سلام به همه ی دوستان. سال نو همگی مبارک باشه. دوستان من عضو فعالی نیستم توی این سایت و فک نمی کنم کل پست هام به 10 تا هم برسه اما به این دلیل که یه جورایی خودمو مدیون این سایت می دونم تصمیم گرفتم تجریه ی خودم از روز سفارت (مورخه دوشنبه 7 اپریل) را بنویسم. من ساعت 1:15 وقت داشتم و ساعت 12:15 دم در سفارت بودم که خیلی هم زود بود اما این افتخار نصیب من شد که با یک آقای ایرانی که ایشون برای PhD برق اقدام می کردن آشنا بشم. ما همگی سر ساعت 1 رقتیم دم در سفارت و بعد از بازرسی بدنی وارد سفارت شدیم. اینو اشاره کنم که من موبایل همراهم بود ولی اجازه ندادن با خودم به داخل ببرم من هم از روی خوش شانسی به دلیل آشنا شدن با این آقا موبایلمو به دوست ایشون دادم و وارد شدم. من تصمیم نداشتم موبایل ببرم اما به دلیل استفاده از مپ با خودم بردم. تیپ من پیرهن سفید، شلوار مشکی و کروات تیره بود که البته هیچ دانشجویی را ندیدم اون روز کروات زده باشه اما به نظرم همیشه کروات باعث اعتماد به نفسم می شده
و جواب هم گرفتم! بعد از وارد شدن و قبل از اینکه نوبت من برای تحویل مدارک برسه یه خانم و آقای ترکی بودن که بهشون هر چی می گقت DS160 نمی فهمیدن منم با اشاره بهشون گفتم که این برگه را می گه! بعد از اینکه رفتن هم از من مدارک خواست و بهم گفت انگلیسی ترجیح می دی یا فارسی که منم گفتم انگلیسی! البته فک می کنم با همه دانشجوها خودشون انگلیسی صحبت می کنن چون یه آقایی هم که فارسی زده بود واسش بعد باهاش انگلیسی صحبت کرد! بعد از وارد شدن ساعت 1:30 تقریبا من نشستم به صحبت با همون آقایی که باهاشون آشنا شدم. یکمی به مدارکم نگاه کردم ببینم همه چی او کی هست یا نه. بعد رفتم آب بخورم متوجه شدم یه سری کتاب روی یه پیش خون هست و من هم یکیشو برداشتم و شروع کردم به خوندن. که اتفاقا بسیار هم باعث کم شدن میزان استرس من شد! یکی یکی اول برای انگشت نگاری صدا زدن و بعد شروع کردن صدا زدن برای مصاحبه. تا اونجایی که من متوجه شدم اول همه ی ترک ها یا هر ملیت دیگه را مصاحبه می کردن و بعد ایرانی ها. که البته یه 2 تا ترک هم ریجکت شدن ولی به بقیه ویزا دادن! که نمی دونم برای چی اومده بودن اون 2 تا. بعد از ترک ها، شروع کردن به مصاحبه با ایرانی ها و به غیر از یه آقایی که برای ادامه تحصیل رشته معماری اومده بودن و یک رن و شوهر دانشجو که و یه آقای میانسال که ویزیتوری تشریف می بردن به همه ویزا دادن. همراه من یه خانم برای J1 بودن که البته خواهرشون چند تا پست بالاتر توضیح دادن. یه آقا برای degree certificate و یک آقا full fund برای phd برق که اول اون آقای برای phd توسط خانم مو مشکی مصاحبه شد و بعد من (با اینکه من 1:15 بودم و یکی 1:00 بود من زودتر رفتم) و بعدش هم چون اومدم بیرون نمی دونم ترتیب چطور پبش رفت اما می دونم اونا هم ویزا گرفتن! دقیقا به من که رسید چون تعداد ایرانی ها زیاد بود باجه کناری هم که اتفاقا اون آقای مو بور قد بلند و خوش تیپ بود باز شد و من اولین نفری بودم که ایشون باهام مصاحبه کردن. قبل از من همگی با همون خانم مو مشکی بودن. احساس می کنم اون خانم حساسیت بیشتری به نسبت این آقا روی کیس ها داشتن! چون از دانشجو ها همه ی مدارکشونو می خواستن و کلا بیشتر از اون آقا مصاحبشون طول می کشید! نوبت من شد و من با روی باز مثل خود همون آقای خوشتیپ سلام کردم و ظهر بخیر گفتم. ایشون هم شروع کردن از من سوال پرسیدن که سوالا به این صورت بود:
فوق چی می خوای بخونی؟ عمران
کدوم دانشگاه؟ University of Texas at Arlington به صورت Unconditional
چرا این دانشگاه؟ .......
scholarship داری؟ فعلا نه
کی هزینتو می ده؟پدرم، دوست دارید bank statementشو ببینید؟
بله
پدرت چی کارست؟ مهندس عمران و یه شرکت داره
اسم شرکت چیه؟ ....
کی فارف التحصیل شدی؟ feb 2011
تو سه سال بعد فارق التحصیلی چی کار می کردی؟ رفتم خدمت و با پدرم کار می کردم
خدمت کجا بودی؟و چی کار می کردی؟ توی army بودم و .....
منظورت از Army ارشته؟ بله
کارت پایان خدمتتو ببینم.
آمریکا کی را داری؟ 2 تا برادر، عمه، مادربزرگ (و داشتم بقیه را لیست می کردم که حرفمو قطع کرد و گفت برادرات چطوری اونجان؟ گفتم اونا هم دانشجویی، گف هر 2 تا بزرگترن؟ گفتم نه یکی کوچکتره. گف اون خومتشو چی کار کرده؟ گفتم پول گذاشته که بعد درسش بیاد و بره بعد گف پس تو دیگه این مشکلو نداری منم گفتم نه و دیگه نپرسید که کجا هستن یا چی می خونن و اینا)
در حین کار تایپ می کرد و در نهایت گفت کی باید آمریکا باشی گفتم بر اساس i20 باید تا 2 جون اونجا باشم که فک می کنم 2 هفته زودتر برای کرایه خونه و اینا زمان مناسبی باشه و یه برگه زرد که ds160 بهش منگنه شده بود بهم داد و گفت من سعی می کنم کاری کنم که به این سمستر برسی و با این برگه و این شماره تو سایت چک کن statusت چیه! منم کقتم مچکرم. گف روز خوبی داشته باشی منم گفتم به همچنین برای شما و خداحافظ!
دوستان من خودم خیلی استرس داشتم اما به نظر من اصلا چیز استرس زایی نیست! اگر شما کیستون هیییییییییچ مشکلی نداشته باشه امکان نداره سنگ جلو پای آدم بندازن!
کلا من فک می کنم ما خیلی سفارت را برای خدمون سخت کردیم و با خوندن این مطالب هم مبزان استرسمون بالاتر می ره! من می خوام این نوید را بهتون بدم که از نظر من امکان نداره اگه کیس شما بدون مشکل هست به شما ویزا ندن!
به امید موفقیت همه ی دوستای عزیزم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)