سلام به همگی. من 12 مارچ مصاحبه داشتم. روش مسافرت به عشق آباد رو دوستان به طور کامل نوشتند. فکر کنم نیازی به تکرار نباشه. من 4 ماه قبل مصاحبه اولم بود و بعد 10 روز ایمیل زدند که ویزات آماده است. از طریق یکی از دوستانم ویزامو پیکاپ کردم. ولی به دلیل بیماری پدرم نتونستم برم و ویزام باطل شد. به سفارت ایمیل زدم که امکان تمدید ویزای من هست و به من گفتند که متاسفانه همه چیز رو دوباره باید شروع کنی. مصاحیه دوم برای 12 مارچ وقت گرفتم و مثل مصاحبه اولم، غروب روز قبل از تهران حرکت کردم و صبح به قوچان رسیدم. چون بار دوم سفرم بود هزینه ام خیلی کم شد. به عنوان مثال دفعه اول از قوچان به باجگیران با 25 تومان رفتم ولی این بار با 5 تومان . کرایه 1 نفر از قوچان تا باجگیران مثل این که شده 7 تومان امسال و اگه دربست بگیرید میشه 28 توامن. پس اگر دربست گرفتید بیش تر از 30 تومان ندید. متاسفانه از بی اطلاعی دانشجو ها سو استفاده میشه. بعد عبور از مرز با یکی از ایرانی هایی ترکمن صحبت می کردم ازش پرسیدم کرایه این ون ها چقدر است؟ گفت از ترکمن ها 5 منات میگیره و از خارجی ها 30 منات. اونجا بود که فهمیدم دفعه پیش که 40 منات دادم زیادی بوده. این بار 30 منات به راننده دادم و بدون این که منتظر واکنش اش باشم حرکت کردم. پس یادتون باشه کرایه ون های دولتی برای خارجی ها 30 منات است. 40 منات بهشون ندید. موقع برگشت هم 30 منات بهشون دادم. برای مصاحبه فرم دی اس 160 مصاحبه قبلی رو برده بودم چون فکر می کردم اطلاعاتم تو سایت ثبت شده. ولی موقع تحویل مدارک به من گفتند که بارکد این فرم در سیستم استفاده شده و باید دوباره ثبت کنی. برو تا دو ساعت این فرم رو دوباره ثبت کن و برگرد. من از مسولین امنیتی درب سفارت پرسیدم کجا میتونم اینترنت پیدا کنم که اسم مرکز یمپاش رو تو کاغذ برام نوشتند و من به راننده تاکسی نشون دادم و منو برد اونجا. متاسفانه من از بقیه بچه ها جدا شدم و دیگه نفهمیدم نتیجه مصاحبه شون چی شد. بعد 1 ساعت که برگشتم همه رفته بودند. با خانم آلیتا مصاحبه کردم فقط 1 دقیقه طول کشید و پرسید چرا نرفتی و زمینه کاریتو خلاصه به من بگو و من گفتم ، بعدش من از خانم آلیتا سوال میکردم آمریکایی ها چطور اند و چطور میشه باهاشون دوست شد که خلاصه حرفش این بود که لبخند بزن و خودت باش. باز یه سوال درمورد وضیعت زبان پرسیدم و خلاصه تو مصاحبه دوم بیشترش من سوال میپرسیدم. آخرش خانم آلیتا گفت 7 روز از اعتبار 4 ماه کلیرنست مونده پس ما میتونیم ویزاتو صادر کنیم فردا بیا ویزاتو ببر. تشکر کردم و اومدم بیرون وبعدش متوجه شدم پاسپورتم تو سفارت موند و نمیتونم هتل بگیرم. برگشتم به سفارت درب سفارت گفتم من الان نمیتونم برم هتل. مسئول درب گفت به سفارت زنگ بزن و این مساله رو مطرح کن. گفتم من تلفن ندارم. گفت صبر کن و خودش زنگ زد و بعد گفت بیا تو دوباره بعد بازرسی های معمول رفتم داخل سفارت. اول فتوکپی پاسپورت منو دادند که با این برو هتل بگیر. گفتم پس حداقل یه مهر روش بزنید که مشخص بشه پیش شما مونده بعد صحبت با داخل به من گفتند که بیا پاسپورتت رو ببر هتل رو بگیرو فردا 9 تا 9:30 صبح بیا پاسپورتت رو بیار ویزاتو بدیم. فردا صبح 9:30 رفتم و بعد 5 دقیقه پاسپورتم رو با ویزام به من دادند. در کل خییلی فهمیده و کمک کننده هستن. برعکس سفارت ایران که به دلیل یه مشکل بزرد بعد خروج از سفارت، رفتم پیششون که دیر وقت ساعت 6 بعد از ظهر بود و من نتونسته بودم از مرز رد بشم. به من گفتند که کسی در سفارت نیست و ما دستور نداریم به شما کمک کنیم. این جا بود که حالم کلی گرفته شد که سفارت ما که تو کشور غریب مثل خونه برای ما باید باشه و افراد داخل سفارت مثل برادر .این طوری رفتار میکنه با ما. خلاصه یه زن و شوهر ترکمنی که وضیعت منو دیدند یه هتل ارزان برای من پیدا کردند و حتی هزینه هتل منو حساب کردن و با وجود این که من پول هتل رو داشتم از من پول نگرفتند و گفتند که پولت بمونه باید برگردی و لازمت میشه. چند روز پیش با یکی از دوستانم پول رو براشون فرستادم ولی باز قبول نکردند. جالبه اون خانم به من گفت این پول مهم نیست و برو تو ایران برای ما نماز یا دعا بخون. چند روز پیش پول رو براشون از طریق یکی از دوستام که مصاحبه داشت فرستادم و باز قبول نکرده بودند. خلاصه آدم های خوب همه جا هستند. اگه رفتید کشور خارج رو سفارت ایران اونجا زیاد حساب نکنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)