سلام به همگی،
در این پست قصد دارم من هم تجربیات روز مصاحبم رو انتقال بدم، ایشالا که به درد چند نفر دیگه مثل خودم بخوره
رشته من مهندسی عمران هست، برای فوق لیسانس از آمریکا پارشال فاند داشتم (البته خیلی هم پارشال نبود! فقط 4000 تا گواهی مالی میخواستم)
برگه I-20 برای من هفته اول دسامبر صادر شد، 250 دلار مجبور شدم پول بدم تا با DHL سریع دستم برسه چون شروع ترم من 12 ژانویه هست و خیلی وقت تنگ بود واقعا!
مصاحبه من پنجشنبه 18 دسامبر بود. بلیت مناسب برای آنکارا پیدا نکردم به علت کمبود وقت و در عوض برای استانبول بلیت گرفتم به مدت 1 هفته که اگر خواستن درجا ویزا بدن بتونم همونجا بگیرمش.
شب قبل مصاحبه با اتوبوس از استانبول اومدم به آنکارا. حدود 6 ساعت راهه. اتوبوس ها خیلی راحت هستن و مدام پذیرایی میکنن بین مسیر، اینترنت، تلویزیون (ترکی) و شارژر دارن اکثر اتوبوسها و بلیتشون هم از 30 تا 50 لیر به راحتی گیر میاد. بعد از این تجربه فهمیدم که بهترین کار همینه که آدم یه هفته برای استانبول هتل بگیره و فقط برای مصاحبه بیاد آنکارا خیلی تجربه لذت بخش تری خواهد داشت!
ترمینال اتوبوس هم تو استانبول و هم تو آنکارا چسبیده به ایستگاه مترو هستن و خیلی بی دردسر میشه بهشون رسید. در آنکارا هم راحت با مترو میشه رفت ایستگاه kizilay که فاصله کمی با سفارت آمریکا داره (2-3 کیلومتر پیاده فکر کنم)
و اما از خود مصاحبه:
ازونجایی که با اتوبوس اومده بودم، گوشی و کیف همراهم بود که نمیشد داخل سفارت ببرم. گزینه ای که بیشتر تو فوروم دیده بودم اینه که وسایل رو در ازای 5 لیر به دکه روزنامه فروشی روبروی سفارت بدیم و گزینه بهتری که دم سفارت ازش باخبر شدم سپردن وسایل به دفتر هواپیمایی Iran air یکم بالاتر از دکه هست که بدون هزینه هست و خیالم هم راحت تر بود وقتی به اونا سپردمش.
همراه خودم فقط یه پوشه بردم که توش همه مدارکی که میخواستم به سفارت ارایه بدم رو گذاشته بودم.
بعد از تحویل مدارک میپرسن که مصاحبتون به چه زبونی دوست دارین باشه که شدیدا تصیه میشه بگین انگلیسی اگه برای درس میرین. یه سری انگشت نگاری کردن و بعد مصاحبه من با آفیسر خانومی بود که به نظر هندی میومد و موی مشکی و پوست نسبتا تیره ای داشت. سوالا به این ترتیب بودن:
1. برای چی میخوای بری آمریکا؟ گفتم که پذیرش در رشته مهندسی عمران در مقطع ارشد از دانشگاه آرکانزاس دارم.
2. اونجا قراره چی کار بکنی؟ گفتم که من از استادم خواسته بودم که یه نامه برای سفارت بنویسه و پروژه تحقیقاتی من رو شرح بده و بعد از ارایه نامه گفتم که اگر مایل باشین میتونم خودم هم توضیح بدم که گفت توضیح بده. همزمان با توضیح من نامه رو میخوند و در آخر هم یه چیزایی داخل کامپیوتر زد. در توضیحاتم هم به طور کامل جزییات نامه رو پوشش دادم و گفتم که نوع کارم چی هست، رو چه چیزایی کار میکنم و در نهایت به چه درد میخوره (کاهش هزینه های ساخت و ساز) که مطمئن بشن پروژه حساسی نیست. به هیچ وجه از کلمات تخصصی هم استفاده نکردم که طرف نیاز به پرسیدن سوالات بیشتر یا چک کردن اطلاعات نداشته باشه.
3. آیا جای دیگه هم اپلای کردی؟ که بهش برگه ادمیشنم از چنتا دانشگاه دیگه رو نشون دادم در جاهای مختلف آمریکا و اروپا و گفتم که اینا هم بودن ولی چون فاند نداشتن من همین آرکانزاس رو انتخاب کردم.
4. آیا فامیلی در آمریکا داری؟ خیر. (واقعا هم هیچ فامیلی در آمریکا ندارم)
5. تجربه کار داری؟ خیر. با توجه به اینکه چند ماه از فارغ التحصیلی من گذشته بود براشون توضیح دادم که من 5 ماه پیش فارغ التخصیل شدم ولی این مدت رو برای کنکور ارشد میخوندم و اپلای میکردم، به خاطر همین اصلا دنبال کار هم نرفتم و وقتش رو نداشتم.
6. بعد از اتمام تحصیلت میخوای چیکار بکنی؟ گفتم که بعد از تموم شدنش میخوام برای دکترا اپلای بکنم و حتی با استاد فعلیم هم در این مورد یه حرفایی زدیم. بعد از اتمام اون هم دوست دارم برگردم کشورم و استاد بشم چون این تحقیقات تو ایران مورد توجه نیستن و میتونن برای کشورم مفید باشن. در مورد وثیقه ای که گذاشتم گفتم و برگه ترجمه شده وثیقه رو بهشون دادم و گفتم که پول زیادیه و اگه برنگردم دولت ضبطش میکنه. در مورد پدر و مادرم هم گفتم که نمیتونم تنها بزارمشون و دوست دارم به محض پایان تحصیلاتم برگردم پیششون و این دسته حرفها.
فکر کنم اینا کل سوالایی بود که از من پرسید.
یه سری نکات دیگه راجع به مصاحبه:
- بر خلاف خیلی پستایی که خوندم تو فوروم، خیلی با حوصله و با دقت به حرفام گوش میداد و سوال میپرسید، حدود 5-10 دقیقه مصاحبم طول کشید بر خلاف تجربه خیلی از افراد که ادعا میکردن مصاحبشون به 1 دقیقه هم نرسیده و تا 1:30 بیشتر داخل سفارت نبودم (وقت من ساعت 1 بود)
- از من گواهی بانک نخواست با این که باید برای 4000 دلار گواهی میدادم.
- رزومه و sop برده بودم و خواستم بهش نشون بدم ولی گفت که لازم نیست.
- وقتی که DS-160 رو پر میکردم بلیت نداشتم ولی قبل مصاحبه بلیت خریده بودم و بلیتم رو هم بردم و بهش نشون دادم و گفتم که من اون موقع بلیت نداشتم ولی الان برای فلان روز بلیت دارم، گفتم شاید بهتر باشه به شما هم اطلاع بدم ازونجایی که در DS-160 اطلاعاتشو میخواستین. که بلیت رو هم گرفت و نگاه کرد و گفت اوکیه.
- در مورد پروژه کارشناسیم یا کارآموزیم هم هیچ سوالی نکرد.
- من سفارتای دیگه رو نمیدونم ولی در آنکارا محل انگشت نگاری و مصاحبه و سالن انتظار همه یکی هستن (یک سالن) و باجه های مصاحبه و انگشت نگاری فقط چند قدم با صندلیها فاصله دارن و پشت صندلیها هستن که من و چند نفر دیگه این موضوع رو نمیدونستیم یکم استرس گرفتیم که این چه وضعیه آخه، همه حواسشون به ما میره و صدامون رو راحت میشنون و تمرکز نداریم و این حرفا ولی وقتی سمت باجه میری و مصاحبه شروع میشه میفهمی که اصلا صدا به صندلیها نمیرسه و نیازی نیست که نگران بقیه باشید، مخصوصا که روی همه هم به طرف مخالفه و منتظرن که شمارشون خونده بشه.
- به نظرم بهترین استراتژی برای روز مصاحبه اینه که راستش رو بگین، توضیح به اندازه کافی بدین، از کلمات ساده استفاده کنین که آفیسر متوجه بشه و به هیچ وجه موقع جواب دادن استرس به خودتون راه ندین که کاملا از چهرتون خونده میشه و به جواباتون شک میکنن بی دلیل.
به شخصه از این قرصایی که بچه ها برای کاهش استرس تجویز میکنن استفاده نکردم من و لازم هم نبود به نظرم با این که تا قبل ورود به سفارت خیلی استرس داشتم ولی به محض ورود استرسم از بین رفت و خیلی راحت با آفیسر و کارمندای سفارت حرف زدم.
---
در آخر هم آفیسر یه سری چیز تو کامپیوترش تایپ کرد برای 1-2 دقیقه و گفت که ویزای شما approve شده، یه برگه سفید رنگ بهم داد و گفت که 3-5 روز دیگه میتونین از دفتر پست (PTT) دریافتش کنین با اینکه روی برگه نوشته بود 5-7 روز کاری! و وقتی که ازش پرسیدم که آیا معلومه که سینگل هست یا مولتی گفت که احتمال خیلی زیاد سینگله
ولی وقتی که برای گرفتن پاسپورتم به اداره پست رفتم دیدم که در کمال ناباوری ویزای مولتیپل گرفتم!
تنها اشتباهی که کردم این بود که موقع گرفتن وقت سفارت دفتر پست رو آنکارا زده بودم چون فکر میکردم آنکارا میرم ولی وقتی برنامم عوض شد و رفتم استانبول یادم رفت که پست رو هم به استانبول تغییر بدم و مجبور شدم دوباره به آنکارا اتوبوس بگیرم چون به محض approve شدن ویزا دیگه امکان تغییر اداره پست رو ندارین.
دیگه فکر میکنم هر اتفاقی برام افتاد رو سیر تا پیاز تعریف کرده باشم. ایشالا که به درد باقی اعضا بخوره. نظر شخصی من اینه که 90% قضیه از قبل مشخص شده و حتی با توجه به مدارک شما و تصمیمی که گرفتن آفیسرتون رو هم مشخص میکنن از قبل و شانسی نیست این قضیه. مثلا این که به من درجا ویزا دادن، به نظرم از قبل مشخص شده بوده و فقط تو مصاحبه خواستن یه چک نهایی بکنن که از برداشتشون نسبت به کارم مطمئن بشن قبل دادن ویزا و اگه چیز عجیب غریبی نبینن در طول مصاحبه، همون موقع بگن که ویزا اوکی شده.
علاقه مندی ها (Bookmarks)