من خودم اهل برخورد فیزیکی نیستم و اصلا این کار رو دون شأن یک انسان عاقل و بالغ میدونم، ولی بعضی وقتها به هر دلیلی جماعتی هستند که ممکنه با قصدها و نیت های مختلف مزاحم آدم بشند . خواستم ببینم چه باید کرد؟ مثلا ما اومدیم که 911 رو بگیریم طرف زد و افتاد گوشیمون شکست ! نمیشه که بگیم دستت درد نکنه و سرمون رو بندازیم پایین و بریم! یا شایدم باید از طرف عذرخواهی کنیم و رخصت رفع زحمت هم بخوایم؟
یا شایدم واقعا باید بخوایم؟!!!!
اینارو واسه روز مبادا میپرسم چون بالاخره حادثه پیش میاد و ممکنه آدم کنترل خودش رو از دست بده(منظور وقتی هست که حق با شما باشه و طرف از شما طلبکار باشه!! )
دوست عزیز شما اینجا همین که صحبت کنی هنوز جمله ی اولت تموم نشده طرف میفهمه آمریکایی نیستی اونوقته که دیگه خیالش راحت میشه که دستت به هیچ جا بند نیست و اوضاع بدتر هم میشه. یه دفعه یکی از دوستای ایرانی از من پرسید اگه یه نفر بهم تیکه انداخت، منم میتونم جوابشو بدم؟ گفتم بهتره چیزی نگی...بعد از یه کم مکث ازش پرسیدم حالا مثلا اگه بخوای بگی چی میگی؟ که خوب گفت فعلا حضور خاطر ندارم! هر بار که برخوردی پیش بیاد متضرر بدون شک شما هستی. واسه ی همین بهتره اصلا فکرشو از ذهنت بیرون کنی.
Quaecumque Vera
منم کاملا با گفته کاربر s.m.h.sh موافقم.
تازه من فکر نمیکنم آمریکا انقدر که شما فکر میکنید تیکه اینها بندازن
اینجا که من هستم کسی به کسی تیکه نمیندازه یا حداقل من ندیدم
در ضمن خیلی هم مهمه که بدونید جاهایی که میرید محله های خطرناک نباشه که اونم میتونید از دوستان مطلع تو فروم سوال کنید
به نظرم همین اصل رو رعایت کنید که محله های داغون نرید، اتفاقی نمی افته
بعدم خیلی دنبال این قضیه نباشید چون همین که یاد بگیرید چه کار کنید، باعث میشه اون لحظه که این اتفاق می افته واکنش نشون بدید و این براتون گرون تموم شه
ممنون از دوستان
پس باید تو دوران دانشجویی آسته بریم آسه بیایم شب پره نیشمون نزنه
به نظرم اینکه آدم سعی کنه تنها نباشه(چه در رفت و آمدهاش و چه در محله زندگی و ...) ، یعنی هرجا میره چنتا دوست خوب پیدا کنه ، توی این زمینه خیلی کمک کننده باشه و اگر اتفاقیم افتاد(که البته در اینصورت احتمالش بسیار کمتره) آدم اون ناراحتی و فشاری که وقتی تنها باشه روش هست کمتره
فقط به عنوان آخرین سوال در این زمینه ، اگر خدایی نکرده اتفاقی افتاد و درگیری پیش اومد و حتی کسیم آسیب دید یا کشته شد ، مارو دیپرت میکنند یا همونجا محاکمه؟ و زندانی میکنن؟ یا اصلا دیدی اعدام هم شدیم
احتمالا برخی جرم هارو دیپرت میکنن و برخی رو همونجا محاکمه میکنن ، کسی میدونه این جرم ها چی هستن؟
همچنین اگر برگردیم ایران همه چی فراموش شدست یا نه تو ایران پیگیری میشه قضیه(به قول معروف فیلم زیاد میبینم )؟
حالا فکر نکنید من مجرمی چیزی هستم فقط میخوام همه ی جنبه های قضیه رو به طور کامل بدونم .
من اومدم كانزاس سيتي حدود يه ماهه و يه ماه هم ممفيس بودم و چند روزي نيويورك
تو نيويورك برخورد امريكاييا محشره و بقدري گرم و خوبن عاشق اين ابر شهر زيبا ميشه ادم تازه خودشون معتقدن west coast گرمن و east coast فرندلي نيستن خيلي! بعد همينكه وارد ممفيس شدم ديدم ديدها يه مقدار فرق داره و يه مدلي به ادم نگاه ميكنن كه چرا اومدي اينجا! البته همه نه و از همون مردماي فرندلي كه گفتم تو ممفيس هم هست ولي به همون مقدار اين تيپ ادما هم هستن كه به خارجيا يه جورايي نگاه ميكنن ! بعد اومدم كانزاس و اينجا دانشگاه همون اول كاري ديدم همه دانشجو ها اومدن طرفم تو سلف سرويس و خيلي خوش برخورد و مهربون و ... به محض اينكه گفتم ايراني هستم يه جورايي ترش ميكنن و انكار زياد خوششون نمياد از ادم! و تو برخورداي بعدي اصن رفتارشون قشنگ نيست و همش روشونو ميكنن اونور كه يه وقت مجبور نشن سلام كنن.. يه مدلي كه انگار از ما ايرانيا ميترسن ( حتي از دهن يكيشونم هم شنيدم)خبر ندارن ما چقد مظلوميم! و اون چيزي كه تو اخبار ميگن نيستيم! البته برخورد خوب هم هست و مسولاي دانشگاهش عالي برخورد ميكنن و خيلي حال ميكنه ادم با اين مقوله البته بخاطر پول ما هستش و الا اينام فك كنم همون جريانه. خلاصه كنزاس فيكس مركز امريكاس و انتظار همچين چيزايي رو داشتم قبل از عزيمت ولي خب اشكال نداره قرار نيست هميشه اينجا بمونم يا ميرم ال اي واسه كار و زندگي .
هم اتاقيمم هم يه پسر ١٩ ساله با مزه اس كه ماله ويسكانسينه و اينم روزاي اول اصلا باهام حرف نميزد ولی الان خيلي دوستاي خوبي واسه هم شديم و خودش بهم گفت روزاي اول مشكل داشتم با بودنت! ولي الان خوشحالم از اومدنت )
ویرایش توسط javad1200 : April 17th, 2014 در ساعت 09:20 PM
سلام. ممنون ازینکه تجاربتون رو share میکنید، هرچند تجارب شما با من در موارد زیر متفاوته:
1) توصیفتون از مردم نیویورک؛ من دو تا از دوستای آمریکاییم هر دو متولد نیویورکن و هردوشون از رفتار عمومی مردم چندان خاطره ی خوبی ندارن. بار ها و بار ها اصرار میکنن که رفتار rude در شهر نیویورک کم دیده نمیشه!
2) این که در سلف سرویس همه اومدن طرف شما و خیلی خوش برخورد و مهربون بودن. من تا این لحظه هیچ وقت نشده توی food court باشم و کسی رو دعوت نکرده باشم و خودش بیاد طرف من. مگه این که دوست بسیار صمیمی شما باشه؛ این هم در راستای تفاوت های اساسی مفهوم privacy در ایران و آمریکاست.
3) معمولا افراد به کسی زل نمیزنن و روی برگردوندن برای سلام نکردن یه رفتار کاملا طبیعی هست. بازم در راستای احترام به privacy افراد هست. یه مثال دیگه اینه که خیلی از دانشجو ها وارد کلاس میشن اصلا به کسی سلام نمیکنن هرچند با شما رفت و آمد داشته باشن.
4) اینکه مسوولین دانشگاه بابت پول به شما احترام میگذارن. مطمین باشید اینطور نیست؛ چون خیلی از ماها اصلا شهریه ای پرداخت نمیکنیم، که دریافتیمون هم از دانشگاه هست. اگر هم که شما شهریه پرداخت میکنید اون هزینه چیزی نیست که بخواد کسی رو وادار به احترام گذاشتن به شما کنه.
با احترام و تشکر
ویرایش توسط javad1200 : April 17th, 2014 در ساعت 09:21 PM
Quaecumque Vera
برخورد امريكايي ها با ما در مجموع تا ألان كه خوب بوده ما در نيويورك واشنكتن و كاليفرنيا بوديم تو اين مدت كوتاه اكثر إفرادي كه ديديم خوش برخورد بودن و خيلي وقتها شد كه ميديدن دنبال ادرس يا جايي هستيم خودشون ميومدين جلو و سؤال مي كردن كمك ميخواين ؟ خيلي محدود هم مواردي بود كه رفتارشون جوري بود كه به آدم بر ميخورد اونهم مربوط به مأمورين كنترل بليط در فرودكاه داخلي و اتوبوس و ،،، اونهاهم توهيني نكردن فقط بعضي هاشون زيادي جدي و خشك بودن ما هم كه اينقدر همه جا برخورد خوب و با لبخند ديديم بد عادت شديم. بقيه همه خيلي خوش برخورد مؤدب و با احترام اكثرا هم به آدم لبخند ميزنن. حالا در اينده برعكس شد ميام خبر ميدم.
از زندگی اموختم: هرانچه که رها کردم بسویم شتافت و هرانچه که بسویش شتافتم از من گریخت.
اصولا برداشت آدم ها در این زمینه متفاوته! - کلا خیال همه رو راحت کنم این آمریکایی ها هم وقتی قاطی می شین باهاشون می فهمین اهل دروغ و خاله زنک بازی و پشت سر همه حرف زدن هستن. هر کسی اصالت داشته باشه و خودشو وا نده تو یه فرهنگ دیگه کم کم همه بهش جذب می شن. من یادم نمیاد تو ایران هم از اول همه دانشگاه روز اول با هم دوست می شدن. این مسائل زمان می بره. اینجا مفهوم پرایوسی روی کاغذ و در حرف خیلی تاکید می شه اما در عمل شما متوجه می شید خیلی هم پرایوسی ندارین.
تعریف بهتر بودن اینجا اونم فرسخ ها رو نمی دونم از کجا در آوردین اما می تونین بگین توی تعریف حقوق شهروندی اینجا خیلی تاکید می شه (تنها نکته تفاوت) - اما چیزای بهتری که تو ایران برای شما منتهی می شد به جاهای دیگه رو لطفا عمومی بیان نکنین. این هم یکی دیگه از تفاوت اصالت افراد هست البته.
ویرایش توسط javad1200 : April 17th, 2014 در ساعت 09:23 PM
من اگر سد شکن نباشم، همان بهتر که نباشم!
علاقه مندی ها (Bookmarks)