برخورد آمریکایی ها با ما

[Mehrad]

من تجربه زندگی در همه جور شهری داشتم، از شهر‌های خیلی‌ کوچک تا شهر‌های خیلی‌ بزرگ. خارج از دانشگاه خیلی‌ جاهای دیگه غیر از بار و کلاب هست که یک خانوم محجبه میتونه ارتباطات اجتماعی داشته باشه. مشابه این رو قبلا هم شنیدم که اگه کسی اهل مشروب نباشه، در آمریکا ایزوله میشه. اصلا اینجور نیست. موقعیت‌های ارتباطات اجتماعی در آمریکا خیلی‌ گسترده و متنوع هست.

[maxi1]

مساله نوشیدن یا ننوشیدن نیست. برخورد با خانوم حجاب دارند همراه با احترام بیشتر هست و البته توام با فاصله گرفتن. ایزوله نیستند و بیشتر فعالیت ها یا تقریبا همه فعالیت ها میتونند داشته باشند ولی برای دوست شدن و وقت گذراندن نیاز به فکر، منش، ذائقه مشابه هست و گاهی درصد تشابه خیلی کاهش پیدا میکنه. نظر من این هست که با هم فکران خودشون ( با حجاب یا بدون حجاب) بهتر میتونند معاشرت کنند و لذت ببرند و برای سایر افراد باید وقت بیشتر اختصاص بدهند. با فرمایش شما هم من موافق هستم که ایالت های دموکرات و شهرهای دانشجویی مناسب تر هستند.
ولی روابط پایدار به زعم من در محیط دانشگاه یا محل کار نمیتونه شکل بگیره. شاید شروع مناسبی باشه ولی در همین حد هم باقی خواهد ماند و توسعه پیدا نمیکنه در بیشتر موارد. حداقل تجربه و مشاهده من این مطلب نشان میده.
تفکر تبعیض هم در ذهن افراد هست. حتی خیلی مراعات مسلمان ها بیشتر می کنند ولی شاید پست حساس به نمایندگان تفکر خاص ندهند.

[Mehrad]

من ۱۱ ساله که اینجا زندگی‌ می‌کنم و زندگی‌ در شهر‌ها و ایالت‌های مختلف رو تجربه کردم. اینکه شما ندیدید، معنیش این نیست که نمیشه "روابط پایدار" شکل داد. من در شهر‌های مختلف موارد مشخص سراغ دارم، نه صرفا شنیده ها، از افراد تحصیلکرده (دکتر، مهندس، وکیل، استاد دانشگاه و غیره) با اعتقادات مذهبی‌ و ظاهر مذهبی‌ که روابط حرفه‌ای و تخصصی کاملا موفق دارن و روابط اجتماعی گسترده و کاملا در جامعه آمریکا جا افتادن. اگه کسی بخواد عقاید مذهبی‌ خودش رو به بقیه تحمیل کنه، حتی اگه امریکایی مسیحی‌ هم باشه، روابط اجتماعیش محدود میشه. همونطور که قبلا گفتم، موقعیت‌های ارتباطات اجتماعی در آمریکا خیلی‌ گسترده و متنوع هست. ممکنه شما تعریف خودتون رو از ارتباطات اجتماعی داشته باشید و فکر کنید اگه کسی از اون روش‌ها دوست پیدا نکنه، نمیتونه "روابط پایدار" داشته باشه. قبلا کسانی‌ بودن در این فروم که اصرار داشتن به من اثبات کنن که من روابط اجتماعی واقعی‌ ندارم، چون لایف ستایل من طبق تعریف اونها محدود بوده یا روابط من طبق تعریف اونها سطحی بوده. احساس اجتماعی بودن و عمق روابط کاملا شخصی هست و افراد دیگه نمیتونن تعریف کنن که آیا روابط اجتماعی یک شخص عمیق هست یا سطحی یا پایدار هست یا ناپایدار.

موقعی که میخواستم ازدواج کنم، یکی‌ از دوستان کشیش خودم رو دعوت کردم که به عنوان شاهد عقد به مسجد بیاد. اون روز‌ها ما اینجا یک arctic blast حسابی‌ داشتیم و نصف اتوبان پوشیده از یخ و شرایط رانندگی‌ خطرناک بود. همون روز خانوم این دوست کشیش من عمل جراحی شونه داشت، ولی‌ به خاطر اینکه بتونه به مسجد بیاد، عمل جراحی شونه خودش رو به یک روز دیگه انداخت و با اون شرایط خطرناک اتوبان، ۶۰ مایل رانندگی‌ کردن و اومدن به مسجد و توی عقدنامه من امضای این دوست کشیش من به عنوان یکی‌ از شهود عقد هست. این کار در هر فرهنگی‌ و در هر جای دنیا "روابط پایدار" و نه سطحی تلقی‌ میشه. در یکی‌ از پست‌های قدیمیم نوشته بودم که چند سال پیش (وقتی‌ مجرد بودم) اینها من رو برای شام کریسمس دعوت کردن خونه شون و در مورد تجربه اون روز مفصل نوشته بودم. موارد اینجوری در پست‌های قدیمی‌ من هست و الان زیاد فرصت ندارم که بنویسم.

این رو هم بگم که برخی‌ از این ذهنیت‌ها و مشاهدات در مورد روابط اجتماعی که من در این فروم میخونم مربوط به دوره مجردی هست و برای کسانی که با ذهنیت مجردی و دانشجویی ایران به اینجا میان. حتی برای کسانی‌ که متولد امریکا هستن و اینجا بزرگ شدن، به محض اینکه خونواده دار و بچه دار بشید، زندگی و روابط اجتماعی شما کلا عوض میشه. اون موقعی که مجرد بودم روابط اجتماعی من خیلی‌ متفاوت بود با الان که باید برنامه زمانیم رو با نیاز‌های بچه‌ام تطبیق بدم. برای امریکایی‌هایی‌ که اینجا بزرگ شدن هم همینه. وقتی‌ کسی بچه دار بشه، خیلی‌ از ارتباطات اجتماعی تقریبا غیر ممکن میشه، مگه اینکه پدر و مادر اون شخص در همون شهر باشن و بتونه بچه رو بگذاره پیش اونها و ارتباطات اجتماعی رو مثل قبل ادامه بده.

[maxi1]

نظر من با وجود اختلاف نظر محترم هست و البته که نتیجه تجربه و مشاهده من هست. اگر زمانی این فروم شبیه دادگاه بوده و کاربران به خاطر عقاید تحت فشار بودند من در آن برهه فعال نبودم و اطلاع ندارم در نتیجه از قسمت هایی از کامنت شما رد شدم.
به نظر من روابط در محل کار یا دانشگاه براساس منافع مشترک هست و نه بیشتر. تا پنجاه سال هم منافع مشترک تامین شود میتونه دوام داشته باشه با هر نوع مذهب یا پوشش و ملیت و تفکر یا فاقد مذهب حتی. من اسم این نوع روابط "پایدار" انتخاب نمی کنم و پایدار نمی بینم. لازم هست مجدد تاکید کنم نظر من محترم هست؟ سایر افراد هم هر طور مایل هستند نامگذاری کنند و با جهان بینی خود بنگرند چون افراد براساس استانداردها خودشون زندگی می کنند هیچ اجبار و القا در کار نیست.

[mehr150]

سلام دوستان . ایشالا که خوب باشین همگی
حیف این تاپیک که حدوداً دوسالی میشه دوستان دیگه کامنتی نمینویسن اینجا و داره خاک میخوره.

راستش موضوعی هست که یه مدت زیادی شدیداً داره مغز منو میخوره و دوست داشتم اینجا مطرحش کنم .

من یه دخترم و احتمالاً در آینده نزدیک ایرانو به قصد تحصیل ترک میکنم. الان هنوز دقیقا نمیدونم کجا و چی میشه, ولی خب این موضوع برام شده یه دغدغه فکری
و شروع کردم به overthinking دربارش.
موضوع از این قراره که راستش من اعتقادات مذهبی دارم و حجاب میگیرم؛ اما از طرفی شدیداً نگران اینم که پس از این که وارد کشور مقصد شدم تبدیل میشم به یه دختر ایزوله و تنها که جامعه ازش فراریه و موفق نمیشه دوستی بسازه. یه آدم گوشه گیر تنها که کسی تمایلی نداره باهاش سر و کار داشته باشه اونم صرفاً بخاطر حجابی که میذاره

به پیدا نکردن شغل مناسب یا مورد discrimination شدید قرار گرفتن هم خیلی فک میکنم.
و این چیزا خیلی منو می ترسونن و هر روز در درستی تصمیمی که گرفتم شک میکنم
خودم دختر flexible ی هستم و سرم همیشه تو کار خودمه. عادت ندارم سرمو فرو کنم تو زندگی بقیه یا بی ادب باشم و بخوام به سبک خاصی سوقشون بدم. نه ابداً
آدمی هم نبودم که سرمو بندازم پایین و فقط مذهبمو ببینم؛ یا بقیه رو از خودم برونم یا Judgmental رفتار کنم. خودم با قشر خیلی مذهبی حال نمیکنم. پایبندیم به یه سری مرزهای عرفی خاصیه.
نه اون لولویی که با شنیدن کلمه مذهبی به ذهن میرسه.

ولی این ترس مدت زیادیه که باهامه.فک میکنم نمیتونم طرد شدن از یه جامعه رو تحمل کنم.
میدونستم که تاپیک های مربوط به حجاب هم هست؛ ولی بیشتر میخوام برخوردها و فیدبکها رو بدونم برای همین هم توی این تاپیک پستمو نوشتم.
ممنون میشم تجربه ها یا نظراتتونو بگین.

پیشاپیش از کمک دوستان ممنونم.

دوست عزیز بستگی داره بخواهید واقعیت رو بدونید یا به همه چیز خوشبینانه و ایده آل گرایانه نگاه کنید. حتی کسانی که حجاب ندارند هم مشکل دارند در ایجاد رابطه های قوی (به دلیل اشتراکات کمتر) چه برسه به کسانی که حجاب و یا اعتقادات محکم دارند. ترامپ انتخاب مردم آمریکا بود. ایشون رو انتخاب کردن چون حرف دلشون رو میزد. تو خود حدیث مفصل بخوان!

قبلا یک تحقیقی انجام شده بود که دو تا رزومه کاملا یکسان رو با دو عکس متفاوت برای چندین شرکت فرستاده بودن. یکی عکس خانوم محجبه با اسم مریم و دیگری همون خانوم با موهای بلوند, بی حجاب و با اسم مِری! رزومه دوم تماسهای خیلی بیشتری دریافت کرده بود! متاسفانه در دنیای ایده آلی زندگی نمیکنیم.

پیشنهاد من به شما زندگی در شهرهای بزرگ کانادا هست. کانادایی ها لیبرال تر هستند و گوناگونی پوشش و دین و مسلک در کانادا بیشتر است.

[alikanosala]

دوست عزیز بستگی داره بخواهید واقعیت رو بدونید یا به همه چیز خوشبینانه و ایده آل گرایانه نگاه کنید. حتی کسانی که حجاب ندارند هم مشکل دارند در ایجاد رابطه های قوی (به دلیل اشتراکات کمتر) چه برسه به کسانی که حجاب و یا اعتقادات محکم دارند. ترامپ انتخاب مردم آمریکا بود. ایشون رو انتخاب کردن چون حرف دلشون رو میزد. تو خود حدیث مفصل بخوان!

قبلا یک تحقیقی انجام شده بود که دو تا رزومه کاملا یکسان رو با دو عکس متفاوت برای چندین شرکت فرستاده بودن. یکی عکس خانوم محجبه با اسم مریم و دیگری همون خانوم با موهای بلوند, بی حجاب و با اسم مِری! رزومه دوم تماسهای خیلی بیشتری دریافت کرده بود! متاسفانه در دنیای ایده آلی زندگی نمیکنیم.

پیشنهاد من به شما زندگی در شهرهای بزرگ کانادا هست. کانادایی ها لیبرال تر هستند و گوناگونی پوشش و دین و مسلک در کانادا بیشتر است.

یکی از هموطنان تقریبا یک ماهی بعد از ورود به آمریکا تشریف برده بود به یک کلیسا و در یک کلاسی شرکت کرده بود و از حرفهایی که اونجا شنیده بود و نظرات افراد در مورد مسایل اعتقادی خیلی عصبانی بود و می گفت دیگه بمیرم پامو اونجا نمی‌زارم، حاضر هم نبود قبول کنه که در یک چنین محیطی ممکنه حرفهایی گفته بشه که با دیدگاههای ما ایرانی ها فرق میکنه ، یعنی یک جورایی اصرار داشت که در اون محیط همه مثل خودش فکر کنند ، شما خودتون تصور کنید کسی با یک همچین دیدگاهی چطوری میتونه وارد یک جامعه جدید بشه، من فکر میکنم در یک جامعه چند فرهنگی توانایی خود آدمهاست که کمک می‌کنه روابط پایدار تشکیل بدهند یا نه.

[smonabav]

... قبلا یک تحقیقی انجام شده بود که دو تا رزومه کاملا یکسان رو با دو عکس متفاوت برای چندین شرکت فرستاده بودن. یکی عکس خانوم محجبه با اسم مریم و دیگری همون خانوم با موهای بلوند, بی حجاب و با اسم مِری! رزومه دوم تماسهای خیلی بیشتری دریافت کرده بود! متاسفانه در دنیای ایده آلی زندگی نمیکنیم....

این تحقیقی که میگید رو ندیدم، ممنون میشم لینکش رو بفرستید

تحقیق دیگه ای که توی HBR هم منتشر شده، در مورد ethnicity افراده نه دین شون و اگه درست خاطرم باشه گفته که یکسری اسم ها که در بین سیاه پوست ها رایجتره، تلفن های کمتری دریافت کردن برای مصاحبه، در مقایسه با همون رزومه با اسم های رایجتر در بین سفیدپوست ها و تحقیق بعدی در مورد gender discrimination بود

پ.ن: توی امریکا، مرسوم نیست عکس، جنسیت و تاریخ تولد رو توی رزومه ذکر کنند - ولی توی اروپا دیدم که این کار رو انجام میدن

لینک 1
لینک 2
لینک 3

[ghlobe]

این تحقیقی که میگید رو ندیدم، ممنون میشم لینکش رو بفرستید

تحقیق دیگه ای که توی HBR هم منتشر شده، در مورد ethnicity افراده نه دین شون و اگه درست خاطرم باشه گفته که یکسری اسم ها که در بین سیاه پوست ها رایجتره، تلفن های کمتری دریافت کردن برای مصاحبه، در مقایسه با همون رزومه با اسم های رایجتر در بین سفیدپوست ها و تحقیق بعدی در مورد gender discrimination بود

پ.ن: توی امریکا، مرسوم نیست عکس، جنسیت و تاریخ تولد رو توی رزومه ذکر کنند - ولی توی اروپا دیدم که این کار رو انجام میدن

لینک 1
لینک 2
لینک 3

فکر میکنم منظورشون این تحقیق در آلمان است:
https://www.rt.com/news/360029-heads...-job-migrants/

تحقیقات مشابهی هم در کانادا و انگلیس در مورد تاثیر اسم بر گرفتن مصاحبه کاری انجام شده:
https://www.bbc.com/news/uk-england-london-38751307
https://www.theglobeandmail.com/repo...article555082/

[hosein2]

یکی از هموطنان تقریبا یک ماهی بعد از ورود به آمریکا تشریف برده بود به یک کلیسا و در یک کلاسی شرکت کرده بود و از حرفهایی که اونجا شنیده بود و نظرات افراد در مورد مسایل اعتقادی خیلی عصبانی بود و می گفت دیگه بمیرم پامو اونجا نمی‌زارم، حاضر هم نبود قبول کنه که در یک چنین محیطی ممکنه حرفهایی گفته بشه که با دیدگاههای ما ایرانی ها فرق میکنه ، یعنی یک جورایی اصرار داشت که در اون محیط همه مثل خودش فکر کنند ، شما خودتون تصور کنید کسی با یک همچین دیدگاهی چطوری میتونه وارد یک جامعه جدید بشه، من فکر میکنم در یک جامعه چند فرهنگی توانایی خود آدمهاست که کمک می‌کنه روابط پایدار تشکیل بدهند یا نه.

خیلی بستگی به خود ادم داره ٬‌شخصیت مهر طلب نداشتن خیلی مهمه (رجوع کنید به سی دی های هلاکویی برای شناخت مهر طلبی)
من دو تا خانواده رو میشناسم یکی ایرانی و پی اچ دی و دیگری افغانی شیعه که مدتی در ایران بودند. هر دو یک جایی که خیلی مهاجر نیست زندگی می کنند. اون خانواده افغانی که از راه پناهندگی اومدند ٬‌اینقدر رابطه دارند با کلیسا و مردم اون شهر که خیلی سرشون شلوغه و خیلی چیزها بهشون رسیده و خانواده خیلی اجتماعی هستند. به عنوان یه نمونه که فان (شیرن کاری) هست ایشون اون ایجنت و اون مامور وام خونه شون هم رو دعوت کرده بود به پارتی که برای خونه خریدنشون گرفته بود.
و در حالی که اون خانواده دومی میگفتند که این شهر شهر بازنشتسه هاست و چون مهاجر کمتر تو این شهر اومده٬‌ نژاد پرستی پر رنگ تر هست و ناراضی و ناچار داشتند زندگی می کردند و بعد که با این خانواده افغانی آشنا شدند ٬‌ یاد گرفتند و شروع کردند به رفت و آمد و این کار چون بچه هم داشتند ٬‌ خیلی بهشون کمک کرد.

[mehr150]

فکر میکنم منظورشون این تحقیق در آلمان است:
https://www.rt.com/news/360029-heads...-job-migrants/

تحقیقات مشابهی هم در کانادا و انگلیس در مورد تاثیر اسم بر گرفتن مصاحبه کاری انجام شده:
https://www.bbc.com/news/uk-england-london-38751307
https://www.theglobeandmail.com/repo...article555082/

تشکر میکنم. بله منظورم همین بود.

یادم نبود تحقیق در کجا انجام شده ولی فکر نمیکنم موضوعیت قضیه رو تغییر چندانی بده.

یه مطلبی رو میخوام اضافه کنم, فکر میکنم ما باید بپذیریم که با یک سری انسان با دانش محدود مواجه هستیم. من چند باری پیش اومد که میخواستم بیام ایران و مرتب ازم خواسته میشد که مراقب خودم باشم و سالم برگردم و خدا کنه که اتفاقی نیفته واسم و ...
و این حرفها از طرف اساتید دانشگاه و دکتر مهندسهای اطرافم بود (آدمهای خوب و مطلع و بی منظوری که نیت بدی ندارند) و راستش منو ناراحت میکرد که فکر میکردن ایران اینقدر ناامنه. ولی بعد فکر کردم که من چه انتظاری دارم؟ آیا ما حتی یک شبکه انگلیسی زبان بی طرف داریم که بتونیم ایران واقعی و زندگی روزمره رو به این طرفیا نشون بدیم؟ روزنامه انگلیسی بی طرف چی؟ کانال رادیویی؟ احتمالا بجز چند تا کلیپ یوتیوب چیز خاصی از ایران موجود نیست. خب اینا اطلاعاتشون رو باید از کجا بگیرن؟ هرچقدر هم عاقل باشن بهرحال تا حدی تحت تاثیر شبکه های اطلاع رسانی خودشون قرار میگیرن.
آیا ما تونستیم نشون بدیم که ایرانیهای مؤمن و معتقدی هم وجود دارند که تبلیغ مذهب نمیکنند, آزاداندیش هستن, مذهبشون رو در چشمان طرف مقابل فرو نمیکنند و به خاطر دین و مذهب به کسی آسیبی نمیزنن؟!