بحث در مورد اقتصاد جهان و مقایسه ی آن با اقتصاد آمریکا

[shabgard66]

کاربرانی که قصد دارند در مورد اقتصاد کشورها و مقایسه آن با اقتصاد آمریکا بحث و تبادل نظر داشته باشند، میتوانند نظراتشونو در این تاپیک اعلام بفرمایند.

[Royal2009]

دوستمون نکته خوبی اشاره کردن که رقبای اقتصادی در ایران ضعیف هستند و در امریکا رقبا خیلی قوی هستند در بازار اقتصاد و کارو کسب

اما یک نکته هم در نظر باید گرفت که بازار ایران هم کشش چندتنی نداره یعنی اصلا چیزی دراون تعریف نشد و همه چیز درایران دیمی و به اصطلاح عامیانه کشکی پیش می رود. ولی در کشوری مثل امریکا به همون مقدار که رقبا قوی تر هستند فضای رشد هم باز تر است .
یک نکته دیگه هم اضاف کنم که ثروتمندان که هیچ حتی شهروندان متوسط ایران هم امنیت جانی نه خودشون نه خانوادشون ندارند فقر بشدت افزایش یافته و روز به روز بر تعداد جرم ها یی مانند زورگیری و دزدی درایران رو ه افزایشه!
کافی هست شما یک ماشین مدل بالا سوار شوید دیگه جانت در امان نخواهدبود در ایران هر لحظه مممکنه یک نفر در تعقیبت باشه..

همین دیشب با یک صاحب رستوران در ایران صحبت می کردم می گفت اصلا ارامش ندارم هر لحظه فک می کنم الان میخان بهم حمله کنند. می گفت چند روز قبل دزد به ماشینم حمله کرد. گفت یک ویلا درست کردم دزد اومده درب ویلا رو کلا از جا در اورده و می گفت چطور خانواده من جرات میکنن دراین ویلا اسایش داشته باشند.. یک داستان دیگه هم تعریف کرد که یکی از همکاراش ماشین شاسی بلند سوار بو.ده اومده بره داخل منزلش ویک نفر با شمشیر گذاشته زیر گلوش و گوشی موبایلش رو گرفته.

یک داستان واقعی هم حدود 14 روز قبل کنار یک باشگاه بدنسازی چند نفر با پراید بدون پلاک می خواستند ماشین مدل بالای یک نفر رو به زور ازش بگیرن وقتی مقاومت می کنه با اسلحه می کشن و فرار می کنند.

منظور اینکه کسب .کار در ایران اولا که چشم انداز امیدوار کننده ای نداره ثانیا با گستزش فقز نامنی هم بیشتر میشه و درواقع دل شیر میخواد ماشین مدل بالا در ایران سوار شد.. همین الان فک کردید افراد ثروتمند در ایران امنیت دارند؟ هر لحظه جان خودشون و خانوادشون در خطر است..


دوستان لطفا نظری دارند بفرمایند

[pimi810]

دوستمون نکته خوبی اشاره کردن که رقبای اقتصادی در ایران ضعیف هستند و در امریکا رقبا خیلی قوی هستند در بازار اقتصاد و کارو کسب

اما یک نکته هم در نظر باید گرفت که بازار ایران هم کشش چندتنی نداره یعنی اصلا چیزی دراون تعریف نشد و همه چیز درایران دیمی و به اصطلاح عامیانه کشکی پیش می رود. ولی در کشوری مثل امریکا به همون مقدار که رقبا قوی تر هستند فضای رشد هم باز تر است .
یک نکته دیگه هم اضاف کنم که ثروتمندان که هیچ حتی شهروندان متوسط ایران هم امنیت جانی نه خودشون نه خانوادشون ندارند فقر بشدت افزایش یافته و روز به روز بر تعداد جرم ها یی مانند زورگیری و دزدی درایران رو ه افزایشه!
کافی هست شما یک ماشین مدل بالا سوار شوید دیگه جانت در امان نخواهدبود در ایران هر لحظه مممکنه یک نفر در تعقیبت باشه..

همین دیشب با یک صاحب رستوران در ایران صحبت می کردم می گفت اصلا ارامش ندارم هر لحظه فک می کنم الان میخان بهم حمله کنند. می گفت چند روز قبل دزد به ماشینم حمله کرد. گفت یک ویلا درست کردم دزد اومده درب ویلا رو کلا از جا در اورده و می گفت چطور خانواده من جرات میکنن دراین ویلا اسایش داشته باشند.. یک داستان دیگه هم تعریف کرد که یکی از همکاراش ماشین شاسی بلند سوار بو.ده اومده بره داخل منزلش ویک نفر با شمشیر گذاشته زیر گلوش و گوشی موبایلش رو گرفته.

یک داستان واقعی هم حدود 14 روز قبل کنار یک باشگاه بدنسازی چند نفر با پراید بدون پلاک می خواستند ماشین مدل بالای یک نفر رو به زور ازش بگیرن وقتی مقاومت می کنه با اسلحه می کشن و فرار می کنند.

منظور اینکه کسب .کار در ایران اولا که چشم انداز امیدوار کننده ای نداره ثانیا با گستزش فقز نامنی هم بیشتر میشه و درواقع دل شیر میخواد ماشین مدل بالا در ایران سوار شد.. همین الان فک کردید افراد ثروتمند در ایران امنیت دارند؟ هر لحظه جان خودشون و خانوادشون در خطر است..


دوستان لطفا نظری دارند بفرمایند

این قضیه کاملا درسته. ایران برای پولدار شدن جای بسیار خوبیه، منتهی برای استفاده از اون پول اصلا جای خوبی نیست! برای همین هم پولدارهای زرنگ ایرانی بیزینس های جا افتاده تو ایران دارن و خودشون خارج ساکنن.
چیزی که تو ایران تعریف نشده حریم شخصی هستش و شما هر چقدر پولدار تر باشی حریم شخصیت به همون نسبت بیشتر در خطره و این حس نا امنی تمام لذت اون ثروت رو از بین می بره، مگر برای افراد تازه به دوران رسیده که اونام بعد چند سال زده میشن از محیط.

بخث امنیت به کنار، امکانات تو ایران بر اساس ثروت توزیع نشده. شما وضع مالیت از یه حدی بالاتر بره عملا سطح امکانات و کالاهایی که بهشون می تونی دسترسی داشته باشی در اون حد بالا نخواهد بود و ناچارا" باید به خارج از کشور بری تا بتونی از پولت استفاده ی درست ببری.
هزینه ی یک شب اقامت تو یه هتل لوکس تو لاس وگاس به مراتب از اقامت در یک هتل خوب در اصفهان ارزان تره.

بحث آلودگی هوا، نا امنی ناوگان حمل و نقل هوایی، قیمتهای کاذب خودروی با کیفیت و .... که بماند.

[Royal2009]

فکر میکنم ساخت بیزنس در آمریکا برای یک ایرانی ، شبیه یک شهرستانی باشه که بیاد تهران و بخواد یک بیزینس تاسیس کنه . سختتر ، پیچیده تر و رقبا گردن کلفت تر هستند و احتمالا تقلب ، زیرپا کشیدن و غریب کشی هم جزو قوانین نانوشته بازی هست چون هیچ شرکتی دلش نمیخواد یک شرکت دیگه بیاد و جاش رو بگیره و احتمالا دلش میخواد توی نطفه خفش کنه تا فردا مجبور نشه با یکی همقد خودش مبارزه کنه!

ولی خب شبیه این فیلم های راز بقا که حتی بچه های تمساح و شیر و پلنگ هم تا یک سن خاص از خطر مصون نیستن و احتمال کشته شدنشون توسط رقبا هست ، فکر میکنم شرکت های تازه کار تا به این مرحله برسند باید سختی های بسیاری رو پشت سر بگذارند و واقعا نمیدونم درصد موفقیت و زنده موندنشون چقدر هست؟!!
تازه بچه های شیر و پلنگ یه مادر دارند که 4 چشمی مراقبشون هست و غذا هم براشون میاره ، ما در آمریکا فکر کنم فقط خدارو داریم و بس !

خوشحال میشم دوستان با سابقه تر در آمریکا بگند چنین تحلیلی رو قبول دارند و واقعیت داره یا نه؟

در مورد قسمت اول تحلیلتون یک نمه ایراد داره بنظرم
ببینید همین الان کسانی که ازشهرستان میرن تهران من افراد بسیار موفقی درشون می بینم چون یک مهاجر می دونه دنباله چی هست و هدفش مشخصه. درسته سختی های خاص خودشه شو داره ولی چون هدف مشخصه احتمال موفقیت بالا هست

یک مثال بزنم من یک مدت در یزد زندگی کردم واسم جالب بود در منطقه به اصلاح اعیان نشین شهر بسیار ماشین های گران قیمت با پلاک تهران می دیدم! بعد واسم جالب بود از یکیشون پرسیدم چقدر تهرانی اینجا زیاد شده. گفت نه اینها یزدی هایی هستند که در تهران بزینس دارن و اینجا هم خانه و کاشونه دارند.. بعبارتی اینها اونقدر در تهران موفق بودند و کار وکاسبی واسشون گرفته بود که یزد رو داشتند هم تهران رو! جالب بود واسم.
یعنی واقعا می تونم به جرات می تون بگم یزدی های مقیم یا شاغل در تهران بشدت موفق هستند...

آذری های ایران و حتی بقیه شهرها هم بسیار در تهران چه درزمینه اقتصادی حتی تحصیلی بسیارموفق عمل می کنند.

تحلیل شما رو بقیه دوستان می تونند بهتر در مورد امریکا اظهار نظر کنند

[alamdar_313]

در مورد قسمت اول تحلیلتون یک نمه ایراد داره بنظرم
ببینید همین الان کسانی که ازشهرستان میرن تهران من افراد بسیار موفقی درشون می بینم چون یک مهاجر می دونه دنباله چی هست و هدفش مشخصه. درسته سختی های خاص خودشه شو داره ولی چون هدف مشخصه احتمال موفقیت بالا هست

یک مثال بزنم من یک مدت در یزد زندگی کردم واسم جالب بود در منطقه به اصلاح اعیان نشین شهر بسیار ماشین های گران قیمت با پلاک تهران می دیدم! بعد واسم جالب بود از یکیشون پرسیدم چقدر تهرانی اینجا زیاد شده. گفت نه اینها یزدی هایی هستند که در تهران بزینس دارن و اینجا هم خانه و کاشونه دارند.. بعبارتی اینها اونقدر در تهران موفق بودند و کار وکاسبی واسشون گرفته بود که یزد رو داشتند هم تهران رو! جالب بود واسم.
یعنی واقعا می تونم به جرات می تون بگم یزدی های مقیم یا شاغل در تهران بشدت موفق هستند...

آذری های ایران و حتی بقیه شهرها هم بسیار در تهران چه درزمینه اقتصادی حتی تحصیلی بسیارموفق عمل می کنند.

تحلیل شما رو بقیه دوستان می تونند بهتر در مورد امریکا اظهار نظر کنند

البته من قسمت اول رو به این مقصود گفتم که یک شهرستانی که تنها و غریب باشه و شناختی از محیط و فرهنگ و فرصت ها و چالش ها نداشته باشه ، و یا اعتبار کاری ای در ابتدا نداشته باشه خیلی سخت هست براش کار کردن . البته این مورد فقط راجع به تهران نیست و اگر یک تهرانی هم بره توی یک شهرستان دیگه بیزنس بزنه دقیقا با همین مشکلات در سالهای نخستین روبه روست .

به نظر من (تجربه شخصی) اکثر شهرستانی های موفق در تهران ، یا از سنین خیلی پایین اومدن و به قولی از شاگردی شروع کردن و سالها طول کشیده موفقیتشون ، یا هم قبلا در شهرستان بیزنس موفقی داشتند و بعد برای گسترشش به تهران اومدن و یا هم فامیل و دوست و آشنا و خلاصه کسی بوده دستشون رو گرفته و کمکشون کرده .

البته میشه کسی هیچکدوم از اینارم نداشته باشه و تک و تنها پاشه بیاد و پیشرفت هم بکنه ولی خب خیلی خیلی سختتر و طولانی تر میشه (هرچند بازم میشه استثنا پیدا کرد ، ولی بحث ما در مورد استثناها نیست)

[pimi810]

فکر میکنم ساخت بیزنس در آمریکا برای یک ایرانی ، شبیه یک شهرستانی باشه که بیاد تهران و بخواد یک بیزینس تاسیس کنه . سختتر ، پیچیده تر و رقبا گردن کلفت تر هستند و احتمالا تقلب ، زیرپا کشیدن و غریب کشی هم جزو قوانین نانوشته بازی هست چون هیچ شرکتی دلش نمیخواد یک شرکت دیگه بیاد و جاش رو بگیره و احتمالا دلش میخواد توی نطفه خفش کنه تا فردا مجبور نشه با یکی همقد خودش مبارزه کنه!

ولی خب شبیه این فیلم های راز بقا که حتی بچه های تمساح و شیر و پلنگ هم تا یک سن خاص از خطر مصون نیستن و احتمال کشته شدنشون توسط رقبا هست ، فکر میکنم شرکت های تازه کار تا به این مرحله برسند باید سختی های بسیاری رو پشت سر بگذارند و واقعا نمیدونم درصد موفقیت و زنده موندنشون چقدر هست؟!!
تازه بچه های شیر و پلنگ یه مادر دارند که 4 چشمی مراقبشون هست و غذا هم براشون میاره ، ما در آمریکا فکر کنم فقط خدارو داریم و بس !

خوشحال میشم دوستان با سابقه تر در آمریکا بگند چنین تحلیلی رو قبول دارند و واقعیت داره یا نه؟

مارکت آمریکا انقدر بزرگه که اصلا نمی شه گفت یکی برنده ست و بقیه بازنده. همه دارن سود می برن و تازه هیچ شرکتی هم تا ابد دوم نمیاره. بسیاری شرکتهای غول بودن تو دهه ی 80 که الان اثری ازشون نیست. خیلی از این شرکتهایی هم که الان هستن ممکنه 40 سال دیگه نباشن. نباید این طور مسایل رو تو بازه ی رمانی محدود مورد مطالعه قرار داد.

سیستم سرمایه داری ضد هر گونه رکود هستش و مهره های ساکن رو سریع از صفحه محو میکنه. بنابراین همیشه شرکتهای جدید به وجود میان و جالب اینه که خیلی از بیزینسها سرمایه شون رو به ایده ی جدید انتقال میدن.

[alamdar_313]

مارکت آمریکا انقدر بزرگه که اصلا نمی شه گفت یکی برنده ست و بقیه بازنده. همه دارن سود می برن و تازه هیچ شرکتی هم تا ابد دوم نمیاره. بسیاری شرکتهای غول بودن تو دهه ی 80 که الان اثری ازشون نیست. خیلی از این شرکتهایی هم که الان هستن ممکنه 40 سال دیگه نباشن. نباید این طور مسایل رو تو بازه ی رمانی محدود مورد مطالعه قرار داد.

سیستم سرمایه داری ضد هر گونه رکود هستش و مهره های ساکن رو سریع از صفحه محو میکنه. بنابراین همیشه شرکتهای جدید به وجود میان و جالب اینه که خیلی از بیزینسها سرمایه شون رو به ایده ی جدید انتقال میدن.

درسته شاید این حرف تا زمانی که هنوز چین به عنوان یک رقیب بزرگ تجاری مطرح نبود درست بود اما ما توی اخبار میشنویم هر از گاهی یک بانک یا شرکت بزرگ مثل خودروسازی اعلام ورشکستگی یا تعدیل نیرو یا تعطیل کردن برخی شعبش میکنه و یا اعلام ضرر در سودش میکنه نسبت به سال گذشته و رتبه اعتباریش با کاهشش مواجه میشه.

با تحلیل شما این شرکت ها دیگه از رده خارج شدن و دارند کم کم حذف میشند ، اما وقتی به نامهایی مثل "لمن برادرز" در آمریکا یا "رویال بانک" انگلیس و "بانکیا" در اسپانیا و یا جنرال موتور و پژو سیتروئن و اُپل و .... برمیخوریم به نظرم این فرضیه رو رد میکنه و معلومه که اوضاع چندان مطلوب نیستش

حالا اگر تازه کار و غریب هم باشی که احتمالا سختی ها بیشتر هم میشه

[rahi2012]

مارکت آمریکا انقدر بزرگه که اصلا نمی شه گفت یکی برنده ست و بقیه بازنده. همه دارن سود می برن و تازه هیچ شرکتی هم تا ابد دوم نمیاره. بسیاری شرکتهای غول بودن تو دهه ی 80 که الان اثری ازشون نیست. خیلی از این شرکتهایی هم که الان هستن ممکنه 40 سال دیگه نباشن. نباید این طور مسایل رو تو بازه ی رمانی محدود مورد مطالعه قرار داد.

سیستم سرمایه داری ضد هر گونه رکود هستش و مهره های ساکن رو سریع از صفحه محو میکنه. بنابراین همیشه شرکتهای جدید به وجود میان و جالب اینه که خیلی از بیزینسها سرمایه شون رو به ایده ی جدید انتقال میدن.

وی ...تیوب ویدوئوی هست که در باره فانی بودن علم از نظر استیو جابز هست . خودش میگه 40 سال دیگه ممکنه کسی حتی اسم من رو هم نشنیده باشه چه برسه به شناختنم. خصوصیت سیستم سرمایه داری همینه یعنی تا وقتی قدرت رقابت داری میتونی دوام بیاری چون بناست هژمونی سرمایه داری خودش رو نگه داره و اهل رویا پردازی های ایدئولوژیک نیست.(برعکسی سیستم های شرقی) دیگه این هم به صنعت بسط پیدا میکنه هم فرهنگ صنعتی و یا صنعت فرهنگی که با هم رابطه دوسویه و خودبه خودی دارند.

[pimi810]

وی ...تیوب ویدوئوی هست که در باره فانی بودن علم از نظر استیو جابز هست . خودش میگه 40 سال دیگه ممکنه کسی حتی اسم من رو هم نشنیده باشه چه برسه به شناختنم. خصوصیت سیستم سرمایه داری همینه یعنی تا وقتی قدرت رقابت داری میتونی دوام بیاری چون بناست هژمونی سرمایه داری خودش رو نگه داره و اهل رویا پردازی های ایدئولوژیک نیست.(برعکسی سیستم های شرقی) دیگه این هم به صنعت بسط پیدا میکنه هم فرهنگ صنعتی و یا صنعت فرهنگی که با هم رابطه دوسویه و خودبه خودی دارند.

درسته.
مثال فوق ملموس بزنم: آتاری.
آتاری یه زمانی تو ده کوره های ایران هم نفوذ کرده بود! الان کجاست؟

[alamdar_313]

وی ...تیوب ویدوئوی هست که در باره فانی بودن علم از نظر استیو جابز هست . خودش میگه 40 سال دیگه ممکنه کسی حتی اسم من رو هم نشنیده باشه چه برسه به شناختنم. خصوصیت سیستم سرمایه داری همینه یعنی تا وقتی قدرت رقابت داری میتونی دوام بیاری چون بناست هژمونی سرمایه داری خودش رو نگه داره و اهل رویا پردازی های ایدئولوژیک نیست.(برعکسی سیستم های شرقی) دیگه این هم به صنعت بسط پیدا میکنه هم فرهنگ صنعتی و یا صنعت فرهنگی که با هم رابطه دوسویه و خودبه خودی دارند.

نکته اش همینه . سرمایه داری دیگه فقط محدود به آمریکا یا اروپا نیست و الان توی جهان هر دهه یا هر چند دهه قدرت جدیدی ظهور میکنه و رقبارو به کنار مزینه . امروز چین فردا هند و شنیدم میگن تا 2050 کشوری مثل پاکستان هست که یک قدرت جهانی میشه!

پست قبل من در مورد قسمت اول حرف جناب pimi810 بود و منظور اینکه دیگه حتی نمیشه روی مارکت آمریکا، با ظهور قدرت های دیگه مثل چین حساب باز کرد ، و این یعنی شرایط سختتر از سخت میشه برای پیشرفت در اون کشور