امید دادن به متقاضیان اپلای

[meisamnissan]

شاید شما هم به این مساله بر خورده باشید که تعدادی از کاربران فروم (حتی بعضی از مدیران فروم) طوری از احتمالات منفی و سختی اپلای و گرفتن فاند حرف میزنن که آدم کلا بیخیال ماجرا میشه. گرچه اکثر کسایی که با فاند مناسب پذیرش گرفتن هیچ وقت به این حرف های نا امید کننده گوش ندادند و کار خودشونو کردن، ولی هستن کسایی که هنوز اول راهن و باید حداقل از طرف ما امیدواری دریافت کنند. مهمترین بخش این پروسه طاقت فرسای اپلای هم امید به آینده س که اگه اونو از آدم بگیرن دیگه هیچی.

از همه دوستان تقاضا دارم از خوندن آیه یاس برای کاربری که داره سخت تلاش میکنه جدا خودداری کنید.

بعضیا هم هستن که اوومدن ما رو نا امید کنن تا شاید جا برا خودشون باز بشه !!!

[Heisenberg]

کاملا موافق صحبت شما هستم عده ای میان تا نا امید کنن. شاید منافعشون تو این کار باشه.

نکته دیگه برای دوستانی که ممکن مشکلات زیادی داشته باشن
نا امید نشیم، همیشه راهی هست، الان نشد سال دیگه، مطمئن باشیم با تلاش میشه به اهدافمون برسیم، حتی اگه پول آزمون زبان رو نداری حتی اگه مشکل سربازی داری یا هر مشکل دیگه، باید با تلاش حلش کنیم.

به امید موفقیت همه

[meisamnissan]

دقیقا حق با شماست.
با نا امید کردن نه تنها کاری پیش نمیره بلکه ممکنه افرادی که احتمال موفقیتشون خیلی بالاس هم مایوس بشن و بیخیال.

از دوستان در خواست میشه توی این پیج از نکاتی که ممکنه امیدوار کننده باشه بگن.

[ghazal85]

دقیقا من هم با جمله ای که گفتید :
بعضیا هم هستن که اوومدن ما رو نا امید کنن تا شاید جا برا خودشون باز بشه

و این مساله برای منهم زیاد اتفاق افتاد در برخورد با یه عده از کاربران سایت

کاملا موافقم فک کنم اون عده شاید چون بیشتر از ماهایی که تازه اول راه هستیم، اطلاعات کسب کردن، و به دلیل رقابتی بودن جو همچین ناهنجار هایی اتفاق میفته
ولی هرچی که باشه ما ها (اغلب همه) اومدیم این سمت که از جو رقابت ناسالم و پر تنش و پر استرس اکادمیک دانشگاه های ایران رها بشیم

بریم به سمت پیشرفتو یه جو سالم درست کنیم نه اینکه حتی تو این مرحله هم بخوایم دوستان خودمون رو از عرصه بکشیم کنار

(درسته همدیگیر رونمیشناسیم اما همین هدف مشترکی که در همه ما هست که می خواهیم اپلای کنیم یه ویژگی مشترکی برای بودن دوستی سالم و صحیح هست)

هیچ فردی با حسادت، بخیلی بدجنسی به پست و مقامی نرسیده اگر هم رسیده نامش به بدی ماندگار شده
همیشه صفت های خوب هست که به ادما ارزش و اعتبار میده
پس چه بهتر که توی این مرحله کمکی به هم نوعان خودمون بکنیم البته واقع بینانه و امیدوارانه

[apocalypse2022]

سلام دوستان. خیلی کار خوبی کردید که همچین صفحه ای هم ایجاد شد. واقعا واسه بچه هایی که تازه اومدن تو وادی اپلای عین آب حیاته ;-) ... نمیدونم چرا بعضی کلا علاقه دارن بقیه رو ناامید کنن یا جوری وانمود کنن که اپلای عین هفت خوان رستم و بدتر از اونه!!! شاید چون خودشون نتونستن نیجه بگیرن و از پیشرفت بقیه خوششون نمیاد، شاید حسادتهای شخصی باشه و هزار شاید دیگه ... در هر صورت به نظرم خیلی کار ظالمانه و غیر جوانمردانه ای باشه ... به شخصه به عنوان کسی که دوسالی هست درگیر قضیه اپلای هستم و قبل اون هم درگیر سرچ دانشگاهها و تماس با اساتید و یا گرفتن تجربه از دوستان سفر کرده بودم به نظرم اپلای کردن هم یه مسیره و یه انتخابه ... تا حدی هم ریسک داره و باید واقعا خیلی رو این موضوع فکر کرد ... باید اینقد دلیل قانع کننده برای خودت داشته باشی تا هیچ مانع و نیشخند و مشکلات دیگه که سر راه پیش میاد شما رو منصرف نکنه ... واقعا نباید صرفا به دلیل چشم و همچشمی و چون فلان دوستم این کار رو کرد منم انجام بدم و از این حرفا پا به این مسیر گذاشت ... اول تفکر رو خود چرایی و فلسفه اپلای و اینکه چرا داری میری و فکر همه چا رو کردی یا نه بعد تصمیم ... تصمیم که گرفتی بسم الله بگو و تمام تلاشت رو بکن که اگه واقعا بخوای میشه ... حتی اگه سال اول نشد سال بعد و اگه نشد باز تلاش کن تا به هدفت برسی ... این همون دلایل قانع کننده ای هست که تو رو تو این مسیر گرم و پر انرژی نگه میداره ... نمونه ش دوست خودم که تو دو سال اول اپلایش هر بار به یه دلیلی پذیرش نگرفت اما نا امید نشد و سال سوم رفت UCLA ... و الان سال دو دکتراست ... اون یه نمونه واقعی آدم مصمم و قوی هست ... دوستان عزیز نه تافل و نه GRE و نه هیچ مانع دیگه سد راه شما نمیشه شک نکنید ... سد فقط خودتون هستید ... مشکل از خود ماست ... حالا به دلایل متعدد ...اگه سال قبل نتونستید حتما یه نقطه ضعفی داشتید که نشده و باید امسال برطرفش کنید و اگه امسال اولین باره که اپلای میکنید یا دارید آماده میشید توکل به خدا کنید و این مسیری که اولش سخت و نفسگیر و پایانش شیرین و پر از شادی هست رو زودتر تجربه کنید ... همه شما و ما با تلاش قطعا میتونیم فول فاند تو بهترین دانشگاهها پذیرش بگیریم به شرطی که لوازمش رو مهیا کنید و نامید نشید ... اگه خودتون و درونتون به این نتیجه رسیدین که مسیر زندگیتون از مسیر اپلای به زندگی بهتر و پربارتری رهنمون میشه به حرف هیچ کسی گوش ندید و کارتون رو انجام بدین .... امیدوارم همه تون رو سال بعد تو خاک یونایتد استیت یا هرجایی که دوس دارین برین ببینم ... انشاالله ... طاقت بیار رفیق ;-)

[meisamnissan]

دقیقا من هم با جمله ای که گفتید :
بعضیا هم هستن که اوومدن ما رو نا امید کنن تا شاید جا برا خودشون باز بشه

و این مساله برای منهم زیاد اتفاق افتاد در برخورد با یه عده از کاربران سایت

کاملا موافقم فک کنم اون عده شاید چون بیشتر از ماهایی که تازه اول راه هستیم، اطلاعات کسب کردن، و به دلیل رقابتی بودن جو همچین ناهنجار هایی اتفاق میفته
ولی هرچی که باشه ما ها (اغلب همه) اومدیم این سمت که از جو رقابت ناسالم و پر تنش و پر استرس اکادمیک دانشگاه های ایران رها بشیم

بریم به سمت پیشرفتو یه جو سالم درست کنیم نه اینکه حتی تو این مرحله هم بخوایم دوستان خودمون رو از عرصه بکشیم کنار

(درسته همدیگیر رونمیشناسیم اما همین هدف مشترکی که در همه ما هست که می خواهیم اپلای کنیم یه ویژگی مشترکی برای بودن دوستی سالم و صحیح هست)

هیچ فردی با حسادت، بخیلی بدجنسی به پست و مقامی نرسیده اگر هم رسیده نامش به بدی ماندگار شده
همیشه صفت های خوب هست که به ادما ارزش و اعتبار میده
پس چه بهتر که توی این مرحله کمکی به هم نوعان خودمون بکنیم البته واقع بینانه و امیدوارانه

کاملا صحیح

مطمئنا همه افرادی که برای اپلای اوومدن به نتیجه نمیرسن ولی این وسط کسایی به هدفشون میرسن که امیدشون رو از دست ندن. بسته به اینکه چقدر اون هدف در ذهن ما به صورت تصویری دست یافتنی در اوومده باشه، میتونیم بهش برسیم.

خب ما نمیتونیم همه رو اصلاح کنیم که متناسب با چیزی که ما میخایم رفتار کنن، ولی میتونیم اول از خودمون شروع کنیم و به قول شما "واقع بینانه و امیدوارانه" جلو بریم تا با کوچیک ترین سختی جا نزنیم.

[meisamnissan]

سلام دوستان. خیلی کار خوبی کردید که همچین صفحه ای هم ایجاد شد. واقعا واسه بچه هایی که تازه اومدن تو وادی اپلای عین آب حیاته ;-) ... نمیدونم چرا بعضی کلا علاقه دارن بقیه رو ناامید کنن یا جوری وانمود کنن که اپلای عین هفت خوان رستم و بدتر از اونه!!! شاید چون خودشون نتونستن نیجه بگیرن و از پیشرفت بقیه خوششون نمیاد، شاید حسادتهای شخصی باشه و هزار شاید دیگه ... در هر صورت به نظرم خیلی کار ظالمانه و غیر جوانمردانه ای باشه ... به شخصه به عنوان کسی که دوسالی هست درگیر قضیه اپلای هستم و قبل اون هم درگیر سرچ دانشگاهها و تماس با اساتید و یا گرفتن تجربه از دوستان سفر کرده بودم به نظرم اپلای کردن هم یه مسیره و یه انتخابه ... تا حدی هم ریسک داره و باید واقعا خیلی رو این موضوع فکر کرد ... باید اینقد دلیل قانع کننده برای خودت داشته باشی تا هیچ مانع و نیشخند و مشکلات دیگه که سر راه پیش میاد شما رو منصرف نکنه ... واقعا نباید صرفا به دلیل چشم و همچشمی و چون فلان دوستم این کار رو کرد منم انجام بدم و از این حرفا پا به این مسیر گذاشت ... اول تفکر رو خود چرایی و فلسفه اپلای و اینکه چرا داری میری و فکر همه چا رو کردی یا نه بعد تصمیم ... تصمیم که گرفتی بسم الله بگو و تمام تلاشت رو بکن که اگه واقعا بخوای میشه ... حتی اگه سال اول نشد سال بعد و اگه نشد باز تلاش کن تا به هدفت برسی ... این همون دلایل قانع کننده ای هست که تو رو تو این مسیر گرم و پر انرژی نگه میداره ... نمونه ش دوست خودم که تو دو سال اول اپلایش هر بار به یه دلیلی پذیرش نگرفت اما نا امید نشد و سال سوم رفت UCLA ... و الان سال دو دکتراست ... اون یه نمونه واقعی آدم مصمم و قوی هست ... دوستان عزیز نه تافل و نه GRE و نه هیچ مانع دیگه سد راه شما نمیشه شک نکنید ... سد فقط خودتون هستید ... مشکل از خود ماست ... حالا به دلایل متعدد ...اگه سال قبل نتونستید حتما یه نقطه ضعفی داشتید که نشده و باید امسال برطرفش کنید و اگه امسال اولین باره که اپلای میکنید یا دارید آماده میشید توکل به خدا کنید و این مسیری که اولش سخت و نفسگیر و پایانش شیرین و پر از شادی هست رو زودتر تجربه کنید ... همه شما و ما با تلاش قطعا میتونیم فول فاند تو بهترین دانشگاهها پذیرش بگیریم به شرطی که لوازمش رو مهیا کنید و نامید نشید ... اگه خودتون و درونتون به این نتیجه رسیدین که مسیر زندگیتون از مسیر اپلای به زندگی بهتر و پربارتری رهنمون میشه به حرف هیچ کسی گوش ندید و کارتون رو انجام بدین .... امیدوارم همه تون رو سال بعد تو خاک یونایتد استیت یا هرجایی که دوس دارین برین ببینم ... انشاالله ... طاقت بیار رفیق ;-)

به شخصه معتقدم کسی موفقه که از مسیر افرادی که تونستن و موفق شدن بره و امتحان کنه، در آخر اگه جواب نگرفت (که کم پیش میاد)، می تونه یه مسیر جدید بسازه. همین جمله معروف که میگه "یا راهی خواهم یافت یا راهی خواهم ساخت"

از دوستانی که تجربه موفقیت آمیز داشتن یا کسایی رو با این تجارب میشناسن، درخواست داریم در حفظ سطح HOPE کاربران فروم نظراتشون رو بگن.

[hosseinzadeh_m]

سلام دوستان. خیلی کار خوبی کردید که همچین صفحه ای هم ایجاد شد. واقعا واسه بچه هایی که تازه اومدن تو وادی اپلای عین آب حیاته ;-) ... نمیدونم چرا بعضی کلا علاقه دارن بقیه رو ناامید کنن یا جوری وانمود کنن که اپلای عین هفت خوان رستم و بدتر از اونه!!! شاید چون خودشون نتونستن نیجه بگیرن و از پیشرفت بقیه خوششون نمیاد، شاید حسادتهای شخصی باشه و هزار شاید دیگه ... در هر صورت به نظرم خیلی کار ظالمانه و غیر جوانمردانه ای باشه ... به شخصه به عنوان کسی که دوسالی هست درگیر قضیه اپلای هستم و قبل اون هم درگیر سرچ دانشگاهها و تماس با اساتید و یا گرفتن تجربه از دوستان سفر کرده بودم به نظرم اپلای کردن هم یه مسیره و یه انتخابه ... تا حدی هم ریسک داره و باید واقعا خیلی رو این موضوع فکر کرد ... باید اینقد دلیل قانع کننده برای خودت داشته باشی تا هیچ مانع و نیشخند و مشکلات دیگه که سر راه پیش میاد شما رو منصرف نکنه ... واقعا نباید صرفا به دلیل چشم و همچشمی و چون فلان دوستم این کار رو کرد منم انجام بدم و از این حرفا پا به این مسیر گذاشت ... اول تفکر رو خود چرایی و فلسفه اپلای و اینکه چرا داری میری و فکر همه چا رو کردی یا نه بعد تصمیم ... تصمیم که گرفتی بسم الله بگو و تمام تلاشت رو بکن که اگه واقعا بخوای میشه ... حتی اگه سال اول نشد سال بعد و اگه نشد باز تلاش کن تا به هدفت برسی ... این همون دلایل قانع کننده ای هست که تو رو تو این مسیر گرم و پر انرژی نگه میداره ... نمونه ش دوست خودم که تو دو سال اول اپلایش هر بار به یه دلیلی پذیرش نگرفت اما نا امید نشد و سال سوم رفت UCLA ... و الان سال دو دکتراست ... اون یه نمونه واقعی آدم مصمم و قوی هست ... دوستان عزیز نه تافل و نه GRE و نه هیچ مانع دیگه سد راه شما نمیشه شک نکنید ... سد فقط خودتون هستید ... مشکل از خود ماست ... حالا به دلایل متعدد ...اگه سال قبل نتونستید حتما یه نقطه ضعفی داشتید که نشده و باید امسال برطرفش کنید و اگه امسال اولین باره که اپلای میکنید یا دارید آماده میشید توکل به خدا کنید و این مسیری که اولش سخت و نفسگیر و پایانش شیرین و پر از شادی هست رو زودتر تجربه کنید ... همه شما و ما با تلاش قطعا میتونیم فول فاند تو بهترین دانشگاهها پذیرش بگیریم به شرطی که لوازمش رو مهیا کنید و نامید نشید ... اگه خودتون و درونتون به این نتیجه رسیدین که مسیر زندگیتون از مسیر اپلای به زندگی بهتر و پربارتری رهنمون میشه به حرف هیچ کسی گوش ندید و کارتون رو انجام بدین .... امیدوارم همه تون رو سال بعد تو خاک یونایتد استیت یا هرجایی که دوس دارین برین ببینم ... انشاالله ... طاقت بیار رفیق ;-)

با سلام خدمت دوستان

موضوع جالبی را مطرح کردید، اما پیرو نظرات مطرح شده برای اینکه این موضوع پرطرفدار تر بشه اگر دوستان بتونن انگیزه های شخصی شون را برای سایرین مطرح کنن (چون مهمترین عامل امید همین انگیزه هست)، بحث جذابتر میشه، یااینکه لااقل لینک مطالب مفید یا تاثیرگذاری را که در این مورد توی فروم بحث شده را بذارین واقعاً خوووب میشه

با آرزوی بهترینها

[meisamnissan]

با سلام خدمت دوستان

موضوع جالبی را مطرح کردید، اما پیرو نظرات مطرح شده برای اینکه این موضوع پرطرفدار تر بشه اگر دوستان بتونن انگیزه های شخصی شون را برای سایرین مطرح کنن (چون مهمترین عامل امید همین انگیزه هست)، بحث جذابتر میشه، یااینکه لااقل لینک مطالب مفید یا تاثیرگذاری را که در این مورد توی فروم بحث شده را بذارین واقعاً خوووب میشه

با آرزوی بهترینها

موافقم

انگیزه ای که باعث شد شروع به اپلای کنم: فرصت اینکه بتونم جایی غیر از کشور یا شهر خودم رو ببینم و با محیط زندگی و lifestyle مردمش آشنا بشم. این فکر که اگه ادامه تحصیلم توی ایران باشه خیلی اذیتم میکرد چون در نهایت باید بیشتر عمرم رو توی ایران بگذرونم و دیگه کمتر فرصتی پیش میومد تا عمیقا به یه حس خوب جدید برسم که فقط از طریق زندگی کردن توی اون محیط در من بوجود میاد. حتی اگه به درآمد خوبی توی ایران برسم بازهم این فرصت خوب رو نمیتونم تکرار کنم و شاید حداکثر بتونم یه سفر تفریحی برم و اونم سالی یبار. ولی با خارج درس خوندن میشه یه مسیر عالی رو برای همیشه برای خودم و اطرافیانم بازکنم، حالا از تجربیاتش گرفته تا انگیزه و انرژی ای که میتونم به سایرین بدم.
پس عمده دلیل من دادن روحیه و نشاط به زندگیمه چون : اولا در حین تحصیل توی یه کشور متمدن دیگه، به عنوان دانشجو بار مسئولیت خیلی کمی (نسبت به وقتی جایی شاغلم) روی دوشمه و تمرکزم رو میتونم به راحتی روی هرکاری بذارم. ثانیا محیط و فضای دور بودن از اینجا باعث میشه دیگه مجبور نباشم با عرف مضحک اینجا رفتار کنم چون دیگه لازم نیست نقاب به صورت بزنی.

هر کسی برای دست یافتن به یه حس خوب و یا فرار از یه حس بد، دست به کار میشه برا اپلای، حالا ممکنه به تعداد افراد متقاضی، دلیل و انگیزه وجود داشته باشه.

دوستان عزیز برای اینکه این تاپیک بتونه تاثیرگذار باشه لطفا با اطلاع رسانی و یا با افزودن انگیزه ها و نظرات امیدوار کننده خودشون کمک کنند.

[Heisenberg]

انگیزه...

مهمترین دلیل من برای رفتن اینه که متاسفانه اینجا به علم اهمیت داده نمیشه. واقعیت اینه که تحقیق تو ایران بی ارزش و اخر عاقبت هم نداره.
فکر محیط صرفا علمی منو به وجد میاره. جایی که به کاری که میکنی اهمیت میدن و شرایط رو برات مهیا میکنن تا دغدغه ای جز تحقیق نداشته باشی. در حالی که اینجا برات سرعت گیر میزان و ترمزت میشن.
البته تجربه یه محیط جدید هم هیجان انگیز و بسیار جالب میتونه باشه.