت رو خط بکشید... در دوره دانشجویی خونه یه زوج خلاصه میشه تو یه سوییت یا ماکزیمم یه آپارتمان یه خوابه حدود 20 متری (معمولاً بدون تلویزیون و ماشین لباسشویی)
7- همه جا گرفتاری های خاص خودش رو داره... دزد و کلاهبردار و زور گیر و کیف قاپ همه جا هست... ولی به طور کلی امنیت توی فرانسه و آلمان به نسبت از ایران خیلی بالاتره
8- ممکنه همزبون و هم صحبت به راحتی پیدا نکنین... خصوصاً تو شهر های کوچیک تعداد ایرونی ها می تونه خیلی کم باشه
9- خودتون رو برای آشنایی با آدمهای جدید و فرهنگهای جدید آماده کنین... خیلی اوقات کسانی رو می بینین که از جاهایی میان که اسمشون رو هم (جز تو جوک) نشنیدین... از سیاه پوستها و عربها نترسین، همه چشم بادومی ها عجیب و غریب نیستن... بینشون آدمهای خوب و بد همه جوره پیدا میشه... چه بسا بعضی هاشون دوستان نزدیکتون شدند.
10- روی کار دانشجویی حساب باز نکنید... دانشجو بودن توی فرانسه کار فول تایمه:35 ساعت در هفته... لیسانس و مستر و دکترا هم نداره... با این وجود در تعطیلات تحصیلی و آخر هفته امکان کار هست... به هر حال لازمه پیش از اومدن، حدود سالی 10.000-12.000یورو داشته باشین
11- با توجه به هزینه خیلی پایین تحصیل، شانس بورس و کمک هزینه تحصیلی در مقاطع لیسانس و فوق لیسانس زیاد نیست... برای پیدا کردن بورس به بخش مربوطه در سایت کامپوس فرانس و بعد از اون با بخش فرهنگی سفارت فرانسه تماس بگیرید.
12- اگه عاشق نظم و ترتیب آهنین هستید، یا منتظرید همه چیز رو بهتون بگن، ازتون بخوان و بهتون توضیح بدن بهتره بی خیال فرانسه بشید.... آلمان برای شما انتخاب بسیار بهتریه
13- شانس گرفتن پذیرش از لیسانس به شرط دونستن زبان فرانسه خوب اصلاً پایین نیست... در حقیقت، برای بچه هایی که مهندسی می خونن به شدت توصیه می کنم با مدرک کاردانی اقدام کنن (به شرط داشتن معدل بالا، زبان انگلیسی و فرانسه خوب و ریاضی و فیزیک قوی)و با این مدرک می تونید کنکور بدید و وارد مدارس عالی مهندسی دولتی بشید بدون اینکه یک سال عقب بیافتید... در غیر این صورت هم می تونید ظرف 3 سال فوق لیسانستون رو دریافت کنید
14- خیلی از دوستان از وضع صدور ویزای سفارت می نالند: جز در شرایط بسیار استثنایی (تشابه اسمی با لیست تروریستها و چیز هایی از این دست) سه و یا چهار فاکتور مهم می تونه احتمال گرفتن ویزاتون رو خیلی بالا ببره:
1-زبان فرانسه متوسط (B1) به بالا
2-پذیرش از موسسه اموزش عالی معتبر و انگیزه نامه قوی
3-پول کافی در حساب خودتون یا اگه خانواده تون هزینه تون رو تامین می کنند والدینتون (داشتن شغل خوب والدین هم کمک می کنه)
4-ادب و نزاکت در زمان مصاحبه حضوری
توجه بفرمایید که کسانی هستند که با کمتر از اینها ویزا گرفتند... ولی کمتر کسی رو دیدم که با داشتن همه اینها ویزا نگرفته باشه.

با این وجود دلسرد نشید... من به شخصه فکر می کنم بهترین تصمیمی که توی عمرم گرفتم مهاجرت به فرانسه بوده... فرانسه (و آلمان) کشوریه با تنوع فرهنگی بسیار بالا... با صنایع پیشرفته، با جمعیت زیاد، با نژاد پرستی به نسبت پایین (هر وقت حس کردین اروپاییا نژاد پرستند، رفتار هم وطنانمون رو با برادران و خواهران افغان و عرب و... به یاد بیارین)، زبانش دومین زبان بین المللی دنیاست... مدارک دانشگاهیش تقریباً در سراسر دنیا مورد قبوله، هزینه تحصیلش بسیار پایینتر از کشور های دیگه است (تقریباً برابر با آلمانه)... بازار کار مناسبی برای آدمهای کاربلد داره و امکان موندن و تابعیت دوگانه رو هم خواهید داشت. به بیان دیگه این که میگن فرانسه کشور مهاجر پذیری نیست، به این معناست که فقط به کسانی تابعیت می ده که به دردش بخورند.

ولی من سرچ کردم دیدم حقوقی که به مهندسا میدن انگار کمه .

[Kavehmb2000]

ولی من سرچ کردم دیدم حقوقی که به مهندسا میدن انگار کمه .

تعریفتون از کم چیه؟
در فرانسه حداقل دستمزد ماهیانه برای 35 ساعت کار در هفته 1466€ اه... با این حقوق یک خانواده دو نفره روی مرز خط فقر اند. یک مستر صفر کیلومتر دانشگاهی در رشته های فنی اقلاً 1800€ در ماه می گیره... مهندس صفر کیلومتر بین 2000-4500 یورو می گیره... میانگین حقوق مهندسای با 10 سال سابقه در فرانسه حدود 6000 یوروست که به خوبی دیگر کشورهای اروپاییه (خصوصاً اگه ساعت کار پایینترشون رو حساب کنی)

[pouyant]

تعریفتون از کم چیه؟
در فرانسه حداقل دستمزد ماهیانه برای 35 ساعت کار در هفته 1466€ اه... با این حقوق یک خانواده دو نفره روی مرز خط فقر اند. یک مستر صفر کیلومتر دانشگاهی در رشته های فنی اقلاً 1800€ در ماه می گیره... مهندس صفر کیلومتر بین 2000-4500 یورو می گیره... میانگین حقوق مهندسای با 10 سال سابقه در فرانسه حدود 6000 یوروست که به خوبی دیگر کشورهای اروپاییه (خصوصاً اگه ساعت کار پایینترشون رو حساب کنی)

بنظرتون با توجه به مالیت بالا و اجاره خانه بالا در فرانسه .1800 یورو کمه .قیمت خودرو هم که تقریبا هم قیمت ایرانه

[massoud]

بنظرتون با توجه به مالیت بالا و اجاره خانه بالا در فرانسه .1800 یورو کمه .قیمت خودرو هم که تقریبا هم قیمت ایرانه

درود؛ این مبلغ نه زیاد هست نه آنچنان کم و بی اهمیت. برای زندگی معمولی یک فرد مجرد کافی هست. در مورد ریز هزینه های زندگی در یک مبحث بصورت مفصل بحث شده بود، مروری بفرمایید. ضمناً ارزش چه خودرویی در فرانسه با ایران یکسان هست؟!
شما پژو 206 کارکرده به مبلغ 2 هزار یورو یا کمتر میتونید تهیه کنید؟ (با توجه به وضعیت و میزان کارکرد) یا رنو مگان با مبلغ 3-4 هزار یورو میتونید داشته باشید. یکی از دوستان همکلاسی زمان دانشجویی یک دستگاه پژو 205 داشتند که بقمیت 500 یورو خریداری کرده بودند.. (تصور نمیکنم موتور سیکلت هم در ایران 2میلیون تومان خرید و فروش شود!)
بنده 2 اتومبیل دارم که ارزش معادل ریالی هردوی اونها جمعاً نهایت نزدیک به قیمت یک دستگاه سراتو سایپاست. درحالیکه قیمت یکی ازونها در بازار ایران نزدیک به 200 میلیون تومان هست!
قیمت خودرو اصولاً در اروپا با ایران تناسبی ندارد. (بطور کلی تقریباً با هیچ یک از کشورهای صنعتی قابل بررسی نیست)

[soha878]

سلام دوستان من دو تا سوال داشتم.
1. در مورد شهر رن و دانشگاهش کسی اطلاعی داره؟
2. اگه بخوام لپ تاپ بخرم ایران بخرم بهتره یا بیام اونجا بخرم؟
ممنون!