ایروان (ارمنستان) - تجربیات روز مصاحبه در سال ٢٠١۴

[hamid3253]

سلام دوستان
من هم زنده از ارمنستان خدمتتون هستم
من امروز با Sayyed عزیز باهم بودیم. در واقع با هم همسفر هم بودیم.
نکته اساسی که میخوام بگم اینه که پروسه ویزا گرفتن دقیقا یه جور کار اداریه و خواهش میکنم از دوستانیکه این پروسه رو یه جور دیگه میفهمن اینقدر استرس برای دیگران ایجاد نکنن. میدونم ریجکت شدن اصلا حس خوبی نداره ولی این موضوع هم هیچ ربطی به مصاحبه شما نداره. به نظرم بیشتر به شانس ربط داره تا مصاحبه و صد البته به پیشینه و رزومه هر کس.

مخلص کلام..... استرس نداشته باشین. فرض کنید رفتید توی یک اداره در ایران به همین سادگی
اما در مورد نتایج مصاحبه ها. به نظرم هر دو آفیسر خوب بودن. آفیسر جوان عینکی که از اتفاق اسمش احسان بود (و اگر اشتباه ندیده باشم فامیلش هم العزیزی بود) 2 تا دانشجو رو درجا داد. یادم نیست ولی چند تا توریستی رو هم درجا داد و البته من و چند نفر دیگه رو هم کلیر زد. آفیسر میانسال هم تا اونجایی که من دیدم 1 توریستی رو درجا داد. Sayyed عزیز رو کلیر زد و یه دانشجو رو هم ریجکت کرد که البته این دانشجو 2 بار هم از سفارت آلمان ریجکت شده بود.

در کل جو بسیار خوبی بود. متاسفانه چند نفر که بی دلیل استرس داشتن دائم با سوالاتشون و رفتارشون این استرس رو به دیگران هم انتقال میدادن.

و اما در مورد خودم:

در ابتدا مدارک اصلی مثل I-20، پاسپورت ها (من و همسرم)، Sevis Fee، DS-160، ترجمه عقد نامه و کارت سربازی ( به همراه اصل) رو در یک باجه تحویل دادم. بعد در یک باجه دیگه انگشت نگاری شدیم و پس از حدود 45 دقیقه به بادجه آقای جوان عینکی (احسان) فراخونده شدیم. ازم پرسید که توی کدوم دانشگاه پذیرفته شدی و برای چی میخوام برم اونجا. جواب دادم که از 2 تا دانشگاه دیگه هم پذیرش داشته ام و خواستم که Admission اون دو تا دانشگاه دیگه رو نشونش بدم که گفت هیچ مدرکی نیاز نیست.
و بعدش رفت سراغ سربازی....
همه سوالاتش در مورد سربازی بود. این که کجا خدمت کردم، درجه ام چی بوده، توی سربازی کارم چی بوده، حتی این که آموزشی کجا بوده ام، و مهمتر از همه اینکه حتی رسته ام رو هم پرسید که چون نمیدونستم "نیروی زمینی" به انگلیسی چی میشه فارسی گفتم.
از خانومم هم فقط سوال کرد که کجا کار میکنه.

باز هم میگم و بیشتر برای اینکه استرستون کم بشه.
به نظر من اینها قبل از مصاحبه به طور کامل ما رو بررسی کرده اند. و میدونن که در چه مورد باید سوال بپرسن و احتمالا حتی نظرشون رو هم از قبل تعیین کرده اند.
برای اثبات حرفم: خانمی که مدارک من رو تحویل میگرفت، به ترتیب میگفت و من تحویلش میدادم. دو بار روی کارت سربازی من تاکید کرد. بعد هم که ترجمه کارت سربازی و اصل کارت (تنها مدرکی که اصلش رو خواست) رو از من گرفت اونها رو یه گوشه گذاشت. در آخر وقتی داشت دوباره مدارک من رو چک میکرد با تاکید گفت پس چرا مدرک سربازیت رو ندادی که نشونش دادم که اون رو اون طرف گذاشتی..

وقتی رسیدم هتل ایمیل 11 سوال برام اومده بود.
به امید دریافت ویزا در حداقل زمان

هر سوالی باشه در خدمتم

[sayyed]

سلام دوستان
من هم زنده از ارمنستان خدمتتون هستم
من امروز با Sayyed عزیز باهم بودیم. در واقع با هم همسفر هم بودیم.
نکته اساسی که میخوام بگم اینه که پروسه ویزا گرفتن دقیقا یه جور کار اداریه و خواهش میکنم از دوستانیکه این پروسه رو یه جور دیگه میفهمن اینقدر استرس برای دیگران ایجاد نکنن. میدونم ریجکت شدن اصلا حس خوبی نداره ولی این موضوع هم هیچ ربطی به مصاحبه شما نداره. به نظرم بیشتر به شانس ربط داره تا مصاحبه و صد البته به پیشینه و رزومه هر کس.

مخلص کلام..... استرس نداشته باشین. فرض کنید رفتید توی یک اداره در ایران به همین سادگی
اما در مورد نتایج مصاحبه ها. به نظرم هر دو آفیسر خوب بودن. آفیسر جوان عینکی که از اتفاق اسمش احسان بود (و اگر اشتباه ندیده باشم فامیلش هم العزیزی بود) 2 تا دانشجو رو درجا داد. یادم نیست ولی چند تا توریستی رو هم درجا داد و البته من و چند نفر دیگه رو هم کلیر زد. آفیسر میانسال هم تا اونجایی که من دیدم 1 توریستی رو درجا داد. Sayyed عزیز رو کلیر زد و یه دانشجو رو هم ریجکت کرد که البته این دانشجو 2 بار هم از سفارت آلمان ریجکت شده بود.

در کل جو بسیار خوبی بود. متاسفانه چند نفر که بی دلیل استرس داشتن دائم با سوالاتشون و رفتارشون این استرس رو به دیگران هم انتقال میدادن.

و اما در مورد خودم:

در ابتدا مدارک اصلی مثل I-20، پاسپورت ها (من و همسرم)، Sevis Fee، DS-160، ترجمه عقد نامه و کارت سربازی ( به همراه اصل) رو در یک باجه تحویل دادم. بعد در یک باجه دیگه انگشت نگاری شدیم و پس از حدود 45 دقیقه به بادجه آقای جوان عینکی (احسان) فراخونده شدیم. ازم پرسید که توی کدوم دانشگاه پذیرفته شدی و برای چی میخوام برم اونجا. جواب دادم که از 2 تا دانشگاه دیگه هم پذیرش داشته ام و خواستم که Admission اون دو تا دانشگاه دیگه رو نشونش بدم که گفت هیچ مدرکی نیاز نیست.
و بعدش رفت سراغ سربازی....
همه سوالاتش در مورد سربازی بود. این که کجا خدمت کردم، درجه ام چی بوده، توی سربازی کارم چی بوده، حتی این که آموزشی کجا بوده ام، و مهمتر از همه اینکه حتی رسته ام رو هم پرسید که چون نمیدونستم "نیروی زمینی" به انگلیسی چی میشه فارسی گفتم.
از خانومم هم فقط سوال کرد که کجا کار میکنه.

باز هم میگم و بیشتر برای اینکه استرستون کم بشه.
به نظر من اینها قبل از مصاحبه به طور کامل ما رو بررسی کرده اند. و میدونن که در چه مورد باید سوال بپرسن و احتمالا حتی نظرشون رو هم از قبل تعیین کرده اند.
برای اثبات حرفم: خانمی که مدارک من رو تحویل میگرفت، به ترتیب میگفت و من تحویلش میدادم. دو بار روی کارت سربازی من تاکید کرد. بعد هم که ترجمه کارت سربازی و اصل کارت (تنها مدرکی که اصلش رو خواست) رو از من گرفت اونها رو یه گوشه گذاشت. در آخر وقتی داشت دوباره مدارک من رو چک میکرد با تاکید گفت پس چرا مدرک سربازیت رو ندادی که نشونش دادم که اون رو اون طرف گذاشتی..

وقتی رسیدم هتل ایمیل 11 سوال برام اومده بود.
به امید دریافت ویزا در حداقل زمان

هر سوالی باشه در خدمتم

نکته ای که خواستم تکرار کنم این بود که فک کنم حتی آفیسرها هم از قبل تعیین میشن، چون با این که من شماره 9 بودم، باجه‌ی آقای جوان که خالی شد شماره‌ی 10 رفت تو من رفتم سمت آقای میانسال بعد شماره ی 10! پس گویا علاوه بر تعیین شده بودن تصمیم از قبل، آفیسر هم قبلا در جریان پرونده ها هست...

[m_bazzaz]

با سلام و وقت به خیر
زنده از ارمنستان خدمتتون تجربه م رو بیان کنم. هنوز خستگی سفارت از یادم نرفته
امروز ساعت 2 به وقت ارمنستان وقت بود که اندکی زودتر صف سفارت تشکیل شد و وارد سفارت شدیم. توی مدارک ازم DS-160، رسیدهای Sevis فی و MRV فی و رو گرفت. در مورد سربازی پرسید که کارت معافیت رو بهش دادم که ترجمه رسمی پرسید دارم که داشتم و بش دادم. I-20 رو هم داد امضا کنم و گرفتش. بعدش انگشت نگاری شدم و بعدش هم دو تا باجه برای مصاحبه بود: آقای جوان عینکی و آقای میانسال. من با این که اگه تک تک میرفتن (که نرفتن) باید با آقای جوان عینکی مصاحبه می کردم، با آقای میانسال قرار شد مصاحبه کنم. توی مصاحبه که کلا یه کلمه هم فارسی بام حرف نزد چون فک کنم خوب انگلیسی صحبت کردم اولین درخواستش این بود که Transcript و CV رو بهم بده و پرسید ارشد (MS) بده که گفتم من BS دارم اما میرم دکترا که گفت باشه بده. بعد داشتم بش CV رو میدیدم فک کنم دستمو نگا کرد دید SOP هم دارم گفتش بده که اونم دادم خیلی نگا نکرد فک کنم الان حال ندارم چک کنم پس داد بم یا نه. کارنامه رو همونجا باز کرد شروع کرد با خودکار کنار ستونا خیلی سریع (میشد مگه اون همه نمره؟!) رو نگا کردن و گفت You have ...grades که من نفهمیدم فوش داد یا خوب گفت احتمالا گفت خوب. بعد در مورد ریسرچ پرسید که گفتم روی فلان چیز کار قراره کنم و توضیح دادم و در مورد استادم هم توضیح دادم بازم تایپ می کرد هی. گفتم که Research Plan هم دارم گفت بده دادم بش نگاه میکرد با دقت خطهای آخرش رو میخوند و کلا هم هی تایپ می کرد از توش. ازم در مورد سربازی هم پرسید. ازم پرسید هدف از تحصیلت چیه و بعدش می خوای چیکار کنی. بعد پرسید مجردی یا متاهل که گفتم مجرد نمی دونم یه دفه احساس کول بودن بش دست داد گفت We don't want kids، که بعد دید من قیافه م سوالی شده خندید فهمیدم شوخی کرده بعد رفت سراغ رسومه ام مقاله مو نگا کرد و نفهمید چیه شروع کردم توضیح دادن که وسطش یه سوالایی کرد که این ینی چی من هم گفتم و باز هم برای خودش تایپ می کرد و وسط توضیحات من یه ابروهایی بالا انداخت که جالبه ینی من هم روحیه م رفت بالا . منم دیگه اینقد توضیح میدادم که انگشت شستشو آورد بالا که خوبه بابا فهمیدم
من با توجه به چهره ش داشتم انتظار می کشیدم که میخاد ویزا رو بده بم اما با توجه به عهدی که ارمنستان با مهندسان مکانیک ولو با فاند کامل داره، کاغذ سفید رو برداشتو شمارمو روش نوشت گفت سایت چک کن بعد بیا ویزاتو بگیر. (214-g)
و نکته دیگه که من هرچی میگفتم خیلی دقیق گوش میداد من انتظار داشتم که حرفمو قطع کنه که غیر آخرش اینکارو نکرد و همه ش رو گوش می داد. من که نفهیدم چقده طول کشید اما بیرون که اومدم یکی بم گفت چقده طول کشید من گفتم واقعا؟
در کل هم برخورد خیلی محترمانه و منطقی بود من هم همه چی همرام بود غمی نبود ازین لحاظ در کل. چن بارم نفهمیدم چی پرسید ازش خواستم تکرار کنه سوالشو که این کار رو کرد. در کل بسیار امیدوارم، چه که امید بذر هویت ماست.
در مورد بقیه هم بنده فک کنم اولین دانشجویی بودم که به مصاحبه رسیدم. از بقیه اطلاعی ندارم البته میدونم که دانشجو در حد 3-4 نفر بودن حتما. در مورد توریستی ها هم من شماره 9 بودم تا موقعی که رفتم تو چیزی که فهمیدم 2 نفر با آقای جوان گرفتن و یک نفر هم نگرفت. با آقای میانسال هم توریستی ها کسی رو ندیدم.
اولش یه خورده استرس داشتم که الکی بود دیدم دلیلی نداره برای این کار اروم شدم. مدارکی هم که نگاه داشت پیش خودش رزومه، SOP، فرم تایید DS-160 بود. I-20 رو هم بهم برگردوند. چیزی در مورد سوال خاصی که برام بخواد بفرسته نگفت.
سوال دیگری هست در خدمتیم.

سلام ایشالا زود کلیر میشید. منم دقیقا همین اقا با همین شرایط بودن. دقیقا هم همین طور سوال کردن فقط به من چیزی در مورد سوال نگفت چیزی هم نفرستادن. فقط تو.برگه من بند 221 g زد.

[gol_biboo]

سلام آقای hamid3253 و آقای m_bazzaz. شما رشتتون چی بود؟ پذیرشتون برای مستر بود یا پی اچ دی؟ فاند داشتید یا نه؟

[m_bazzaz]

سلام آقای hamid3253 و آقای m_bazzaz. شما رشتتون چی بود؟ پذیرشتون برای مستر بود یا پی اچ دی؟ فاند داشتید یا نه؟

من رشتم عمران سازه برای دکترا و فاند هم ندارم. به نظر خودم تو قسمت کار باعث کلیر خوردنم شد شایدم سربازی.

[sayyed]

سلام ایشالا زود کلیر میشید. منم دقیقا همین اقا با همین شرایط بودن. دقیقا هم همین طور سوال کردن فقط به من چیزی در مورد سوال نگفت چیزی هم نفرستادن. فقط تو.برگه من بند 221 g زد.

سلام
من اشتباه کردم من هم همین 221-g بودم که اشتباهی گفتم چهارده :|

[hamid3253]

سلام آقای hamid3253 و آقای m_bazzaz. شما رشتتون چی بود؟ پذیرشتون برای مستر بود یا پی اچ دی؟ فاند داشتید یا نه؟

سلام
من رشتم مکانیک - گرایش ساخت و تولید بوده. برای PhD با فول فاند اقدام کرده ام.

[amin2988]

نکته ای که خواستم تکرار کنم این بود که فک کنم حتی آفیسرها هم از قبل تعیین میشن، چون با این که من شماره 9 بودم، باجه‌ی آقای جوان که خالی شد شماره‌ی 10 رفت تو من رفتم سمت آقای میانسال بعد شماره ی 10! پس گویا علاوه بر تعیین شده بودن تصمیم از قبل، آفیسر هم قبلا در جریان پرونده ها هست...

نظرتون در مورد تصمیم گیری از قبل در مورد درجا دادن یا کلیر زدن فکر می کنم درسته. این از قبل تا حد زیادی مشخصه. ظاهراً هر آفیسر قبل از مصاحبه در زمانی پرونده رو مرور می کنه و اونجا تصمیماتی می گیره. ولی در مورد 214 دادن یا ندادن کاری به قبل نداره. یعنی کیفیت مصاحبه در اینجا تاثیر داره. اصلاً فلسفه مصاحبه همین هست که تشخیص بده طرف برای درس خوندن می خواد بره یا نه.

[hahad]

نکته ای که خواستم تکرار کنم این بود که فک کنم حتی آفیسرها هم از قبل تعیین میشن، چون با این که من شماره 9 بودم، باجه‌ی آقای جوان که خالی شد شماره‌ی 10 رفت تو من رفتم سمت آقای میانسال بعد شماره ی 10! پس گویا علاوه بر تعیین شده بودن تصمیم از قبل، آفیسر هم قبلا در جریان پرونده ها هست...

راستش تا حد زیادی با نظرتون موافقم، من 22 اکتبر مصاحبه داشتم و آفیسر همون آقای جوون عینکی (به قول شما آقا احسان) بود، مصاحبه زیاد طول نکشید ازم پرسید که چرا امریکا؟ کدوم دانشگاه؟ چرا؟ و پروژت چیه؟ که من داشتم توضیح می دادم وسط توضیحاتم علکی استرس گرفتم (در حالی که خیلی خوب داشتم توضیح می دادم) اونقدر که فکر می کردم حتما ریجکتم می کنه بعدش 10-20 ثانیه مکث کردم و دوباره ازم خواست تا پروژم رو توضیح بدم منم داشتم توضیح می دادم و اون داشت سریع تایپ می کرد. تو توضیحاتم چند تا کلمه بود که ازم خواست تا اونارو واسش توضیح بدم که دادم و اونم در حال تایپ کردن بود بعدش هم برگه سفید رو بهم داد.
راستش تو اون موقعیت من فکر می کردم حتما ریجکتم، ولی وقتی بعد از مصاحبه داشتم فکر میکردم دیدم اصلا هدف از اون مصاحبه دادن یا ندادن ویزا نبود چون نوع سوالاش طوری بود که نمیشه اونارو معیاری برای دادن یا ندادن ویزا تلقی کرد (قبلا تعیین شده)، به نظر من هدف این بود که یه سری کلمات کلیدی یا توضیحات از زیر زبونم بکشه تا بعد بتونه تو admin process ازشون استفاده کنه.
البته یه سوالی اینجا مطرح میشه اونم اینه که من DS-160 رو 3 روز قبل مصاحبه سابمیت کردم آیا اونا تو همین 3 روز میتونن تصمیمشونو بگیرن؟ اصلا وقت می کنن اونم این همه پرونده رو؟

[sima64]

سلام
من سه شنبه هجدهم نوامبر ساعت 8:30 برای ویزای f2 وقت مصاحبه داشتم. به خاطر اینکه عقدم غیابی بود یه کم نگران بودم چون توی فروم همش میگفتن که سفارت عقدغیابی رو قبول نداره.
من ساعت هشت و ربع رسیدم سفارت و رفتم توی صف ایستادم. حدود هفت هشت دقیقه طول کشید. نوبتم که شد مامور سفارت پاسپورتمو گرفت بعد از پیدا کردن اسمم توی لیست و تطبیق چهره با پاسپورت گفت برم داخل. قبل از اینکه وارد ساختمون بشم یه مامور دیگه ایستاده بود که ازم پرسید موبایل داری گفتم نه (کسایی که موبایل داشتن باید موبایلو خاموش میکردن). بعد از gate رد شدم و رفتم داخل اتاق اول. اونجا پالتو و کیفمو از دستگاه عبور دادن و بعد گفتن برو داخل ساختمون اصلی. جلو در ساختمون اصلی بهم دو تا شماره داد و گفت منتظر بمونم تا شمارمو صدا کنن. باجه هفت شمارم رو خوند. رفتم داخل ازم I-20 , DS160, پرینت sevis همسرم, پرینت ویزای همسرم، ترجمه عقدنامه و پاسپورتمو گرفت و گفت منتظر باشم. بعد باجه چهار که مخصوص انگشت نگاری بود شمارمو خوند. یه خانم خیلی خوش برخورد بود که اول بهم توضیح داد و بعد ازم خواست مطابق توضیحات دستمو روی دستگاه بذارم (اول چهار انگشت دست چپ، بعد چهار انگشت دست راست و در آخر دوتا انگشتان شصت). بعد نشستم تا باجه شش که یک آقای میانسال بود شمارمو خوند. رفتم داخل، بعد از سلام و احوالپرسی شروع به سوال پرسیدن کرد.
-کجا آشنا شدید؟
-کجا عقد کردید؟ (من اینجا بعد از جواب دادن گفتم که همسرم به سفارت ایمیل زد و درباره عقد غیابی پرسید و سفارت هم جواب داد که اگه بتونیم ازدواجمونو ثابت کنیم مشکلی نیست)
-آیا مدارکی برای نشون دادن ازدواجتون دارید؟(من یه سری عکس داشتم که واسه پنج سالی بود که ایران بود، بعدشم عکسای مراسم، چون ما وقت مراسم ویدیو کال کرده بودیم و عکس همسرم هم روی صفحه بود، از اون قسمتهایی که دوربین از صفحه موبایل فیلم میگیره هم یه سری پرینت اسکرین گرفتم و چاپ کردم. بعد ترجمه شنانامه هامونو هم دادم و گفتم ترجمه عقدنامه هم هست که دست خودتونه.وقتی داشت مدارکو نگاه میکرد گفتم اصل مدارکم هست اگه بخواید ببینید،گفت نه نیازی نیست.
-دوباره پرسید چطور آشنا شدید؟ (این بار بعد از جواب دادن گفتم که همسرم رشتش حساس بود و وقتی واسه ویزا اپلای کرد سه بار reclear بهش خورد و اومدن ویزاش شش ماه طول کشید نگران بود اگه واسه عقد بیاد دوباره clear شدنش طول بکشه و فاندشو از دست بده برای همین ما تصمیم گرفتیم غیابی عقد کنیم.)
بعد گفت که تا کی میمونی؟فکر کردم امریکارو میگه گفتم حدود دو سال تا درس همسرم تموم بشه. گفت نه تا کی اینجا هستی؟گفتم تا آخر هفته. مدارکو برداشت و پاسپورتمو پس داد و گفت ما باید یه کم بررسی کنیم،اگه مشکلی نبود به شما ایمیل میزنیم که فردا ساعت پنج پاسپورتتو بیاری.(هیچ برگه ای به من نداد که case number توش باشه.)از باجه اومدم بیرون، بعد از اینکه یه نفر بعد از من مصاحبه کرد دوباره رفتم داخل و گفتم ببخشید به من هیچ برگه ای نمیدید؟ گفت نه فردا بهت ایمیل میزنیم.
خلاصه اومدم بیرون. فرداش ساعت ده و نیم بهم ایمیل زدن که ساعت دو پاسپورتتو بیار و جمعه ساعت پنج بیا ویزاتو بگیر. ساعت دو دوباره رفتم دم سفارت،به مامور جلو در گفتم پاسپورتمو آوردم.لیستشو چک کرد و گفت اسمت تو لیست نیست.گفتم من وقت مصاحبه ندارم، بعد پرینت اون ایمیلی که از سفارت بهم زده بودنو نشون دادم، گفت صبر کن. وقتی همه افرادی که مصاحبه داشتن رفتن داخل (البته چهار پنج نفر بودن) به من گفت برم. خلاصه پرینت ایمیل سفارتو به مامور دوم هم نشون دادم و اجازه داد برم داخل، بعد از چک کردن وسایلم و تحویل دادن موبایل رفتم داخل ساختمون. همون باجه شش منو با فامیلی صدا کرد (چون شماره نداشتم و برای مصاحبه نبودم) رفتم داخل، سلام علیک گرمی کرد و یه برگه قرمز که مخصوص افرادی بود که درجا ویزا میگیرن درآورد. تا اون برگه رو دیدم پرسیدم ببخشید ویزام سینگله یا مالتیپل؟ خندید و گفت خانم من که هنوز به شما نگفتم بهتون ویزا میدم یا نه،منم گفتم آخه من اون برگه رو دست یه آقایی دیدم که درجا ویزا گرفته بود. گفت الان تو سیستم چک میکنم. سیستمو نگاه کرد و پرسید دوست داری ویزات چی باشه؟ گفتم مالتیپل،آخه مامانم ایرانه،من باید تند تند ببینمش.گفت تو سیستم زده سینگل، گفتم نمیشه مالتیپل بدید، آخه مامانم ایرانه. گفت نمیدونم میشه تو سیستم تغییر داد یا نه، بزار ببینم چی میشه.بعد زیر برگه DS160 یه چیزی نوشت و گذاشت لای پاسپورتم.گفتم یعنی جمعه مشخص میشه، گفت آره. بعد گفت جمعه ساعت پنج بیا پاسپورتتو بگیر. امروز هم رفتم پاسپورتمو گرفتم. سینگل بود متاسفانه ولی بازم خدارو شکر که همون دفعه اول گرفتم.
توی این مدت بیشتر افرادی که دیدم برای ویزای توریستی اومده بودن و خیلیاشون هم درجا ریجکت شدن. یه مادر دختر بودن که مادر گرفت و دختر ریجکت شد، یه خانمی بود که قبلا از دبی ریجکت شده بود و باز هم با بند 214 ریجکت شد. یه زوج مسن بودن که clear خوردن.دوتا برادر زرتشتی بودن که برای کنگره زرتشتیان میخواستن برن با بند 214 ریجکت شدن. به خانم استاد دانشگاه بود که برای دیدن پسرش میخواست بره clear بهش خورد. یه خانم و آقا بودن که f1 -f2 بودن clear خوردن. یه خانم دانشجو گرفت ولی از رشته و ... اطلاعی ندارم. یه آقایی هم بود که فوق لیسانس فیزیک بود و برای دکترای مکانیک پذیرش داشت و درجا مالتیل گرفت.