دوستان خیلی ممنون بابت نظرات ارزنده و مفیدتون .... منم تاحد خیلی زیادی با حرفهای شما موافقم ... تو کشور ما متاسفانه رانت خواری، فساد اداری، پارتی بازی و خیلی معضلات دیگه زیاده و یکی از دلایل من و خیلی از دوستام برای رفتن و علیرغم داشتن موقعیتهای خوب همینه .... اینم قبول دارم که رتبه های خفن کنکور لزوما نشان دهنده ی هوش و آیکیو بالا نیست اما چیزی که گقتم براساس تجربیات و داشته های شخصی خودم بود ... من به شخصه نه رتبه برتر کنکور بودم نه شریف درس خوندم نه خوانواده پولدار و رانت دولتی داشتم و نه بالاشهر زندگی کردم .... من توی زندگیم یکبار هم به موسسات کنکور نرفتم و اعتقادی بهش ندارم و اتفاقا به نظرم کسانی که اینجاها میرن از لحاظ علمی خیلیاشون ضعیف هستن و میخوام اون ضعف رو بااین کلاسهای بی محتوی کنکور پوشش بدن ... تازه چون من تو یکی از استانهای محروم کشور زندگی کردم زمانی که کنکور لیسانس دادم (سال 81) خبری از این کلاسها اونجا نبود ولی خب خوشبختانه چه کنکور لیسانس و چه کنکور ارشد با تلاش خودم تو دبیرستان و در در دوره لیسانس در خوابگاه موفق بودم.... بحث من اینه که آدم با تلاش و کوشش خودش به همه جا میرسه .... از یه طرف اینکه فکر کنید بچه های شریف و تهران و امیرکبیر همه بچه پولدار هستن و با پول بابا ننشون و کلاسهای کنکور اینجا اومدن هم طرز فکر کاملا اشتباهیه کما اینکه هم خودم هم خیلی از دوستام که اینجور دانشگاهها درس خوندن اصلا و ابدا وضعیت مالی فوق العاده ای نداشتن اما الان بعد این سالها همه موقعیتعای خوبی در زمینه کاری و تحصیلی دارن ... یه سری ایران موندن و یه سری هم رفتن ... بعدش هم مگه فقط بچه های برق شریف اپلای میکنن و فقط اونا موفقن؟!! تازه همون بچه های برق هم خیلیهاشون بچه های شهرستان هستن که کاملا زندگی خاونوادگی عادی دارن! اینکه یه عده از بچه های قوی شریف و تهران و امیرکبیر و دانشگاههای دولتی بقیه رو خنگ فرض کنن و مثلا دانشگاه آزادیا اینا رو یه عده به اصطلاح خرخون و بچه مایه دار بدونن خیلی تفکر بد و غیرمنطقی هست و متاسفانه بعضا تو همین اپلای ابرود هم از اینجور تفکرات دیده میشه که به نظرم قشنک نیست ... حرف من اینه که حتی تو این شرایط کشور هم میشه آدم موفق و سطح بالایی بود و منظورم از نامبروان نه رتبه تک رقمی کنکور بود و نه چیز خاص دیگه ..! حرف من اینه که آدمی که اینجا آدم قوی و موفقی باشه قطعا اونجا هم میتونه راحتتر موفق باشه و خب خوشبختانه یا متاسفانه عکسش هم صادق هست چه بخوایم چه نخوایم!!! من حداقل 10-15 تا از دوستام تو دوسه سال اخیر آمریکا، کانادا و استرالیا رفتن و واقعا بدون هیچ اغراقی خیلی اوضاع خوب کاری و تحصیلی اینجا داشتن و البته نه رانتی داشتن نه پولدار بودن و نه چیز دیگه... بحث من اینه که برای فرار از وضعیت موجود و با این فلسفه از ایران نرین چون واقعا بده و البته ممکنه اونجا به مشکل بخورین ... آره متاسفانه تو کشور جو مدرک گرایی تو دانشگاهها زیاده، عملیاتی چیزی یاد نمیگیری و خودم هم زمانی که لیسانس گرفتم (سال 86) این مشکل رو داشتم اما خب بالاخره باید از یه جایی شروع کرد ... با حقوق ماهی 150 هزار تومن تو یه شرکت مشاوره مهندسی خصوصی شروع کردم و کم کم با بالا رفتن تجربه موقعیت های بهتر و بهتری به دست آوردم ... متاسفانه همه بعد فارغ التحصیلی دنبال یه کار خوب، درآمد خوب و حرفه ای هستن در حالی که کوچکترین تجربه کاری ندارن و حاضرم نیستن که یاد بگیرن یا هزار دلیل دیگه!! یادتون باشه و خودم هم به این نکته اعتقاد دارم که آدم قوی تو این مملکت بیکار نمیمونه این رو شک نکنید!!! هیچ عذر و بهانه ای هم قابل قبول نیست که یه عده رانت و پارتی و رابطه و این چیزا دارن ... بله این چیزها هست و وجود داره اما من به شخصه و صدها آدم دیگه که میشناسم میتونیم نقض کننده این پارادایم ذهنی باشیم ... در ضمن این فکر رو هم که اگه برید آمریکا یا جاهای دیگه آرمان شهر هست و هیچ نقطه ضعفی نداره و همه چی عالیه و بدون مشکل اینم فکر غلط و اشتباهیه!!! اونجا هم فساد اداری، رانت و امثالهم وجود داره اما خب یا غلظت خیلی کمتر از اینجا!!! به قول یکی از دوستام که دو ساله در UCLA درس میخونه: اینجا اون آرمان شهری نیست که فکر میکنید ... باید با همه ی مشکلات و نقاط ضعفشم کنار بیاید ... در هر صورت ببخشید سرتون رو درد آوردم اما این واقعیات باید گفته میشد که آیندگان بدانند ;-) ... انشاالله همگی موفق و پیروز باشیم ...
علاقه مندی ها (Bookmarks)